Onvermoeibaar is nog steeds de shitload aan nieuwe muziek en dat is maar goed ook, want het blijft toch een zeer gewenste afleiding van de never ending story called corona. We duiken de tweede maand van dit jaar in met een serie verse hardhitting albumreviews van recensenten Guido Segers en Joost Schreurs. De heren hebben hun oor te luisteren gelegd en een oordeel geveld over de laatste producties van vier
Terug van nooit echt weggeweest: nadat ze een maandje oversloegen, keert Bandcamp deze maand terug met de eerste Bandcamp Friday van het nieuwe jaar 2022. Alweer het derde jaar waarop het coronavirus zijn stempel lijkt te gaan drukken. Want als we dit schrijven, zitten poppodia en festivals nog altijd in een soort Catch-22 situatie, waarin ze wel wat mogen, maar onder zulke strenge voorwaarden dat het eigenlijk voor niemand leuk
Er is een rare beweging gaande in de black metal krochten. Althans, de minder kvlt-luisteraar zal dat kunnen beamen. Een hele rits crossover artiesten maakt zich het genre eigen met soms bizarre stijlmengelingen en nog vreemdere esthetiek. Nu kan je altijd de vraag stellen of iets black metal met bonusingrediënten is, of juist een ander basisgerecht met een sausje van black metal, maar dat is soms lastig. We hoeven het
We komen niet vaak zo’n toepasselijke bandnaam tegen, maar bij het Belgische Modder is het wel heel treffend! Sludge metal is de basis van dit Gentse vijftal onder leiding van producer Mathlovsky, maar onder die solide fundering horen we meer, veel meer. Samen met gitarist Maxime Rouquart, drummer Gregory Simons, bassist Maurice van der Es en toetsenist/producer Simon Felix, heeft Modder op 3 december 2021 een erg vunzige, retestrakke en..nu
We marcheren vol goede moed het jaar tweeduizend tweeëntwintig in. Vooralsnog lijkt het erop dat ‘het virus’ ook op dit jaar weer een stevige stempel zal drukken, in ieder geval voor ons als muziekliefhebbers, maar we houden goede hoop op betere tijden. Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden, maar amper twee jaar geleden was corona nog een ver-van-ons-bedshow in China. Inmiddels is de pandemie veel mensen niet in de koude kleren
Het gaat al goed met de toevoer aan nieuwe releases dit jaar! Amper vier weken in januari en het is lastig bij te houden wat er allemaal uitkomt op zowel internationaal als nationaal gebied. Zelf de laatste maanden van 2021 blijven nog nieuwe ontdekkingen opleveren. Dus is het alweer tijd voor een volgend kwartet aan hard hittende platen, gerecenseerd door redacteur Martijn Welzen en Guido Segers. Eerstgenoemde neemt de nieuwe
We zitten al met beide benen in het nieuwe jaar, dus hoog tijd voor weer een stel hardhitten albumreviews! Met diverse releases die we bespraken in 2021, komt het nogal eens voor dat er een paar tussenuit glippen. Het gebeurde bij redacteur Guido Segers, netjes ingeleverd bij de eindredactie, maar ons over het hoofd gezien. We blikken dus met drie reviews terug op 2021, namelijk de post-black van Hope Drone,
Er gaat niks boven Groningen en dan met name de derde week van januari, want dan wordt de stad vier dagen omgetoverd tot Europees muziekwalhalla. Maar holy eggballs… vier coronagolven en eindelijk een nieuw kabinet verder staan we voor de tweede keer voor een dichte deur van VERA, De Drie Gezusters, LOLA en al die andere 188 duizend locaties. Gelukkig heeft ESNS22 een prachtig online programma voor de komende dagen
Wie ze op Sniester zag had er al even van kunnen proeven, maar de Haagse helden van Supersonic Blues hebben nu eindelijk It’s Heavy, hun gloednieuwe plak vinyl en tevens een knaller van een plaat. Klinkend als het beste werk van The Jimi Hendrix Experience, Grand Funk Railroad, Black Sabbath in de vorm van een grijsgedraaide elpee uit de jaren 60 en 70, en je hebt de sound van It’s
Technologie heeft een enorme impact gehad op de muziek die we de laatste tachtig jaar onder de noemer ‘pop’ tot ons nemen. Van opnametechnieken, audiodragers en versterkte performances tot de intrede van digitale instrumenten, synths en vervormers en later de digitalisering en multimediale integratie. De industrie zelf is juist vaak bizar conservatief daarin, denk aan de weerstand tegen digitaal streamen en downloads, maar ook al jaren daarvoor werden mensen vrij
Ook dit tweede door covid-19 ernstig gedupeerde jaar sluiten we dan toch af met ‘Het Jaar in foto’s’. En jazeker, we hebben een aantal foto’s van liveshows uit het jaar 2021 voor je weten te verzamelen. Samenstelling Roy Wolters en Ingmar Griffioen Daar waar normaal gesproken de bibliotheek tot de nok toe gevuld zit met foto’s van optredens waar we verslag van doen, vinden we de eerste uit 2021 pas
Met alweer een tweede jaar voorbij in de pandemie, kijken we opnieuw terug op een aardig tumultueuze periode. Van een avondklok tot lege concertagenda’s tot #UnmuteUs protestmarsen: op sommige momenten leek het bijna een herhaling van zetten. Maar toch konden we ook heel even genieten van concerten zonder afstand, een kleiner maar kwalitatief aanbod van livestreams en bovenal een enorme lading fantastische muziek. Als we iets geleerd hebben van al
Met alweer een tweede jaar voorbij in de pandemie, kijken we opnieuw terug op een aardig tumultueuze periode. Van een avondklok tot lege concertagenda’s tot #UnmuteUs protestmarsen: op sommige momenten leek het bijna een herhaling van zetten. Maar toch konden we ook heel even genieten van concerten zonder afstand, een kleiner maar kwalitatief aanbod van livestreams en bovenal een enorme lading fantastische muziek. Als we iets geleerd hebben van al
Met alweer een tweede jaar voorbij in de pandemie, kijken we opnieuw terug op een aardig tumultueuze periode. Van een avondklok tot lege concertagenda’s tot #UnmuteUs protestmarsen: op sommige momenten leek het bijna een herhaling van zetten. Maar toch konden we ook heel even genieten van concerten zonder afstand, een kleiner maar kwalitatief aanbod van livestreams en bovenal een enorme lading fantastische muziek. Als we iets geleerd hebben van al
Ik weet eigenlijk niet of er nog goede punkplaten uitkomen. De meeste bands die wat in de aandacht komen zijn een beetje saai en dan keer ik toch liever terug naar mijn platen van Bad Religion. Of die van de Descendents, misschien wel de grondleggers van de poppunk die we allemaal wel eens leuk gevonden hebben. Nu bracht die band uit Californië in de zomer een plaat uit, getiteld 9th
Jahaa, dat lees je goed! Het lijkt bijna een déjà vu, maar ondanks alle ellende hebben we ook dit jaar weer een kleine selectie van bruutste shows bijeen gesprokkeld. Opnieuw een jaar met vooral de eerste helft een totaal gebrek aan liveshows. Maar toch, een kleine silver lining deed zich aan in de zomer, met een boel zitshows, gevolgd door het gretig inplannen van concerten toen alles weer openging. De
Bij een zwaarmoedig jaar hoort een zwaarmoedig album. En waar Mass VI van Amenra vier jaar terug al de tweede plek behaalde, hebben deze Belgische sludge metal grootmeesters zich weer overtroffen met het Nederlandstalige De Doorn. Benoemd op meerdere jaarlijsten van de redactie schoot dit oppermachtige bakbeest al gauw naar boven, goed voor Album van het Jaar! Maar dit emotionele, afwisselende epos is de kers op de taart. Want jawel,
Nou, dat was ‘m dan weer met de concerten voorlopig. Huilen zonder pet op inmiddels. We gingen van de terugkeer van reguliere concerten (7 zalige weken!) naar middagshows en inmiddels was een aantal podia al overgegaan op ochtendconcerten. Geweldig hoe creatief en flexibel de live-sector zich weer toont, om dan niettemin weer keihard de deur in het gelaat te krijgen. Bam, alles dicht. Tot en met minimaal 14 januari en
Het Vlaamse collectief Hemelbestormer triggert al een aantal jaren de oren en de ziel. Hun post-metal is altijd van een hoog niveau en de groep weet binnen de eigen kaders toch altijd weer te verrassen. Ook de nieuwe plaat Collide & Merge heeft weer die typische sound. Er wordt vol ingezet op emotie. Het geluid is vergeleken met eerder werk weer wat meer open gemaakt en de intensiteit is wederom
Dat het nog niet eerder gebeurd is: Plato Utrecht, al decennialang een begrip in de stad, heeft een platenlabel gestart! Het was al enkele tijd in de planning, met het idee een plaat van Immen uit te brengen, maar na een punkshow in dB’s kwamen ook de jonge punkrockers NO BRAINS op het pad van oprichters Jeroen Vedder en Willem de Vries. Het resultaat: een zelfgetitelde debuut EP voor het
Soms hoor je een sound die zo onmiskenbaar bij het seizoen past. Zo ook met Ismena en hun nieuwe plaat Until We Part, die vandaag een heerlijk melancholisch debuut uitbrengt, perfect voor het totaalplaatje van bewolking, kilte en kale bomen op deze grimmige winterdag. Aanvankelijk ontstaan als soloproject van zangers en songwriter Ismena Goossens, maakt de inmiddels vierkoppige band een vorm van duistere indierock die zich regelmatig mengt met post-rock
Het is tijd om het boek van Negură Bunget te sluiten en Zău is daar de epiloog van. De epiloog, omdat deze plaat komt na de dood van bandleider Gabriel ‘Negru’ Mafa in 2017. Het werk hieraan was al wel gestart, de drums waren opgenomen voor het slot van de Transsylvanische trilogie (gestart met Tău en Zi). Gezien de band Dordeduh van ex-bandleden Edmund Karban en Christian Popescu (die Negură
Kijk, hier worden we blij van op de maandagochtend! Even een uiterst vettige stoner release om je dag mee te beginnen. We presenteren Cervus, een verse stoner psych ontdekking uit Amsterdam die we nog niet eerder hoorden, maar met Ignis een uiterst veelbelovende eerste EP uit hebben. Even opwarmen op deze kille ochtend doe je dus hier… Even voorstellen Tot voor kort waren we nog niet bekend met Cervus, maar
Hot damn! Het is weer eens zo ver, want het retegave Lay Bare Recordings heeft een nieuwe release in handen. En die release doen ze niet alleen, maar ook nog eens met een van onze favoriete Belgische labels. Jawel, het Nijmeegse platenlabel heeft met het minstens zo vermaarde Consouling Sounds de handen ineengeslagen voor de albumrelease van een nieuwe aanwinst in het sludge metallandschap. Modder is de naam, en deze
En zo strompelen we richting het einde van 2021, een jaar dat lijkt te eindigen zoals het begon, namelijk in een lockdown. En dat terwijl we op 1 januari nog optimistisch (via Zoom) het glas met elkaar hieven in de hoop dat het dit jaar toch echt niet slechter kon dan in 2020. Nou, “hold my beer!” moet 2021 toen gedacht hebben. Concerten en festivals waren de spreekwoordelijke wortel aan
Allemachtig. Houdt die corona-ellende dan nooit op? Met dit weekend weer een lijst aan nieuwe maatregelen, een nieuwe virusvariant op de loer en een overspannen samenleving kunnen wij als muziekplatform niet meer dan onze steun betuigen aan alle mensen, organisaties en bedrijven die wederom keihard getroffen worden. Voor het behoud van onze eigen gemoedstoestand blijven we ons vastbijten in vooral nieuwe releases, want aan nieuwe muziektoevoer ontbreekt het gelukkig niet. In
Finland is volgens sommige bronnen het land met de hoogste aantal metalbands per hoofd van de bevolking. De metalscene in het land van de duizend meren is dan ook een microkosmos van de heavy metal zelf. In alle subgenres is er wel een Finse band die tot de wereldtop behoort; van Nightwish tot Finntroll, van Children Of Bodom tot Amorphis en zelfs van HIM tot Lordi. De melodieuze death doommetal
Het heeft even geduurd, maar hij is daar: het debuutalbum van Belgische hardcore/rap-metal collectief killthelogo! De band is een voortzetting ontstaan uit hardcore bands als Facedown en calibre., beide acts die eind jaren negentig menig poppodium in België een kopje kleiner maakten. Zo’n twintig jaar later is daar dan eindelijk een vervolg met killthelogo, en nieuwe plaat Reset. En de mannen zijn nog steeds toepasselijk boos op de wereld, resulterend
Voor de niet-kenners: Death SS is een legendarische band die je niet over het hoofd kunt zien als je terugkijkt op de geschiedenis van de heavy muziek. De naam – altijd omgeven door verwarrende controverse – staat voor In Death of Steve Sylvester (snap het, (S)teve (S)ylvester). De band werd opgericht in 1977, maar het duurde tot 1988 voor de band een eerste album uitbracht na een reeks demo’s en
Het spreekwoord ‘Twee zielen, één gedachte’ kan wat betreft een review over het laatste maaksel van Limp Bizkit door de plee gespoeld worden. Daar waar de één een nostalgisch gevoel overhoudt na drieëndertig minuten Fred Durst en consorten, kan de ander alleen maar fantaseren over de hoeveelheid tosti’s die hij kan kopen voor het geld dat hij bespaart door het album Still Sucks vooral níet aan te schaffen. We laten
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.