ZEUS gaat ermee stoppen, maar eerst staan de Amsterdamse rockers in november nog vier keer op het podium en releasen ze vandaag een laatste single. Everything dus, en die kun je hier beluisteren. Het is een als vanouds rockend plaatje geworden kunnen we wel stellen. Mooie teaser voor de concerten die ZEUS doet vanaf 4 november in laatste concerten in november in Hedon, Groene Engel, P60 en Manifesto. Ehm ZEUS,
DONDERdag en dus heavy muziek in je oorschelpen van NMTH via de wekelijkse radioshow op Pinguin on the Rocks en we hebben weer 15 verse tracks voor je die van heavy naar alternative naar deviant to the bone gaan. We kijken vooruit naar Into The Void (dit weekend in Leeuwarden) en Roadburn dat net een tweede zwik namen bekendmaakte. We hebben veel Nederlandse en Belgische muziek, Amerikaanse heaviness, een leipe
Ah lekker: weer goed nieuws van de bloedbroeders van COPPERSKY. Zagen we drummer Ray onlangs nog intens performen met Aestrid, op de rest van deze Utrechtse band was het even wachten. Maar ze zaten natuurlijk niet stil. Zoals een goede koffie even tijd en aandacht nodig heeft, zo heeft COPPERSKY de tijd genomen om wat nieuws uit te broeden. Allereerst voor een video van Bankrupt/Backchannels, een van de prijsnummers van
Meeslepende, melancholische bluesy rock uit Noorwegen? Madrugada weer terug? Nee helaas, de dood van gitaarheld Robert Burås maakte daar een einde aan. Veel beter nieuws is dat we hier Tiebreaker voor je hebben, een band uit hezelfde land die een tikje minder melancholisch en tegelijk net wat zwaarder rockend uit de noordse hoek komt. Bekijk de video van Anywhere But Here nu op Never Mind The Hype. Tiebreaker is een
We kenden Charlie & the Lesbians al via feestjes van Nightbirds en Night Of Satan (Records) en de Eindhovense/Tilburgse formatie bereidt nieuwe party’s voor. En heeft eerst een interessante nieuwe clip voor je. In Intergalactic lijken de bandleden in kleden door de (Loonse en Drunense?) duinen te dolen. Freaky en intrigerend wel en een tikje occult door die gewaden, de repeterende beelden, de cameravoering en… what’s up met die schapen
Liefst acht maanden geleden dachten we je het eerste wapenfeit van The Super Soakers te brengen, een groep Brabantse broekies die ‘Beach flavoured Rock’ (zij) of garagerock met surf (wij) maakten. Vrolijk en zeer aanstekelijk. Close To The Sun had de betere kant (meer pit) van Allah-Las te pakken en leunde voor de video erg op de door The Black Cult gepropageerde DIY-aanpak. Hele aangename kennismaking kortom. Nu zijn de
Trouwe volgers van NMTH en ons vaste radiouur op Pinguin on the Rocks (elke donderdag om 15u!) was het wellicht opgevallen dat we al meerdere tracks van Aestrid draaiden. Met reden! Niet alleen is het vijfde album Silver net uit en zeer de moeite waard, we waren ook bij de presentatie in EKKO erg onder de bezielende indruk van de uitvoering door frontman Bo Menning, drummer Ray Murphy (ken je
Laten we eerlijk zijn: Henk & Melle waren niet de eerste artiesten waar we aan dachten voor een videoclip met een selfiestick. Het resultaat oogt heerlijk ongemakkelijk, maar is ook wel weer typisch voor Melle de Boer (ken je o.a. van Smutfish) en Henk Koorn (Hallo Venray). De Haagse songsmeden zijn al een tijdje samen aan de slag. Ze hebben via crowdfunding een tweede album bij elkaar gekregen, waarvoor ze
Het is donderdag en dus is hier weer een uitzending vol met verse, heavy, alternative en deviant to the bone muziek. Met weer opvallend Nederlandse en Belgische muziek, maar eigenlijk zou dat dus al niet meer moeten opvallen. En evenmin dat we openen met een Twentse band die net de debuutplaat presenteerde en de Popronde platspeelt. Verder grotere namen als Alter Bridge, The Answer en We Came As Romans, plus
Bij de heavy rockende mannen van Tangled Horns denk je aan gebrul met kloppende aderen op de bezwete slaap, kerels die haarslaan en bier drinken, en die pinten zo weg mikken om een wilde moshpit aan te richten. Dat ja. Maar niet direct aan ballerina’s die gracieus bewegen in een moderne dansvoorstelling. De twee ogenschijnlijke uitersten komen samen in de nieuwe video van Unstoppable Force. Alle reden om de Antwerpse stonergrungers
Ze zijn een van de meest geboekte bands op de Popronde en als we het nog niet gehoord hadden… konden we zaterdag met eigen ogen aanschouwen waarom. The Grand East zette in Café Koops in Haarlem één van de meest overtuigende shows van dit Popronde-seizoen tot nu toe neer. Dat is nogal een boude uitspraak, want ook wij kunnen maar een fractie van al die Popronde-gigs zien, maar we durven
We hadden ons al uitgebreid en ondergedompeld in Requiem For Hell, het titelnummer van het nieuwe Japanse album dat ook nog eens een fraaie video meekreeg. Liefst 8 minuten langzaam maar zeker ondergetrokken worden in de Japanse post-rock is een geweldige ervaring en vooral als je weet dat het de opmaat naar meer is. Dat hebben we onderhand ook wel nodig na die teasers en vandaag is het dan zover.
“We fight, we hate, you love the games we play, despite the rage, is here to…” Kid Harlequin en frontman Julien Graute komen meteen binnen in de harde track Itch, die ook nog eens van een intense, unheimische en wonderschone video is voorzien. Heel professioneel gemaakt die clip en eentje waar je gegarandeerd jeuk van krijgt. Itch stamt van de nieuwe gelijknamige plaat, die de Rotterdamse industrial rockers op donderdag 13
In de categorie heerlijk rammelende, dwarse indie rock is Scott & Charlene’s Wedding een van de ontdekkingen van de laatste maanden. Met dank aan Fire Records dat je hier de video van de derde single Distracted aanbiedt. De Australische groep heeft de plaat Mid Thirties Single Scene nu net een maandje uit en ze komen eind deze maand optreden op de Dutch Design Week in Eindhoven, op London Calling in
Big Jesus hier met de soundtrack bij je NMTH x Pinguin Radio on the Rocks-uitzending! Niet te geloven, maar we weten allemaal dat toeval niet bestaat. Het nummer Lock & Key was echt nog geen tien minuten geleden te horen in onze wekelijkse uitzending en nu mogen we je de video erbij aanbieden. Timing is alles en in het geval van Big Jesus zitten ze daar al even goed bovenop.
Liefhebbers kennen Wardruna van de diep spirituele, donkere folk gebaseerd op Noorse runes, met oud-Noorse teksten en traditionele instrumenten. Of van het Skuggsjá-muziekstuk dat Einar Selvik met Ivar Bjørnson van Enslaved schreef en op Roadburn uitvoerde. We mochten je deze zomer al de nieuwe track Odal laten horen, van het album Runaljod – Ragnarok dat Norse Music op 21 oktober uitbrengt en waarmee Wardruna de rune-trilogie vervolmaakt die in 2009
Het is donderdag en dat betekent dat we weer een uitzending vol met verse, heavy, alternative en deviant to the bone muziek voor je hebben. Met wederom opvallend veel Nederlandse muziek inclusief een Popronde-sectie en een nog opvallender Belgisch smaldeel. Je moet zelfs tot nummer 9 wachten voor je de eerste mop muziek van buiten de Benelux hoort, maar dat is dan meteen wel de nieuwe Dillinger Escape Plan, die
Het regent verduveld goede Belgische muziek hier! In het geval van It It Anita is dat net wat minder verrassend, aangezien we de Luikenaren al Eurosonic en Stone Rock zagen afbreken met furieuze noiserock. Lekker spul ja en inmiddels is er wat nieuws gebrouwen daar net onder Maastricht. Pak aan en aanschouw 25 (From Floor To Ceiling), een verse noisy parel, razend opzwepend dankzij dat voor It It Anita zo
Geen half werk van Kin inderdaad. Het was even wat rustiger rond de Groninger shoegaze/post-rockformatie zo dachten we, maar het viertal stak die tijd in de opnames van een hagelnieuwe EP. Dumb Shock Cinematic komt deze zaterdag 8 oktober uit en wel op een fraaie roze cassette in gelimiteerde oplage. Presentatie dezelfde avond bij Lepel Concerts in De Gym, Groningen met The Sweet Release of Death, het noisy trio uit
Even een stukje alliteratie (beginrijm) in de kop dat we niet konden laten liggen. En dan komt Mantis ook nog uit Maaseik met een machtige mix… Ter zake: Het is tijd het Belgische trio Mantis te introduceren. En wel omdat ze je nu een clip geven en straks de tweede EP. De groep uit (Belgisch) Limburg maakt iets wat ze zelf ‘pogojazz’ noemen en wat je ook kunt zien als
Dag argeloze wereld, enter Anciients. Vier mannen uit Vancouver, Canada die laveren tussen progmetal en -rock en dat op zo’n overweldigende en extreme manier serveren dat je zomaar weggeblazen wordt als Kenny Cook z’n strot opentrekt. Dit gaat bijna richting apocalyptische black denk je net, maar dan komt die melodieuze zangpassage en een pak meeslepende en repetitieve songstructuren. Progressive kan je het noemen, in alle veelzijdigheid die die term kan
… en laat je vandaag op NMTH vast een eerste track horen, “‘Self Portrait’, 2016” is gevat in onderstaande video. We kennen Every Stranger Looks Like You (ESLLY) pas sinds een jaar, toen de Belgen de single BOB op ons loslieten, afkomstig van een hele beste split met Mahlstrom. De oren waren gespitst, of nee: uitgespoten. De drie jongens uit Brakel kwamen namelijk niet overdreven voorzichtig binnen, maar met dubbeldikke
Wang Wen doet nog een belletje rinkelen? Terecht, want we introduceerden onlangs het nummer Red Wall And Black Wall. Je stapte in een wereld van razend subtiele en lichtklassieke Chinese post-rock. Wang Wen is geen nieuwkomer en die 17 jaar ervaring druipt er vanaf. De band werkte ondertussen aan haar negende studio-album, dat 30 september verschijnt bij Pelagic Records en dat je hieronder vast volledig kunt horen. Sweet Home, Go!
Rock! Life’s Electric was een van die hard werkende rockbands die de NMTH-selectie op Popronde 2015 verzorgde en sindsdien hebben de mannen niet stilgezeten. Verre van zelfs: de Rotterdammers werden begin dit jaar in navolging van de release van debuutsingle ‘Caterpillar’ tot 3FM Serious Talent gedoopt en hier is de opvolger. De tweede single ‘King Of Second Chances’ komt bovendien met een beste, lommerrijke video. Of frontman Ferry van der
Een bommetje? Vier bommetjes! Fake O’s is van de rudimentaire hardcore punk en garage, denk aan Circle Jerks maar dan met het plezier van een FIDLAR. Dat gaat allemaal vol furie, branie en vooral zonder enige rem erop. Dus als je niet oplet zijn die vier nieuwe tracks zo in je gezicht geschreeuwd en voorbijgevlogen. De NMTH-oplossing: gewoon nog eens aanzwengelen die Friends 7″. De Groningers speelden recent Sleazefest nog
Het titelloze tweede album van The Sweet Release of Death ligt er helemaal klaar voor en wij rennen vast rondjes in wrede anticipatie. Die wordt ernstig verzacht doordat we je vandaag het tweede geluid van die plaat kunnen aanbieden. Post – Everything zou een verwijzing kunnen zijn naar hoe de stadgenoten van GOLD hun muziek omschrijven, maar waarschijnlijk zit er iets veel slimmers achter. Nog belangrijker: Het nummer is een
Yes! Weer een uitzending vol met nieuwe en nog nieuwere, heavy en nog heavier, alternative en deviant to the bone muziek. Hoewel de Popronde nog een flink aantal weekends doorraast is er na twee volwaardige Popronde-edities deze week weer een normale ‘Nieuwe Muziek’ aflevering, maar wel eentje met een setje van drie Popronde-acts. Er zijn nog heel wat meer Nederlandse acts te horen, plus twee verse Belgische noise/post-grungers en er
Een priester ontsteekt de kaarsen in de kerk en dan gaat het via dierenoffers, een dampende kookpot en een bezetene met een kraaienkop heel rap richting het altaar voor een satanisch ritueel. Daar komt natuurlijk ook een argeloos jong meisje bij kijken. Very black metal indeed. Ja, de video voor Kvelertaks single Svartmesse is heel goed getroffen. Terwijl de zes Noorse beulen de soundtrack van het ritueel neerleggen: een wervelende
We houden van Nederlandse bands die op eigenzinnige (deviant) wijze met elektronica en triphop stoeien. Neem het Eindhovense capcap… cap, The Future’s Dust (die we net op Popronde Eindhoven zagen) of KIN, de Groningse band die van triphop naar post-rock gaat. En neem vooral Alcuna Wilds: een Utrechts-Haags gezelschap dat zich tussen triphop en ambient elektronica beweegt. Een groep ook met een internationaal tintje (gitarist Pete Barnes en zangeres Nadja
Jazeker: we hebben het tweede geluid te pakken van de aanstaande Crippled Black Phoenix plaat Bronze. Tweede? Waarom dan juichen? Omdat No Fun (luister onderaan) al een hele fijne eerste teaser was en dat geldt ook voor Winning A Losing Battle, die wel bijna twee keer zo lang duurt en zeker zo vernuftig in elkaar steekt. De redelijk ongrijpbare Britten stoeien weer met een goed aantal aan rock verwante stijlen,
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.