In 2015 kwam Night Of The Hunter uit, het laatste album van Creature With The Atom Brain en eentje waarop de tamelijk geniale rockband rond Aldo Struyf samenwerkte met (Big) Dave Reniers. Die samenwerking krijgt nu een vervolg in de gloednieuwe band Crayon Sun. Na 10 jaar met Creature with the Atom Brain en 15 jaar met de Mark Lanegan Band is het tijd voor iets nieuws. Op 1 november
Het gaat hard met Greta van Fleet. Het is als het ware een Led Zeppelin tribute, maar dan met eigen nummers. Dat het snel kan gaan met deze familieband (de geboeders Josh, Jake en Sam Kiszka aangevuld met drummer Danny Wagner) uit Michigan, Amerika is niet alleen te danken aan een get-together met Elton John. Als zelfs Robert Plant je benoemt als ‘One of his favourite joung bands’… en daar
Drie Popronde-generaties (2016, 2017 en 2018) verzamelen zich voor een gezamenlijk doel: smerige rock voor je bakkes smijten, rock die gedrenkt is in een dikke saus van blues, rock ’n roll en garage, die deze bands iets eigens, iets vettigs en in dit geval ook een gemeenschappelijke deler geeft. Het moge duidelijk zijn dat Money & The Man, Grim Tim en Black Operator alle drie tot de NMTH-selectie van de
In deze Hardhitting albumreviews-rubriek vind je iedere keer vier albums die onze aandacht hebben gegrepen en waarvan we vinden dat ze méér dan de moeite waard zijn om tot je te nemen. Bepaalde tracks kun je vervolgens ook vinden in onze ‘Hardhitters’ Spotify-lijst. En kijk het lijstje van deze editie eens, over hardhitters gesproken. Hearthitters dekt de lading misschien beter. In de eerste editie bespraken we nog twee Nederlandse en
Op 3 oktober stapt de Friese post-hardcore x elektronica-band Cosmute in het vliegtuig naar Finland. De dag erna staan ze in Tampere op het showcasefestival Lost in Music. Cosmute is dit jaar een van de geselecteerde bands in Nederland voor EXCITE, een Europees uitwisselingstraject voor talentvolle acts. Met hun optreden op Lost in Music hopen ze een begin te kunnen maken met het creëren van een muzikaal netwerk in Finland.
Is het nu nog niet afgelopen met al die heavy gekkigheid in oktober? Hebben we Soulcrusher, Desertfest Antwerpen en Into The Void ternauwernood overleefd en dan krijgen we in Utrecht nog even een dik driedaags toetje eroverheen? Ga je dat echt zeggen? Precies dat ja, Black Earth Festival baby! En mocht je al op je tandvlees en laatste benen door de Domstad stiefelen, dan hebben we een hier een must
Leeuwarden puilt vroeg op de zaterdagmiddag uit van vreemd geklede mensen. Stuk voor stuk zien ze eruit als onbehoorlijke bierdrinkers, zich luidruchtig een weg banend naar het Wilhelminaplein. Niet zo gek ook, want het feest van het jaar vindt er plaats. Wat dacht je van klinkende namen als Gang Is Alles, DJ Stefan Leur en Denny Christian? Maar tussen deze in lederhosen gedrapeerde rouwdouwers bevindt zich een ander type mens. Het
Festivalseizoen voorbij? Zeker niet! Deze is namelijk tot en met oktober uitgerekt. Hoe verklaar je anders dat vorige week Desertfest te Antwerpen plaatsvond, volgende week Black Earth Festival te Utrecht en afgelopen weekend gesandwicht tussen die twee Into the Void te Leeuwarden? Dertig bands, anderhalve dag en gegarandeerd smullen geblazen in poppodium Neushoorn. Vervuld van sludge, stoner, doom en post-rock zit de uitputtende vrijdag al meer dan snor met onder ander
Tributes en coverbands… het fenomeen roept gemengde reacties bij ons op. Natuurlijk zijn er legio voorbeelden van geslaagde covers, maar ook van bewerkingen die niks, noppes, nada toevoegen en een hele set? Hoewel die Joy Division tribute met Erny Green… en recenter de Lemmy Lives tour rond Death Alley, pfoe. En die Marlboro Flashbacks leverden rond de eeuwwisseling ook wel wat memorabele momenten op. Hallo Venray die met het repertoire
Altijd fijn wanneer TivoliVredenburg een bijzondere metalgigant op het Ronda podium neerzet. Van Judas Priest tot Anthrax: het leek enkel een kwestie van tijd tot het legendarische Saxon Utrecht onveilig ging maken. En daar zijn we dan, op een donkere dinsdagavond in de Ronda. En hoe, want de band heeft het veertigjarige jubileum bereikt en zit met het nieuwe album Thunderbolt alweer op 23. Met een klasbak als Raven en
Op American Reckoning, het nieuwste studioalbum van Anti-Flag, horen we de band op een heel andere manier dan we van de politieke punkers gewend zijn: akoestisch, kwetsbaar en folky. Met dit nieuwe album en hun eigen festival ANTI Fest komt de band 26 oktober naar Patronaat Haarlem. We belden met gitarist, zanger en songwriter van de band Justin Sane over klimaatverandering, John Lennon, Donald Trump en constant op tour zijn.
Terwijl team IngRoy bij onze zuiderburen lekker een woestijnfeestje staat te knallen, is het in Hengelo de eer aan team MaRRawk om aanwezig te zijn in het Metropool voor Bier, want Beerland! En dat was met onder andere Therapy?, Death Alley, The Vintage Caravan en Ploegendienst een affiche om van te smullen. En met het kwik dat op deze 13e oktober richting de 27 graden zou gaan, ook nog eens
Na de zoveelste (letterlijk) koude douche slingeren we in een zeldzaam productieve bui zo het zaterdagverslag online en spoeden ons naar buiten. Daar wacht namelijk de zon en voor je het weet staan we alweer binnen tussen de zwarte T-shirts en leren jekkies te zweten. Eerst dus maar even verpozen op het Koningin Astridplein, waar ze naast een bijzonder fraai station en een Zoo met bij de entree echte roze flamingo’s
Right, het woestijnzand van de vrijdag is neergedaald. Dankzij een acceptabel aantal uur in de hostel bunk, een ontnuchterend koude douche en achterlijke hoeveelheden cafeïne zijn we weer helemaal bij. Dus stappen we vol goede moed dwars door de zonovergoten wijk Borgerhout naar de Trix, én met Sasquatchs Bringing Me Down (soundtrack van de vrijdag) nog stevig tussen de oren verankerd. Tekst: Ingmar Griffioen / Fotografie: Roy Wolters Lees ook:
Niet zo heel lang geleden in een sterrenstelsel hier ook niet zo gek ver vandaan…. Wat de fucking fuck… Nee, maar echt: wat ‘gewoon even’ een avondje muziek had moeten zijn – met enige gereserveerdheid vooraf, want een nieuwe drummer en de band was een tijdje van het strijdtoneel- werd niets anders dan een ziekelijk mooie aangelegenheid. Er werd gedanst, gesjanst, gedronken, gemoshed en zelfs een korte poging tot iets
Antwerpen! NMTH reist drie man sterk en bijna filevrij naar het zuiden en slaat de tenten op in een plezant jeugdhonk net achter het station. De Trix ligt niet direct in het centrum, dus wacht ons eerst een heerlijk nazomerse en multiculturele wandeling door de onooglijke wijken Zurenborg en Borgerhout, waarbij de indrukken variëren van talloze Joodse jongemannen met vlechten, keppeltjes en kinderwagens tot op straat rondhangend volk, waarin je
Het is een traag voortkabbelende avond bij aanvang in De Helling. Maar niet voor lang, want wie binnen is staat zich een verpulverende post-rock package te wachten, snijdend tot diep in de ziel. Niemand minder dan de Japanse band MONO is namelijk headliner in De Helling en de groep heeft het New Yorkse A Storm of Light en Londense celliste Jo Quail meegesleurd op hun Europese tour. Met het nieuwe album
Terwijl de voorpret voor deze editie al even gierende proporties aan heeft genomen, ging de NMTH-redactie ook nog tips samenstellen voor Desertfest. Niet te doen natuurlijk om dat enthousiasme te beteugelen en dat proberen we dan ook niet. Er zijn weer drie dagen Desertfest (vrijdag 12 tot en met zondag 14 oktober), die zijn wederom überstraf geprogrammeerd en er zijn weer zo goed als geen kaarten over voor het Antwerpse
Dit weekend speelden Magna Carta Cartel (MCC) en Demon Head in een uitverkochte kleine zaal van Gebr. de Nobel in Leiden. Sommige fans waren rond de lunch al aanwezig rond het pand, een vorm van aanbidding die de bands verdienen. MCC ontleent bekendheid aan Ghost, waarvan meerdere (ex-)leden in MCC zitten, maar speelt geen theater. Tekst: Paul Lindenbergh / Foto’s: Rob Sneltjes DEMON HEAD In minimalistisch licht dat het podium
Tijdens deze officieuze rawktober – en de lawine aan bikkelharde releases die op dit moment plaatsvindt – is het tijd voor een nieuwe rubriek! In deze rubriek vind je iedere keer vier albums die onze aandacht hebben gegrepen en waarvan we vinden dat ze méér dan de moeite waard zijn om tot je te nemen. Bepaalde tracks kun je vervolgens ook vinden in onze ‘Hardhitters’ Spotify-lijst. Voor deze eerste editie
Soulcrusher is inmiddels toe aan de derde editie en lijkt aan bekendheid te winnen. Elk jaar is het een stukje drukker en vandaag voelt het toch redelijk druk in Doornroosje, met name in de kleine paarse zaal. Never Mind The Hype is er uiteraard weer bij voor een verslag. Tekst: Guido Segers // Fotografie: Paul Verhagen Het programma is lekker uitgebalanceerd, maar mist de échte headline namen van voorgaande jaren.
Voor drie liedjes crossen we vanavond vanuit Utrecht op en neer naar Breda. Waarom? High On Fire staat op het programma in Mezz, het is donderdag 4 oktober, een dag voordat de nieuwe plaat Electric Messiah uitkomt en we snakken naar nieuw werk. Tekst: Tim van der Steen / Foto’s: Roy Wolters Wat High On Fire betreft staan we er bij NMTH waarschijnlijk gekleurder op dan het stoepkrijt van je
‘’Wij zijn Knarsetand en we hebben zojuist onze naam veranderd. Nu heten we KNARS en zijn we harder!’’, verkondigde frontman Martijn Holtslag voordat de zevenkoppige liveband de Electronic Stage op Baroeg Open Air een kopje kleiner maakte. Inderdaad, Knarsetand en diens reggae, drum ‘n’ bass, gypsy, cumbia, ska-stijl is niet meer. Maar wat voor een rups het einde van de wereld betekent, is voor een vlinder slechts het begin. Want
Na een stilte van zo’n tien jaar is punkband I Against I terug. De band uit Dordrecht begon vorig jaar weer met optreden, onder andere als voorprogramma van Stavast, maar stond ook in de studio niet stil. Ronald van Maren, Bob Hoorweg en Jasper Blazer komen op vrijdag 5 oktober namelijk met hun eerste album sinds 2005: Small Waves. “Na al die jaren zijn we nog steeds elkaars beste vrienden
Aan al het goede komt een eind, evenals het slechte, kortom; aan alles komt een eind, gelukkig. (‘Siri, speel The End van The Doors, met beelden van Apocalypse Now voor het dramatisch effect en vanwege de luiheid om niet de gehele elf minuten durende emotionele rollercoaster door te gaan, alsjeblieft’)… Dank je wel, Siri. [insert vloekwoord], dat is alweer band nummer drie binnen een week die de rockpijp ( al
— Interview in English, intro in Dutch — De Noord-Ierse band Therapy? verraste onlangs met de opvallend harde single Wreck It Like Beckett, waarin ze naast de Ierse schrijver/dichter Samuel Beckett ook liefde betuigen aan Helmet en Public Enemy. Sinds vorige week ligt er ook een pittig nieuw album: CLEAVE, de vijftiende langspeler in bijna dertig jaar. Zoals je van Therapy? ondertussen wel verwacht gaan ze weer uitgebreid op tour
Eerder deze week stond 80’s synth hardrocksensatie Europe in de Tilburgse 013. Helaas wisten de Zweden op Graspop vorig jaar nog een wisselvallige set neer te zetten. Woensdag was het muzikaal dik in orde, al speelde de band duidelijk op automatische piloot richting the Final Countdown. Joey Tempest en zij makkers lijken na al die jaren de spontaniteit een beetje te zijn verloren. Of denken de heren dat ze elke
Ja hoor, another one bites the dust. Waren we net bekomen van het afscheid van John Coffey, geeft nu ook Birth of Joy er de brui aan. Na 11 jaar is het trio klaar met het leven on the road. Wij begrijpen dat wel, maar leuk is anders. Dus werd mij gevraagd of ik misschien een laatste stuk wilde schrijven over de band. Of ik op de begrafenis wilde spreken.
De vraag na de eerste Faster and Louder in maart was… of het nog harder en sneller kan? Het antwoord uit de koker van speedrockende organisatoren Bart Nederhand en Bart Geevers moge duidelijk zijn: jazeker wel! En dus is editie 2 aanstaande, wederom geboren vanuit hun liefde voor harde en snelle muziek en ditmaal in de Effenaar en wel op 6 april 2019. Althans aanstaande…, deel 2 kondigen ze vandaag
Dat was weer een beste editie van Psycho Mind Festival, editie 2 alweer en voor het eerst ook in de schone, kerkelijk verantwoorde ambiance van het Patronaat. Best geprogrameerd ook door de mensen van Cul de Sac en evenementenbureau Chunky Woo. Ook de kelderzaal van V39 deed mee en vrijdag zagen we daar onder meer Tilburgse krachten To Adelaide en de opmerkelijk opwindend herrezen Richie Dagger van de planken knallen.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.