Nou, dat was ‘m dan weer met de concerten voorlopig. Huilen zonder pet op inmiddels. We gingen van de terugkeer van reguliere concerten (7 zalige weken!) naar middagshows en inmiddels was een aantal podia al overgegaan op ochtendconcerten. Geweldig hoe creatief en flexibel de live-sector zich weer toont, om dan niettemin weer keihard de deur in het gelaat te krijgen. Bam, alles dicht. Tot en met minimaal 14 januari en
Het Vlaamse collectief Hemelbestormer triggert al een aantal jaren de oren en de ziel. Hun post-metal is altijd van een hoog niveau en de groep weet binnen de eigen kaders toch altijd weer te verrassen. Ook de nieuwe plaat Collide & Merge heeft weer die typische sound. Er wordt vol ingezet op emotie. Het geluid is vergeleken met eerder werk weer wat meer open gemaakt en de intensiteit is wederom
Dat het nog niet eerder gebeurd is: Plato Utrecht, al decennialang een begrip in de stad, heeft een platenlabel gestart! Het was al enkele tijd in de planning, met het idee een plaat van Immen uit te brengen, maar na een punkshow in dB’s kwamen ook de jonge punkrockers NO BRAINS op het pad van oprichters Jeroen Vedder en Willem de Vries. Het resultaat: een zelfgetitelde debuut EP voor het
Soms hoor je een sound die zo onmiskenbaar bij het seizoen past. Zo ook met Ismena en hun nieuwe plaat Until We Part, die vandaag een heerlijk melancholisch debuut uitbrengt, perfect voor het totaalplaatje van bewolking, kilte en kale bomen op deze grimmige winterdag. Aanvankelijk ontstaan als soloproject van zangers en songwriter Ismena Goossens, maakt de inmiddels vierkoppige band een vorm van duistere indierock die zich regelmatig mengt met post-rock
Het is tijd om het boek van Negură Bunget te sluiten en Zău is daar de epiloog van. De epiloog, omdat deze plaat komt na de dood van bandleider Gabriel ‘Negru’ Mafa in 2017. Het werk hieraan was al wel gestart, de drums waren opgenomen voor het slot van de Transsylvanische trilogie (gestart met Tău en Zi). Gezien de band Dordeduh van ex-bandleden Edmund Karban en Christian Popescu (die Negură
Kijk, hier worden we blij van op de maandagochtend! Even een uiterst vettige stoner release om je dag mee te beginnen. We presenteren Cervus, een verse stoner psych ontdekking uit Amsterdam die we nog niet eerder hoorden, maar met Ignis een uiterst veelbelovende eerste EP uit hebben. Even opwarmen op deze kille ochtend doe je dus hier… Even voorstellen Tot voor kort waren we nog niet bekend met Cervus, maar
Hot damn! Het is weer eens zo ver, want het retegave Lay Bare Recordings heeft een nieuwe release in handen. En die release doen ze niet alleen, maar ook nog eens met een van onze favoriete Belgische labels. Jawel, het Nijmeegse platenlabel heeft met het minstens zo vermaarde Consouling Sounds de handen ineengeslagen voor de albumrelease van een nieuwe aanwinst in het sludge metallandschap. Modder is de naam, en deze
En zo strompelen we richting het einde van 2021, een jaar dat lijkt te eindigen zoals het begon, namelijk in een lockdown. En dat terwijl we op 1 januari nog optimistisch (via Zoom) het glas met elkaar hieven in de hoop dat het dit jaar toch echt niet slechter kon dan in 2020. Nou, “hold my beer!” moet 2021 toen gedacht hebben. Concerten en festivals waren de spreekwoordelijke wortel aan
Allemachtig. Houdt die corona-ellende dan nooit op? Met dit weekend weer een lijst aan nieuwe maatregelen, een nieuwe virusvariant op de loer en een overspannen samenleving kunnen wij als muziekplatform niet meer dan onze steun betuigen aan alle mensen, organisaties en bedrijven die wederom keihard getroffen worden. Voor het behoud van onze eigen gemoedstoestand blijven we ons vastbijten in vooral nieuwe releases, want aan nieuwe muziektoevoer ontbreekt het gelukkig niet. In
Finland is volgens sommige bronnen het land met de hoogste aantal metalbands per hoofd van de bevolking. De metalscene in het land van de duizend meren is dan ook een microkosmos van de heavy metal zelf. In alle subgenres is er wel een Finse band die tot de wereldtop behoort; van Nightwish tot Finntroll, van Children Of Bodom tot Amorphis en zelfs van HIM tot Lordi. De melodieuze death doommetal
Het heeft even geduurd, maar hij is daar: het debuutalbum van Belgische hardcore/rap-metal collectief killthelogo! De band is een voortzetting ontstaan uit hardcore bands als Facedown en calibre., beide acts die eind jaren negentig menig poppodium in België een kopje kleiner maakten. Zo’n twintig jaar later is daar dan eindelijk een vervolg met killthelogo, en nieuwe plaat Reset. En de mannen zijn nog steeds toepasselijk boos op de wereld, resulterend
Voor de niet-kenners: Death SS is een legendarische band die je niet over het hoofd kunt zien als je terugkijkt op de geschiedenis van de heavy muziek. De naam – altijd omgeven door verwarrende controverse – staat voor In Death of Steve Sylvester (snap het, (S)teve (S)ylvester). De band werd opgericht in 1977, maar het duurde tot 1988 voor de band een eerste album uitbracht na een reeks demo’s en
Het spreekwoord ‘Twee zielen, één gedachte’ kan wat betreft een review over het laatste maaksel van Limp Bizkit door de plee gespoeld worden. Daar waar de één een nostalgisch gevoel overhoudt na drieëndertig minuten Fred Durst en consorten, kan de ander alleen maar fantaseren over de hoeveelheid tosti’s die hij kan kopen voor het geld dat hij bespaart door het album Still Sucks vooral níet aan te schaffen. We laten
‘There are two types of people in the world: people who like heavy metal, and dicks’ Het is de start van een reis door de geschieden van heavy metal met een nadrukkelijke nadruk op de term ‘een’, niet ‘de’ (A history niet THE history, wat sommige boze reviewers gemist hebben). O’Neill is zelf een hardop bevooroordeelde metalhead, die ondanks het feit dat Metallica zijn favoriete band is, er bijna niets
Helemaal verslingerd was ik aan ‘Blackwater Holylight’, het zelfgetitelde debuutalbum van de toen nog vierkoppige psychdoomgroep uit Portland, Oregon. Ze dienden de doom en heavy psychrock met shoegaze- en stoner-elementen acht nummers lang zeer meeslepend op, niet in het minst door de verslavend dromerige zanglijnen van Laura Hopkins. De eersteling kwam in 2018 uit via RidingEasy Records, werd met lof overladen (haalde de nummer 8-positie in de NMTH albumlijst), en
Welke bandnaam Osees ook aanneemt, album na album, jaar in jaar uit, de drijvende kracht blijft John Dwyer al sinds het begin. De primaire songwriter van de band heeft inmiddels zo’n omvangrijke verzameling albums uitgebracht, met als gevolg een noemenswaardig oeuvre die uitblinkt in avontuurlijkheid en eclecticisme. En eenzelfde eclecticisme is terug te vinden in de aanstelling van John Dwyer als curator voor deze editie van Le Guess Who?. Het is
Met Osees frontman John Dwyer als een van de curatoren van het festival kan je ervan uitgaan dat er genoeg freaky en fuzzed out acts te vinden vallen. Met de nieuwe maatregelen van kracht betekent het echter wel dat we al dit gitaargeweld vanuit een van de legio opgetrommelde plastic stoeltjes moeten aanschouwen. Echter niks dan lof voor de organisatie. Als ze op zo’n korte termijn toch een positieve instelling
Het is een samenwerking die een paar jaar geleden misschien nog tot opgetrokken wenkbrauwen had geleid. Amenra frontman Colin van Eeckhout heeft een jaar geleden de handen ineen geslagen met Broeder Dieleman voor een samenwerking in het kader van Le Guess Who?. Helaas zijn de vruchten van die collaboratie nooit tot stand gekomen aangezien de vorige editie in verband met de lockdown van afgelopen jaar werd afgelast. Dit keer dreigde
De doolhof van Le Guess Who? is op de zaterdag nog moeilijker geworden. Met de onvermijdelijke lockdown boven het hoofd werkte de organisatie met man en macht aan een nieuw tijdschema, waardoor de line-up in 5 uur gepropt diende te worden. Dikke props aan de organisatie voor het razendsnel schakelen! Ondanks dat werd bekend dat de line-up van U? nog intact door zou gaan vandaag. Met vele mensen die op dit
De vrijdagavond van Le Guess Who? biedt weer als vanouds een breed scala aan genres en artiesten. Van verslindende grindcore tot afrofuturistische jazz; liefhebbers van eigenzinnige experimentele muziek kunnen ook dit jaar weer hun hart ophalen. Met echter een naderende persconferentie is de onzekerheid over de resterende twee festivaldagen groot. De vraag of het festival na vanavond überhaupt nog doorgaat, houdt de gemoederen in elk geval flink bezig. Dit is
Liefhebbers van technische instrumentale metal opgelet: Nederland heeft er een verse aanwinst bij! Jawel, Prospectors is een nieuw project van Michiel van der Werff en Matthias Ruijgrok. Twee muzikanten ook bekend van black metalbands als Weltschmerz en Wrang, die onder de noemer Prospectors een hele andere kant op gaan. Debuutplaat Proven Lands komt morgen uit, en bestaat uit zes veelzijdige, extreme en technische composities. Maar voordat je hem fysiek kan
Jahaa, we mogen weer! Sinds de initiële versoepelingen zijn de festivals en concerten alweer in volle gang, en waar kun je dat beter vieren bij Popronde, een festival geknipt voor bands in intieme zaaltjes? We mogen van geluk spreken dat het toch allemaal doorgang vindt de komende weken, gezien de nieuwe maatregelen. Maar goed, vanaf vanavond tot en met zondag 14 november, is het weer goed toeven bij Popronde Middelburg,
Zo word je op een maandagochtend wakker en is het alweer november. Om 12 uur gaat dan het luchtalarm en dan realiseer je je ineens dat het dus over 4 nachtjes slapen ook weer Bandcamp Friday is. Hoe gaat dat dan bij Never Mind The Hype? Een redacteur vraagt in de gezamenlijke appgroep of we deze maand ook weer iets doen. Dat vindt iedereen een goed idee, dus aan de
Jahaa, we mogen weer! Sinds de versoepelingen zijn de festivals en concerten alweer in volle gang, en waar kun je dat beter vieren bij Popronde, een festival geknipt voor bands in intieme zaaltjes? Hoewel er rommelingen zijn betreft nieuwe maatregelen, duimen de ervoor dat het toch allemaal doorgang vindt de komende weken. Zo ook vanaf vanavond tot en met zaterdag 6 november, want dan is het namelijk weer goed toeven
Hoewel veel grote tours nog steeds in volle gang worden gecanceld, zijn het juist de kleinere shows die wel doorgang vinden. En dat is ergens ook weer mooi! Want we zien grote opkomsten bij festivals als Sniester en Popronde tot uitverkochte shows van lokale helden en meer. Het is erg fijn dat het allemaal weer kan, hetzij met nog steeds 75% capaciteit. dB’s staat ook weer lekker geprogrammeerd de laatste
Holy fuck… Je knippert met je ogen en het is vroeg donker, de bladeren van de bomen liggen kansloos op een eindeloos natte ondergrond en Sinterklaas ligt al op de loer. We hakken dus met frisse tegenzin de maand november open en proberen houvast te krijgen door onder te dompelen in een warm bad harde muziek. Het najaar is gelukkig een periode waarin de aanvoer van nieuwe muziek floreert en
Metal is een mannending. Hoe lang is die gevleugelde uitspraak al uit de tijd? Een hele tijd. Want mannen, vrouwen en iedereen er tussenin kan genieten van metal. Zeker op het kleine, maar zeer fijne Harnbarg Metalfest II in Hardenberg. Of ja, niet in Hardenberg maar er net buiten in buurtschap De Hoogenweg. Op de grens met Duitsland moest de bingo in het buurthuis daar een weekend lang wijken voor
Jannes van Kaam flikt het hem weer! Alsof in twee weken een volledige plaat schrijven voor FFOOSS nog niet genoeg is, doet hij dat nog eens dunnetjes overnieuw met zijn alter ego Maria B.C. Een allstar project, geboren uit het Artist In Residence concept van Het Slachthuis in Haarlem. Het doel? In een week een EP schrijven, opnemen en uitbrengen, zonder van tevoren een noot of woord te hebben bedacht.
Jahaa, we mogen weer! Sinds de versoepelingen zijn de festivals en concerten alweer in volle gang, en waar kun je dat beter vieren bij Popronde, een festival geknipt voor bands in intieme zaaltjes? Hoewel er rommelingen zijn betreft nieuwe maatregelen, duimen de ervoor dat het toch allemaal doorgang vindt de komende weken. Zo ook vanaf vanavond tot en met zondag 31 oktober, want dan is het namelijk weer goed toeven
Deze editie van de Hardhitting Albumreviews kunnen we wel scharen in de categorie licht schizofreen. Het drietal recensenten had duidelijk een zeer uiteenlopende gemoedstoestand bij het uitzoeken van een te recenseren onlangs uitgebracht album. Guido Segers schiet van duistere jazz van The Lovecraft Sextet naar de Noorse metal van Enslaved. Never Mind The Hypes jongste telg in het team Martijn Welzen zet zijn platenspeler meteen in de fik met het
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.