‘En onder de gouden hemel en in de zilveren zon speelt het beukende harmonieorkest in een drassige modderregenton’ Dank je wel, meester Prikkebeen… Voor de inspiratie die nu de inleiding vormt voor een nieuwe saga. Het was ook wel de tijd om weer eens een band te volgen. En niet de minste ook, zoveel is duidelijk na vandaag. Ik trok met vaste repo-buddy, de award winning Maaike Ronhaar van Maron
We tekenen 24 november in het jaar des Heeres 1994 wanneer er in het verlengde van de Oude Markt in het hart van Enschede Café Rocks de deuren los dondert. Vanaf dan is ieder rock minnend mooi stuk mens welkom in het ‘kleinste podium van het oosten’. In het jaar dat er 25 fikkende toortsen van de rocktaart uitgegrunt mogen gaan worden, vindt er vandaag één feestelijk wapenfeit plaats in
Voor editie nummer 8 deze keer niet vier maar vijf albums in een korte, doch heftige bespreking. Dit komt met name door een EP die niet mocht ontbreken en meer dan het benoemen waard is (die van Elder). Verder zijn het deze editie voornamelijk ‘gemoedstoestand-platen’, die goed kunnen werken tegen een mogelijk humeur waar je vanaf wilt. We gaan van een fijn potje post-metal in de vorm van Russian Circles,
Aan het weerbeeld zou je denken dat het najaar al begonnen is, maar deze zomermaand biedt wel alle aanleiding om naar die herfst uit te kijken. Zo gaat in september de Popronde van start, vindt dan ook het Tilburgse Psycho Mind Festival plaats en worden we om de oren geslagen met knetterharde line-ups van ‘oktober-festivals’ als Desertfest Belgium, Into The Void (Leeuwarden) en Soulcrusher in Doornroosje, dat net Tom G.
Wie had ooit gedacht dat Life of Agony nog terug zou komen na een bevlogen periode en de tegenvallende comebackplaat Broken Valley? Het werd even angstvallig stil, totdat Keith Caputo in 2011 bekendmaakte zich niet meer te identificeren als man, en voortaan als vrouw door het leven te gaan. Het opvolgende transitieproces naar Mina Caputo is niet alleen een hergeboorte geweest voor de zanger, het wekte ook weer hernieuwde energie
Soms valt er zoveel muzikaal lekkers te vinden over de hele wereld, zo ook hier bij NMTH, dat het overzicht op Nederlandse bands nogal eens verloren gaat. Genoeg bruut werk op internationaal vlak weliswaar, maar ons kikkerlandje kan er ook wat van. Van death metal tot punk, doom tot garage: vandaag presenteren we voor de zevende keer het Bruut Nationaal Product, onze maandelijkse rubriek en Spotify-lijst. De tofste tracks uitgebracht
Suicidal Tendencies, S.O.D., M.O.D., Excel… Allemaal iconische namen in het crossover genre. Maar tot diezelfde reeks behoren zonder meer die Californische dirty rotten imbeciles van D.R.I.. Met een handvol invloedrijke cultklassiekers als 4 Of A Kind, Thrash Zone, Dirty Rotten LP en Crossover, staan ze garant voor een heerlijke pot thrash metal en hardcore punk. Vandaag brengt het ze dan ook voor de tweede keer naar dB’s in Utrecht. En
Alweer bijna vier jaar geleden verblijdde The Fifth Alliance ons met hun versplinterende sludge metal op het album Death Poems. Een aangename verrassing en een dijk van een plaat, zoveel was zeker. Geduld is een schone zaak en wie wacht wordt beloond zo blijkt, want het vervolg The Depth of The Darkness komt 30 augustus ons kikkerlandje (en de rest van de wereld) wellustig verpletteren. En het mooie is: we
Nu hebben wij de voorbije jaren van tal van Belgische geneugten mogen snoepen, ook dankzij de firma RuffStuff die drie Roadburn-jaren in de Cul de Sac optuigde, en zeker ook dankzij Eurosonic, Incubate, Le Guess Who? en tal van andere festivals. Ook reisden we al enige malen af naar Graspop en Sjock Festival en al driemaal naar Antwerpen voor Desertfest. In de Trix zagen we Belgen als Steak Number Eight,
“When you’re young, you don’t have any experience – you’re charged up, but you’re out of control. And if you’re old and you’re not charged up, then all you have is memories. But if you’re charged and stimulated by what’s going on around you, and you also have experience, you know what to appreciate and what to pass by.“- Neil Young Op een miezerende zomerse woensdagavond stap ik station Duivendrecht
Metal gaat continu door veranderingen heen, al sinds Black Sabbath voor het eerst die donkere tonen aansloeg onder de rook van Birmingham in de late jaren zestig. Nieuwe genres vliegen je om de oren en vreemde cross-overs doen het goed. Toch blijven sommige dingen gewoon bij het oude en Iron Void is daar een prima voorbeeld van. Doom, en zijn klassieke, epische variant, zijn een redelijk betrouwbaar slag metal. Er
Het is hoog tijd voor editie nummer 7 van de Hardhitting Albumreviews. Hoog tijd, want het is al even geleden, maar ook omdat sommige releases zo verdomd goed zijn dat ze schreeuwen om een review en omdat onze reviewer weer overloopt van de knaldrang. We hebben drie internationale smaken en een aparte Nederlandse cross-over voor je. Niet alleen uit chauvinistische overwegingen, maar vooral omdat we niet om de Rotterdamse The
Soms valt er zoveel muzikaal lekkers te vinden over de hele wereld, zo ook hier bij NMTH, dat het overzicht op Nederlandse bands nogal eens verloren gaat. Genoeg bruut werk op internationaal vlak weliswaar, maar ons kikkerlandje kan er ook wat van. Van death metal tot punk, doom tot garage: vandaag presenteren we voor de zesde keer het Bruut Nationaal Product, onze maandelijkse rubriek en Spotify-lijst. De tofste tracks uitgebracht
Het is alweer vijfentwintig jaar geleden dat Jacksonville voor het eerst werd opgeschrikt door Limp Bizkit, één van de pioniers van wat later nu-metal genoemd zou worden. En nu, na miljoenen verkochte albums brengt het ze voor zeventiende keer sinds 2010 weer naar Nederland… Patronaat, Effenaar, HMH/Afas Live, Tivoli Oudegracht, noem het maar op, ze zijn er geweest. Maar op deze dinsdagavond is het een vierde keer in Tilburg, met
Nederland heeft best een aardige geschiedenis waar het garagerock betreft en met Loose Ends kregen we er vorige week op de NDSM-werf weer een puik festival bij. Ook het vorig jaar geboren Left Of The Dial in Rotterdam richt het vizier (deels) op garage en onder meer Sleazefest duikt er ook regelmatig onverschrokken in. Zeg je ‘garage’ en ‘festival’, dan denken we verder vooral aan Kliko Fest in Haarlem! Dat
Terwijl Jaap Stam aan het begin staat om een nieuw Feyenoord te vormen, komt eerst die Mannschaft van Rammstein op bezoek in de Kuip. De Duitse band verkiest Rotterdam boven Amsterdam vanwege de architecturale bouw van Neerlands mooiste stadion. Na Metallica weten we hoe bagger de Johan Cruijff Arena klinkt. De show van Rammstein met zijn oneindige vlammen, knallen en tanz metal weerklinkt wonderlijk als weleer. Toen namen als Bon
Al lange tijd geleden is Muse ontpopt tot een van de grootheden van de rock. En met recht ook, want het Britse drietal schotelt sinds het debuut Showbiz een kenmerkende mix van prog, spacerock en altrock voor. Soms technisch en complex, soms pakkend en dansbaar. Maar altijd doordrenkt in die grandioze stem en het meesterlijke gitaarwerk van Matt Bellamy, de soepele bas van Chris Wolstenholme en het machinale drumwerk van
Afscheid nemen is nooit leuk, behalve als het een twee uur durende show van Kiss is. Dan is het uiteindelijk ook niet leuk, maar je hebt twee uur lang geen moment tijd om daar over na te denken, want er zijn vlammen, explosies, lasers, schmink en rock’n’roll. En Kiss – nog één keer Kiss. Tekst: Guido Segers // Fotografie: archief van Graspop 2019 door Rob Sneltjes Paul Stanley is goed
Een nieuw garagerock- en meer opwindende gitarenfestival! Op de fucking rauwe NDSM-werf! Mokum Noord!! Met bizar veel goede Nederlandse bands en een paar mooie internationale namen als Metz, Sleaford Mods, Iceage en Fontaines D.C.! Maar wacht even… op zondag?! En het wordt nog 28 graden ook…?! Ja, dat dus, kan gewoon! Leidt tot een best wel tof feestje, in een hooguit wat meer gemoedelijke sfeer dan je op een garagepunkend
Als het zaterdag al warm was, krijgen we op de zondag van Graspop de grootste hitte van het weekend voorgeschoteld. Met 27 graden op het hoofd, liters water in de mik en zonnebrand in elke porie, trotseren we de onvermijdelijke festivalmoeheid en schema overlapping om een glimp op te vangen van ouwe lullen als KISS, Def Leppard en Whitesnake. Maar eveneens, en zelfs meer nog, Gojira, Power Trip, Possessed, Living
En ja hoor, opnieuw hebben ze het geflikt: een uitverkochte Graspop editie. Na de gigantische XL variant van vorig jaar, pakt Graspop ook dit jaar uit. Slayer, Slipknot, KISS, Amon Amarth, Lamb of God, Rob Zombie en een gebrekkige adem voor het opsommen van zoveel bands. Op de eerste dag gingen we op pad voor flink wat thrash metal als Testament en Anthrax, opmerkelijke namen als Eagles of Death Metal
We schrijven 11 februari 1997 als ik voor het eerst de gewijde grond van Paradiso betreed. Een vriendin met connecties heeft tickets voor TOOL geregeld. Via Kink FM zit het nummer Stinkfist ramvast in m’n kop gebeiteld en het – een half jaar eerder verschenen – tweede album Ænima is op cassette en cd bijzonder grijs gedraaid. Het resulteert in mijn eerste betekenisvolle concertherinnering, een avond die qua indrukken en
De Britse nasty hardcore band Employed To Serve is een van de heetste namen die Engeland op dit moment te bieden heeft. Op 10 mei jongstleden bracht de groep haar derde album ‘Eternal Forward Motion’ uit, een plaat vol met brute vocalen, memorabele riffs en groovende breakdowns. Nadat de Britten eerder naam maakten met de platen ‘Warmth Of A Dying Sun’ en ‘Greyer Than You Remember’ op het toonaangevende Holy
Op een zomerse zondagavond hebben we het genoegen om thans deelgenoot te zijn van een fijn potje onvervalste Kyuss-era woestijnrock. Alleen in plaats vanuit Zuid-Californië, heeft Melkweg voor vanavond een band uit Israël en een band uit Griekenland geïmporteerd. Als opener treffen wij het powertrio The Head Machine uit Tel-Aviv en als hoofdact een band die zichzelf vernoemd heeft naar hun geboortedorp Chiliomodi, namelijk 1000mods. Tot zover de plechtige formaliteiten
NMTH heeft de laatste jaren weer met eigen oren en ogen mogen ervaren hoezeer Sjock de geuzennaam ‘your rock ’n roll highlight of the year’ waarmaakt. Maar er gebeurt heel wat meer dan alleen rock ’n roll op de Poeyelheide in Gierle (bij Antwerpen, 50 km onder Eindhoven). Al 44 jaar staat Sjock op de festivalkalender en daar komt ook de nodige punk, rockabilly, garagerock, noise en wat al niet
Soms valt er zoveel muzikaal lekkers te vinden over de hele wereld, zo ook hier bij NMTH, dat het overzicht op Nederlandse bands nogal eens verloren gaat. Genoeg bruut werk op internationaal vlak weliswaar, maar ons kikkerlandje kan er ook wat van. Van black metal tot hardcore, stoner tot garage: vandaag presenteren we voor de vijfde keer het Bruut Nationaal Product, onze maandelijkse rubriek en Spotify-lijst. De tofste tracks uitgebracht
Was het de eerste dag al warm, is het zo mogelijk nog broeieriger de dag erna. FortaRock dag 1 heeft zich bewezen in ieder geval. De bands waren uiterst goed, de sfeer top en juist de intieme setting blijkt de grootste kracht van FortaRock dit jaar. Op de zondag bereikt ons het nieuws van een bezoeker die tijdens Children of Bodom een hartaanval kreeg, maar wonder boven wonder het heeft
Het leek toch even goed mis te gaan met FortaRock. Dag in dag uit deden mensen hun beklag over het gebrek aan grote namen, een goede line-up of te dure kaartjes. Het uitblijven van Slayer evenals een tegenvallende kaartverkoop, resulteerde in de oproep dat iedereen een +1 mee mocht nemen. Maar toch, wat aanvankelijk een deprimerende proloog lijkt van een festival dat ooit 40.000 bezoekers trok, heeft een gouden randje.
Dat Alice in Chains ooit nog is teruggekeerd mag een klein wonder heten. Want een stem als die van wijlen Layne Staley vind je maar eens per generatie. Maar met het aannemen van William Duvall in 2006, lijkt de grungelegende sterker dan ooit, met een dikke discografie op zak. En na negen jaar doet Alice in Chains eindelijk weer Nederland aan, in een stijf uitverkocht 013. Vele grunge mijlpalen, stampende
“Wat. De. N**k?! Hebben we 30 acts geselecteerd voor de Popronde?! 30… D E R T I G… Hoe dan?!” De NMTH-manager zit sinds de 30-klapperende mededeling al dagen aan een cocktail van valeriaan, muntthee, downers en GHB, maar erg rustig is hij er vooralsnog niet van geworden. Geeft niet, dat noemen we ook wel een gezonde dosis rock ’n roll. En als er iets is waar deze 30 groepen
