Roadburn 2016, Tilburg. Dit jaar heeft NMTH zich niet alleen aan de programmering van Cul de Sac verbonden, maar gaan onze verslaggevers Steven Gröniger en Tim van der Steen van hot naar her om zoveel mogelijk muziekervaringen tot zich te nemen en vast te leggen op papier. Op deze eerste Roadburn donderdag beginnen wij bij de Zweedse post-metal van Cult of Luna en de Amsterdamse spacerock van Mantra Machine. Intussen worden onze
Lees verder..
Voor de harde kant van de rockmuziek kun je in Rotterdam al 35 jaar terecht in Baroeg. Bovendien organiseert de welbekende rocktempel te Lombardijen al jaren haar eigen festival Baroeg Open Air. Vanavond staan drie opvallende acts van voorgaande edities op de planken. In plaats van dat ze ons even uit de dagelijkse sleur trekken, nemen ze ons mee naar de mooie, melancholische kant van het leven. Tekst Lodewijk Hoebens,
Lees verder..
“Ik dacht: het is donderdagavond, ik probeer het gewoon. Is er echt niets te regelen?” Een man probeert Paradiso nog binnen te komen voor de show van VANT. Tevergeefs, sinds de lovende recensies op Eurosonic is de Britse band heter dan habanero dus de kleine zaal is strak uitverkocht. De man keert onverrichter zake huiswaarts, wij gaan naar binnen voor een uurtje vlammen. Tekst / foto’s: Tim van der Steen
Lees verder..
Het Canadese Voivod – gevestigd in de overwegend Franstalige provincie Quebec – is al sinds de vroege jaren ´80 actief in de metalwereld. De band voorzag zich in die wereld vrij gauw van een eigen smoel door zijn unieke mix van thrash metal en prog. Een mix die verder is aangedikt met vurige, opstandige invloeden uit de punk. Beeld en geluid zijn daartoe bij Voivod altijd buitengewoon sterk op elkaar
Lees verder..
“I bid farewell to Old Kentucky, the place where I was born and raised.” Een toepasselijke lyric van de Soggy Bottom Boys uit de vermakelijke Coen Brothers film O Brother, Where Art Thou? Na vijftien jaar keert Black Stone Cherry terug naar het oude Kentucky nest, fraai afgebeeld op de albumhoes. De band is nog altijd in originele bezetting en heeft het vijfde album opgenomen in de studio waar het
Lees verder..
De Maassilo staat in Rotterdam bekend om haar grootse dancefeesten, maar af en toe gebruiken Rotown of Baroeg de zalen ook als de eigen infrastructuur te weinig ruimte biedt. Ensiferum mag dit jaar twintig kaarsjes uitblazen en om dat te vieren heeft Baroeg voor het industriële pand in Rotterdam Zuid gekozen. Waar zijn de drinkhoorns? Tekst Lodewijk Hoebens, foto’s Sandra Grootenboer Het Ensiferum van vanavond is heel anders dan de
Lees verder..
Seven Sisters of Sleep is een collectief afkomstig uit het doorgaans zonovergoten zuiden van Californië. De klanken die de band produceert zijn echter allerminst zonnig, men brengt vooral de donkerste kanten van de metal voor het voetlicht. In de vorm van sludge, die smakelijke combinaties vertoont met diverse harde (sub)genres. De onder de loep genomen derde volledige plaat Ezekiel´s Hags staat vol doom, death metal, grind, vleugen black en er
Lees verder..
“We hebben een hele bijzondere verrassing voor jullie, halverwege de set.” Belooft frontman Marko Korac van voorprogramma Vitamin X. De Amsterdamse band ragt in een noodtempo furieuze hardcore punk de zaal in. De hyperactieve Korac lanceert zich regelmatig via de basdrum over het podium, terwijl hij als een thrashcore ninja onzichtbare vijanden in elkaar schopt. De drummer doet intussen zijn uiterste best om die trommel het publiek in te trappen.
Lees verder..
Het is ongeveer halverwege de set en ik heb inmiddels echt dorst gekregen. Voorzichtig beweeg ik mij door het publiek naar de bar aan de achterkant van de bovenzaal in Paradiso. Lastiger dan gedacht, want overal staan mensen met hun ogen dicht weg te spacen op de intense show van Monomyth, volledig in trance in hun eigen wereld. Echt niet dat ik dit voor een biertje ga verbreken, daarvoor is
Lees verder..
Na dik vijf jaar verschijnt op 1 april Black Mountains vierde volledige studioplaat, simpelweg IV genoemd. Door voornamelijk drukke verwikkelingen van meerdere bandleden in andere bands – onder andere Pink Mountaintops, Lightning Dust en Kodiak Deathbeds – heeft het allemaal langer geduurd. Black Mountain zette met hun gelijknamige album in 2005 een zekere standaard neer binnen de psychedelische rock. De Canadezen gaven ermee een nieuwe draai aan het genre. Het
Lees verder..
De naam van de Australische black metal-formatie Mesarthim verwijst naar een ver weg gelegen sterrenstelsel; doe ermee wat u wilt. Maar met deze verwijzing wordt het doel van de plaat wel direct duidelijk. Op Mesarthim’s debuut-LP probeert de band de eenzaamheid en leegte van het heelal op muzikale wijze te verwoorden. Door Philip Drent Mesarthim is een tweekoppig black metal-project dat naar eigen zeggen ‘cosmic atmospheric black metal’ produceert. Verder
Lees verder..
‘Savages komt naar de Melkweg’, klonk het. Ok! ‘Samen met Bo Ningen.’ Nog beter! Elke keer dat we de Britse post-punkers van Savages zagen was het steengoed en indrukwekkend, van London Calling 2012 tot Lido, Berlijn en Best Kept Secret 2013. Weer een jaar later namen Savages en Bo Ningen het tegen elkaar op tijdens het Le Guess Who? festival en ging het nog een tandje heftiger. En nog eens op
Lees verder..
Met het verschijnen van een nieuwe Star Wars film heeft de sci-fi hype dit jaar weer nieuwe hoogten bereikt. Monomyth uit Den Haag brengt het onverkende universum met Exo dichterbij dan ooit, sluit je ogen en waan je drie kwartier op een andere planeet. Door: Tim van der Steen Monomyth gaat met deze derde langspeler verder waar Further eindigde. Ruimteschip Ark M arriveert op Exo, om op zoek te gaan
Lees verder..
Het was natuurlijk leuk geweest om Alestorm in de Grote zaal van 013 als headliner te zien afgelopen vrijdag maar de Schotse zeerovers fungeren deze tour als support van Sabaton. Althans in Europa, in Ierland en Groot-Brittannië treden ze als co-headliner op. De Zweedse powermetal machine Sabaton heeft wereldwijd ondertussen een enorme aanhang opgebouwd. Tel de Sabaton shirts er vanavond maar op na. Het concert is al maanden uitverkocht, want de
Lees verder..
Via het in Leeuwarden gehuisveste Big Bad Wolf Records werden we geattendeerd op een relatief vrij onbekende band. Het label wilde graag materiaal van Apokathilosis uitbrengen en nadere aandacht voor de black metal van deze in Ierland gevestigde Braziliaanse formatie bleek niet verkeerd. Het gaat hier om het debuutalbum Where Angels Fear to Tread, met zijn duur van 26 minuten (zes nummers) aan te merken als EP of mini-album. Black
Lees verder..
Indierock uit Hongarije, dat kan interessant zijn, want muziek uit die regio hoor je hier niet zo gek veel op de radio en festivalweides. Ivan & The Parazol mocht zich al aan het Nederlandse publiek voorstellen op Eurosonic, dat immers een Centraal-/Oost-Europese focus had. En deze vijf muzikanten hebben zeker genoeg muzikaliteit in huis om snel een nieuw publiek voor zich te winnen. Door Thomas Spiekerman Makkelijk in het gehoor liggende
Lees verder..
De vierde editie van Where The Wild Things Are werd geplaagd door afzeggingen, onder meer The Kills en Fat White Family vielen weg, maar dat mocht de sfeer bij de vierduizend bezoekers niet drukken. Na drie dagen en nachten in een bungalow zijn we weer helemaal bijgespijkerd, met name dankzij een goed stel Nederlandse rockers en een Australische psychband, en zo is het festivalseizoen toch wel LOS. Never Mind The
Lees verder..
Mooi is dat, zo sta je tot diep in de nacht in een bungalow te beuken op die boogiepunk van Death Alley, staan die sexy mofo’s vroeg op de zondag weer als eerste op het menu in de Desperados. En omdat we het echt niet kunnen laten, staan wij dan in de vooravond weer voor het podium als Death Alley het 3voor12 sessiepodium doet opstijgen. En er was meer deze
Lees verder..
John Coffey was een van de bands die in april 2014 de kersverse Ronda-zaal van TivoliVredenburg aan een ‘stresstest’ mocht onderwerpen. Dat heeft de zaal ongetwijfeld tot in de funderingen gevoeld. Intussen zijn gebouw en band behoorlijk gegroeid en is het tijd voor een nieuwe test: Kan John Coffey na Paradiso ook de Ronda uitverkopen? De band toverde er een heus homecoming festival uit de hoge hoed en kreeg het
Lees verder..
Dag 2 komt een beetje langzaam op gang. Qua mood heeft dat ongetwijfeld te maken met de lange vrijdagnacht, die in de Cyclecenter en een aantal bungalows immers tot 5.00 uur doorsleazete in weerwil van brandweer en radiatoren. Verder zit het niet mee, want door een aantal afzeggingen en verschuivingen ziet de beoogde wilde en heavy route er ineens heel anders uit. Zo zit aftrappen met Canshaker Pi er niet
Lees verder..
Voor de enige Nederlandse show van All Them Witches was de plaatsbestemming Deventer. In het Burgerweeshuis waren we getuige van een tamelijk intense show. En dat lag niet alleen aan de ‘neo-psychedelic dark blues’ formatie uit Nashville. We zijn vandaag ietwat aan de vroege kant en dit geeft ons mooi de tijd om nog even de buitenkant van het neoclassicistische rijksmonument te aanschouwen. Het pand dateert alweer uit 1859, werd
Lees verder..
Ondanks de goede bedoelingen van de organisatie (hulde voor de heaters bij de wachtrij voor de ticketing), zorgt het weer voor een tamelijk druilerige entree van de vierde editie van Where The Wild Things Are 2016. Al heeft dit ook zijn charme bij het betreden van bungalowpark De Eemhof. Links en rechts roken de schoorstenen en is het gras tussen de bomen wit gekleurd. Nadat het eerste potje is gekookt
Lees verder..
Drie broers en twee vrienden proberen het te maken als rockband. Een reis die inmiddels al zo’n vijf jaar duurt. De weg is niet altijd even gemakkelijk. Dit horen we duidelijk terug op If We’re Losing Everything, de tweede langspeler van het Utrechtse Coppersky. Gekleurd door thema’s als broederschap, onzekerheid, faillissement en eigen zwaktes is het een album vol melancholie en stevige rockballades. Overtuigend gebracht door de diepe stem van
Lees verder..
Onder het mom ‘beter laat dan nooit’ presenteren we het ietwat verlate Scumbash verslag. We beloven beterschap en hebben hier nog een videoreport van DeWolff op Scumbash voor je! Maar eerst natuurlijk het verslag. En Wel met de titel “We’re Gonna Rock This Town, Rock It Inside Out!”. De 35 jaar oude klassieker van de Stray Cats vat perfect de spirit van Scumbash samen. Vijfendertig jaar lijkt de gemiddelde leeftijd
Lees verder..
Na een ‘relatief kalm’ 2015 belooft Birth of Joy 2016 vol overgave te gaan tackelen. Relatief kalm omdat de band het afgelopen jaar in ieder geval toch wel een dikke plus vijftig shows op de planken bracht, toetsenist Gertjan Gutman met een boek kwam (stukje film hier) en drummer Bob Hogenelst met een 10 het conservatorium afsloot. Verder doken ze de studio in voor een nieuw album en pakten ze
Lees verder..
Al een ruim aantal jaren toont de Amerikaanse stad Savannah aan enige zeer succesvolle heavy bands in huis te hebben. Naast Baroness en Kylesa heeft inmiddels ook Black Tusk zowel nationaal als internationaal veel succes geoogst. Het drietal bands grossiert in metal, die nog steeds een frisse wind laat waaien in het genre. De sludge metal is eigentijds maar slaat tegelijkertijd bruggen naar het verleden. Er wordt veel geput uit
Lees verder..
Weer een Brabants onderonsje. Voor Never Mind The Hype gaan wij, Niek en Joep, naar shows waar je ons normaliter niet snel zo verwachten. Eerder gingen we naar Slayer om verslag uit te brengen, ditmaal staat Toto op het programma. Je kent ze natuurlijk van ’s werelds meest epische hit Africa. Toto heeft vorig jaar een nieuw album uitgebracht dus is op wereldtournee. Ze spelen twee dagen achter elkaar in
Lees verder..
De ogen van de (black) metal-scene waren al even gericht op Abbath. Het vertrek van frontman Olve Eikemo (a.k.a. Abbath Doom Occulta) bij het legendarische Immortal was nogal een dingetje in die scene. Of de grote Noor nu wel of niet de band ophief, hij ging in ieder geval solo verder als Abbath. Met elke track nam de anticipatie toe en na de 7″ Count The Dead” in december, bracht
Lees verder..
Poppodium Neushoorn was natuurlijk al even open. Zo zagen we eind oktober een fraaie eerste editie van Into The Void in het fonkelnieuwe Leeuwarder muziekcomplex. Officieel was Neushoorn echter nog niet gedoopt en dat gebeurde deze maandag door Minister Jet Bussemaker van OCW en met optredens van onder meer Jett Rebel. Jan Westerhof was voor NMTH ter plekke en richtte de lens vooral op de heavy alternative acts: het ervaren
Lees verder..
Foals maakte met elk album een sprong in bekendheid en in stijlkeuzes. De aanvankelijke mathrockband uit Oxford groeide uit tot een stadionband van formaat, een festivalheadliner die hier al Down The Rabbit Hole 2014 afsloot en net voor Lowlands is vastgelegd. Foals zet met de vierde plaat What Went Down in op nog dikkere riffs en klinkt soms zelfs oprecht furieus. Never Mind The Hype sprak gitarist Jimmy Smith een
Lees verder..
We liepen er al even voor warm en opeens is het zover: The Black Cult presentatie in een goed gevulde OT301 met drie fijne bands. En belangrijker: daar ligt die plak vinyl in een fonkelende roze hoes op de merchtafel. De zelfgetitelde debuutplaat brengt Suburban Records een dag later uit en Amsterdam krijgt vast te horen waarom die het aanschaffen waard is. Tekst Ingmar Griffioen, foto’s Jochem Boom De aftrap
Lees verder..
Tommy Victor is de zanger-gitarist en drijvende kracht achter Prong, een band die alweer bijna dertig jaar mee draait. Met X – No Absolutes, dat op 5 februari uitkomt, heeft hij alweer de twaalfde studioplaat van de Amerikaanse groep afgeleverd. Door Roy Wolters Met een mix van crossover thrash, groove, hardcore en punk-invloeden heeft de band een eigen, zeer herkenbaar geluid gehad door de jaren heen. Terugkijkend is Prong echter
Lees verder..
Never Mind the Hype heeft als lijfspreuk “For everything Heavy, Alternative and Deviant”. Dream Theater is een band die zonder twijfel voldoet aan al deze criteria. Een groep die bij een grote groep fijnproevers al jarenlang hoge ogen gooit. De muzikale perfectie en het complexe karakter die de heren ten gehore brengen op al hun albums is namelijk ongeëvenaard. Bands van het kaliber Dream Theater zijn er maar weinig en
Lees verder..
The Black Cult staat deze week voor een dubbele presentatie van het debuutalbum, waar al veel over gezegd en geschreven is, ook door de band zelf. De plaat, die Suburban vrijdag uitbrengt, is ook al te beluisteren en zo is het zaak om die eerste langspeler van de Groningse garagerockers hier te bespreken. Door Thomas Spiekerman Dankwoorden in cd-doosjes zijn vaak het lezen waard, ook voor een buitenstaander die niets
Lees verder..
Het is alweer ruim drie jaar geleden dat Baroness zijn fantastische dubbelalbum Yellow & Green uitbracht. Het inmiddels bekende verhaal van hun ernstige busongeluk in het Verenigd Koninkrijk nog geen maand na de release van Yellow & Green heeft de band tot op heden achtervolgd als een schaduw. Door Geert van der Velde Tekenend was het dat frontman en bandspil John Baizley al binnen een jaar weer op de bühne
Lees verder..
Op 5 februari verschijnt het nieuwe DeWolff album Roux-Ga-Roux. De vaandeldragers van de ‘Raw Psychedelic Southern Rock’ zijn hiermee alweer toe aan het zesde studioalbum, dat in samenwerking met Suburban Records op het eigen Electrosaurus label wordt uitgebracht. Op donderdag 4 februari vindt de releaseshow plaats in de grote zaal van dé poptempel van Nederland: Paradiso. Het is kortom hoog tijd om de nieuwe langspeler van de van oorsprong Limburgse
Lees verder..
De doom-formatie Lycus verwelkomt het prille jaar met een indrukwekkend zwaargewicht. Via Relapse Records ziet hun tweede album Chasms het sombere levenslicht. Het viertal uit Oakland bracht in 2011 een demo uit, die er samen met het debuutalbum Tempest (2013) voor zorgde dat ze hun naam flink vestigden in de metal-scene. Chasms zal zo mogelijk nog meer zielen weten te winnen en de band een tik steviger in het zadel
Lees verder..
In vier dagen Eurosonic Noorderslag zagen we een schat aan vaak talentvolle Europese en Nederlandse acts, plus een stel gevestigde namen die het eens te meer bewezen. Maar wat stak er nu eigenlijk bovenuit? Dat is heel persoonlijk natuurlijk en daarom doen we niet aan rapportcijfers, maar wel aan persoonlijke lijstjes van ons vijfkoppige team in Groningen. Goed om te zien dat er aardig wat overlap in zit. Zeker op
Lees verder..
Niks geen ‘op de laatste benen lopen na drie volle dagen Eurosonic’; het is zaterdag en we rennen de Oosterpoort in voor de eerste Noorderslag van Never Mind The Hype. In het wat labyrinthische conferentiecentrum beginnen we aan een lange (en steeds hardere) keldermarathon, die van Naive Set naar Death Alley voert. Tussendoor razen we door de kleine zaal, de Marathonzaal en de eveneens lastig toegankelijke bovenzaal. We zien grote
Lees verder..
De derde en drukste dag van Eurosonic breekt aan en de rijkdom aan keuzes is weer weldadig. Een van de hamvragen: zal het ons lukken ook wat side-events mee te pakken? Het antwoord: lastig, maar de Buma ROCKS! showcase met Mandrake’s Monster, The Charm The Fury, bitterballen, bier en teveel mensen hebben we sowieso gehaald. De vrijdag was een dag met een opvallend sterke Nederlandse afvaardiging en een paar monumentale
Lees verder..
Het is al lang geen geheim meer dat Eurosonic op woensdag programmeert. Wat ooit begon met een paar bands in De Spieghel is via drie zaaltjes uitgegroeid tot de volwaardige festivaldag die het nu is. Het programma is nog niet zo druk als op donderdag, maar zowel Eurosonic als Grunnsonic bieden al meer dan genoeg bands en bovendien kun je je donderdagse programma ontlasten door wat bands al een dag
Lees verder..
Het is niet echt verbazingwekkend dat er binnen de doom-scene verwachtingsvol werd uitgekeken naar het debuut van het Britse With The Dead. De band toont een collaboratie van drie door de wol geverfde doomers, waar zeker u tegen kan worden gezegd. Gitarist/bassist Tim Bagshaw en drummer Mark Greening vormden ooit de eerste ritmetandem van het roemruchte Electric Wizard (volgens veel puristen de meest aansprekende die de band in zijn bestaan
Lees verder..
Voor één van de laatste concerten dit jaar reizen we deze avond richting Amsterdam. Terwijl er verderop in Paradiso een dik verdiende kroon op het werk gezet mag gaan worden door Birth of Joy – met behulp van PAUW -, begeven wij ons richting de oude zaal van De Melkweg. Op voorhand ziet het affiche van dit mini-festival met de bands Satan’s Satyrs, Horisont, The Shrine én Kadavar er veelbelovend
Lees verder..
Ze is terug! ‘Ze’ is de Rotterdamse eigenzinnige artieste Ryanne van Dorst, die na onder meer Bad Candy, The Riplets en Bullerslug als Elle Bandita stilaan steeds interessantere muziek ging maken. Is er dan zoveel veranderd sinds die laatste, zelfgetitelde plaat uit 2014? De band is uitgebreid met gitarist Nick Polak (van stadgenoten GOLD) en de toetsenist is verdwenen. Verder is de ritmetandem van The Devil’s Blood (drummer Micha Haring
Lees verder..
Begin dit jaar riep de band bij sommigen misschien nog wat vraagtekens op, maar na Pinkpop zeker niet meer: John Coffey. Een band die weet hoe je een feestje bouwt en een zaal op zijn kop zet. Na de release van laatste album The Great News heeft de band flink wat shows gespeeld en een uitverkochte clubtour is een mooie afsluiter van het jaar. Zo zien we de band ook
Lees verder..
Van het uit Nashville afkomstige viertal All Them Witches verscheen eind november de langspeler Dying Surfer Meets His Maker via New West Records. Deze derde plaat alweer namen de heren op bovenop een berg in Tennessee, uitkijkend over de Pigeon Forge. De frisse zuurstofrijke berglucht, plus wat andere uitheemse ingrediënten hebben een duidelijke invloed gehad bij het schrijven van deze plaat. Door Steven Gröniger Mijn persoonlijke eerste kennismaking met de
Lees verder..
In het land van de Rode Duivels heerst nog altijd een stevige beveiliging. Zowel op Antwerpen Centraal als voor Trix staan zwaarbewapende soldaten. Dinsdag heerste enkel vuurwerk van muzikale aard in een uitverkochte Trix. De wierrook is goed te ruiken en hymnes klinken door de grote zaal. Na pakjesavond speelde Ghost dapper in Parijs voordat Papa Emeritus en zijn Nameless Ghouls richting Antwerpen zijn getrokken. Ondanks de duivelse teksten roepen
Lees verder..
Nadat Lamb of God de hele Europese tour met Children of Bodom en Sylosis heeft gecanceld, wil de Finse melodic deathmetalband haar fans niet teleurstellen. Daarom komt Children Of Bodom, voordat ze terug naar Scandinavië reizen, toch langs Tilburg om niet de vernieuwde Grote Zaal maar het knussere Jupiler zaaltje op zijn kop te zetten. Ondanks stevige koorts laat frontman Alexi Laiho nogmaals zien wat voor een verdraaid goede gitarist
Lees verder..
Nu de dagen weer korter zijn, het weer natter en de temperatuur kouder is, hebben we nog een plaat voor je die de guurheid van een verlichtende, maar overdonderende sfeer kan voorzien. Onlangs verscheen namelijk het debuut van de Nederlandse ‘post everything band’ GOLD. Ter info schreven we eerder al: “GOLD bevat (ex-)leden van The Devil’s Blood, Madball, Malkovich en Born From Pain, de eerste plaat werd nog geproduceerd door
Lees verder..
Uitkijken wat je zegt over In Alarm van MXRCXL. Een hoop mensen krijgen ervan langs op de eerste langspeler van de Rotterdamse band, waaronder de critici. “Hey critic! Blah blah blah you make me fucking sick!’’ Snauwende woorden zijn het, afkomstig van single Shit For Brains. Een betere albumopener kan je als band niet wensen. Kort maar krachtig en in your face. “I so fucking don’t wanna be like you!’’ Tussen
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.