Pearl Jam in Ziggo Dome, foto Hans Lievaart
Het was een stressvol weekend voor Pearl Jam-fans die kaarten hadden voor de twee concerten in de Ziggo Dome. Het nieuws was bijna niet te missen, maar voor wie net terug is van een internetloze vakantie nog even de samenvatting. Vorige week zondag speelde Pearl Jam op een festival in Parijs. De combinatie van hitte en rook van vreugdevuren in het publiek zorgde dat de stem van frontman Eddie Vedder totaal naar de kloten ging en de eerstvolgende show in Wenen werd geannuleerd. Op dat moment leek er nog weinig aan de hand, maar twee dagen later, op vrijdag werd ook de show in Praag afgezegd. Toen kwamen die optredens, zondag en maandag in Amsterdam wel dichtbij…
Tekst: Joost Schreurs / Fotografie: Hans Lievaart
Pearl Jam in Ziggo Dome, foto Hans Lievaart
Op zondagochtend trekken de eerste fans toch vol goede moed naar de Ziggo Dome. Pearl Jam kent wereldwijd een grote schare hondstrouwe fans, die de band tijdens wereldtours achterna reizen om zoveel mogelijk optredens bij te kunnen wonen. Wat dat betreft is Pearl Jam het nieuwe The Grateful Dead, de hippierockers die vanaf de jaren zestig letterlijk gevolgd werden door een groep fanatieke ‘Deadheads’.
De sfeer is goed onder de fans die voor de poorten van de poptempel staan te wachten. De vrachtwagens met apparatuur worden uitgeladen en er wordt buiten een merchandise-stand opgericht voor de vroege vogels. Rond vijf uur, kort voor de deuren openen, komt de klap: De KNO-arts van Vedder acht het toch onverantwoord om die avond op te treden. Teleurgesteld druipen de fans af. Hoewel, sommige die-hards rollen hun slaapzakken uit en brengen de nacht door op de stoep van de Ziggo Dome, in de hoop dat de show van maandag wel doorgaat en om hun plekje vooraan in de rij te behouden.
Maandag herhaalt dit ritueel zich: sommige fans zijn alweer vroeg op pad en anderen vragen zich de hele dag af of ze nu wel of niet naar Amsterdam moeten afreizen. Op de socials worden Mojo, Ziggo Dome en de band zelf gesmeekt om iets van zich te laten horen… En dan, rond 3 uur in de middag; witte rook, een bericht op Twitter van Mojo Concerts. Het concert gaat door! De arts van Vedder geeft groen licht. Gejuich stijgt op onder de fans waarvan velen al meer dan 24 uur bij de poptempel hebben staan wachten. Sterker nog: eigenlijk wacht iedereen al jaren op dit concert, dat gepland stond voor 2020, maar door de pandemie twee keer is verplaatst.
Shame in Ziggo Dome, foto Hans Lievaart
Uw Never Mind The Hype-verslaggever behoort tot de meer casual Pearl Jam-fans, die pas op het eind van de middag naar Amsterdam trekt, ná de verlossende Mojo-tweet. Eenmaal gearriveerd is het grootste deel van het publiek dan ook al binnen. Om toch een beetje de ‘full Pearl Jam experience’ te ervaren, besluit ondergetekende om aan te sluiten in de eindeloze rij voor de merchandise, want van een show waar vooraf zoveel over te doen was, wil je een tastbare herinnering (lees: een T-shirt van € 35). Gevolg is wel dat het voorprogramma gemist wordt, it’s a Shame, maar even later zit uw verslaggever er klaar voor.
Oorverdovend gejuich stijgt op als de band het podium betreedt en er gaat nog een schepje bovenop als Eddie Vedder zelf verschijnt. De opluchting en pure blijdschap bij de 17.000 aanwezigen is letterlijk voelbaar in de vorm van kippenvel op de bovenarmen. Met Nothing As It Seems worden ook gelijk de zorgen over Vedders stemgeluid weggenomen, want het klinkt gewoon goed. Wel is er veel ondersteuning van de andere bandleden die zangpartijen voor hun rekening nemen om Vedder te ontlasten. En waar hij bij eerdere optredens nog wel eens de neiging had om, met een fles wijn in de hand, lange verhalen op te hangen en anekdotes te vertellen, beperkt hij dat nu tot een minimum om zijn stem te sparen. De speech komt pas tijdens de toegiften als Vedder een emotioneel betoog houdt over de afgelopen week en hij uitgebreid de tijd neemt om zijn KNO-arts te bedanken voor de goede zorgen.
Wat Pearl Jam bijzonder maakt als liveband is dat geen enkele show hetzelfde is. Daarom willen de echte fans ook het liefst zo veel mogelijk optredens meemaken. Natuurlijk worden favorieten als Even Flow, Wishlist of Better Man bijna iedere keer gespeeld, ook deze avond, maar hoe de set verder wordt opgevuld is altijd een verrassing. Zo kan het dat een nummer als W.M.A. voor het eerst in jaren weer wordt gespeeld en Mankind en Pilate hun tourdebuut beleven. Ook hebben ze een aardig arsenaal aan covers in het repertoire, waarvan we nu Black Diamond van Kiss krijgen voorgeschoteld. Het was de heren niet ontgaan dat ‘The Hottest Band On Earth’ vorige week in dezelfde zaal speelde.
Pearl Jam in Ziggo Dome, foto Hans Lievaart
Pearl Jam heeft duidelijk goede zin vanavond. Nog één keer alles uit de kast voor een onvergetelijke avond. De band straalt uit dat ze genieten op het podium. De reguliere set wordt afgesloten met een swingende uitvoering van Porch, maar uiteraard komen de heren nog terug voor toegiften, te beginnen met het minstens zo lekker rockende Do The Evolution. Verrassend is de Prince cover Purple Rain, gezongen door Josh Klinghoffer, die Pearl Jam na zijn invalbeurt bij de Red Hot Chili Peppers is komen versterken als livemuzikant. Weer kippenvel… Vervolgens gaat het dak eraf bij Alive, dat door zo’n beetje iedereen in de zaal uit volle borst wordt meegezongen. Het is inmiddels na elf uur en de mensen van Ziggo Dome worden ongeduldig, want alle zaallichten staan inmiddels aan. Pearl Jam trekt zich hier niks van aan, want niemand gaat naar huis voordat er is meegebruld met Rockin’ In The Free World.
Het gaat al richting half twaalf als we de Ziggo Dome verlaten, met een grote glimlach op ons gezicht, want we waren er toch maar mooi bij.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.