New Years Day in Melkweg, foto Mia Weerdesteijn

Op 20 november stonden zij nog in het voorprogramma van Halestorm: New Years Day.  Meerdere malen vormden zij het plusprogramma van verschillende bands zoals Five Finger Death Punch en Ozzy Osbourne, maar nu bestormen zij – naar eigen zeggen – voor het eerst de Melkweg als hoofdact. Ashley ‘Ash’ Costello deelt haar liefde voor haar Hollandse fans, waagt tesaam met de bandleden een dansje met hen en filmt haar publiek voor een paar nummers om zo de rest van de wereld jaloers te maken op haar enthousiaste fans uit ons koude Kikkerlandje. Voor de gelegenheid nodigen ze LowLives uit om de avond in te luiden.

Tekst en fotografie: Mia Weerdesteijn

LowLives in Melkweg, foto Mia Weerdesteijn

LOWLIVES
“We’re British. We just live in America!” Dit is een hele fijne mededeling, maar overbodig want het accent van de heren verraadt het al. Daarnaast ook maar een detail om te weten waar ze vandaan komen, want uiteindelijk gaat het erom wat er uit de versterkers schalt. In dit geval is dat een flinke bak rockmuziek met een stevig randje. Het is hard, ze halen menigmaal lekker uit en alles is doordrenkt met een hoop lol op en rondom het podium. Nog niet zo lang geleden komen ze met een korte single plaat op de proppen, genaamd Hey You. Niet alleen deze nieuwe single delen ze met hun Melkwegpubliek, gul als ze zijn wordt ook de allernieuwste single Gravity door de zaal geslingerd. Wat opvallend en bepalend is aan het geluid van LowLives zijn de her en der geknepen vocalen van frontman Lee Downer. Echter: juist in de imperfectie schuilt het rock-‘n-roll randje dat de heren serveren. Enige vorm van publieksparticipatie is de mannen van LowLives ook niet vreemd. Downer wakkert de boel lekker aan en laat een volle zaal de tekst ‘I don’t like you and your friends’ keihard meezingen, terwijl het merendeel van de kaartjeskopers ongetwijfeld door één of meerdere vrienden omringt is. Het tekent de lollige en ontspannen sfeer die ze creëren. Zodra de heren hun laatste nummer hebben gespeeld en na afkomst hun gitaren komen verzamelen, hoor ik een korte zucht. “Nou, dat was wel aardig, zeg!”

LowLives in Melkweg, foto Mia Weerdesteijn

New Years Day in Melkweg, foto Mia Weerdesteijn

NEW YEARS DAY
New Years Day weet bij opener Come For Me – het eerste nummer van hun in eind april 2019 uitgebrachte album Unbreakable – vrijwel direct het publiek tot een schreeuwen uit te laten barsten. Met een energiek optreden van LowLives plus deze binnenkomer, staat het aanwezige volk meteen op scherp en in de startblokken om los te gaan. Frontdame Ashley Costello is erg gretig om elke vorm van energie uit de zaal in zich op te nemen en er is geen ruimte voor pauzes of überhaupt ademhalen. De show gaat in een sneltreinvaart door van hit naar hit, zoals Shut Up en Gangsta. Tracks die ook veel bijval krijgen van fans van het eerste uur. Ook hier is publieksparticipatie een bepalende factor voor de sfeer van de avond. Dat Ash niet terugdeinst van het uiten van haar gevoelens, blijkt uit de vele liefdesbetuigingen jegens haar publiek. “We’re one fucked up dysfunctional family!”, laat ze trots weten. En mede door de verbondenheid van een disfunctionele familie te zijn aldaar in de Melkweg, is ook die verbondenheid onderling een factor die de avond noemenswaardig maakt. 

De gulheid van de heren van LowLives wordt tevens gegund door New Years Day. Indien de verbondenheid tussen band en publiek nog niet afdoende is gevolgd, schenkt de band al zijn fans naderhand een fotomoment. Voor New Years Day is iedereen gelijk en mag men niet vergeten dat de verbondenheid bij deze avond identiek is aan het trouwe genre. Een nobele uitspraak.

New Years Day in Melkweg, foto Mia Weerdesteijn

New Years Day in Melkweg, foto Mia Weerdesteijn

New Years Day in Melkweg, foto Mia Weerdesteijn



Deel dit artikel