Woest rocken met Halestorm en het beklemmende theater van In This Moment in AFAS Live

Halestorm foto Rob Sneltjes

Voor een band die al lange tijd is doorgebroken en inmiddels een aardig stukje brood eruit haalt, verschilt het arbeidsethos van Halestorm weinig met die van beginnende, hardwerkende bands. Touren, touren en nog eens touren, met soms zelfs meer dan 200 shows per jaar. Het harde werken is dan ook niet voor niets geweest bij de heavy rockband uit Pennsylvania dankzij een trouwe fanbase, gestage groei en een goede livereputatie. Ook qua zaalgrootte heeft het geresulteerd in een upgrade, namelijk van Poppodium 013 vorig jaar naar een goedgevulde AFAS Live op deze woensdag 20 november. Mee voor de support zijn In This Moment en New Years Day, waarvan we laatstgenoemde moesten missen, maar net op tijd kwamen voor de eerste.

Tekst: Merijn Siben / Fotografie: Rob Sneltjes

In This Moment Foto Rob Sneltjes

In This Moment
Bij In This Moment is de zaal nog halfvol, maar met weinig rijen aan de bar en genoeg plek is dat alleen maar fijn. Schaamteloos Bohemian Rhapsody en een stukje Don’t Stop Believin’ opzetten doet het publiek dan ook uiterst goed, vooraleer een spannende intro wordt ingezet. Wat volgt is een theatrale, maar ook bijzondere show van de Amerikanen. Dusdanig zelfs, dat de band haast bijna meer als achtergrondmuziek of een soundtrack fungeert voor een art-performance door frontvrouw Maria Brink. Uitgedost in diverse kostuums gedurende de show, met hier en daar cryptische symboliek, dendert de frontvrouw met haar weinig subtiele stem over een basis van groove, industrial en nu-metal heen. Maar met gebrekkige belichting en een hallucinante herbewerking van Steve Miller Band’s Fly Like An Eagle is het ook een optreden ondergedompeld in een aangenaam sinister sfeertje. De hoofdrol die Maria Brink daarbij speelt, met alle bewonderenswaardige opsmuk, monologen en kledij, maken het eigenlijk jammer dat de muziek zelf weinig om het lijf heeft. Tuurlijk, er wordt strak gespeeld, met lekkere groovy riffjes en industriële uitstapjes, maar na een half uur komen de songs toch wat simplistisch en inwisselbaar over. Gloednieuwe ballade Legacy springt er desondanks dan weer uit dankzij een goede zangprestatie van Maria Brink. Al met al, heeft In This Moment een beklemmende, artistieke show neergezet, sterk eindigend met het venijnige Whore.

In This Moment Foto Rob Sneltjes

Halestorm foto Rob Sneltjes

Halestorm
Zo’n tien jaar na hun zelfgetitelde debuut is Halestorm een begenadigde, hardwerkende liveband geworden. Eentje die met hun heavy rock vaak genoeg de metalen afgrond in staart, en een diverse fanbase heeft opgebouwd, of ze nu op Pinkpop of Graspop Metal Meeting staan. Het brengt ze dan ook vanavond voor het eerst naar AFAS Live, openend met Freak Like Me en een vernuftige lichtshow als backdrop. Meteen vanaf het begin geniet de band onder leiding van Lzzy Hale een kristalhelder geluid, met een strakheid die ook meteen terug te horen is in het opgefokte Love Bites (So Do I). Hoe je het ook wendt of keert: Halestorm is gewoon goed. Zware rock zoals die vandaag de dag niet meer aan de lopende band gemaakt wordt. Bijvoorbeeld bij het pompende Mz. Hyde, met denderende drumritmes en een heerlijk stoere riff zo hard als beton, afgemaakt door een pakkend refrein.

Halestorm foto Rob Sneltjes

Halestorm foto Rob Sneltjes

Dankzij een gezamenlijke chemie, versterkt door jarenlang touren, blinkt ieder bandlid er op zijn eigen manier uit. Dit is dan ook te merken in de bas en drumsolo Josh Smith en Arejay Hale halverwege de set. Een van de hoogtepunten is nog wel A Familiar Taste of Poison, dankzij heerlijk bluesy riffs, sterke zang van Hale en een verbluffende gitaarsolo. Verder is het vurige We Are the Fire ook niet mis, en wordt Chemicals opgedragen aan de oude en nieuwe fans in de zaal. Met Killing Ourselves to Live (inclusief galopperende Maiden riff in de bridge), is het tijd voor de toegift. Hierbij komt Lzzy Hale op, waarbij ze eerst aangeeft dat het altijd haar droom was om een keer in Amsterdam te spelen (wat haar vanaf 2010 meermaals gelukt is). Met het spelen van Break In, Dear Daughter en Adele’s Someone Like You wordt dan ook duidelijk dat, hoe goed de gehele band ook is, Hale’s stem het secondelijm is dat alles naadloos samenbrengt, rauw en indringend.

Halestorm foto Rob Sneltjes

Met als afsluiter I Miss the Misery wordt er uiteindelijk een kroon gezet op simpelweg een uitstekende avond zware rock. Halestorm heeft misschien een gelikt, mainstream geluid, maar slaat daarmee een stevige brug tussen rock en metal. Dit dankzij sterk gitaarwerk, een solide ritmische fundering, veel live-ervaring maar nog het meest met de allesoverstijgende vocalen van Lzzy Hale. Kortom, Halestorm gaat er uitermate goed in, en die grote AFAS-zaal is ze gegund.