Waar de live sector het maar moeilijk heeft, zijn er ook stijlen die juist gedijen bij deze concertdroogte. Althans, zo zou je het kunnen stellen als we naar het dungeon synth genre kijken. Afgelopen zaterdag vond namelijk een eerste Europese live event plaats, met exclusief bands uit het genre . Een festival is met vier acts natuurlijk een groot woord, vooral voor een muziekstijl die door anonieme individuen achter synthesizers
Na een hoop uren online shoppen naar mondmaskers, leek het de redactie van Never Mind The Hype tijd voor een eigen NMTH metal mask! Het masker is voorspelbaar zwart, met verstelbare oorlussen en uiteraard blinkt het logo van NMTH je tegemoet. Volgens de fabrikant is het een comfortabel, zacht en ademend mondmasker, dus dat geloven we dan maar. Het is gemaakt van 100% katoen en aan de achterzijde is een
Sprookjes en legendes hebben plaatsgemaakt voor evolutietheorieën en armageddon op Avatar’s achtste album. Hail the apocalypse! De Zweedse band heeft het ondertussen geschopt tot de eredivisie van de metal maar is nooit bang om te blijven experimenteren. Zo ook met Hunter Gatherer, die blijft boeien van begin tot eind. Lees hier de review van die nieuwe plaat, en check daarna ook ons interview met frontman Johannes Eckerström. Tekst: Lodewijk Hoebens
Rond 2013 zijn ze er ineens: Blues Pills. In de voetsporen van Wolfmother overspoelt in die jaren een golf van retro rockbands de Europese podia. Of ze nu Graveyard, Witchcraft, Uncle Acid of Kadavar heten, vrijwel allemaal grijpen ze terug op de rauwe bluesrock en psychedelica die opbloeide in de jaren zestig en zeventig. Toch springt Blues Pills er direct uit, dankzij de geweldige soulvolle vocalen van zangeres Elin Larsson.
Een week geleden werden we al bij de strot gegrepen door het industrial doomduo All Are To Return met het verschijnen van hun eerste single Bare Life. Met de privileges van een muziekredactie, mogen we ook de overige nummers van de gelijknamige debuut-ep beluisteren. Redacteur Wybren laat de duisternis als een koele deken in tijden van een hittegolf over zich heen glijden en schrijft er – toepasselijk – diep in
Een van de meest verrassende en opzienbarende metal acts van het moment is alweer aan langspeler nummertje acht toe. Jawel, we hebben het over die clowneske Zweden van Avatar, die eerst nog begint als weinig opzienbarende melodeathband tussen een oceaan van betere soortgenoten. Tot daar sinds The Black Waltz verandering in komt: niet alleen muzikaal een omslagpunt met experimentele uitspattingen en een hoop groove, maar ook qua aankleding en stijl.
Een kwart eeuw al weet het Finse folk metal kwartet Ensiferum ons te boeien met legendes, mythes en saga’s. De laatste langspeler Thalassic is een nieuw hoofdstuk met enkele verfrissende ideeën en een nieuwe hoofdrolspeler. Het achtste album heeft als centrale thema de zee. Dit keer komen de mythes niet alleen uit eigen land maar varen we mee langs Frankrijk en Engeland. Terug gaan in de tijd pakt niet altijd
Het is inmiddels een veelgebruikt riedeltje: Er is corona, er zijn geen concerten, geen festivals en het is in principe een groot drama en alle bands zitten zodoende thuis. Maar! Je hebt natuurlijk bands die bij wijze van spreken bij de pakken neer gaan zitten, maar je hebt er bij die inventief zijn en alsnog wat weten te verzinnen. De vintage rockband Tricklebolt uit Salland raakte een tijdje terug al
De afgelopen jaren is noisemuziek zeker in Amerika weer bezig met een opmars, maar naast bands als Dead Neanderthals blijft het in Nederland een relatief weinig verkende stijl. Een van de grootste krachten van dit genre is dat het met zijn schurende en vermalende geluiden als geen ander uitblinkt in het vertalen van gevoelens als eenzaamheid en weemoed. Met het afgelopen jaar als een vruchtbare voedingsbodem voor dit soort emoties
‘Wat zou er met je gebeurd zijn als je op cruciale momenten in je leven een andere kant was opgegaan en in de gevangenis beland?’ Met lovende kritieken op zak lijkt het zelfgetitelde debuut van De Niemanders er eentje voor de boeken. Dit bijzondere, muzikale project van Rocco Ostermann en Wout Kemkens, beiden bekend van Donnerwetter en Shaking Godspeed, is tot stand gebracht samen met (ex)-gedetineerden, en sinds 1 mei
De harde hitters blijven gelukkig binnenstromen. Het zijn de lichtpunten in dit bijzonder vreemde jaar met een festivalloze zomer. Ondertussen glijdt juli aan ons voorbij en staan we alweer met twee benen in de maand augustus. Voor de broodnodige bezigheidstherapie buigen de NMTH-redacteuren zich gretig op de releases die onlangs op de heavy paden zijn tegengekomen. In aflevering 18 van Harhitting Albumreviews wordt er de zonnekoninging van de Maya’s ritueel
Popzalen doen hun uiterste best om tijdens deze covidcrisis het hoofd boven water te houden. TivoliVredenburg in Utrecht heeft een concept bedacht waarbinnen de anderehalvemetermaatregelen toch live shows mogelijk zijn. Het fenomeen opereert onder de noemer Walk The Line en een beperkt aantal bezoekers wordt onder leiding van een gids meegenomen door het pand. Gemoedelijk wandelen groepen op verschillende tijden van zaal naar zaal, alwaar een act de muzikaal hongerige
Het lijkt nog maar even geleden dat we kennismaakten met Verval, maar het debuut Wederkeer dateert alweer uit begin 2018. Maar de band bestaande uit Ruben Schmidt en Wessel Damiaen heeft verreweg van stilgezeten. En dan bedoelen we niet alleen de vele projecten en bands van de heren, waaronder Wesenwille, Laster, Mystagogue en Wessel’s eigen Catacomben Studio’s, maar ook het feit dat ze op Doomstad #4 al nieuw werk presenteerden.
Het blijft bizar voor ons, zo’n zomer zonder festivals. Maar Loud Noise has got you covered, voor toch nog een beetje het festivalgevoel. Jawel, Prognosis, Dynamo Metalfest, Into the Grave en diverse Loudnoise clubshows zijn weliswaar van de baan, maar ze hebben nog aardig wat kaarten achter de hand. Niet alleen maken namelijk ze deel uit van de European Metalfestival Alliance, een grootschalig streamingevent van 7 tot en met 9
Ik zal het gelijk maar toegeven: ik heb een zwak voor covers, bands die liedjes van andere bands spelen. Ik koop graag een special edition van een nieuw album in de hoop dat de bonus tracks een paar leuke covers bevatten en tijdens concerten of festivals kan ik genieten van bands die een muzikaal eerbetoon brengen aan hun helden. De beste covers zijn de liedjes waarbij een band zijn eigen
Oké, laad die vakantiezooi maar in de auto, VW bus of ander aanverwant vervoermiddel. Plaats je geliefde naast je, de kienders op de achterbank met leeftijd toepasselijk vertier en de navigatie op standje ‘vakantie’. De playlist voor onderweg – die overigens ook op de fiets, vliegtuig of trein prima tot zijn recht komt – staat al voor je klaar. Met 666 up to date hardhitters heb je gegarandeerd heavy vermaak
Voor veel bands is het een herkenbaar fenomeen dat zich voltrekt in het tweede kwartaal van dit jaar: na een opnameperiode je geestelijk voorbereiden op de releaseparty en natuurlijk de bijbehorende optredens. Niks, nada, niente, komt niks van in. Het mag niet van de regering vanwege het ronddwalende en belachelijk besmettelijke coronavirus. Voor alle betrokken – zo’n beetje de hele wereld dus – gewoon klote. De garagerockers van The Dirty
Om Radar Men From The Moon (RMFTM) het best bewaarde geheim van Eindhoven te noemen, gaat misschien wat ver. Van Nederland? Dat kan misschien nog wel. Maar misschien ook niet. Want in tien jaar staan ze overal en nergens op het podium, brengen ze een sh*tload aan albums uit en kerven ze hun naam haast stiekem in de Nederlandse muziekgeschiedenis. Ja, Radar Men From The Moon is zo’n collectief dat
Wie een beetje in de music biz thuis is en vooral op Instagram bepaalde mensen volgt, heeft vast wel eens van Matt Bacon gehoord: een jonge Amerikaan met lang haar, baard en snor, zittend voor een blauwe deur met sigaar in de mond en die zich hard maakt voor ‘The Community’ (van artiest tot roadie, van PR tot journalist). Een network guru in hart en nieren die de hele wereld
In deze zestiende editie van Hardhitting Albumreviews bespreken we vijf uiteenlopende nieuwe albums die afgelopen periode op de NMTH-radar verschenen. Met lome sludgemetal hakt -16- dromen aan gort met hun laatste muzikale uitspatting Dream Squasher. Mocht je nog niet uit de droom geholpen zijn na het beluisteren van dat album, dan schudden de dames Wolfe en Gowry je wakker als Mrs. Piss met hun ongebreidelde obsceniteit en ongetemde energie op
Op vakantie gaan… Over het algemeen een evenement waar de gemiddeld hardwerkende mens – op z’n minst jaarlijks – naar uitkijkt. Met de maand juli net van start, zal menig campingminnend hart sneller gaan kloppen en kijken velen uit naar het moment van vertrek naar de vakantiebestemming. Ondanks dat het coronavirus redelijk wat roet in het op plastic bordjes geserveerde eten heeft gegooid, staat dat volgens de nieuwsberichten een hoop
Het is je waarschijnlijk niet ontgaan, maar wij van NMTH vinden Temple Fang een onwijs vette band. De band die al enige tijd zonder album, ep noch single binnen- en buitenlandse podia plat speelt, brengt onlangs dan toch eindelijk een album uit. Dan kun je als platform voor een recensie gaan, maar dat resulteert dan louter in niks minder dan een terechte lofzang. Dat vind ik te veel voor de
We keken reikhalzend uit naar Popronde 2020 hier bij NMTH, maar zelfs met geleidelijke versoepelingen, blijft corona en diens resulterende veiligheidsmaatregelen nog steeds invloed hebben op het uitgaansleven. Daarom is er helaas besloten Popronde te verplaatsen naar begin 2021. De traditionele najaarstour zal nu dus starten op 23 januari en eindigen op 4 april. Dit inclusief uiteraard de huidige selectie bands. De reguliere editie van Popronde 2021 zal dan vervolgens
Album nummer zes alweer voor deze black metalband uit Limburg. Een typisch Carach Angren album. De band grossiert op deze conceptplaat wederom in sterke black metalsongs vol bombast en barokke aankleding. Muzikaal heeft de band geen concessies gedaan en weet het de luisteraar weer te vangen in een web van duistere arrangementen. Eigenlijk is het meest verrassende van dit album het opstappen van drummer Namtar. Hij trommelde de plaat nog in
Wie geen fanatiek muziekjunk is, denkt bij split waarschijnlijk aan een sinaasappelijsje, dat vroeger voor één gulden een geduchte concurrent was van de Calippo en de Chocorock. Misschien komen bij mannelijke lezers nu pijnlijke herinneringen uit diezelfde tijd boven aan Jean Claude van Damme die regelmatig met de benen wijd in een schier onmogelijke houding zakte om zijn vijand de genadeklap toe te dienen. Voor muziekliefhebbers (en dus hopelijk ook
Heerlijk, wat hebben we hier naar uitgekeken! Temple Fang liet op het podium sinds 2018 keer op keer een onuitwisbare indruk achter, en stiekem begon het andere verhaal wel echt bijzonder te worden: Het is anno 2020 uitzonderlijk dat een band zoveel meters kan maken zonder een release uit, zonder muziek op Spotify, YouTube of wat dan ook. Maar daar is nu verandering in gekomen met de eerste officiële Temple
De muziekwereld is aanpasbaar, zo blijkt maar weer eens. Want met alle concerten en festivals verplaatst, is livestreamen in luttele weken het nieuwe normaal geworden. Concerten op de kijkbuis in het comfort van eigen huis, moshen in je eentje. Zelfs met nieuwe aanpassingen, waarbij een limiet van 30 man de regel is, lijkt het erop dat streams nog enkele tijd onze toevlucht bieden naar een live-ervaring. En om toch wat
Dit jaar bestaat Fu Manchu dertig jaar. De band uit het immer zonnige Californië zou eigenlijk begin maart het jubileum inluiden met een wereldtournee onder de noemer Fu30, maar wegens COVID-19 liep dat anders en zijn inmiddels alle data verplaatst naar volgend jaar. Gelukkig kan de band nog wel in de feestvreugde delen door het uitbrengen van drie EP’s, welke speciaal voor het jubileum zijn opgenomen. Op iedere 10-inch zal
Je favoriete muziekplatform Bandcamp is natuurlijk al jaren lekker bezig en sowieso een van de mooiste streamingdiensten waar ook nog eens het grootste percentage naar de artiesten zelf gaat. In deze hemeltergende pandemische tijden, waarin artiesten wederom hard geraakt worden, stelt Bandcamp zich ook weer zeer fraai op door geregeld op vrijdag de eigen kosten weg te wuiven, zodat de volledige opbrengsten naar de artiesten gaan. Respect! En ook Bandcamp
We geven het eerlijk toe; The Desmonds was een zekerheidje voor de NMTH x Popronde-selectie. Sterker: we waren in 2018 binnen 50 seconden al verkocht. Als je een dermate pakkende garagetrack als ‘Street Signs’ kan neerpennen als eerste single… dan doe je dingen heel erg goed en dan is je NMTH-kostje al goeddeels gekocht. Geen verrassing dus dat de Groningers Eurosonic/Grunnsonic afstroopten en nu in de Popronde opduiken. Wél een
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.