Conan bij Soulstone Gathering, foto The Buried Herald

In zwart gehuld, met lange haren en een trage tred lopen er mensen allemaal dezelfde kant op richting Baroeg. Als er doom in Baroeg geprogrammeerd is, zie je dat aan de omgeving. En óf er doom staat deze avond in het Rotterdamse metal Walhalla. Met Conan, uitvinders van de ‘caveman battledoom’, de duistere dondertonen van Un en Sixes, mengers van doom, sludge en black metal is het een feest voor het duister luisterend oor in Baroeg. 

Tekst: Paul Lindenbergh // Fotografie: The Buried Herald

Sixes bij Desertfest, foto The Buried Herald

SIXES
Het Amerikaanse kwartet Sixes mag de avond openen. Bij de eerste tonen stormen de bezoekers
waar Sixes met de neuzen op de speakers gericht op het podium. Wat ze uit die geluidsdragers laten schallen is trage doom. Het is zo traag dat de muziek lijkt te twijfelen en tegen te stribbelen om de speakers te verlaten. Het is niet zo dat de band niet van tempo houdt, want ook black metal invloeden vinden duidelijk hun weg naar de voorgrond. Hierdoor ontstaat een dynamisch en zwaar metalmengsel. Zanger/gitarist Stephen Cummings zit er lekker in vandaag en maakt een uitstapje naar de speakers naast het podium. Mogelijk wilde hij zelf ook in de zaal staan, wat begrijpelijk is.

Sixes bij Desertfest, foto The Buried Herald

Un bij Desertfest, foto The Buried Herald

UN
Met een toegankelijk intro van het uit Seattle opererende Un kan de leek zich behoorlijk vergissen. Ze laten een goede verhouding tussen lichter gitaarwerk en zware sludge riffs horen en er vormt zich een balans die de contrasten van hun muziek sterk naar voren brengt. Vloeiend wordt er gewisseld tussen de twee kanten van de band onder de vocale begeleiding van Monte
Mccleery zijn slijmerige sludge-zang. Moge de show een waarschuwing zijn voor de decibellen die nog te wachten staan. 

CONAN
Na de twee Amerikaanse bands is het tijd voor Engels kabaal in de vorm van Conan. Als Conan ergens speelt, dan weet je dat. Je hoort het en je voelt het. De sound van de band is herkenbaar aan het lompe gedender en de zang die als een strijdkreet klinkt. Het bukken en buigen van bassist Chris Fielding mag spreken voor de kracht van de lage tonen. Met de kracht van de sterkste holbewoners gaat het trio het publiek muzikaal te lijf. De bezoekers laten hun trommelvliezen naar hartenlust afranselen. Niet alleen trommelvliezen krijgen ervan langs, na een tijdje valt er zelfs een stekker uit het dak (zonder complicaties). Decibellen worden niet geschuwd en snaren worden niet ontzien in de beproeving van het geluidssysteem van Baroeg. 

Conan, Un en Sixes zijn een keiharde package. Laten we hopen nog meer muziek en concerten te mogen ontvangen. 

Conan bij Soulstone Gathering, foto The Buried Herald

 


Kijk voor meer concertfoto’s van Conan, Un en Sixes op de site van The Buried Herald



Deel dit artikel