In wat mijn laatste live recensie van een mokerheftig 2018 zal zijn, kunnen we het niet prettiger treffen met Rhinorino, Charlie & the Lesbians en Paceshifters onder de noemer These Go To Eleven. Nu kan ik meteen in de intro een partij melancholisch gaan doen over hoe fantastisch het jaar was in al zijn positieve en negatieve gruwelijke weldadigheden, maar dat is voer voor een ander soort artikel. Voor het
Op een koude zondagavond te Amsterdam, waar de sneeuw van de voorgaande nacht tot een ijzige drab is gedegradeerd, druppelen zo’n duizend man Melkweg binnen. Ontsnappend aan de kilte van buiten en het werk dat maandagochtend op de loer ligt. Want voor een avond, elk jaar weer, doet New Model Army een traditiegetrouwe show in The Max. Met het Rotterdamse GOLD in het voorprogramma, maken de aanwezigen zich klaar voor
“A rebel adult often seems like a glorious saviour, whereas a rebel child often seems like a little devil” – Criss Jami Jezus Fucking Kreist, wat ligt Tilburg tering ver als je niet uit de buurt komt. Maar wanneer de magische woorden ‘Bidi’, ‘Little Devil’, ‘Demon Eyes’ en ‘Tilburg’ samenvallen in één momentum, dan hebben we het over een partij getriggerd worden waar je ‘U!’ tegen zegt. Je kunt weinig
Het is een regenachtige 5 december in Tilburg. Terwijl het merendeel van de bevolking pakjesavond viert met cadeautjes en snoepgoed, begeven enkele metalheads in hesjes zich naar Poppodium 013. Want daar wordt pakjesavond pas echt fatsoenlijk gevierd met een Headbangers Ball! Gebaseerd op de gelijknamige metalshow uit de jaren tachtig van MTV, neemt deze tour diverse bands mee op sleeptouw. Vorig jaar waren dat nog Max Cavalera, Overkill en Insomnium,
Met death, hardcore, black en thrash metal op een avond is het toch een keer beduidend anders, als je kijkt naar de affiche van The European Apocalypse die van start ging op 30 november in de 013 te Tilburg. Want Teutonische thrashlegende Kreator, Noorse symphonic black metalgiganten Dimmu Borgir, hardcorekoningen Hatebreed en death metal-supergroep Bloodbath vullen dit gevarieerde programma in. Een verfrissende aanpak met voor ieder wat wils, zo blijkt ook
Al 28 jaar in dezelfde bezetting, niet veel bands doen het Clutch na. En in recente jaren zijn de heren uit Maryland, bestaande uit zanger/gitarist Neil Fallon, gitarist Tim Sult, bassist Dan Maines en drummer Jean-Paul Gaster, dan ook aardig op dreef. Dit dankzij een zegeronde aan goed plaatwerk met Earth Rocker, Psychic Warfare en het nieuwe Book of Bad Decisions als nauw opvolgend drietal. Laatstgenoemde brengt die weaponized funk op
In deze Hardhitting albumreviews-rubriek vind je iedere keer vier albums die onze aandacht hebben gegrepen en waarvan we vinden dat ze méér dan de moeite waard zijn om tot je te nemen. Bepaalde tracks kun je vervolgens ook vinden in onze met 666 ‘Hardhitters’ gevulde Spotify-lijst. Het lijstje van deze derde editie gaat van klassiekers tot relatieve nieuwkomers. In de eerste editie bespraken we nog twee Nederlandse en twee Belgische
Het is een verademing om gewoon de zaal binnen te kunnen lopen op dinsdagavond in Tilburg. De show in het Patronaat op Roadburn 2017 staat natuurlijk in het geheugen gegrift als eentje voor ‘the select few’. Nu is Zeal & Ardor terug met Stranger Fruit én een show in de grote 013. Tekst: Guido Segers / Fotografie: Paul Verhagen Speurend op de kanalen waar je doorgaans nieuwe muziek treft, valt
In het kader van traumaverwerking, oude liefde, melancholie en mysterie is de tijd weer daar om de pen te vatten voor een concertverslag. Het is alweer even geleden en november is de kutmaand voor stukjestikkers die lijden aan een flinke bak zelfoverschatting na een belachelijk fanatiek zomerseizoen. Maar naar aanleiding van de socials van de Eindhovense mothersludgers van Komatsu, een paar potten bier in het vooruitzicht en in de wetenschap een
De dekselse jongens van Grim Tim hebben zomaar een tweede plaat losgelaten. Bij het horen van die naam denk je meteen aan Eindhovense bluesrock, vorig jaar heel veel gespeeld (in de NMTH-selectie) op de Popronde en een stroom aan singles en video’s van het enthousiaste trio. Tijd om al die energie weer eens op een schijfje te vatten: dat is gelukt op Why Do It At All, verschenen op 16
Helldorado time baby! En dus storten we ons eerst in de trein en dan in dat markante Klokgebouw op Strijp-S. Ook buiten de Dutch Design Week (en tijdens Glow) is het genieten van industrieel Eindhoven als je over het voormalige bedrijventerrein loopt. Vanaf het moment dat je de trein uitstapt en die enorme klok met Philips-letters ziet eigenlijk al. Binnen in het Klokgebouw valt er ook voldoende te zien en
Het duo Eva van Netten (zang, gitaar) en Stefan Woudstra (drums, zang), de praktiserende musici in BlackboxRed, zocht het van meet af aan al in het verklanken van de schaduwkanten van het mens-zijn. Debuut The Gunner and the Ghost (2013) stelde de hang naar gevaar centraal. De op 21 september uitgekomen tweede full-length Salt In My Eyes spit in nog donkerder en zwaardere materie van vergankelijkheid/dood en verlies. Volumineuze desolate
Met Utrecht als schilderachtige backdrop en een brede selectie van bands is Le Guess Who? al jaren een festival om naar uit te kijken. Vier dagen op avontuur, van poppodia tot kerken en fietsend van plek naar plek. Voor Never Mind the Hype speelt het avontuur, naast een avondje Breeders op de vrijdag, zich af op zondag. De zoektocht is naar het ruigere werk dat dit eigenzinnige en brede festival biedt.
Het is druk voor de deur van Doornroosje, met twee fijne shows op het programma. Wij begeven ons naar de kleine zaal voor een gitzwarte package die diverse aspecten van de donkerste uithoeken van de black metal beslaat. Het Franse The Great Old Ones is namelijk op tour met het IJslandse Auðn en voor de Nederlandse shows zijn Dodecahedron en Kjeld toegevoegd. Tekst: Guido Segers / Fotografie: Paul Verhagen KJELD
Al weer enige tijd samen na diverse justitiëlele beslommeringen en met een nieuwe plaat op zak spelen The Breeders op vrijdagavond in de Ronda van TivoliVredenburg tijdens het Utrechtse Le Guess Who? festival. Fotografie en tekst door Roy Wolters Opener Saints van hun bekendste plaat Last Splash (1993 alweer) zet meteen de toon en is de ideale opwarmer voor een gezellig avondje muziek. Er is volop interactie met het publiek
In deze Hardhitting albumreviews-rubriek vind je iedere keer vier albums die onze aandacht hebben gegrepen en waarvan we vinden dat ze méér dan de moeite waard zijn om tot je te nemen. Bepaalde tracks kun je vervolgens ook vinden in onze ‘Hardhitters’ Spotify-lijst. En kijk het lijstje van deze editie eens, over hardhitters gesproken. Hearthitters dekt de lading misschien beter. In de eerste editie bespraken we nog twee Nederlandse en
Leeuwarden puilt vroeg op de zaterdagmiddag uit van vreemd geklede mensen. Stuk voor stuk zien ze eruit als onbehoorlijke bierdrinkers, zich luidruchtig een weg banend naar het Wilhelminaplein. Niet zo gek ook, want het feest van het jaar vindt er plaats. Wat dacht je van klinkende namen als Gang Is Alles, DJ Stefan Leur en Denny Christian? Maar tussen deze in lederhosen gedrapeerde rouwdouwers bevindt zich een ander type mens. Het
Festivalseizoen voorbij? Zeker niet! Deze is namelijk tot en met oktober uitgerekt. Hoe verklaar je anders dat vorige week Desertfest te Antwerpen plaatsvond, volgende week Black Earth Festival te Utrecht en afgelopen weekend gesandwicht tussen die twee Into the Void te Leeuwarden? Dertig bands, anderhalve dag en gegarandeerd smullen geblazen in poppodium Neushoorn. Vervuld van sludge, stoner, doom en post-rock zit de uitputtende vrijdag al meer dan snor met onder ander
Tributes en coverbands… het fenomeen roept gemengde reacties bij ons op. Natuurlijk zijn er legio voorbeelden van geslaagde covers, maar ook van bewerkingen die niks, noppes, nada toevoegen en een hele set? Hoewel die Joy Division tribute met Erny Green… en recenter de Lemmy Lives tour rond Death Alley, pfoe. En die Marlboro Flashbacks leverden rond de eeuwwisseling ook wel wat memorabele momenten op. Hallo Venray die met het repertoire
Altijd fijn wanneer TivoliVredenburg een bijzondere metalgigant op het Ronda podium neerzet. Van Judas Priest tot Anthrax: het leek enkel een kwestie van tijd tot het legendarische Saxon Utrecht onveilig ging maken. En daar zijn we dan, op een donkere dinsdagavond in de Ronda. En hoe, want de band heeft het veertigjarige jubileum bereikt en zit met het nieuwe album Thunderbolt alweer op 23. Met een klasbak als Raven en
Terwijl team IngRoy bij onze zuiderburen lekker een woestijnfeestje staat te knallen, is het in Hengelo de eer aan team MaRRawk om aanwezig te zijn in het Metropool voor Bier, want Beerland! En dat was met onder andere Therapy?, Death Alley, The Vintage Caravan en Ploegendienst een affiche om van te smullen. En met het kwik dat op deze 13e oktober richting de 27 graden zou gaan, ook nog eens
Na de zoveelste (letterlijk) koude douche slingeren we in een zeldzaam productieve bui zo het zaterdagverslag online en spoeden ons naar buiten. Daar wacht namelijk de zon en voor je het weet staan we alweer binnen tussen de zwarte T-shirts en leren jekkies te zweten. Eerst dus maar even verpozen op het Koningin Astridplein, waar ze naast een bijzonder fraai station en een Zoo met bij de entree echte roze flamingo’s
Right, het woestijnzand van de vrijdag is neergedaald. Dankzij een acceptabel aantal uur in de hostel bunk, een ontnuchterend koude douche en achterlijke hoeveelheden cafeïne zijn we weer helemaal bij. Dus stappen we vol goede moed dwars door de zonovergoten wijk Borgerhout naar de Trix, én met Sasquatchs Bringing Me Down (soundtrack van de vrijdag) nog stevig tussen de oren verankerd. Tekst: Ingmar Griffioen / Fotografie: Roy Wolters Lees ook:
Niet zo heel lang geleden in een sterrenstelsel hier ook niet zo gek ver vandaan…. Wat de fucking fuck… Nee, maar echt: wat ‘gewoon even’ een avondje muziek had moeten zijn – met enige gereserveerdheid vooraf, want een nieuwe drummer en de band was een tijdje van het strijdtoneel- werd niets anders dan een ziekelijk mooie aangelegenheid. Er werd gedanst, gesjanst, gedronken, gemoshed en zelfs een korte poging tot iets
Antwerpen! NMTH reist drie man sterk en bijna filevrij naar het zuiden en slaat de tenten op in een plezant jeugdhonk net achter het station. De Trix ligt niet direct in het centrum, dus wacht ons eerst een heerlijk nazomerse en multiculturele wandeling door de onooglijke wijken Zurenborg en Borgerhout, waarbij de indrukken variëren van talloze Joodse jongemannen met vlechten, keppeltjes en kinderwagens tot op straat rondhangend volk, waarin je
Het is een traag voortkabbelende avond bij aanvang in De Helling. Maar niet voor lang, want wie binnen is staat zich een verpulverende post-rock package te wachten, snijdend tot diep in de ziel. Niemand minder dan de Japanse band MONO is namelijk headliner in De Helling en de groep heeft het New Yorkse A Storm of Light en Londense celliste Jo Quail meegesleurd op hun Europese tour. Met het nieuwe album
Dit weekend speelden Magna Carta Cartel (MCC) en Demon Head in een uitverkochte kleine zaal van Gebr. de Nobel in Leiden. Sommige fans waren rond de lunch al aanwezig rond het pand, een vorm van aanbidding die de bands verdienen. MCC ontleent bekendheid aan Ghost, waarvan meerdere (ex-)leden in MCC zitten, maar speelt geen theater. Tekst: Paul Lindenbergh / Foto’s: Rob Sneltjes DEMON HEAD In minimalistisch licht dat het podium
Tijdens deze officieuze rawktober – en de lawine aan bikkelharde releases die op dit moment plaatsvindt – is het tijd voor een nieuwe rubriek! In deze rubriek vind je iedere keer vier albums die onze aandacht hebben gegrepen en waarvan we vinden dat ze méér dan de moeite waard zijn om tot je te nemen. Bepaalde tracks kun je vervolgens ook vinden in onze ‘Hardhitters’ Spotify-lijst. Voor deze eerste editie
Soulcrusher is inmiddels toe aan de derde editie en lijkt aan bekendheid te winnen. Elk jaar is het een stukje drukker en vandaag voelt het toch redelijk druk in Doornroosje, met name in de kleine paarse zaal. Never Mind The Hype is er uiteraard weer bij voor een verslag. Tekst: Guido Segers // Fotografie: Paul Verhagen Het programma is lekker uitgebalanceerd, maar mist de échte headline namen van voorgaande jaren.
Voor drie liedjes crossen we vanavond vanuit Utrecht op en neer naar Breda. Waarom? High On Fire staat op het programma in Mezz, het is donderdag 4 oktober, een dag voordat de nieuwe plaat Electric Messiah uitkomt en we snakken naar nieuw werk. Tekst: Tim van der Steen / Foto’s: Roy Wolters Wat High On Fire betreft staan we er bij NMTH waarschijnlijk gekleurder op dan het stoepkrijt van je
‘’Wij zijn Knarsetand en we hebben zojuist onze naam veranderd. Nu heten we KNARS en zijn we harder!’’, verkondigde frontman Martijn Holtslag voordat de zevenkoppige liveband de Electronic Stage op Baroeg Open Air een kopje kleiner maakte. Inderdaad, Knarsetand en diens reggae, drum ‘n’ bass, gypsy, cumbia, ska-stijl is niet meer. Maar wat voor een rups het einde van de wereld betekent, is voor een vlinder slechts het begin. Want
Eerder deze week stond 80’s synth hardrocksensatie Europe in de Tilburgse 013. Helaas wisten de Zweden op Graspop vorig jaar nog een wisselvallige set neer te zetten. Woensdag was het muzikaal dik in orde, al speelde de band duidelijk op automatische piloot richting the Final Countdown. Joey Tempest en zij makkers lijken na al die jaren de spontaniteit een beetje te zijn verloren. Of denken de heren dat ze elke
Normaal gesproken bouw je als band een reputatie op door jaren van noeste arbeid, consequent toeren en materiaal uitbrengen, in de volle onzekerheid dat het niet automatisch betekent dat je getekend wordt bij een label en voor uitverkochte zalen zal spelen. Of je denkt ‘fuck it, ramt vol het gas op die zuigers en flikt het binnen no-time’. In dat laatste kader presenteren wij u vandaag Amyl & the Sniffers
“Better the devil you know than the devil you don’t” ― Jack Heath In het Apeldoornse Poppodium Gigant vond afgelopen weekend voor de tweede keer op rij het Voor De Duvel Niet Bang festival plaats. Ditmaal wat groter aangepakt en van het café naar de popzaal verhuisd. Onder de rook van de Bible Belt traden zaterdag X Raiders, Swedish Death Candy, Ondt Blod, It It Anita, Tusky en Fleddy Melculy
Eigenlijk hoef je maar een paar uur weg te zijn uit de sferen van Fuzz Club. Gewoon, om te slapen bijvoorbeeld. Met nog puike dj’s en een aansluitende filmmiddag in het Stroomhuis blijf je gewoon in de sferen hangen waar je vrijdagmiddag al in bent beland. Wij maken ons in ieder geval op voor een tweede dag in de Effenaar met wederom een paar prachtbands en natuurlijk moois van eigen
Nu we in de staart van de zomer en het festivalseizoen zijn beland, is er gelukkig in de vorm van Fuzz Club Eindhoven een waardig festival om nog eens flink los te gaan. Met vandaag onder andere Black Lizard, Spirit Valley, Josefin Öhrn, Ron Gallo, Spectrum en niet te vergeten A Place To Bury Strangers, is er in ieder geval een rijk palet aan muziek om de diverse emoties intens
Toen we mededeelden dat we de harde krenten uit de Lowlands-pap zouden komen pikken werd er door de Never Mind The Hype community terecht opgemerkt dat er schrikbarend weinig harde krenten te vinden waren in de muzikale rijstebrij van voornamelijk hiphop en dance. Maar omdat Lowlands nu eenmaal een onvoorspelbare belevenis is waar nog van alles kan gebeuren, besloten we toch een klein team naar Biddinghuizen te sturen. Tekst: Christel
De Into The Grave tweedaagse nam weer twee dagen bezit van De Oldehove in het centrum van Leeuwarden en de Friese hoofdstad bleef weinig bespaard. We kregen regen, zonneschijn en vooral veel knetterharde metal. Een ogenschijnlijk duet van organisator Paul van Berlo met dubbelganger en At The Gates-zanger Tomas Lindberg dreigde even viraal te gaan, maar werd al rap ingehaald door een crowdsurfende scootmobiel. En zo leerde heel Dumpert het festival
Maandag 6 augustus deden de Metalgoden, a.k.a. Judas Priest, a.k.a. Rob Halford en crew, de Tilburgse rocktempel 013 aan. De avond is al weken strak uitverkocht. Eenmaal gearriveerd op locatie staat er dan ook een rij tot aan de Spoorlaan, een kleine 350 meter aan ‘battle vesten’. Onlangs kwam het spijtige bericht naar buiten dat gitarist Glenn Tipton het rustiger aan gaat doen vanwege Parkinson. In 2011 hield gitarist K.K.
Het is 37 graden. Tilburg flikkert in het gekleurde knipperlicht van de kermis en de pompende bassen van de attracties en biertenten worden bijwijlen onderbroken door doodskreten van mensen die zich van gruwelijke hoogtes naar beneden laten storten in iets wat ‘The Tower’ heet. Wij en een paar duizend anderen zijn hier vanavond voor een andere attractie. The Gaslight Anthem speelt zijn tien jaar geleden uitgekomen album The ’59 Sound
Op zijn 68’ste bedacht Gene Simmons dat het leuk zou zijn om weer eens in zaaltjes te spelen. Met Kiss is het meestal een kwestie van kiezen tussen de grootste galmbakken die geboden worden, maar dit keer dus met eigen backing band in het ‘bescheiden’ 013. Gewoon voor de leuk, maar ook een beetje om de Gene Simmons Vault te promoten, een boxset met 150 nog niet eerder uitgebrachte songs
Kliko Fest is al sinds jaar en dag één van de meest toffe en eigenwijze festivals die ons landje kent. Midden in het festivalseizoen en tijdens tropische temperaturen, vindt het festival lekker binnen plaats, in het Patronaat te Haarlem. Want wat is er nou beter dan om tot in de late uurtjes te genieten van smerige garagepunk (en meer!) in een dampende rocktempel?! De dag na vrijdag de 13e (gemiste
Het is een zweterige busrit op weg naar het IJssportcentrum. De vierde editie van Dynamo Metal Fest is gezegend met 30 graden en een volle bak zon. Tel daar ook nog eens een stel uitputtende bands en heel veel dorst bij op en het wordt gegarandeerd een broeierige dag. Ondanks een oneven akoestiek en veel mensen die flauwvallen door oververhitting, viel er genoeg te genieten. Er kan dan ook weinig
Vele rockabilly’s, punks, nozems, mods, rockers, Turbojugend en andere ‘deviants’ reizen elk jaar weer af naar de Poeyelheide in het Belgische Gierle. De 43e editie van het langstlopende, alternatieve festival van België staat weer op het punt te beginnen: Sjock! De 42e editie was al één van onze rock n’ roll hoogtepunten van het jaar, reden genoeg om weer een kijkje te gaan nemen en je te onderwerpen aan een
Graspop zit er weer bijna een weekje op, maar met deze editie nog vers in het geheugen is het nagenieten van jewelste. Behoorlijk rondrennen met het driekoppige team: 44 beschreven bands en talloze magistrale foto’s van Rob Sneltjes, maar hoe dan ook elke minuut waard. Want dit Graspop XL is een bewonderenswaardig succes geweest. Compleet uitverkocht, tot in de puntjes uitgewerkt en met een adembenemende lijst bands. Legendes als Guns N’
“Rock and Roll can never die.” ― Neil Young Tijdens het recenseren van het laatste Graveyard album PEACE kon ik niet langer om BIG KIZZ heen. Dit kwam met name doordat ‘iedereen’ er al over schreef, dus dan is het verder voor mij niet heel bijster interessant om er een bulk onbeholpen woorden tegenaan te smijten. Alleen, gezien de bezetting van de band – die onder ander bestaat uit ex-leden
“This isn’t meant to last. This is for right now.” – Trent Reznor Fuck, fuck, fucker de fuck fuck, fuck. Sorry, moest even. Ik weet niet welke woorden verder het extatische gevoel zouden moeten omschrijven van deze show in AFAS, dus dan maar in één van de meest lekkere krachttermen ooit. Het is niet eens zozeer dat dit de beste NIИ–show ooit was die ik heb meegemaakt (spoiler-alert: dat was
Volle bak deze avond in de Effenaar en dat is met dit warme weer helemaal geen verrassing met een line-up om je vingers bij af te likken. Underground hiphop-formatie Dälek en niemand minder dan hardcore supergroep Dead Cross. Geen wonder dat het druk is in de grote zaal. Tekst Guido Segers // Foto’s Roy Wolters Toch is er een klein hoekje van de zaal afgezet met gordijnen. Een kleine smet
Helaas, ook aan die Graspop XL editie komt een eind. Vier dagen metal, rock en meer op de volle en gezellige weides van Dessel. Maar niet voor we eerst die vierde en lang niet misselijke zondag nog afschuimen, te beginnen met Eisbrecher en via onder meer de Nederlandse input van Vandenberg’s Moonkings, hardcorebazen Pro-Pain, rapmetal-blasts from the past Limp Bizkit en Body Count naar een groots slot met sterrenensembles/veteranen als
In de ochtend van de derde dag op Graspop bereikt eenieder een droevig bericht. Legendarische Pantera en Hellyeah drummer Vinnie Paul is vredig in zijn slaap heengegaan op 54-jarige leeftijd. Toch is er geen betere manier om zijn invloed op metal te herdenken dan aanwezig zijn op een metalfestival. Door vele bands wordt er vandaag dan ook de eer betuigt aan deze gevallen held. Het zonnetje begint te stralen, het bier
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.