We schrijven 11 februari 1997 als ik voor het eerst de gewijde grond van Paradiso betreed. Een vriendin met connecties heeft tickets voor TOOL geregeld. Via Kink FM zit het nummer Stinkfist ramvast in m’n kop gebeiteld en het – een half jaar eerder verschenen – tweede album Ænima is op cassette en cd bijzonder grijs gedraaid. Het resulteert in mijn eerste betekenisvolle concertherinnering, een avond die qua indrukken en
Op een zomerse zondagavond hebben we het genoegen om thans deelgenoot te zijn van een fijn potje onvervalste Kyuss-era woestijnrock. Alleen in plaats vanuit Zuid-Californië, heeft Melkweg voor vanavond een band uit Israël en een band uit Griekenland geïmporteerd. Als opener treffen wij het powertrio The Head Machine uit Tel-Aviv en als hoofdact een band die zichzelf vernoemd heeft naar hun geboortedorp Chiliomodi, namelijk 1000mods. Tot zover de plechtige formaliteiten
Was het de eerste dag al warm, is het zo mogelijk nog broeieriger de dag erna. FortaRock dag 1 heeft zich bewezen in ieder geval. De bands waren uiterst goed, de sfeer top en juist de intieme setting blijkt de grootste kracht van FortaRock dit jaar. Op de zondag bereikt ons het nieuws van een bezoeker die tijdens Children of Bodom een hartaanval kreeg, maar wonder boven wonder het heeft
Het leek toch even goed mis te gaan met FortaRock. Dag in dag uit deden mensen hun beklag over het gebrek aan grote namen, een goede line-up of te dure kaartjes. Het uitblijven van Slayer evenals een tegenvallende kaartverkoop, resulteerde in de oproep dat iedereen een +1 mee mocht nemen. Maar toch, wat aanvankelijk een deprimerende proloog lijkt van een festival dat ooit 40.000 bezoekers trok, heeft een gouden randje.
Dat Alice in Chains ooit nog is teruggekeerd mag een klein wonder heten. Want een stem als die van wijlen Layne Staley vind je maar eens per generatie. Maar met het aannemen van William Duvall in 2006, lijkt de grungelegende sterker dan ooit, met een dikke discografie op zak. En na negen jaar doet Alice in Chains eindelijk weer Nederland aan, in een stijf uitverkocht 013. Vele grunge mijlpalen, stampende
Alle gekheid op een stokje: wat ging de kaartverkoop ineens hard voor alweer de vijfde editie van Doomstad, met het plakkaat uitverkocht op de deur. Precies op tijd, dankzij mensen die toch nog voor het perfecte uitje op deze zaterdag 11 mei kozen. Op het Never Mind The Hype hoofdkantoor keken we al maanden reikhalzend uit naar dit vuurpeloton van zwaar muzikaal vertier. Met de mesjogge Belgen van Raketkanon en
‘There were three men in her life. One to take her, one to love her, and one to kill her’ Voor een wijze, diepgravende en indrukwekkende les in hoe je een stervend genre reanimeert op een manier die gevoelens van melancholie, nostalgie en vrijheid opwekt, kun je het niet beter treffen dan The Picturebooks. In het kader van het onlangs verschenen album The Hands Of Our Time, deden de immer
If you want to know how the international metal business network is threaded, you should check out the Inferno Music Conference and the Inferno Metal Festival in Oslo, Norway. Mark van Schaick did, and he came home a tired but happy bunny. Text & photos by Mark van Schaick Every year at Easter, Inferno Metal Festival offers a selection of the biggest names in Norwegian extreme metal, and not just
Accepting the inevitable and gruesome, the saying goodbye to a festival we love with all our hearts – for about 360 days – and to make matters worse, to rub it in and make the pain even more tangible: we’ve asked our staff to give us their Roadburn 2019 Highlights. And to confine those picks to just 5… sheer torture, we know. But here goes. Also; the video crew let
Roadburn had no shortage of female musicians, generally being awesome. Whether it is the heavy bass work of Tamaki Kunishi (MONO), the multi-layered keyboards of Helen Stanley (Crippled Black Phoenix) or Amalie Bruun (Myrkur) achieving two critically acclaimed black metal albums. Of course, it seems redundant writing about female representation in heavy music today, let alone in regards to a massively diverse festival such as Roadburn. However, it isn’t all
Walking on planet Roadburn can make you find yourself ‘living in the moment’, realizing what a lucky bastard you are to be there. Which can lead to an overwhelming sense of gratitude of having the privilege to be there, alive, in this corner of time. But the true power of this festival lies not it’s capacity for creating some kind of awakening and humbling experience. For me it ultimately lies
The darkness is not done with us and Sunday starts early with Fear Falls Burning playing the Patronaat. But today will also show a number of black metal bands playing sets and even closing down the legendary Roadburn venue tonight. Not all of them are part of the Maalstroom project, but all do connect to the blackened sound that slithers through the day. Editor: Guido Segers In that same venue,
The existence of Have a Nice Life is almost an anomaly. What started as a musical project in a bedroom, turned into Deathconsciousness, a debut double album, critically acclaimed and achieving a cult following. However, even after such a phenomenal start the band is shrouded in a certain mystique and anonymity, with live shows and musical output being scarce. This makes their two shows at Roadburn simultaneously befitting as well
As the day progresses, the Patronaat gets more crowded and some visitors would appear to have set up camp in the front of the classic venue. Some curse the venue for its tricky entrance and lack of tasty drinks. Yet, no one can deny the beauty of live shows in the hallowed church and its sad we have to see it go soon. Editor: Guido Segers Laster has just released
Sure, we could have focussed on countless impressive, taintingly ambitious projects here at Roadburn, but this one definitely caught our eye. Allowing one band to play three sets in a row in one venue, it’s daring to say the least. Croatian space-, psych- and progressive rockers Seven That Spells played their The Death and Resurrection Of Krautrock Trilogy in full in the Green Room on Friday. Editor: Ingmar Griffioen /
So far Roadburn has been treated to the black metal stylings of Slaegt at Patronaat and the emotional rollercoaster ride MONO featuring the Jo Quail Quartet at 013. But Thursday proved just to be the start of Tomas Lindberg’s curation. The second day of Roadburn is chock-full of bands straight out of The Burning Darkness selection. With, among others, Anna Von Hausswolff, Loop and At the Gates themselves. Such a
Tilburg turns a little colder and darker on Saturday. Both in skies and bands, as we move early into Patronaat for the first part of Maalstroom. Everyone looks a bit more haggard, a bit more pale, but with one of those Maalstroom beers in hand, one is ready for the day. Editor: Guido Segers / photo’s: Justina Lukosiote and Paul Verhagen Opening up in the Patronaat is Witte Wieven. The
When you’re facing a day of black metal, it’s best to come prepared. Roadburn’s Friday had plenty of heavy and dark bands, but also saddening news during the day on Friday that affects the project that is Maalstroom. Editor: Guido Segers News broke yesterday that Michiel Eikenaar had passed away, which is greatly saddening. You may have noticed bands dedicating their show to him, such as Molasses on Thursday. From
Tormented sounds howl from the Koepelhal. It is early in the afternoon and Throane brings their ritual to the stage. Standing in a circle around a massive sword sticking up from the center stage, the band delivers a pulverizing set of crushing sludge as the sun still leaks in through the windows. Almost on call the temperature seems to drop outside and a cold settles over the festival. Editor: Guido Segers
To have the Grammy Award winning Metropole orchestra play in 013 is a pleasure. To have them play the life work of Tom Gabriel Fischer, with Triptykon, at Roadburn. Well, that’s a blessing. The set-up is already grand and quite unlike you normally see on your festival set-up. Then the musicians arrive, the curtains open up and the spectacle begins. Editor: Guido Segers / Photo’s: Celtic Frost has been laid
The secret of a good dish is contrast. Any chef can tell you that. The same applies to Roadburn, where a lot of the bands play music that is complex, layered and made for deep listening. That starts early in the day with the swelling sounds of Sherpa, who begin with a trickle that builds up to a sonic surge, allowing you to float on a sea of sound. Editor:
At first sight it seems like a remarkable choice, Tomas Lindberg as this year’s Roadburn curator. Although immediately known as the frontman for melodeath stalwarts At the Gates, a little research shows a diverse career in music. From fronting bands such as Disfear to stints in Lock Up, Lindberg’s definitely caught Roadburn’s attention, culminating in a friendship with festival director Walter Hoeijmakers and resulting in a curation under the banner The
Roadburn is not exclusively about desert rock and stoner music anymore. It’s still there, but really, how far has the festival come? On Thursday, there’s something more primal happening. Folk music, in its broadest sense, is taking center stage at Roadburn, as we see performances of Myrkur, Heilung, and Hexvessel on the main stage. Editor: Guido Segers Let’s face it, many of us are looking for an escape. We are
Yes! We are finally here again! Planet motherfuckin Roadburn! Whoohah! With NMTH, we will completely immerse ourselves in the coming days in the violent glory of what we can regard as simply the best place on earth possible. With this year an even bigger warm-up party on Wednesday in the Green Room of 013, called Ignition: Roadburn 2019 Pre Show. Goddamn, it is so nice to be here again. Editor:
It’s been five years since The Devil’s Blood´ Selim Lemouchi left this world behind. Five years since his band members played his songs, that had such burning force behind them, such otherworldliness and conviction. Certainly, there have been other bands and the spark of his creativity has been carried on but not until today has it fully become part of the texture that is heavy music as Molassess takes the
Something strange happens in Tilburg on Thursday afternoon as the Veemarktstraat slowly turns into Weirdo Canyon. No one can tell you exactly where this normally quiet street turns into Roadburn territory, but we all know when it has happened. You get off the train, leave your hotel – or just your front door – and suddenly you’ve landed: Planet Roadburn. Editor: Guido Segers We carefully move out, like animals in
Terwijl Rotterdam zich voorbereid op de jaarlijkse marathon staat Baroeg in het teken van het derde Harlequin Fest. Een jaarlijks festijn uit de koker van Kid Harlequin en georganiseerd door en voor de lokale scene. Zeg maar de fijnere buitenbeentjes van de Lage Landen. Dit jaar onder leiding van de Gentse noiserockers Raketkanon en Fleddy Melculy, hilarische hardcore uit Helgië. Tekst: Lodewijk Hoebens / Fotografie: Bart Notermans BOSKAT Voor de
Het is weer zover: de tweede editie van Faster & Louder, ditmaal in Effenaar. Het geesteskind van Bart Nederhand en Bart Geevers, de ritmesectie van voormalig Peter Pan Speedrock. Een avond rock-‘n-roll tot op het bot, op een gemoedelijke zaterdag in april. Faster and Louder is opgezet als een no-nonsense festival met bands uit de punk, rock-n-roll, hardcore, crossover en zelfs stoner/sludge metal. De line-up is dan ook niet mis met
De vier albums die worden uitgelicht in editie nummer 6 van de Hardhitting Albumreviews, zijn voor deze week een betrekkelijke easy pick. Met in mei een nieuwe editie van Doomstad en volgende week Roadburn voor de deur, kan het niet anders dan dat we stilstaan bij het nieuwe album Why Aren’t You Laughing van het Rotterdamse GOLD. Waar eveneens geen ontkomen aan is, mede door Doomstad #5, is langspeler nummer drie van de
Het is altijd gezellig om doordeweeks naar de Little Devil Bar in Tilburg te mogen. De sfeer is gemoedelijk en zeker als er een toffe naam, zoals Der Weg Einer Freiheit, langskomt is het toch altijd erg knus in de kleine zaal. Voor een goede pot atmosferische black metal zat je donderdag dus goed in Tilburg. Tekst: Guido Segers / Fotografie: Paul Verhagen THE DEVIL’S TRADE De avond start met
Eerlijkheid duurt het langst, dus laten we beginnen met een bekentenis. Ondergetekende wist eigenlijk weinig van de te recenseren act van deze avond. De naam Enter Shikari was uiteraard bekend, de muziek wel eens gehoord, een show nooit gezien. Wegens een uitgevallen collega trok deze recensent toch met gepast enthousiasme richting Poppodium 013 in Tilburg om te zien what all the fuzz is about. En ondanks de zorgvuldig gekozen naam
In de tijd waarin persoonsgegevens zomaar op straat liggen, lijkt het mij maar al te waarschijnlijk dat Left of the Dial op de een of andere manier aan mijn Spotify-gegevens is gekomen. Hoe kan het anders dat de concertorganisatie in oktober van vorig jaar een festival organiseerde waarop een grove 99% van mijn meest beluisterde artiesten optraden? En dat zij dat nu nog eens dunnetjes overdoen door Bad Breeding, Screaming
Hardhitting Albumreviews right back at ya! Editie 5 van deze serie biedt vier internationale releases. In de enorme stroom aan langspelers die uitkomt is het nog moeilijk kiezen, of althans: om het tot vier reviews te beperken. De keuze is gevallen op een band die de eerste dag van Roadburn 2019 afsluit, een groep die voor Pinkpop geboekt is en twee bands die we op Graspop aan het werk gaan
Windhand en Grime bundelen deze tournee de krachten om de verdoemenis te verspreiden. De bezwerende muziek van Windhand en de duivelse uitspattingen van Grime houden het publiek dinsdag in Haarlem aan het Patronaat-podium gekluisterd. Tekst: Paul Lindenbergh / fotografie: Roy Wolters GRIME Met als enige doel om destructie aan de man te brengen is Grime vanavond op het juiste pad. Hoewel de zaal vijf minuten voor aanvangst nog praktisch leeg
Al de gehele week waait het hard en regent het aan een stuk door. Maar hetgeen wat ons in deze barre omstandigheden laat doet komen voor Killfest, zijn de oude vertrouwde verkeersopstoppingen in Nederland. Een uur file later en we komen aan bij De Effenaar in Eindhoven. Wat staat er op deze vrijdag 15 maart op het Eindhovense menu? Een gefrituurde puntzak thrash inclusief scherpe saus, aangevoerd door Overkill met
And Shepherds we shall be For thee, my Lord, for thee. Power hath descended forth from Thy hand Our feet may swiftly carry out Thy commands. So we shall flow a river forth to Thee And teeming with souls shall it ever be. In Nomeni Patri Et Fili Spiritus Sancti Vandaag houd ik mijn normaal gangbare blasfemisch taalgebruik tot het meest mogelijk beperkte, uit respect voor de hogere machten die
Daar zijn de Hardhitting Albumreviews weer! En editie 4 van deze serie is weer een volledig Nederlandse. Hoe kan het ook haast anders met zoveel klasse releases van eigen bodem die ons om de oren vliegen? In de rubriek vind je iedere keer vier albums die onze aandacht hebben gegrepen en waarvan we vinden dat ze méér dan de moeite waard zijn om tot je te nemen. Bepaalde tracks kun
Wanneer de zonnige zondag plaatsmaakt voor de avond, dromt er een groep mensen samen voor AFAS Live. Er zijn weinig betere manieren om je weekend af te sluiten dan met een vurige stroom rockkrakers. Slash featuring Myles & The Conspirators viert het nieuwe album Living the Dream met een Europese tour, waarbij Amsterdam niet kon uitblijven. Met een flinke pot hardrock in het arsenaal en Altitudes & Attitude op sleeptouw,
Na een paar heavy dagen in het oosten van het land, met onder andere een weergaloos Temple Fang en RUV in het brein, is het tijd om de tour der uitspattingen af te sluiten in Deventer. En hoe! Op een zonovergoten middag treffen we daar tijdens Heavy Psych Sound Fest een veelzijdige keur aan gitaargeweld die een mokertjefijne kers op een buitensporige week vormen. Een verslag vanuit het altijd sympathieke
Waren we daar opeens in Haarlem verzeild geraakt voor de vierde editie van Complexity Fest. En dat twee dagen lang zelfs, twee dagen van extreme, brute, psychedelische, post- en vooral experimentele metal in Patronaat. Zo opeens was dat nu ook weer niet, want NMTH zette als co-host BEAR neer op de, aldus versplinterde, vrijdagse preparty. En wat een prefun was dat, met ook local heroes Hibakusha en de Deense sludgeband
Je zult verdomme de bandnaam Satan maar gewoon te pakken hebben. Serieus, hoeveel beter kan het zijn dan dat? Lucifer is ook leuk natuurlijk, maar bekt net wat minder. Devil is ook wel aardig, maar net wat voor de hand liggend. Nee, Satan is absoluut een van de gaafste bandnamen die ik me kan voorstellen en op vrijdagavond staan ze in de Little Devil te Tilburg. Let’s rooooock (lees dit
Tilburg wordt getrakteerd op een lekkere zware package deze regenachtige zondagavond. Metalen sludge gigant Mastodon bezoekt 013 en neemt in haar kielzog Mutoid Man en Kvelertak mee. Dat er bands zijn die het met mindere support acts moeten doen, is dan ook een understatement. Het levert een goed gevulde grote zaal van de 013 op, waar de bovenste ring echter gesloten blijft. Om op eigen houtje 3000 man te trekken
Het is op deze avond in februari dat Ghost, samen met support Candlemass, aan Nederland komt demonstreren hoe een metalshow – met de nadruk op show – hoort te zijn. Het is wellicht nog te vroeg om dit optreden tot beste van het jaar uit te roepen, maar na afloop beseft het publiek donders goed wat ze gezien hebben in AFAS Live. Tekst: Paul Lindenbergh / Fotografie: Rob Sneltjes CANDLEMASS De doom metal iconen
Als je de foyer in loopt zou je bijna denken dat heel TivoliVredenburg in de ban is van Behemoth op deze ijskoude zaterdagavond in februari. Het zijn louter zwarte shirtjes dat de klok slaat en je verwacht dus niet dat K’s Choice in de Grote Zaal speelt dezelfde avond. Uiteindelijk splitst het publiek waarbij de in het donker gehulde types zich verplaatsen richting een uitverkochte Ronda, met een hardwerkende Behemoth om
Het is natuurlijk een absolute traktatie om in de grote zaal van TivoliVredenburg de samenwerking van Ivar Bjørnson en Einar Selvik te mogen zien. Daarom is het waarschijnlijk ook zo druk ruim voor aanvang, plus dat met al die spannende sneeuwvoorspellingen je zeker wilt zijn van je plekje. Tekst: Guido Segers / Fotografie: Roy Wolters Vanavond draait uiteraard vooral om het stuk Hugsjá dat in 2017 ontwikkeld is door het
Elk jaar rond januari kleurt de Little Devil in Tilburg nog iets zwarter dan normaal. Dan vindt namelijk het Little Devil Black Ritual plaats en ook dit jaar is het raak met alweer de vierde editie van het festival. Nu is Little Devil sowieso de go-to plaats in het zuiden des lands geworden voor black metal, maar tijdens dit weekend zien we daar wat de Nederlandse ondergrond zoal te bieden
“The real question is what to live for. And I can’t answer it. Except another one of your records. And another chance for me to write. Art for art’s sake, corny as that sounds.” ― Lester Bangs (Disclaimer: Bij het schrijven van het onderstaande artikel was de schrijvende redacteur onder invloed van verdovende middelen, omdat deze lapzwans het nodig achtte zijn grote teen te breken. Viewer discretion advised) Man, het
Een avondje zware metal uit de regio? Jazeker, daarvoor zit je bij de Little Devil meestal goed. Daarom zijn we op zaterdagavond in de grootste kleine zaal van Nederland voor een smörgåsbord van stijlen met Tilburgse veteranen Abysmal Darkening als headliner. Tekst: Guido Segers / Fotografie: Justina Lukosiute Het is vanavond een verjaardagsfeestje, maar eigenlijk is het met een goede pot metal en meer dan 20 bezoekers in de zaal
“This complaining rambling rubbish is the substitute which has taken the place of love.” ― Aleister Crowley Birth of Death deel 2? Ja jonge, een beetje uitmelken die zooi toch? Hoppa, gewoon een deeltje twee erin knallen. Niet omdat het moet, maar omdat… Enfin. Na de afscheidsshows van Death Alley en Birth of Joy in Paradiso, bleef ik na het schrijven van het voorgaande infantiele stukje tekst met een onbestemd
We beginnen het jaar goed, want we starten met de dood. Dan hebben we de schoonheid van het einde maar alvast gehad met de geboorte van de dood, of zoiets dergelijks. Ik heb een tamelijk wilde fascinatie voor al het vergankelijke en het voelt als een vanzelfsprekende roeping om twee bands hun eigen nachtkaars te zien omverblazen. Met NEED, Ploegendienst, Richie Dagger, Death Alley én Birth of Joy zijn we verzekerd van een
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.