#RB22: Emotionele Roadburn Q&A op zondag

Roadburn Q&A (v.l.n.r.: Becky, Walter, Milena, Thomas), foto Paul Verhagen

Elk jaar is er tijdens Roadburn een Q&A. Daarin kan je Walter en Becky alles vragen wat je maar wil en soms krijg je ook antwoord – beiden zijn sterk in het ontwijken van vragen over curatorschap en secret shows. Dit jaar sluiten Thomas Sciarone en Milena Eva ook aan als curatoren, maar je weet bij deze sessies eigenlijk vooraf al dat de meeste vragen op Walter himself afgevuurd worden.

Wil je de artikelen van Never Mind The Hype over deze 2022 editie van Roadburn Festival doorlezen klik dan HIER.

Tekst: Guido Segers / Fotografie: Paul Verhagen en Roy Wolters

Roadburn Q&A, foto Paul Verhagen

Een van de mooiste toevoegingen aan Roadburn dit jaar was natuurlijk de Paradox; het befaamde jazz podium in Tilburg op een paar minuten lopen van de Weirdo Canyon. Walter geeft aan hoe belangrijk Paradox artistic director Bartho van Straaten geweest is in dit project. Het programma op dat podium komt namelijk van zijn hand, met randvoorwaarde vanuit Roadburn dat Dirk Serries als artist in residence gekoppeld werd aan het programma. De reactie op het jazzelement in het programma was een onverwacht succes op Roadburn 2022.

Milena Eva vertelt vervolgens over het curatorschap en het vertrouwen dat gegeven wordt door Roadburn. Het stuk dat ze met haar band componeerde is natuurlijk ook diep persoonlijk. Eva spreekt met emotie hierover: “Zonder Roadburn was This Shame Should Not Be Mine er nooit geweest. Het vertrouwen dat ik kreeg, het unieke gevoel van veiligheid dat je voelt op Roadburn; dat is uniek.”

Duma op Roadburn 2022, foto Roy Wolters

Een ander succes op Roadburn zijn dit jaar outliers, zoals Duma (wat die avond pas zou spelen) en The Bug. Of de organisatie niet overweegt om meer donkere hiphop te boeken? Walter lijkt de vraag aan Sciarone te willen laten, maar die kaatst ‘m snel terug. Walter legt vervolgens haarfijn uit wat het verschil is tussen de wereld van zulke artiesten en de underground: “Zo’n groep benader je dan en die vragen makkelijk €75.000 euro, want je hebt een festival. Dat is dus meer dan het budget voor het mainstage. Wat dan voor mij soms het verschil maakt is een persoonlijke connectie met artiesten, maar hier ben ik; een 57-jarige witte man. Dan stap ik op zo’n band af; ‘Hey guys, I have a festival, €5.000 come play!’ Nee, dat is echt een wereld van verschil.”

Ook praten we over ‘A group where everyone is pretending to be at Roadburn 2021’ op Facebook, hoe het een lifesaver was in 2020 en alles wat toen plaatsvond spontaan gebeurde en het zaadje plantte voor Roadburn Redux. Het lijkt erop dat hieraan terugdenken voor zowel Walter als Becky nog steeds overweldigend is. Maar 2020 woog, misschien wel tot dit moment toe, zwaar op de schouders van beiden. “Roadburn 2020 was onze legacy. De tickets waren verkocht, de artiesten waren geboekt en toen COVID plots uitbraak wisten we niet wat ons overkwam. Die editie bleef onvervuld en nu hebben we dat kunnen doen, en nu is het mogelijk om vooruit te kijken naar 2023.”

Roadburn Q&A, foto Paul Verhagen

Het is natuurlijk die legacy die de line-up van dit jaar vormgaf. Hoe 2023 eruit gaat zien is nog onbekend, en Walter geeft aan meer werk af te moeten stoten wegens zijn gebrekkige zicht. Hij worstelt er zichtbaar mee, maar er is ook veel vertrouwen na deze editie. Hoeveel hij los zal laten, dat valt te bezien. Tussendoor schiet hij namelijk even de zaal uit: “Ja, Schnellertollermeier heeft af moeten zeggen. Sorry hiervoor! Maar ik ben in gesprek met twee leden van Kanaan om een jam bij elkaar te krijgen…”

Zonder Walter geen Roadburn… En dat zal niet zomaar veranderen.