Terror, foto Atiba Jefferson
De antwoorden van Terror zanger Scott Vogel zijn eigenlijk precies zoals de tekstregels op zijn albums. Ieder woord is gewoon raak. Hij draait in tekst, muziek en interviews nooit om de brij heen, is direct, eerlijk en soms hard. Kort van stof ook, maar dan weet je zonder gedraal waar je aan toe bent. Is wel eens verhelderend. Pain Into Power, zoals de jongste telg heet, kan daarnaast nog eens met simpel gemak zijn directe voorgangers door een rake klap vloeren. Todd Jones, ook oud-gitarist van Terror, laat zich hier voor de productie optekenen, en de huidige frontman van Nails weet precies hoe muziek impact kan hebben, met de meeste schade.
Tekst: Martijn Welzen
Zeg Scott, hoe komt het dat iedere nieuwe Terror-plaat weer een overtreffende trap in woede en frustratie is?
“We hoefden alleen maar naar de laatste paar jaar te kijken en de waanzin van de wereld toe te laten om genoeg brandstof voor deze release binnen te halen. Er is zoveel onvrede en onzekerheid dat we meer dan genoeg hadden om over na te denken en in te duiken.”
Ik kan me goed voorstellen dat het Terror-geluid heel organisch kan ontstaan in een live-setting. Hardcore is tenslotte gemaakt voor het podium. Maar in de studio?
“Je moet gewoon niet te mechanisch denken, of muzikale perfectie willen. Dat eeuwige gesleutel zou in potentie perfecte muziek kunnen maken, maar moet je dat willen? We richten ons op de energie en dat gevoel van urgentie.”
Jullie geven mij altijd het gevoel dat iedere album een stuk dichter komt bij wat pure hardcore is. Maar wat nou als je dat op een dag hebt bereikt.
“Het einde van Terror is het moment dat we muziek maken die we niet belangrijk meer vinden, en woorden uiten die geen gevoel meer hebben. Tot dat moment proberen we zo echt mogelijk te blijven, de dingen te doen die wij interessant vinden en hardcore met een hartslag te maken.”
Voor we in Pain Into Power gaan duiken, pak ik nog even Trapped In A World van vorig jaar erbij. Hoe is de plaat, met opnieuw opgenomen oude Terror songs, tot stand gekomen?
“We zijn eigenlijk eerst met Pain Into Power begonnen, maar tijdens het schrijven kregen we het idee om een paar oudere nummers die Todd nog heeft geschreven in een nieuw jasje te steken. Het gevoel moest heel rauw, DIY en bijna demo-achtig worden. We hebben het allemaal in een paar dagen in elkaar gestoken en opgenomen in de thuisstudio van onze drummer Nick Jett. De nieuwe HC kids kunnen hier misschien van leren dat je veel kunt doen, als je je gedachten er toe zet.”
Heeft dit bezoekje aan je eigen verleden nog enige invloed op Pain Into Power gehad of is het uiteindelijk toch de natuurlijke opvolger van Total Retaliation?
“Dat Todd nu de producer is, brengt onderdelen en denkwijzen van onze vroege jaren terug. Dat is onmiskenbaar. Wij zijn wel, net als Todd, gegroeid en veranderd de afgelopen twintig jaar en die genoemde onderdelen zien er nu anders uit. Maar van welke kant je het beestje ook bekijkt, het nieuwe album komt wel degelijk voort uit Total Retaliation.”
Terror op Persistence Tour, foto Rob Sneltjes
Pain Into Power is een heel ferm statement. Is dat de reden dat de band iedere nieuwe release krachtiger wordt? ‘More pain, means more power!’
“Hmmm, Misschien! Dat is eigenlijk best een mooie manier om er naar te kijken. Ja, ik vind dat wel wat… denk dat ik deze van je ga stelen.”
Dan mag ik ook aannemen dat Terror zonder pijn nooit bestaan zou hebben.
“Het leven zelf is niet mogelijk zonder pijn. Dat is geen realiteit! Niemand leeft op die manier, dus alles wat we kunnen doen, is dat het een onderdeel van ons is en we ermee moeten dealen zo goed en kwaad als we kunnen. Natuurlijk wil ik niet dat iemand die ik lief heb pijn heeft, en ik hoop met alles wat ik in mij heb dat ze de kracht krijgen om wat deze wereld hen dan ook voor de voeten werpt aan te kunnen.”
De laatste regel van het titelnummer is Still Dedicated To Hardcore. Is hardcore het uitgelezen instrument om de pijn in kracht om te zetten?
“Het is een verwijzing naar Chain Of Strength. Kijk maar eens op de achterkant van hun 7 inch. Maar ik geloof inderdaad dat hardcore een redder kan zijn. Een leraar! Een reisleider! En veel meer geweldige dingen.”
Boundless Contempt is ook wel interessant als je het linkt aan voorgaande. Als je niet de mogelijkheid had om zulke agressieve songs te schrijven zouden er letterlijk doden vallen.
“Teksten zijn heel belangrijk voor mij, in alle muziekstijlen. De hip-hop die mij aantrekt heeft ook een sterke tekstuele basis. Woorden kunnen een therapie zijn, en een wapen of een onderwijzer. Dat komt duidelijk terug in Boundless Contempt. Als iemand door mijn teksten geraakt wordt, is dat het mooiste compliment.”
En als ik dan zo vrij mag zijn het complete album in één woord samen te vatten zou het ‘leugens’ moeten zijn. Is je vertrouwen zo vaak beschadigd?
“Heel vaak. Mensen zijn verschrikkelijk en we hebben allemaal zo onze fouten. Ook ik lieg… Maar als je ziet wat we elkaar aan doen is dat gewoon walgelijk.”
Terror, foto Atiba Jefferson
Terror op Persistence Tour, foto Rob Sneltjes
Daar zeg je zo wat. On The Verge Of Violence gaat over de ongelijkheid en het geweld die onze wereld in zijn greep heeft.
“Oh, absoluut. De woorden van dit nummer zijn voor mij persoonlijk het belangrijkste op deze plaat. Het is een soort samenvatting van wat ik gezien heb ik mijn directe omgeving en de hele wereld gedurende het schrijfproces. Dit is de kern van wat ik zag en voelde.”
Dan krijg ik bij Prepare For The Worst een heel ander gevoel. In plaats van kracht geven en de strijd aangaan, lijkt het meer te handelen over je neerleggen bij het onvermijdelijke einde.
“Als je niet bent voorbereid, heb je nooit het benodigde gereedschap om de aanzwellende storm te overleven. Wanneer je achterover leunt en denkt dat in 2022 alles wel weer goed komt, of dat anderen je zullen helpen ben je niet goed snik. Bereid je voor op het ergste, of het ergste wordt je einde.”
En dan is niemand minder dan Todd Jones de producer van het muzikale geweld op Pain Into Power.
“Todd is geweldig en alleen maar liefde en respect voor hem. We vroegen hem als producer en hij accepteerde de uitnodiging. We wisten dat hij enorm veel ideeën en energie zou meebrengen, maar hij bracht meer dan ik ooit had kunnen bedenken. Hij is gewoon een beest en een ziek genie. Ik hou er van.”
Zijn eigen band Nails heeft wel veel meer een nihilistische / misantropische benadering dan Terror. Ik voel gewoon zijn invloed op de woorden van On The Verge of Violence en Prepare For The Worst…
“Todd is Nails! En hij produceerde de LP. Daarbij zat hij overal bovenop, dus je kunt Nails zeker terugvinden in het geluid. Net als Todd persoonlijk, maar het zal ook altijd Terror hardcore blijven.”
Maar hardcore als je uitlaatklep kwam door de pandemie tot stilstand. Wat heb je gedaan om toch je mentale stabiliteit te bewaren?
“Relaxen, reflecteren, een stap achteruit doen en evalueren. En genieten van de rust en het niet constant hoeven reizen. Maar ook het erkennen van het geluk dat ik heb in het leven. Dat, en terug verhuizen naar Buffalo, NY.”
Heeft alles ook een invloed gehad op hardcore? Op de manier waarop we verbinding maken, ons gedragen bij concerten of zelfs naar muziek luisteren?
“Dat durf ik niet te zeggen. De meeste recente shows voelen hetzelfde als voorheen, maar misschien wel met iets meer respect voor de scene als geheel, die we toch zo’n twee jaar kwijt waren. Laten we gewoon beter zijn voor onszelf en voor anderen.”
Pain Into Power is op 6 mei 2022 uitgekomen en nu overal verkrijgbaar. Tevens is de plaat te streamen hieronder:
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.