Slechts een dag van tevoren werd het officieel bekendgemaakt: een geheime releaseparty van Utrechtse black metalbazen Terzij de Horde in dB’s, met Throwing Bricks en Witchfukker op het programma. Jawel, geen groots uitgepakte of ver vooraf aangekondigde show, maar een besloten Utrechts feestje in het optimale toevluchtsoord voor de liefhebber van heavy muziek. Geheel gratis, met een mogelijkheid om te doneren aan vrienden van de band die medische hulp aanbieden
Lees verder..
Verreweg een van de leukste festivals van Nederland is wel Sniester. Een festival dat al in 2008 debuteerde, maar sindsdien is uitgegroeid tot een begrip op de Grote Markt. Met name in latere jaren is er een kraakheldere focus gekomen op de missie van Sniester: harde gitaarbands, zo breed mogelijk getrokken, verspreidt over twee dagen voor weinig geld. Slechts 40 euro was je kwijt op deze editie, waarbij je een
Lees verder..
Velen raakten niet uitgepraat over die show van GGGOLDDD op Roadburn Redux. In april 2021 stampte het festival een eenmalig streamingplatform uit de grond, waarvan de speciale commissie-opdracht This Shame Should Not Be Mine het best bekeken optreden werd. Maar wel eentje waaraan een heftig verhaal ten grondslag ligt. This Shame Should Not Be Mine is namelijk een aangrijpende, emotionele en confronterende exploratie van leven met een trauma, gebaseerd op
Lees verder..
Links en rechts hoorden we, pre-covid al, veel positieve geluiden over het Graveland Festival in het Drentse Hollandscheveld. Een mooi, enigszins underground death en black festival midden in de Drentse natuur. Dit jaar pakte de organisatie uit met niet één maar twee dagen en weet voor beide dagen respectievelijk Mgla en Watain te strikken als absolute headliner. Toch is het ook voor ons zeker ook de ijzersterke rest van de
Lees verder..
Links en rechts hoorden we, pre-covid al, veel positieve geluiden over het Graveland Festival in het Drentse Hollandscheveld. Een mooi, enigszins underground death en black festival midden in de Drentse natuur. Dit jaar pakte de organisatie uit met niet één maar twee dagen en weet voor beide dagen respectievelijk Mgla en Watain te strikken als absolute headliner. Toch is het ook voor ons zeker ook de ijzersterke rest van de
Lees verder..
Herrie in Alkmaar? Dat willen we meemaken! Maar wie op Hemelvaartsdag de stad inrijdt merkt direct dat ook hier de woonboulevard en keukenwinkels het meest populair zijn op deze midweekse zondag. Wie zich door de file heen worstelt komt uit op misschien wel de mooiste plek van de stad, gewoon gelegen op het bedrijventrein. De venue van dienst is Hal 25 en is een vrijplaats voor kunstenaars, vrije denkers, (anti)
Lees verder..
Toen in 2020 het Be Well debuut The Weight And The Cost verscheen, had ik nooit kunnen bedenken dat het tekstueel een van de belangrijkste albums ooit zou worden. Voor mij persoonlijk dan! En natuurlijk is het zo dat je als interviewer je eigen emoties toch onder controle moet houden, maar dat kan niet in een gesprek met Brian McTernan van Be Well. Hij is een en al openheid en eerlijkheid
Lees verder..
Herinner je nog die avond van 19 mei toen half treinend Nederland weer eens op z’n gat lag door noodweer? Kun je $%&domme eindelijk weer bandjes kijken, ligt er weer een arsenaal aan bomen op het spoor na een onweersbui. Welnu, dat was de avond dat NMTH-reporter Wouter op pad ging richting Haarlem voor een optreden van Wesenwille in combinatie met Terzij de Horde in Patronaat. Met de trein… Door
Lees verder..
Als je googelt op Mayhem en Tilburg, kom je artikelen tegen uit 2009. De band kwam toen een hotelkamer slopen in de stad en dat is misschien ook wel de reden dat de band het laatste decennium vaak uitweek naar andere steden. Mayhem is natuurlijk een naam die onheil spelt, we hoeven er niet meer over uit te wijden want er zijn ontelbare documentaires en zelfs een film over gemaakt
Lees verder..
De antwoorden van Terror zanger Scott Vogel zijn eigenlijk precies zoals de tekstregels op zijn albums. Ieder woord is gewoon raak. Hij draait in tekst, muziek en interviews nooit om de brij heen, is direct, eerlijk en soms hard. Kort van stof ook, maar dan weet je zonder gedraal waar je aan toe bent. Is wel eens verhelderend. Pain Into Power, zoals de jongste telg heet, kan daarnaast nog eens
Lees verder..
Hoewel we zeven maanden geleden nog een erg toffe editie van Sniester meemaakten, vindt het festival oorspronkelijk natuurlijk in mei plaats. Een voordeel dus dat we voor deze keer niet een jaar hoeven te wachten, want het was in oktober al genieten geblazen. Dit keer echter, krijgen we een Sniester geheel als vanouds. Zonder gebrekkige capaciteit, zitplekken of coronapas, op vrijdag 27 en zaterdag 28 mei. En net als vorig
Lees verder..
Aanstaande vrijdag is het weer zover: dan stroomt in Den Haag de Grote Markt en Paard weer vol met liefhebbers van het harde gitaarwerk. Jawel, Sniester is, amper zeven maanden na de vorige alweer aan een nieuwe editie toe. En hoewel er destijds in oktober al een uiterst mooi festijn plaatsvond, staat het er dit keer wel heel mooi voor, zonder gebrekkige capaciteit, coronapas of andere maatregelen. Zo’n 80 bands
Lees verder..
Toen we Manuel Gagneux van Zeal & Ardor spraken eerder dit jaar, kon de innemende frontman zijn geluk niet op: een Europese tour met Meshuggah, een band waar hij al heel lang naar opkijkt. Maar wel met een kanttekening: zou de terugkeer van Meshuggah wel doorgang vinden, met nog de aanhoudende nasleep van corona? Met de maanden die volgden zag het vooruitzicht er beter en beter uit. En ondanks dat
Lees verder..
Na meerdere verplaatsingen en toenemende populariteit is het moment eindelijk daar: Viagra Boys in de grote zaal van Paradiso, op een broeierige maandag in mei. Een band die alleen maar hits heeft, wat zelfs op de maandag tot een goedgevulde zaal leidt. Tempers verzorgt een synthwave voorprogramma met opgenomen synths waarna de Stockholmse post-punkers zich over de zaal uitstorten voor een avond vol vreemde maar uiterst dansbare klanken en een eigenzinnig
Lees verder..
In mei leggen alle vogels een ei, maar ook veel bands komen in deze maand met nieuw plaatwerk, dus er valt weer genoeg te beluisteren en te bespreken. Voor het stevige beukwerk hebben we deze keer collega Martijn Welzen van stal gehaald. In mei legt ook Scott Vogel een ei, dus Martijn laat zijn licht schijnen op de nieuwe ‘langspeler’ van Terror , een hardcore-knaller van maar liefst 19 minuten.
Lees verder..
Oef, waar dag 1 al een uitermate heerlijk weerzien was met Sonic Whip, ging dag 2 nog maar eens voor de overtreffende trap. Motorpsycho, Earthless, 1000MODS, Stöner, Elephant Tree en Slomosa alleen al. Verdomme nog aan toe, wat hebben we genoten in het altijd gezellige Doornroosje! Een heerlijk weerzien met Sonic Whip in ieder geval, na twee jaar in een pandemie. Fotograaf Kamil Parzychowski a.k.a. The Buried Herald was er
Lees verder..
In 2018 staat voor het eerst Sonic Whip op de agenda van het Nijmeegse Doornroosje. Never Mind The Hype is daar als de kippen bij en we zijn meteen onder de indruk van hetgeen daar te zien is (lees hier dat verslag). Bij de bekendmaking van de lijst met namen van deze derde editie liep dan ook bij menig redactielid het kwijl langs de kin. Het naar eigen zeggen
Lees verder..
We zijn weer teruggekeerd van onze vierdaagse missie naar Planet Roadburn. Inmiddels is starship NMTH geland, zijn de ervaringen geanalyseerd en alles op rij gezet van wat over ons heen gekomen is en kunnen we even terugblikken op het festival. Alle data is ingevoerd, tijd voor conclusies. En wat was het een mooie Roadburn, deze emotionele, beladen en onnavolgbare 2022 editie met de erfenis van twee jaar pandemie achter ons
Lees verder..
Je zou het bijna vergeten met een concertagenda die uit zijn voegen barst, bomvol met nieuwe en verplaatste shows en niet te vergeten, het machtige Roadburnfestival net achter de rug, maar er komen gewoon ook nog steeds onwijs veel toffe nieuwe platen uit. Gelukkig hebben wij van Never Mind The Hype eindbaas Guido Segers in de gelederen, die albumreviews schrijft alsof het kerstkaarten zijn. Deze keer selecteerde hij speciaal voor
Lees verder..
Verreweg een van de meest extreme acts uit onze Popronde NMTH-selectie 2021 is wel Throwing Bricks. De band bestaande uit gitaristen Jesse Stey en Marius Prins, bassist Jordi van Putten, brulboei Niels Koster en drummer Robert Constant wist niet alleen in 2020 te overtuigen met de sludge/post/black metalplaat What Will Be Lost, maar ook op het podium dankzij afmattende sloopkogels van shows. Met ook nog eens een opkomend optreden op
Lees verder..
Once more upon the breach dan maar, want na vier dagen Roadburn ben je mentaal en fysiek gesloopt. Op een goede manier hoor, maar heel veel kan er niet meer bij. Dus eet je een ontbijt. Dat spoel je weg met een sloot koffie. Je kijkt door je foto’s en de posts van dag drie en je sterkt je voor een dag heaviness op je bakkes. Oh, en er is
Lees verder..
Net als veel andere bands speelt ook Liturgy twee sets op deze editie van Roadburn. Waar we eerder al getrakteerd werden op een volledige performance van H.A.Q.Q. gaan ze nog een stapje verder voor de uitvoering van Origin of the Alimonies. Met een voltallig kamerorkest om deze plaat als een soort mythologische opera tot leven brengen. Met een prachtige opbouw van blaasinstrumenten en strijkers worden we langzaam geïntroduceerd in de
Lees verder..
Elk jaar is er tijdens Roadburn een Q&A. Daarin kan je Walter en Becky alles vragen wat je maar wil en soms krijg je ook antwoord – beiden zijn sterk in het ontwijken van vragen over curatorschap en secret shows. Dit jaar sluiten Thomas Sciarone en Milena Eva ook aan als curatoren, maar je weet bij deze sessies eigenlijk vooraf al dat de meeste vragen op Walter himself afgevuurd worden.
Lees verder..
Black metal is een beest met veel gezichten en een basisingrediënt van Roadburn. Diverse bands speelden al in de donkere hoekjes van het festival (lees: de Hall of Fame) en ook zaterdag is weer rijk aan artiesten met hun wortels in het grimmigste subgenre (of ’the gayest’, volgens Tom Dare van Hell Bent For Metal). Dat begint al vroeg met Sordide, maar hoe ver Ulver ook door de genregrenzen heen
Lees verder..
Onder de noemer redefining heaviness zoekt Roadburn de afgelopen jaren expliciet de grenzen op van wat zware muziek omvat en kan zijn. Dat resulteert dit jaar in een line-up met minder echte traditionele heavy headliners, maar des te meer variëteit valt er in de breedte van de line-up te ontdekken. Dat het festival de blik altijd vooruit gericht heeft, blijkt ook wel weer op de derde festivaldag waarin de grenzen
Lees verder..
Het kan allemaal wat raar zijn op Roadburn; muziek die buiten de bekende kaders valt. De zaterdag had veel van zulks te bieden en dat betekent dat er ook enige controverse is over wat goed was en niet. Mensen zijn tenslotte verschillend in wat ze accepteren. Wij maakten weer veel meters vandaag, juist om te kunnen proeven van een ontzettend diverse Roadburn line-up, met stijlen en afkomsten die we nog
Lees verder..
Record Store Day en Roadburn is in de regel kiezen of delen, you can’t have both. Maar dit jaar kan het wel, want één van de mooiste platenzaken van het zuiden (in Eindhoven hebben we ze in ieder geval niet zo groot) zet een Roadburnwaardige reeks instores neer en daar zijn we na een vlug ontbijt natuurlijk bij – met uiteraard de intentie om ook wat nieuw plaatwerk binnen te
Lees verder..
Ook op de vrijdag waren er weer veel bijzondere shows te beleven op de Main Stage van de 013. Zo begint deze dag met de samenwerking tussen James Kent van Perturbator en Johannes Persson van Cult of Luna. Het eindresultaat van deze collaboratie is een soort industrial waarbij het machinale drumgeweld en de blastbeats van het tweetal drummers je om de oren vliegt. Het is een lekker zwaar basisgeluid waar
Lees verder..
Van keiharde doom en black metal tot experimente jazz en noise: er zijn weinig festivals die zulke all-over-the-place genres in een logisch tijdschema kunnen gieten. Maar op Roadburn passen dit soort stukjes vaak best wel strak in elkaar, niet alleen met diverse collaboraties, maar ook simpelweg individuele acts die met eenzelfde intensiteit als een metalband staan te spelen. Redacteur Wybren Nauta besloot de weirdo route te pakken, resulterend in een
Lees verder..
Secret shows zijn het nieuwe ding op Roadburn. Het leuke is dat je na dag 1 weet dat dit je te wachten staat. Er wordt dan ook wild gespeculeerd in de wandelgangen en online over het rare gat in de planning tussen 22.00 en 0.30 uur. Daar past toch een bandje in? En nu we weten dat het Ladybird Skatepark een secret locatie is (een skatepark als hidden area voelt
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.