Redacteur Martijn Welzen heeft de (vorige) hittegolf benut om te surfen op een hausse aan old school-thrash metal. Verantwoordelijk voor de re-releases is het daarin specialiserende label Dissonance Productions, dat het qua distributie moet hebben van partners als Cherry Red en Season Of Mist. Welzen duikelde zo albums op van bands als Toxik, Mordred en Xentrix. De tijd is aangebroken dat de metal uit de jaren 80 op eenzelfde marmeren
Lees verder..
Het blijft toch maar bijzonder hoe dB’s steevast zo’n verrassende programmering bewerkstelligt. Wellicht onzichtbaar voor de buitenwereld, maar het blijft toch één van de redenen waarom dB’s zo’n geliefde broedplaats is. Het zegt namelijk wel wat als zowel een lokale band als een Crowbar of D.R.I. voor een uitverkochte bak staat. En op een snikhete vrijdagavond flikt het tofste poppodium van Utrecht het opnieuw: onverwoestbare hardcorelegende Gary Meskil keert terug
Lees verder..
Reviewers Guido Segers en Martijn Welzen malen niet om hitteprotocollen, maar wel om heavy releases. Ze zetten ieder de tanden in twee verse releases. Martijn besprak de liveplaat van de Maastrichtse hardcore-titanen Backfire! (een opname uit 2003 in CBGB’s!) en nam ook de nieuwe Stick To Your Guns onder de loep. Spectre is de eerste plaat sinds 2017 van de Californische hardcore-beukers. Guido Segers is meer van de metal, niet
Lees verder..
Mijn opa werkte nog vijftig jaar voor dezelfde baas… Tegenwoordig hoor je niet vaak meer van dat soort commitment, maar de vlieger gaat wel op voor Judas Priest. Daar hebben we wel even op moeten wachten, want deze show stond eigenlijk op het programma voor 2020. Maar vanavond is het eindelijk zover, de ‘Metal Gods’ in 013 voor hun vijfitgjarig jubileum en wij zijn er uiteraard bij. Nou kan je
Lees verder..
Het was een stressvol weekend voor Pearl Jam-fans die kaarten hadden voor de twee concerten in de Ziggo Dome. Het nieuws was bijna niet te missen, maar voor wie net terug is van een internetloze vakantie nog even de samenvatting. Vorige week zondag speelde Pearl Jam op een festival in Parijs. De combinatie van hitte en rook van vreugdevuren in het publiek zorgde dat de stem van frontman Eddie Vedder
Lees verder..
Na een verplicht ingelaste pauze, zijn de Yankees van Kiss alweer even bezig met hun End of the Road afscheidstour die ze begin 2019 zijn gestart. Het begrip ‘afscheidstour’ staat hier ook garant voor groots uitpakken zoals ze nog niet eerder gedaan hebben. Zo ook afgelopen donderdag, waarbij ze Ziggo Dome opnieuw aandeden, net als drie jaar eerder. Timothy Aardbodem en Paul Verhagen waren erbij voor een verslag. Lees hem
Lees verder..
Hardcore addict Martijn beluistert voor deze editie van de Hardhitting Albumreviews de laatste platen van Be Well en Ryker’s. Het album Hello Sun van Be Well had hij al een tijdje geleden bestudeerd om vervolgens met frontman Brian McTernan in gesprek te gaan over de totstandkoming van de langspeler. Het volledige interview kun je op onze site nog eens teruglezen. Vervolgens gooit hij het laatste maaksel van Ryker’s op de
Lees verder..
Radeloos///Ziedend, SWELL, Reformist, Baardvader: qua heavy spul zit het dit jaar aardig snor in onze Popronde Talentselectie. Maar verreweg een van de meest unieke bands in onze hard ‘n’ heavy Club van 17 is wel Eaters of the Soil. Rechtstreeks uit hartje Nederland, is deze Utrechtse doomformatie al in korte tijd een underground reputatie aan het uitbouwen, dankzij twee hevige EP’s en een aantal shows. Maar we zeggen dan wel
Lees verder..
Ben je op zoek naar nieuwe inspiratiebronnen uit het hardere segment van de muziekwereld? Daarvoor heeft de redactie van NMTH een aantal metalkenners in de gelederen, waaronder ‘nieuwe muziek’-verslinder Guido Segers. Ook nu heeft hij weer een kwartet aan duister luistermateriaal op de draaitafel gelegd en zijn licht laten schijnen. Voor deze editie zoekt hij zijn inspiratie weer in verschillende delen van de wereld en pikt hij bijvoorbeeld in Pakistan
Lees verder..
Er is de neiging om af te geven op de oudjes. Want hoewel vele metallegendes natuurlijk al het respect verdienen, vervallen er een hoop in ongeïnspireerde legacy sets of oudbakken shows. En hoezeer heavy metallegende Maiden ook een wat voorspelbare toevoeging aan menig metalfestival line-up wordt, zijn er maar weinig bands die zo’n grote menigte naar zich toe kunnen trekken. Zo ook met hun vierde keer in het Gelredome. Bruce
Lees verder..
Gelukkig is er nog de mogelijkheid om tussen al het festivalgeweld in de volle zon de donkere krochten in te duiken voor hen die graag in de schaduwen vertoeven. Het eerste deel van het Roermondse concept Roerig wordt aangekondigd als een bandavond die de grenzen opzoekt van gitaarmuziek, en is een samenwerking tussen ECI Cultuurfabriek en de Azijnfabriek. Het vindt plaats op het podium van laatstgenoemde, dat de juiste sfeer
Lees verder..
Het is vrijdagavond en in de kleinste, grootste rocktempel van het zuiden staan twee wel heel mooie bandjes te spelen. Als je dan om allerlei redenen niet op een festival zit, en zweten in de trein naar Tilburg niet erg vindt, dan mag je Inter Arma en Dvne natuurlijk niet missen. Dat deden we ook niet, en de airco van de Little Devil was zondermeer zalig. Tekst: Guido Segers /
Lees verder..
De vierde dag van Graspop was er een van de welbekende festivalmoeheid. De hitte heeft eenieder overleefd, maar na drie dagen drinken, moshen, headbangen en slecht slapen is het duidelijk dat een collectieve brakheid zich meester maakt van het publiek. Gelukkig zijn de temperaturen flink gedaald, naar een aangename 20 graden met een frisse bries, die menigeen in staat stelt het toch nog even uit te zitten. Toch zorgt het
Lees verder..
Bloedverziekend heet. Zelden is het zo warm geweest tijdens Graspop en de metalmarathon die het al is wordt onder extreme omstandigheden gelopen. Houd daarbij rekening dat de gemiddelde leeftijd van de optredende artiest rond de zeventig ligt. Dit is licht overdreven natuurlijk, maar toch… Het valt mee dat de oudere garde aan metaliconen op het podium dit volhouden, en dan hebben we het nog niet eens over de moshende fanatiekelingen
Lees verder..
We zijn nog steeds gestationeerd op de terreinen van het Belgische metalfestijn Graspop en de tweede dag is er één die gekenmerkt wordt door power metaltheater, een stel oudgedienden en gelukkig ook een dosis experimentele optredens. En het moet toch gezegd worden: wat is het f*cking heet in België. De zon en de vlammenwerpers draaien overuren, maar het is en blijft gezellig en gemoedelijk onder de gasten tijdens de tweede
Lees verder..
In aanloop naar het optreden van het legendarische Iron Maiden op Graspop, komen we gedurende twintig minuten in de stemming met alle incarnaties van Eddie in vette videogame modus via de zijschermen op ons af vuren. #bepartofthelegacy. Legacy of the Beast that is! De recente tournee laat ze na 2018 andermaal langs de Desselse weide passeren. Rond de klok van negen is het dan zo ver, klinkt Doctor Doctor
Lees verder..
De eerste heavy kilometers op het Graspop Metal Meeting-terrein zitten in de benen. De tienduizend stappen zijn ruimschoots gehaald, de nodige alcoholische versnaperingen de keel ingegoten en de bodem van de eerste fles zonnebrandcrème is reeds in zicht. Op dag 1 van het festival prijken grote namen op de poster, waarvan die van Iron Maiden de prijs wint voor most legendary of them all. De volledige review is hier te
Lees verder..
Deze hadden jullie nog van ons te goed: een viertal Roadburn-minded Hardhittin’ reviews! In de hectiek van Roadburn komen er altijd ontelbaar veel releases op de digitale deurmat, waaronder ook de nieuwe The Ballet Bombs, Freja en Helm’s Alee. Goed moment om dus even een erg afwisselend kwartet releases te bespreken, van de fuzzy garage die The Ballet Bombs ten gehore brengt tot de atmosferische black metal van Freja. Ook
Lees verder..
Slechts een dag van tevoren werd het officieel bekendgemaakt: een geheime releaseparty van Utrechtse black metalbazen Terzij de Horde in dB’s, met Throwing Bricks en Witchfukker op het programma. Jawel, geen groots uitgepakte of ver vooraf aangekondigde show, maar een besloten Utrechts feestje in het optimale toevluchtsoord voor de liefhebber van heavy muziek. Geheel gratis, met een mogelijkheid om te doneren aan vrienden van de band die medische hulp aanbieden
Lees verder..
Verreweg een van de leukste festivals van Nederland is wel Sniester. Een festival dat al in 2008 debuteerde, maar sindsdien is uitgegroeid tot een begrip op de Grote Markt. Met name in latere jaren is er een kraakheldere focus gekomen op de missie van Sniester: harde gitaarbands, zo breed mogelijk getrokken, verspreidt over twee dagen voor weinig geld. Slechts 40 euro was je kwijt op deze editie, waarbij je een
Lees verder..
Links en rechts hoorden we, pre-covid al, veel positieve geluiden over het Graveland Festival in het Drentse Hollandscheveld. Een mooi, enigszins underground death en black festival midden in de Drentse natuur. Dit jaar pakte de organisatie uit met niet één maar twee dagen en weet voor beide dagen respectievelijk Mgla en Watain te strikken als absolute headliner. Toch is het ook voor ons zeker ook de ijzersterke rest van de
Lees verder..
Links en rechts hoorden we, pre-covid al, veel positieve geluiden over het Graveland Festival in het Drentse Hollandscheveld. Een mooi, enigszins underground death en black festival midden in de Drentse natuur. Dit jaar pakte de organisatie uit met niet één maar twee dagen en weet voor beide dagen respectievelijk Mgla en Watain te strikken als absolute headliner. Toch is het ook voor ons zeker ook de ijzersterke rest van de
Lees verder..
Herrie in Alkmaar? Dat willen we meemaken! Maar wie op Hemelvaartsdag de stad inrijdt merkt direct dat ook hier de woonboulevard en keukenwinkels het meest populair zijn op deze midweekse zondag. Wie zich door de file heen worstelt komt uit op misschien wel de mooiste plek van de stad, gewoon gelegen op het bedrijventrein. De venue van dienst is Hal 25 en is een vrijplaats voor kunstenaars, vrije denkers, (anti)
Lees verder..
Herinner je nog die avond van 19 mei toen half treinend Nederland weer eens op z’n gat lag door noodweer? Kun je $%&domme eindelijk weer bandjes kijken, ligt er weer een arsenaal aan bomen op het spoor na een onweersbui. Welnu, dat was de avond dat NMTH-reporter Wouter op pad ging richting Haarlem voor een optreden van Wesenwille in combinatie met Terzij de Horde in Patronaat. Met de trein… Door
Lees verder..
Als je googelt op Mayhem en Tilburg, kom je artikelen tegen uit 2009. De band kwam toen een hotelkamer slopen in de stad en dat is misschien ook wel de reden dat de band het laatste decennium vaak uitweek naar andere steden. Mayhem is natuurlijk een naam die onheil spelt, we hoeven er niet meer over uit te wijden want er zijn ontelbare documentaires en zelfs een film over gemaakt
Lees verder..
Aanstaande vrijdag is het weer zover: dan stroomt in Den Haag de Grote Markt en Paard weer vol met liefhebbers van het harde gitaarwerk. Jawel, Sniester is, amper zeven maanden na de vorige alweer aan een nieuwe editie toe. En hoewel er destijds in oktober al een uiterst mooi festijn plaatsvond, staat het er dit keer wel heel mooi voor, zonder gebrekkige capaciteit, coronapas of andere maatregelen. Zo’n 80 bands
Lees verder..
Toen we Manuel Gagneux van Zeal & Ardor spraken eerder dit jaar, kon de innemende frontman zijn geluk niet op: een Europese tour met Meshuggah, een band waar hij al heel lang naar opkijkt. Maar wel met een kanttekening: zou de terugkeer van Meshuggah wel doorgang vinden, met nog de aanhoudende nasleep van corona? Met de maanden die volgden zag het vooruitzicht er beter en beter uit. En ondanks dat
Lees verder..
Na meerdere verplaatsingen en toenemende populariteit is het moment eindelijk daar: Viagra Boys in de grote zaal van Paradiso, op een broeierige maandag in mei. Een band die alleen maar hits heeft, wat zelfs op de maandag tot een goedgevulde zaal leidt. Tempers verzorgt een synthwave voorprogramma met opgenomen synths waarna de Stockholmse post-punkers zich over de zaal uitstorten voor een avond vol vreemde maar uiterst dansbare klanken en een eigenzinnig
Lees verder..
In mei leggen alle vogels een ei, maar ook veel bands komen in deze maand met nieuw plaatwerk, dus er valt weer genoeg te beluisteren en te bespreken. Voor het stevige beukwerk hebben we deze keer collega Martijn Welzen van stal gehaald. In mei legt ook Scott Vogel een ei, dus Martijn laat zijn licht schijnen op de nieuwe ‘langspeler’ van Terror , een hardcore-knaller van maar liefst 19 minuten.
Lees verder..
Je zou het bijna vergeten met een concertagenda die uit zijn voegen barst, bomvol met nieuwe en verplaatste shows en niet te vergeten, het machtige Roadburnfestival net achter de rug, maar er komen gewoon ook nog steeds onwijs veel toffe nieuwe platen uit. Gelukkig hebben wij van Never Mind The Hype eindbaas Guido Segers in de gelederen, die albumreviews schrijft alsof het kerstkaarten zijn. Deze keer selecteerde hij speciaal voor
Lees verder..
Once more upon the breach dan maar, want na vier dagen Roadburn ben je mentaal en fysiek gesloopt. Op een goede manier hoor, maar heel veel kan er niet meer bij. Dus eet je een ontbijt. Dat spoel je weg met een sloot koffie. Je kijkt door je foto’s en de posts van dag drie en je sterkt je voor een dag heaviness op je bakkes. Oh, en er is
Lees verder..
Net als veel andere bands speelt ook Liturgy twee sets op deze editie van Roadburn. Waar we eerder al getrakteerd werden op een volledige performance van H.A.Q.Q. gaan ze nog een stapje verder voor de uitvoering van Origin of the Alimonies. Met een voltallig kamerorkest om deze plaat als een soort mythologische opera tot leven brengen. Met een prachtige opbouw van blaasinstrumenten en strijkers worden we langzaam geïntroduceerd in de
Lees verder..
Black metal is een beest met veel gezichten en een basisingrediënt van Roadburn. Diverse bands speelden al in de donkere hoekjes van het festival (lees: de Hall of Fame) en ook zaterdag is weer rijk aan artiesten met hun wortels in het grimmigste subgenre (of ‘the gayest’, volgens Tom Dare van Hell Bent For Metal). Dat begint al vroeg met Sordide, maar hoe ver Ulver ook door de genregrenzen heen
Lees verder..
Onder de noemer redefining heaviness zoekt Roadburn de afgelopen jaren expliciet de grenzen op van wat zware muziek omvat en kan zijn. Dat resulteert dit jaar in een line-up met minder echte traditionele heavy headliners, maar des te meer variëteit valt er in de breedte van de line-up te ontdekken. Dat het festival de blik altijd vooruit gericht heeft, blijkt ook wel weer op de derde festivaldag waarin de grenzen
Lees verder..
Het kan allemaal wat raar zijn op Roadburn; muziek die buiten de bekende kaders valt. De zaterdag had veel van zulks te bieden en dat betekent dat er ook enige controverse is over wat goed was en niet. Mensen zijn tenslotte verschillend in wat ze accepteren. Wij maakten weer veel meters vandaag, juist om te kunnen proeven van een ontzettend diverse Roadburn line-up, met stijlen en afkomsten die we nog
Lees verder..
Record Store Day en Roadburn is in de regel kiezen of delen, you can’t have both. Maar dit jaar kan het wel, want één van de mooiste platenzaken van het zuiden (in Eindhoven hebben we ze in ieder geval niet zo groot) zet een Roadburnwaardige reeks instores neer en daar zijn we na een vlug ontbijt natuurlijk bij – met uiteraard de intentie om ook wat nieuw plaatwerk binnen te
Lees verder..
Ook op de vrijdag waren er weer veel bijzondere shows te beleven op de Main Stage van de 013. Zo begint deze dag met de samenwerking tussen James Kent van Perturbator en Johannes Persson van Cult of Luna. Het eindresultaat van deze collaboratie is een soort industrial waarbij het machinale drumgeweld en de blastbeats van het tweetal drummers je om de oren vliegt. Het is een lekker zwaar basisgeluid waar
Lees verder..
Van keiharde doom en black metal tot experimente jazz en noise: er zijn weinig festivals die zulke all-over-the-place genres in een logisch tijdschema kunnen gieten. Maar op Roadburn passen dit soort stukjes vaak best wel strak in elkaar, niet alleen met diverse collaboraties, maar ook simpelweg individuele acts die met eenzelfde intensiteit als een metalband staan te spelen. Redacteur Wybren Nauta besloot de weirdo route te pakken, resulterend in een
Lees verder..
Secret shows zijn het nieuwe ding op Roadburn. Het leuke is dat je na dag 1 weet dat dit je te wachten staat. Er wordt dan ook wild gespeculeerd in de wandelgangen en online over het rare gat in de planning tussen 22.00 en 0.30 uur. Daar past toch een bandje in? En nu we weten dat het Ladybird Skatepark een secret locatie is (een skatepark als hidden area voelt
Lees verder..
Als er één ding is, waar velen het over eens zijn, dan is het dat de programmering van Roadburn 2022 een vrij donkere affaire is. Waar normaliter, lees pre-pandemie, er vaak ruimte was voor een stukje jolijt, is deze line-up behoorlijk serieus en zwaarmoedig. In een enkele bio omschrijft de organisatie dat als passend bij z’n tijd en dat is misschien ook wel weer zo. Redacteur: Guido Seger / Fotografie:
Lees verder..
Naast alle meer experimentele acts is er ook gewoon ruimte voor het nodige gitaargeweld tijdens Roadburn. Voorgaande edities was het skatepark vaak de aangewezen locatie hiervoor, maar in eerste instantie leek het skatepark dit jaar van het schema verdwenen. Al snel werd echter duidelijk dat het dit jaar als locatie voor een aantal verrassingsoptredens wordt gebruikt. Wil je de artikelen van Never Mind The Hype over deze 2022 editie van
Lees verder..
Nog meer dan voorgaande jaren treedt Roadburn dit jaar buiten de gebaande paden van de zware gitaren. Ambient, drone, kraut en psych: moeiteloos passend in de eclectische affiche van Roadburn elk jaar. En voor de liefhebber van intense soundscapes is er altijd wel een avontuurlijke droneroute te vinden, enerzijds atmosferisch en minimalistisch, anderzijds groovy en intens. Op de donderdag alleen al, bracht het ons naar bijzondere shows van Dirk Serries,
Lees verder..
Het festivalbier van Roadburn is dit jaar van ’t Uiltje en heet Knuffel. Het is een IPA gebrouwen met Kveik, een traditioneel gist wat in farmhouse/saison bieren gebruikt werd. Je kan je altijd afvragen of een IPA en Kveik elkaar nodig hebben… Worden dingen beter door ze bij elkaar te gooien? En ik vraag me ook af of een festivalbier, toch wel een ‘beer of the people’, zeven euro per
Lees verder..
Een vaak gehoord issue met Roadburn is de altijd veranderende eigenheid van het festival. Na vroege jaren met een duidelijke focus op stoner en doom, is het steeds op ontdekkingsreis gegaan. Van rauwe garagepunk tot black metal, vreemde bosfolk en zelfs noisy hiphop (hoe gaaf was Dálek in het Patronaat?). ‘Redefining Heaviness’ staat op allerlei posters, een mooie leus, maar voor sommige trouwe bezoekers is heavy gewoon heavy en is
Lees verder..
Er mag gehuild worden op Roadburn en stiekem doet menigeen dat ook, soms van binnen. Er zit een donkere waas over de line-up in 2022 en op donderdag kan je een mooi huilrondje maken langs de zalen. Muziek die je voelt, ergens diep van binnen, die een soort naamloze pijn triggert en dat is mooi. Ook dat hoort erbij op Roadburn. Tekst: Guido Segers / Fotografie: Paul Verhagen Platon Karataev
Lees verder..
De Westereen (Zwaagwesteinde) heeft een naam hoog te houden als het gaat om metalconcerten. Het Friese dorp kent een rijk verleden op dit vlak en bood in de roerige jaren tachtig zelfs een piepjong Metallica hun eerste buitenlandse optreden een podium in de Evenementenhal – om de hoek bij de huidige place to be: It Badhûs. De verhalen zijn legendes geworden en ondertussen is het It Badhûs van toen er
Lees verder..
A Place To Bury Strangers heeft in de loop van het bestaan al aardig wat bandwisselingen ondergaan en sinds vorig jaar wordt gitarist Oliver Ackermann geflankeerd door het echtpaar Fedowitz op drum en bas. In februari van dit jaar komt hun laatste album See Through You op de markt. Nieuwe bandleden plus een vers album van de pers is een goede aanleiding om Upstairs – de kleinere kleine zaal van
Lees verder..
Vrijwel ieder liveverslag vermeldt het, maar bij een versterkte set van Amenra op het menu voelt het nog nadrukkelijker alsof de tijd van maatregelen echt over is. Misschien komt het doordat Amenra tijdens de pandemie nog wel akoestisch speelde in TivoliVredenburg en dat nu ook na lang wachten weer versterkt komt doen. Support komt van Jo Quail en GGGOLDDD. Tekst: Paul Lindenbergh / Fotografie: Kamil Parzychowski Jo Quail is een
Lees verder..
Oh, wat fijn om het weer mee te mogen maken; een concert zonder verplichtingen en/of restricties, net als tot aan begin 2020. Nog steeds voelt het een tikkeltje onwennig, maar ook heel vertrouwd staat uw recensent in een korte rij voor EKKO in Utrecht te wachten tot hij aan de beurt is om naar binnen te mogen. Never Mind The Hype en EKKO presenteren voor de achtste keer Doomstad, met
Lees verder..
“We mogen weer!” Een maand geleden kregen we het goede nieuws dat poppodia en concertzalen weer volledig open mochten. Headbangen op een stoeltje of barkruk is dus weer even verleden tijd. Dat alles weer mag, wil helaas niet zeggen dat alles ook gelijk weer kan. Door de onzekerheid en korte voorbereidingstijd werden veel tours die voor februari en maart gepland stonden toch nog weer geannuleerd of, voor de zoveelste keer,
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.