DeWolff(est), foto: Christel de Wolff
Twee dagen na de koning viert ook DeWolff het verjaardagsfeest. Met eenvijfde van het aantal levensjaren steekt de Utrechtse band ome Willem qua mijlpalen al naar de kroon. En ook dit feest brengt een uitzinnige menigte op de been en laat het gerstenat royaal vloeien. Het psychedelische rocktrio bestaat 10 jaar en viert dat in twee zalen van TivoliVredenburg met een eigen festival: ‘DeWolffest’. Het belooft een mooie avond te worden met een line-up met elf bands, een eigen DeWolff biertje (dat binnen no-time uitverkocht raakt) en een gezellige markt met verschillende standjes.
Lees ook onze reportage met DeWolff: ‘Jarige is een beetje verliefd op The Dawn Brothers en Mitch Rivers’
Tekst Kim Pot, fotografie Christel de Wolff
MONEY & THE MAN en THE GRAND EAST
Het festival begint aan het einde van de middag en het valt op hoe er vanaf het eerste optreden van Money and the Man al een goede gevulde zaal staat. Je ziet een gemengd publiek; van wat ouder tot erg jong, een aantal volledig in DeWolff-stijl, maar allen vooral uiterst relaxed. De sfeer is erg goed, wat ruimte geeft tot volledig uit je plaat gaan.
The Grand East zweept al vroeg de zaal op. Op het menu staat dampende rock ’n soul, met een frontman die over het podium glijdt, terwijl hij laat horen hoeveel geluid er uit een mondharmonica kan komen. De Twentse band is sowieso ontzettend muzikaal, zo blijkt de beweeglijke toetsenist, bijvoorbeeld ook trompet te kunnen spelen.
Black River Delta op DeWolffest, foto: Christel de Wolff
Wolf People op DeWolffest, foto: Christel de Wolff
BLACK RIVER DELTA
Vervolgens geeft Black River Delta ons de kans om even bij te komen. De drie Zweedse heren zorgen voor wat rust met een rauw blues-geluid. Niet overdreven spannend, maar het optreden zit prima in elkaar. Dat valt overigens ook op in de programmering: hoewel de bands allemaal redelijk in hetzelfde straatje vallen, is de afwisseling prima en voelt de line-up vooral heel af.
Tussen de optredens door kun je de markt bezoeken, die bestaat uit verschillende standjes met onder andere vintage kleding van Susies, waar DeWolff’s Robin zijn kleding vandaan haalt, hairstyling van Madame de Pompadour, de fotoexpo ’10 jaar DeWolff’ van Sven Signe Den Hartogh en Nikki van de Poel en een stand van Music Machine, de platenzaak uit Sittard waar DeWolff’s Pablo en Luka hun eerste platen kochten. Het geeft zeker wel een festivalsfeer, maar waarschijnlijk doordat de bands strak op elkaar zijn geprogrammeerd, is het er niet erg druk. De bezoekers lijken vooral bezig heen en weer te lopen tussen Pandora en Ronda, om zoveel mogelijk bands mee te pakken.
WOLF PEOPLE
Terug naar de bands dus! De folk-rocktunes van Wolf People zijn wat steviger, met meer gitaargeweld en bijna mystieke zang. Grappig detail: de mannen spelen ook het nummer dat ze zes jaar geleden voor DeWolff speelden tijdens de eerste ontmoeting tussen beide bands. DeWolff zei toen dat ze het nummer fout speelden en Wolf People heeft geluisterd en het nummer aangepast.
MITCH RIVERS
Dan naar Mitch Rivers, die met zijn rauwe stem zorgt voor wat knusheid en een bijna intieme sfeer. Ook hij is erg bekend met DeWolff, zo deed hij mee op de laatste plaat Roux-Ga-Roux, op single Outta Step & Ill At Ease en speelde op Record Store Day nog mee met de heren in Sittard. Ook nam hij zijn plaat op in de Electrosaurus Studio aan de Oudegracht en valt hem de eer te beurt als eerste artiest na DeWolff op het Electrosaurus label uit te komen.
Mitch Rivers Band, foto: Christel de Wolff
Birth of Joy, foto: Christel de Wolff
BIRTH OF JOY
Na de trappen weer opgerend te zijn, komen we in Ronda aan voor het optreden van Birth of Joy. “Utrecht, laten we maar gelijk beginnen” en vanaf het eerste moment breekt deze band de zaal af met hun psychedelische rock. Het hele optreden wordt het tempo er flink ingehouden en er ontstaat dan ook een mooie moshpit. Ze oogsten een staande ovatie, maar dan stoppen de heren wel helaas.
Birth of Joy, foto: Christel de Wolff
LITTLE BARRIE
Little Barrie valt een beetje in het niet na het optreden van Birth of Joy, maar naarmate het optreden vordert begint de surf rock ’n roll van de Britten meer aan te slaan. Vooral het unieke gitaargeluid doet het goed en dat maakt dat Little Barrie als band net even anders is.
DeWolff(est), foto: Christel de Wolff
DEWOLFF
En dan, eindelijk, begint DeWolff aan een anderhalf uur durend optreden. Eigenlijk kunnen we daar heel kort over zijn: steengoed. Het valt vooral op, maar dat mag je misschien ook wel verwachten na tien jaar, hoe vloeiend de performance is. Genoeg ruimte voor eenieder, afwisseling, overgangen die je verrassen en af en toe een beetje geplaag met delen van nummers uit de begintijd. Ook speelt DeWolff een track van hun nieuwe (nog te verschijnen) plaat, waar ze momenteel voor aan het schrijven zijn ‘in hun hol in Utrecht’. Opvallend detail zijn trouwens de twee achtergrondzangeressen, die het optreden nog net wat meer body geven.
DeWolff(est), foto: Christel de Wolff
THE DAWN BROTHERS
Aan het einde worden The Dawn Brothers, waar het trio zo fan van is, nog even het podium op geroepen. De Rotterdamse band mag het festival vervolgens afsluiten met hun rootsy rock ’n roll en zo swingen we verder de nacht in…
DeWolff(est), foto: Christel de Wolff
Grote complimenten aan DeWolff! De eerste editie van DeWolffest leverde meteen een compleet festival op, met een diverse line-up, waar je een hele dag van uit je plaat kan gaan. Alles was goed geregeld en het voelde dan ook helemaal af. Volgende keer nog een paar wagens met Lupus bier erbij en we zijn weer van de partij. En… die elfde verjaardag mag ook gewoon gevierd worden hoor.
Meer DeWolffest? Lees ook onze reportage met DeWolff: ‘Jarige is een beetje verliefd op The Dawn Brothers en Mitch Rivers’
Meer foto’s van Christel de Wolff in de galerij hieronder en via haar FB-pagina.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.