Het is alweer de tiende editie van Le Guess Who?, het Utrechtse ontdekfestival pur sang. Een feestje dat inmiddels internationale roem krijgt voor spannende programmering waarbij nog ruimte is voor experiment en extremen. De enorme diversiteit in sound en setting zorgt gegarandeerd voor verrassingen dit weekend. De grootste tegenvaller op donderdagavond is het weer: flink koud en veel regen. De overtocht tussen de zalen in de binnenstad en bijvoorbeeld De
Lees verder..
De geweldige livereputatie, recent weer onderstreept met een van de beste shows op Lowlands, heeft ze ongetwijfeld geen kwaad gedaan, maar Biffy Clyro had over fans sowieso al niet te klagen. En zo stonden ze maandag in een strak uitverkochte Ronda in Utrecht en weten ze woensdag nog eens 3000 mensen naar 013 in Tilburg te krijgen. Plus twee verslaggevers van Never Mind The Hype. Biffy Clyro speelt strak, hard
Lees verder..
Een goede 900 jaar hebben we er geen last van gehad in Nederland, maar op zondagavond is er toch weer een stel Vikingen in Tilburg aangemeerd. Amon Amarth staat live ook altijd garant voor een gave show, dus wij gaan eens kijken wat de mannen dit keer te bieden hebben. Tekst: Guido Segers, foto’s: Paul Verhagen Het percentage drinkhoorns is een lichte tegenvaller, maar de package deal, waar de Viking
Lees verder..
…maar de beelden van de stripclub zijn gecensureerd. Sorry voor dit hypen… Voor de baasjes van Magnetic Spacemen was het na onder meer de tattooshop in Den Haag en de Haarlemse platenzaak van het eigen label, wel de zoveelste toplocatie op rij. Popronde Emmen 2016 beloofde er op voorhand ‘weer eentje (voor in de boeken)’ te worden. Was er vorig jaar al een spontane NMTH-stage opgetrokken in een Kever-garage, ditmaal
Lees verder..
De zonnige Californiër Brant Bjork stond mede aan de wieg van stoners van het eerste uur Kyuss. De Amerikaan is van origine drummer, zat zodoende ook op de kruk bij stonerpunkers Fu Manchu en koppelde vervolgens zijn naam aan door hem opgerichte bands, waarin hij als frontman de gitaar en microfoon pakt. Met Brant Bjork and The Bros werden twee albums uitgebracht en met latere (begeleidings)band The Low Desert Punk Band was
Lees verder..
Het Stockholmse Opeth liet in 1995 met debuutplaat Orchid een frisse wind door de death metal waaien. Het album kende een toen nog eigenzinnige mix van death en black metal. De Zweden liepen het plezierig recalcitrante pad verder af, bezaaid met progressieve tendensen. Een tussentijdse mijlpaal werd bereikt op Blackwater Park (2001), dat Opeths perfecte symbiose bleek van death metal en prog. Weer een aantal platen later ging vanaf Heritage
Lees verder..
BARTEK heeft de nieuwe EP af en naar buiten gebracht via Spotify en 3voor12’s Luisterpaal. Goed nieuws uit Amsterdam dus! Zaten we echt op te wachten en daarbij zouden we bijna vergeten dat we de Amsterdamse slacker-garagepunkers pas in maart leerden kennen en nog geen twee weken geleden pas voor het eerst zagen optreden. Maar man wat spat de branie toch van die opener Beach af. Heerlijke garagepunker, die ons dankzij de
Lees verder..
Met de snoeiharde vrijdag nog in de benen maken we ons op voor ruim twaalf uur gedonder op de zaterdag van Into The Void. Door het ramvolle programma slingeren we als een pendule tussen de zalen heen en weer. Wederom hoge ogen voor de Belgische delegatie vandaag, maar met name door Monolord, Monomyth en Conan zijn we aan het einde van de dag volledig het spoor bijster. Tekst: Tim van
Lees verder..
Amsterdam is momenteel compleet overgenomen door househeads en technotoeristen. Tijdens ADE verliezen zij zich volledig in repetitieve, vaak monotone muziek met een dikke emmer sub die hen in andere sferen brengt. De Neushoorn in Leeuwarden is in ditzelfde weekend de arena voor Into The Void. Wat doen we daar? Eigenlijk precies hetzelfde. Alleen verruilen we de elektronische dansmuziek voor een vuige emmer vol zware beukbands. We hopen overigens dat de lokale
Lees verder..
Amsterdam Metalfest beleefde zaterdag de derde editie en de tweede in de Melkweg. Ditmaal verkocht het evenement net niet uit, affgaande op alle geluiden was het niettemin wederom een geslaagde viering van de betere metal. Een van die geluiden kwam van van onze fotograaf Rob Sneltjes, die er ook namens de Melkweg als de kippen bij was om zich in te tekenen voor ‘dit mooie programma’. De inleidende beschietingen in
Lees verder..
Voor het tweede jaar op rij kunnen we naar een Popronde in eigen stad en het nog veel betere nieuws is, dat die Popronde Utrecht duidelijk een opgaande weg lijkt in te slaan. Er zijn de laatste jaren meer bands en locaties en de publieke belangstelling is ook groeiende. Het aandeel van NMTH-bands in de totale programmering is bijna verdubbeld en zo mogen we uit negen acts ‘cherry picken’ en springen
Lees verder..
Ortega uit Groningen debuteerde in 2010 met langspeler 1634. Daarop waren nog heel duidelijk de invloeden te vernemen van post-metal/sludge/doomcracks als Neurosis, Cult of Luna of Isis. Echter een prima plaat, die vervolg kreeg met twee uitstekende EP´s. De stadjers ontdeden zich op A Flame Never Rises On Its Own en The Serpent Stirs geleidelijk aan van het ´juk´ van de aangehaalde invloeden. Live heeft het kwartet inmiddels een behoorlijke
Lees verder..
Een redelijk gevulde Paradiso Kleine Zaal was afgelopen donderdag getuige van The Black Queen’s eerste show in Nederland. Het Amerikaanse gezelschap staat vooral bekend als het nieuwe project van Joshua Eustis en Greg Puciato. Eustis is het overgebleven lid van het elektronische duo Telefon Tel Aviv en bekend als bandlid van Nine Inch Nails en Puscifer, en Puciato is bekend als vocalist van The Dillinger Escape Plan, de chaotische mathcore-act.
Lees verder..
Mastodont Neurosis begon halverwege jaren tachtig als hardcore punkband maar sloeg al gauw – tot dan toe – nieuwe wegen in. Als groot en invloedrijk wegbereider van post-metal en sludge en vernieuwer in de doom, haalde en haalt het Amerikaanse collectief eveneens uitdagende toeren uit met vooral ambient, industrial en folk. Dat bracht onder andere de inmiddels iconische albums Souls at Zero, Enemy of the Sun, Through Silver in Blood
Lees verder..
We hebben het van tevoren uitgebreid geschetst en voor je in kaart gebracht: hoe de presentatie van de nieuwe Komatsu-plaat en Popronde Eindhoven te combineren. Daarmee hebben we de lat bewust hoog gelegd en gaan we vrijdagavond vol vertrouwen de uitdaging aan. Gewapend met een geelblauw ov-vehikel zonder versnellingen, een paar plattegrondjes, geen overdreven kennis van de stad Eindhoven en een flinke dosis goede wil gaan we op pad. Om er al
Lees verder..
De aandacht voor het Texaanse trio True Widow uit Dallas was met hun titelloze debuut (in 2008) gelijk daar. Een in de creatieve kern vaak gestaag stuwende ritmetandem, een groezelige gitaarsound en ijle zang verbinden dampend beklemmend hoofdmoten shoegaze en stoner. Dronende ambientsferen verdikken hierbij nu en dan de spanningsbogen. True Widows opvallende stijlgeluid ging ook niet voorbij aan de vermaarde independents van Relapse Records. Bij het label werd in
Lees verder..
‘Sludge metalact Jesu in het prestigieuze Muziekgebouw aan ’t IJ, dat moet interessant worden’, dacht ik toen ik het evenement voorbij zag komen op Facebook. De Britse band van Jesu en Godflesh-gitarist Justin Broadrick, tevens oprichter van grindcorepioniers Napalm Death, zou 20 december optreden met indie en folkzanger Mark Kozelek van het Amerikaanse Sun Kil Moon. Nog niet zo bekend met zowel Sun Kil Moon als Jesu, maar wel onder
Lees verder..
Wat kun je muzikaal met sober notengebruik maar des te meer atmosfeer toch ontzettend toffe dingen uithalen. Het onlangs op dit platform gerecenseerde For This We Fought The Battle of Ages van SubRosa bewees het onder andere maar weer. Van Darkhers nieuwe plaat Realms kan hetzelfde worden gezegd. De hierop te horen dark folk meets doom heeft een in de basis effectieve compositorische eenvoud. Gepaste effecten en in de sleutelrol
Lees verder..
Het gaat goed met het Rotterdamse Order of the Emperor. De band staat als hardste act in de halve finale van SENA’s Grote Prijs van Rotterdam en mag in november het voorprogramma verzorgen van Zeus. Wie? De rockband van Jeroen van Koningsbrugge (de Lama’s, Draadstaal, Schone Handen, Jurk) stopt er na 13 jaar mee en geeft nog enkele afscheidsconcerten. Leuk voor je CV toch? Belangrijker nieuws is het feit dat
Lees verder..
Bam! Popronde 2016 is gisteravond afgetrapt en wel met een bijzonder ferme serie schoppen. Met 103 acts op 45 locaties was het meteen de grootste Popronde ooit. Nice one Rico Neeter, en al die andere vrijwilligers natuurlijk! De traditionele opening in Museum Valkhof werd passend ingevuld door 3FM-jock Frank van der Lende en oud-deelnemer Rondé, waarna het meteen goed raak was voor de NMTH-route. De Utrechtse slowcoreformatie The Fire Harvest,
Lees verder..
Afgelopen weekend stond het altijd zonnige Tilburg weer volledig in het teken van Incubate, een festival dat sinds jaar en dag garant staat voor uitdagende, onafhankelijke cultuur met muziek, visuele kunst, film en eigentijds theater. Voor Never Mind The Hype eigenlijk vaste prik, maar deze editie hadden we enkel een verslaggever voor de zondagavond. Gelukkig was fotograaf Jan Rijk wel vier dagen aanwezig voor een uitgebreid fotoverslag. Daan Holthuis versloeg
Lees verder..
De Amerikanen uit Salt Lake City zijn aardig op weg met het inruimen van een eigen plek binnen de sludge-doom metalcategorie. Het uit drie dames en twee heren bestaande collectief schuwt dan ook het experiment niet. Het Tilburgse Roadburn Festival mocht vorig jaar nog getuige zijn van een indrukwekkende samenvloeiing van SubRosa’s twee elektrische violen met de regelmatig luidruchtige en goed doomende, gruizige sludge. De violen leggen uiterst fraaie en
Lees verder..
tekst Christel de Wolff, foto’s Rob Sneltjes Dat er in Friesland een heleboel te beleven valt, daar twijfelen we natuurlijk al lang niet meer aan. En terwijl Into The Great Wide Open volop aan de gang was op Vlieland, vond er afgelopen weekend ook nog CityRock Leeuwarden plaats, een stevig rockfestival in het Rengerspark net buiten het stadscentrum. Het festival bestaat al wat langer, maar vond eerst altijd als een
Lees verder..
Op de redactie van Never Mind the Hype komen vele (links naar) nieuwe langspelers van bands binnen. Te veel om allemaal te behandelen maar eens in de zoveel tijd komt er eentje voorbij die we niet mogen laten passeren. En hoe mooi is het dan als dit een band is waarvan we, in ieder geval ondergetekende, nog niet eerder iets gehoord hebben. Door Roy Wolters Daar waar de gebruikelijke sludge, stoner en
Lees verder..
Het begon stralend zonnig en eindigde wat vochtiger, maar startte ook vlammend met John Coffey en Highly Suspect en eindigde op even hoog en hard niveau met Thee Oh Sees en Parkway Drive (en LCD natuurlijk): Lowlands 2016 zit erop. Drie volle dagen met talloze acts, waar ons driekoppige team telkens de meest NMTH-waardige krenten uit probeerde te vissen. Na afloop volgt het onvermijdelijke uitbrakken, mijmeren over wat was (en
Lees verder..
Door aanhoudende regen in de ochtend, komt de laatste dag op Lowlands wat moeilijk op gang, maar als de buienradars (zij het foutief) aangeven dat er geen buien meer komen, durven we met zijn allen weer het terrein op. Vervolgens regen we daar nógmaals ondersteboven, maar dat mag de pret niet drukken. Nog één dag brengen we door in het Lowlands paradijs met vandaag uitschieters van Eagles of Death Metal
Lees verder..
Dag twee van Lowlands. Na een mooie afsluiter en wat obscure feestjes rollen we vanmorgen toch al een stuk moeilijker onze tent (of hotel) uit als van te voren gedacht. Maar dat neemt niet weg dat wij er weer ontzettend veel zin in hebben, net als iedereen die zich al in de lange rijen bij de ingang van het festivalterrein, heeft verzameld. Ook vandaag staat ons een veelzijdig programma te
Lees verder..
De Flevopolder staat er bol van, vanuit heel Nederland (en daarbuiten) rukken festivalfanaten op naar Biddinghuizen. Het is weer tijd voor Lowlands! Na een preparty op donderdagavond, met o.a. een massale silent disco – van horen zeggen want Team Never Mind The Hype wilde perse nog één nachtje in onze eigen bedjes slapen – is het op vrijdag toch écht begonnen. De eerste van drie dagen festival. En het schijnt
Lees verder..
In 2014 pakten de kind of their own metal-bezweerders van In The Woods… de wapens weer op, na een afwezigheid van veertien jaar. De band uit het Noorse Kristiansand zorgde in de jaren negentig voor een aardige kentering in metalland. De zelfbenoemde pagan metal van In The Woods… liet een tot dan toe nog vrij uniek samenraapsel klinken. Daarin ging black metal hallucinerende banden aan met seventies psych en prog
Lees verder..
King Gizzard and The Lizard Wizard, de tongbreker die eerder dit jaar onder andere al een verpletterende indruk achterliet op Where The Wild Things Are, staat komende zaterdag op Lowlands. De over-productieve hagedissen dropten in april alweer hun achtste (!) langspeler. En een paar dagen voor hoogstwaarschijnlijk één van onze hoogtepunten van Lowlands, is het alleen maar logisch om de plaat even te spinnen. Door Christel de Wolff “Wow, gewoon
Lees verder..
Zoals voor veel dingen geldt; voorpret is net zo belangrijk als de daad zelf. In het geval van Last Night On Earth was het voorspel voldoende zinnenprikkelend om de verwachtingen hoog op te laten lopen. Toen de avond dan eindelijk daar was, traden wij dan ook vol anticipatie de arena binnen. Plaats delict; De Marktkantine. Tekst Lisa Gritter, foto’s Christel de Wolff Bij binnenkomst wordt eenieder uitgebreid gefouilleerd. Geen gewoonte
Lees verder..
Slayer op Into The Grave! En nog een tweedaagse editie ook. Alle seinen op groen dus voor onze fotograaf Rob Sneltjes. Hij reisde dus vrijdagochtend al naar Leeuwarden voor een beeldverslag met een korte sfeerimpressie: Voor het eerst krijgen we een editie van twee dagen en Cityrock, normaal op de vrijdag ervoor, is nu twee weken later gepland op vrijdag 2 en zaterdag 3 september. De uitbreiding van Into The Grave
Lees verder..
“But after all we’ve been through I didn’t think that we’d survive” Een goede maat van mij – laten we hem Jim noemen, want zo heet hij – zat net na het verschuiven van het millennium in een Schots freak-rock bandje dat shows speelde in het pubcircuit. Een van deze pubs was een soort veredelde stamkroeg, waar pub-bands een soort toevlucht hadden. Onderdeel van deze kliek waren onder andere de
Lees verder..
Met de overrompelende tweede full-length Sky Burial (2013) en de minstens zo sterke EP The Cavern (2014) heeft Inter Arma aangetoond groots te kunnen excelleren in een zeer breed speelveld van blackened sludge, post- en death metal, tot psych (stevige seventies tinten), prog en southern aan toe. Weinigen binnen de huidige harde muziekwereld zetten die veelheid aan stijlen zó neer dat het ook nog eens natuurlijk klinkt. De band uit
Lees verder..
Weinig rode Yankees-petjes afgelopen maandag in Tilburg, terwijl Fred Durst met zijn Limp Bizkit 013 alsnog, met gemak, op stelten weet te zetten. De nu metal-iconen bestaan alweer twintig jaartjes en tsja iedereen wordt op een gegeven moment volwassen. Tekst Lodewijk Hoebens, foto’s Sandra Grootenboer Iedereen, behalve Fred Durst. ‘’Time is something that may change me, but I can’t change time, so fuck it!’’ Een treffende quote uit 9 Teen
Lees verder..
Vol goede zin pakten we afgelopen zaterdag de trein naar Utrecht. Op papier stond er een gouden combinatie in de Pandora-zaal van TivoliVredenburg. Uiteraard waren we al uit onze holen gekomen voor (stoner)rock-mastodonten Red Fang, maar met de Vlaamse vrienden van Tangled Horns als supportband waren we al helemaal met geen tien paarden tegen te houden. Het werd een memorabele avond vol class A rock, saamhorigheid, oude bekenden en halve liters. Onze fotograaf Rob
Lees verder..
Uit de restanten van Acrostichon en Outburst – beiden konden gerekend worden tot de bovenlaag van de Nederlandse metal-scene – herrees in 2012 Razend. Het kwintet heeft als thuishaven het tegenwoordig goed van metal(bands) gonzende Tilburg. De band maakt melodieuze thrash en knipoogt hierin sterk naar de hoogtijdagen van het genre in de latere jaren tachtig. Het vizier nu op EP White Goat II, thans enkele maanden uit. Door: Jurgen
Lees verder..
De tweede editie van Dynamo Metal Fest vindt wederom plaats op de Kunstijsbaan in Eindhoven. Daar waar het Dynamo Open Air festival voor het eerst in 1988 neerstreek, nadat de binnenstad te klein was geworden voor dit inmiddels legendarische festival. In het interview met organisator Paul van Berlo lazen we vorig jaar al dat deze dag weliswaar los staat van wat Dynamo Open Air ooit was, maar dat de naam
Lees verder..
Tilburg heeft het, en alweer voor langere tijd. Als het gaat om het toedragen van een heel warm hart aan donkere muzikale klanken, met de toonaangevende jaarlijkse festivals Roadburn en Incubate (de laatste vanaf dit jaar opgedeeld in meerdere edities) en beste stenen eraan bijdragende podia als 013, Little Devil, Cul de Sac en Extase. Plaats daar een bruisende scene van stevige bands bij. Zo huisvest Tilburg formaties die het
Lees verder..
Je kent ze wel die middelgrote regiofestivals; twee podia, twee bier- en één snacktent en op het affiche een paar namen uit de categorieën pop, urban, dance en rock. Vaak de artiesten die al op Noorderslag opvielen en sindsdien elk weekend minimaal twee keer optreden (denk: Sevn Alias, Indian Askin, De Likt) en een of twee grote namen als Kensington en Typhoon. Als je mazzel hebt, hebben ze John Coffey
Lees verder..
Wie de Franse geweldenaren van Gojira nog niet op de korrel had, heeft de afgelopen 15 jaar behoorlijk slecht opgelet. Hun derde plaat From Mars To Sirius uit 2005 was al een absoluut meesterwerk. Het is nu vier jaar geleden dat L’Enfant Sauvage uitkwam en Gojira is terug met het extra zwaar beladen Magma. En hoe! Door Tim van der Steen Op Fortarock werden wij recent nog van onze sokken
Lees verder..
Wie na Jera on Air nog niet genoeg punkrock in zijn systeem had, kon dinsdag in Doornroosje even lekker bijtanken met Jera-hoogtepunt Frank Carter & the Rattlesnakes en punkrock-goden Bad Religion. Vijfentwintig jaar geleden speelden de Californiërs hier voor het laatst dus nemen ze ons mee ‘down the rabbit hole’, Ewijk ligt immers om de hoek. “Come a little bit closer…” Tekst Lodewijk Hoebens, foto’s Sandra Grootenboer Frank Carter &
Lees verder..
Iedereen is weer bijgeslapen en de modder is van de kleding en de tenten gespoeld, maar de koppen zitten nog ramvol met indrukken van Down The Rabbit Hole 2016. En dan volgt altijd de lastige vraag: ‘Wat vond je nu het beste?’. Nogal arbitrair inderdaad en toch altijd leuk om te doen en lezen. Verrassing: het was ditmaal helemaal niet moeilijk, in een zeldzaam geval van eensgezinde smaak (alsof we
Lees verder..
DTRH dag 3 woohoo! Maar ook: DTRH dag 3 en dat doet zich voelen. Met name in de voetzolen (staan, lopen, springen ja, maar plek/tijd om te zitten nee), de benen (op en neer naar Nijmegen per ov-fiets…) en toch ook tussen de oren. Zaterdag is er zo veel en zo lang regen gevallen, dat de aankondiging van nieuwe buien, de matige vooruitzichten / onheilstijdingen van Buienradar en KNMI veel
Lees verder..
Terwijl onze tijdlijnen vol stromen met PJ Harvey op #DTRH, trekken wij naar het zuiden des lands voor het hardere werk. Jera on Air is hét Nederlandse festival voor alles, punk, hardcore en metalcore. Met een ijzersterke line-up is er voor ieder wat wils: van jonge metalcore bands zoals The Amity Affliction en While She Sleeps tot de hardcore- en punkveteranen Sick Of It All en Pennywise. Het lijkt niet
Lees verder..
De weergoden drukken een zware stempel op onze tweede dag Down The Rabbit Hole. Je wil je niet laten kennen door een beetje regen, maar urenlang aanhoudende buien maken dat er naast het terrein toch ook dingen figuurlijk in het water vallen. Ons bezoek aan de show van De Staat om maar wat te noemen. Geen centrifugerende circlepit dus helaas, noch de hartverwarmende liefde van Charles Bradley. Gelukkig viel er
Lees verder..
Derde Down The Rabbit Hole op rij en we zijn razendbenieuwd hoe die eerste uitverkochte editie uitpakt. Met zeker het dubbele aantal toeschouwers (20.000) in vergelijking met het debuut in 2014, het sterkste programma tot nu toe en een terrein dat al weken door overvloedig hemelwater wordt geteisterd. Het is even fietsen of pendelbussen, maar dan heb je ook wat. Bij aankomst is het nog wel schrikken van het moddergehalte
Lees verder..
Met Jambinais ijzersterke optreden – vorige maand – in de Groninger Vera nog vers in het geheugen, nu dan de release in het vizier van nieuwe langspeler A Hermitage. Naast verworven bekendheid binnen de wereldmuziek, winnen deze bijzondere Zuid-Koreaanse kruisbestuivers ook steeds meer terrein in harde(re) muziek-scenes. Goede bewijzen daarvoor zijn zo hun verschijningen op Into the Void in Leeuwarden (in 2015) en op het megagrote Hellfest in het Franse
Lees verder..
“Hello! Hooray! Let the show begin, we’ve been ready!” Ruim 40 jaar al, deelt de Godfather of Shock Rock, Alice Cooper, ons zijn nachtmerries. De Tilburgse 013 fungeert vanavond als decor. Een prima plek voor old school rock ’n roll. En wat te denken van Whitesnake, Status Quo en Saxon binnenkort? We moeten deze ouwe rotten koesteren. Te veel muzikale helden zijn ons de laatste jaren ontnomen. Alice Cooper loopt
Lees verder..
Voor de vierde keer in vier jaar ben ik op weg naar Best Kept Secret, een van de mooiste festivals van Nederland. Niet alleen omdat de line-up en locatie elk jaar fantastisch zijn, het festival op de Beekse Bergen in Hilvarenbeek ligt ook nog eens om de hoek. Het vooruitzicht is dus onderweg vanuit Tilburg, lekker op het fietske, ondanks de weersvoorspellingen zeer rooskleurig. Veel bands, bossen, bier, buddies (mijn
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.