Herinner je nog die avond van 19 mei toen half treinend Nederland weer eens op z’n gat lag door noodweer? Kun je $%&domme eindelijk weer bandjes kijken, ligt er weer een arsenaal aan bomen op het spoor na een onweersbui. Welnu, dat was de avond dat NMTH-reporter Wouter op pad ging richting Haarlem voor een optreden van Wesenwille in combinatie met Terzij de Horde in Patronaat. Met de trein… Door
Als je googelt op Mayhem en Tilburg, kom je artikelen tegen uit 2009. De band kwam toen een hotelkamer slopen in de stad en dat is misschien ook wel de reden dat de band het laatste decennium vaak uitweek naar andere steden. Mayhem is natuurlijk een naam die onheil spelt, we hoeven er niet meer over uit te wijden want er zijn ontelbare documentaires en zelfs een film over gemaakt
De antwoorden van Terror zanger Scott Vogel zijn eigenlijk precies zoals de tekstregels op zijn albums. Ieder woord is gewoon raak. Hij draait in tekst, muziek en interviews nooit om de brij heen, is direct, eerlijk en soms hard. Kort van stof ook, maar dan weet je zonder gedraal waar je aan toe bent. Is wel eens verhelderend. Pain Into Power, zoals de jongste telg heet, kan daarnaast nog eens
Hoewel we zeven maanden geleden nog een erg toffe editie van Sniester meemaakten, vindt het festival oorspronkelijk natuurlijk in mei plaats. Een voordeel dus dat we voor deze keer niet een jaar hoeven te wachten, want het was in oktober al genieten geblazen. Dit keer echter, krijgen we een Sniester geheel als vanouds. Zonder gebrekkige capaciteit, zitplekken of coronapas, op vrijdag 27 en zaterdag 28 mei. En net als vorig
Aanstaande vrijdag is het weer zover: dan stroomt in Den Haag de Grote Markt en Paard weer vol met liefhebbers van het harde gitaarwerk. Jawel, Sniester is, amper zeven maanden na de vorige alweer aan een nieuwe editie toe. En hoewel er destijds in oktober al een uiterst mooi festijn plaatsvond, staat het er dit keer wel heel mooi voor, zonder gebrekkige capaciteit, coronapas of andere maatregelen. Zo’n 80 bands
Toen we Manuel Gagneux van Zeal & Ardor spraken eerder dit jaar, kon de innemende frontman zijn geluk niet op: een Europese tour met Meshuggah, een band waar hij al heel lang naar opkijkt. Maar wel met een kanttekening: zou de terugkeer van Meshuggah wel doorgang vinden, met nog de aanhoudende nasleep van corona? Met de maanden die volgden zag het vooruitzicht er beter en beter uit. En ondanks dat
Na meerdere verplaatsingen en toenemende populariteit is het moment eindelijk daar: Viagra Boys in de grote zaal van Paradiso, op een broeierige maandag in mei. Een band die alleen maar hits heeft, wat zelfs op de maandag tot een goedgevulde zaal leidt. Tempers verzorgt een synthwave voorprogramma met opgenomen synths waarna de Stockholmse post-punkers zich over de zaal uitstorten voor een avond vol vreemde maar uiterst dansbare klanken en een eigenzinnig
In mei leggen alle vogels een ei, maar ook veel bands komen in deze maand met nieuw plaatwerk, dus er valt weer genoeg te beluisteren en te bespreken. Voor het stevige beukwerk hebben we deze keer collega Martijn Welzen van stal gehaald. In mei legt ook Scott Vogel een ei, dus Martijn laat zijn licht schijnen op de nieuwe ‘langspeler’ van Terror , een hardcore-knaller van maar liefst 19 minuten.
Oef, waar dag 1 al een uitermate heerlijk weerzien was met Sonic Whip, ging dag 2 nog maar eens voor de overtreffende trap. Motorpsycho, Earthless, 1000MODS, Stöner, Elephant Tree en Slomosa alleen al. Verdomme nog aan toe, wat hebben we genoten in het altijd gezellige Doornroosje! Een heerlijk weerzien met Sonic Whip in ieder geval, na twee jaar in een pandemie. Fotograaf Kamil Parzychowski a.k.a. The Buried Herald was er
In 2018 staat voor het eerst Sonic Whip op de agenda van het Nijmeegse Doornroosje. Never Mind The Hype is daar als de kippen bij en we zijn meteen onder de indruk van hetgeen daar te zien is (lees hier dat verslag). Bij de bekendmaking van de lijst met namen van deze derde editie liep dan ook bij menig redactielid het kwijl langs de kin. Het naar eigen zeggen
We zijn weer teruggekeerd van onze vierdaagse missie naar Planet Roadburn. Inmiddels is starship NMTH geland, zijn de ervaringen geanalyseerd en alles op rij gezet van wat over ons heen gekomen is en kunnen we even terugblikken op het festival. Alle data is ingevoerd, tijd voor conclusies. En wat was het een mooie Roadburn, deze emotionele, beladen en onnavolgbare 2022 editie met de erfenis van twee jaar pandemie achter ons
Je zou het bijna vergeten met een concertagenda die uit zijn voegen barst, bomvol met nieuwe en verplaatste shows en niet te vergeten, het machtige Roadburnfestival net achter de rug, maar er komen gewoon ook nog steeds onwijs veel toffe nieuwe platen uit. Gelukkig hebben wij van Never Mind The Hype eindbaas Guido Segers in de gelederen, die albumreviews schrijft alsof het kerstkaarten zijn. Deze keer selecteerde hij speciaal voor
Verreweg een van de meest extreme acts uit onze Popronde NMTH-selectie 2021 is wel Throwing Bricks. De band bestaande uit gitaristen Jesse Stey en Marius Prins, bassist Jordi van Putten, brulboei Niels Koster en drummer Robert Constant wist niet alleen in 2020 te overtuigen met de sludge/post/black metalplaat What Will Be Lost, maar ook op het podium dankzij afmattende sloopkogels van shows. Met ook nog eens een opkomend optreden op
Once more upon the breach dan maar, want na vier dagen Roadburn ben je mentaal en fysiek gesloopt. Op een goede manier hoor, maar heel veel kan er niet meer bij. Dus eet je een ontbijt. Dat spoel je weg met een sloot koffie. Je kijkt door je foto’s en de posts van dag drie en je sterkt je voor een dag heaviness op je bakkes. Oh, en er is
Net als veel andere bands speelt ook Liturgy twee sets op deze editie van Roadburn. Waar we eerder al getrakteerd werden op een volledige performance van H.A.Q.Q. gaan ze nog een stapje verder voor de uitvoering van Origin of the Alimonies. Met een voltallig kamerorkest om deze plaat als een soort mythologische opera tot leven brengen. Met een prachtige opbouw van blaasinstrumenten en strijkers worden we langzaam geïntroduceerd in de
Elk jaar is er tijdens Roadburn een Q&A. Daarin kan je Walter en Becky alles vragen wat je maar wil en soms krijg je ook antwoord – beiden zijn sterk in het ontwijken van vragen over curatorschap en secret shows. Dit jaar sluiten Thomas Sciarone en Milena Eva ook aan als curatoren, maar je weet bij deze sessies eigenlijk vooraf al dat de meeste vragen op Walter himself afgevuurd worden.
Black metal is een beest met veel gezichten en een basisingrediënt van Roadburn. Diverse bands speelden al in de donkere hoekjes van het festival (lees: de Hall of Fame) en ook zaterdag is weer rijk aan artiesten met hun wortels in het grimmigste subgenre (of ’the gayest’, volgens Tom Dare van Hell Bent For Metal). Dat begint al vroeg met Sordide, maar hoe ver Ulver ook door de genregrenzen heen
Onder de noemer redefining heaviness zoekt Roadburn de afgelopen jaren expliciet de grenzen op van wat zware muziek omvat en kan zijn. Dat resulteert dit jaar in een line-up met minder echte traditionele heavy headliners, maar des te meer variëteit valt er in de breedte van de line-up te ontdekken. Dat het festival de blik altijd vooruit gericht heeft, blijkt ook wel weer op de derde festivaldag waarin de grenzen
Het kan allemaal wat raar zijn op Roadburn; muziek die buiten de bekende kaders valt. De zaterdag had veel van zulks te bieden en dat betekent dat er ook enige controverse is over wat goed was en niet. Mensen zijn tenslotte verschillend in wat ze accepteren. Wij maakten weer veel meters vandaag, juist om te kunnen proeven van een ontzettend diverse Roadburn line-up, met stijlen en afkomsten die we nog
Record Store Day en Roadburn is in de regel kiezen of delen, you can’t have both. Maar dit jaar kan het wel, want één van de mooiste platenzaken van het zuiden (in Eindhoven hebben we ze in ieder geval niet zo groot) zet een Roadburnwaardige reeks instores neer en daar zijn we na een vlug ontbijt natuurlijk bij – met uiteraard de intentie om ook wat nieuw plaatwerk binnen te
Ook op de vrijdag waren er weer veel bijzondere shows te beleven op de Main Stage van de 013. Zo begint deze dag met de samenwerking tussen James Kent van Perturbator en Johannes Persson van Cult of Luna. Het eindresultaat van deze collaboratie is een soort industrial waarbij het machinale drumgeweld en de blastbeats van het tweetal drummers je om de oren vliegt. Het is een lekker zwaar basisgeluid waar
Van keiharde doom en black metal tot experimente jazz en noise: er zijn weinig festivals die zulke all-over-the-place genres in een logisch tijdschema kunnen gieten. Maar op Roadburn passen dit soort stukjes vaak best wel strak in elkaar, niet alleen met diverse collaboraties, maar ook simpelweg individuele acts die met eenzelfde intensiteit als een metalband staan te spelen. Redacteur Wybren Nauta besloot de weirdo route te pakken, resulterend in een
Secret shows zijn het nieuwe ding op Roadburn. Het leuke is dat je na dag 1 weet dat dit je te wachten staat. Er wordt dan ook wild gespeculeerd in de wandelgangen en online over het rare gat in de planning tussen 22.00 en 0.30 uur. Daar past toch een bandje in? En nu we weten dat het Ladybird Skatepark een secret locatie is (een skatepark als hidden area voelt
Als er één ding is, waar velen het over eens zijn, dan is het dat de programmering van Roadburn 2022 een vrij donkere affaire is. Waar normaliter, lees pre-pandemie, er vaak ruimte was voor een stukje jolijt, is deze line-up behoorlijk serieus en zwaarmoedig. In een enkele bio omschrijft de organisatie dat als passend bij z’n tijd en dat is misschien ook wel weer zo. Redacteur: Guido Seger / Fotografie:
Representatie in metal is een ding. Daarom is het goed om aandacht te besteden aan de panelsessie The Queer Side Of Heaviness op vrijdagmiddag in V39. Hierin schuiven Hunter Hunt-Hendrix (Liturgy), K.W. Campol (Vile Creature) en Meredith Graves (ex-Perfect Pussy) samen met bezoeker Benjamin aan bij host Tom Dare van de podcast Hell Bent For Metal om te spreken over het onderwerp in de breedste zin. Wil je de artikelen
Naast alle meer experimentele acts is er ook gewoon ruimte voor het nodige gitaargeweld tijdens Roadburn. Voorgaande edities was het skatepark vaak de aangewezen locatie hiervoor, maar in eerste instantie leek het skatepark dit jaar van het schema verdwenen. Al snel werd echter duidelijk dat het dit jaar als locatie voor een aantal verrassingsoptredens wordt gebruikt. Wil je de artikelen van Never Mind The Hype over deze 2022 editie van
Nog meer dan voorgaande jaren treedt Roadburn dit jaar buiten de gebaande paden van de zware gitaren. Ambient, drone, kraut en psych: moeiteloos passend in de eclectische affiche van Roadburn elk jaar. En voor de liefhebber van intense soundscapes is er altijd wel een avontuurlijke droneroute te vinden, enerzijds atmosferisch en minimalistisch, anderzijds groovy en intens. Op de donderdag alleen al, bracht het ons naar bijzondere shows van Dirk Serries,
Het festivalbier van Roadburn is dit jaar van ’t Uiltje en heet Knuffel. Het is een IPA gebrouwen met Kveik, een traditioneel gist wat in farmhouse/saison bieren gebruikt werd. Je kan je altijd afvragen of een IPA en Kveik elkaar nodig hebben… Worden dingen beter door ze bij elkaar te gooien? En ik vraag me ook af of een festivalbier, toch wel een ‘beer of the people’, zeven euro per
Een vaak gehoord issue met Roadburn is de altijd veranderende eigenheid van het festival. Na vroege jaren met een duidelijke focus op stoner en doom, is het steeds op ontdekkingsreis gegaan. Van rauwe garagepunk tot black metal, vreemde bosfolk en zelfs noisy hiphop (hoe gaaf was Dálek in het Patronaat?). ‘Redefining Heaviness’ staat op allerlei posters, een mooie leus, maar voor sommige trouwe bezoekers is heavy gewoon heavy en is
Er mag gehuild worden op Roadburn en stiekem doet menigeen dat ook, soms van binnen. Er zit een donkere waas over de line-up in 2022 en op donderdag kan je een mooi huilrondje maken langs de zalen. Muziek die je voelt, ergens diep van binnen, die een soort naamloze pijn triggert en dat is mooi. Ook dat hoort erbij op Roadburn. Tekst: Guido Segers / Fotografie: Paul Verhagen Platon Karataev
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.