Opeth in TivoliVredenburg, foto Rob Sneltjes

Twee jaar en twee maanden moesten de Opeth fans geduld hebben, maar afgelopen weekend was het dan eindelijk zover… De in september 2020 aangekondigde dubbele show van de Zweedse death/prog grootheid in TivoliVredenburg kon afgelopen weekend eindelijk plaatsvinden. Allereerst zaterdag in de Grote Zaal, zeg maar het oude Vredenburg en de dag erna in zaal Ronda. De oorspronkelijke opzet van deze twee optredens was dat de band op beide avonden verschillende sets zou spelen, maar in twee jaar tijd kan er een hoop gebeuren, zoals het vertrek van drummer Martin ‘Axe’ Axenrot. Vervanger Waltteri Väyrynen werd pas begin september aangekondigd en de ex-drummer van onder andere Vallenfyre en Paradise Lost had dus slechts beperkt de tijd om Opeth-nummers in te studeren. Gevolg was dat op beide avonden dezelfde setlist werd afgewerkt, maar dit weerhield veel fans er niet van om toch beide avonden naar de Utrechtse poptempel af te reizen. Never Mind The Hype was zondag in de Ronda en zag dat het goed was.

Tekst: Joost Schreurs / Fotografie: Rob Sneltjes

Voivod

Voivod in TivoliVredenburg, foto Rob Sneltjes

De Frans-Canadese band Voivod mag dit jaar 40 kaarsjes uitblazen. In al die jaren wisten ze een cultstatus op te bouwen met hun eigenzinnige kijk op thrash metal, die misschien wel het best te omschrijven is als Dead Kennedys die thrash metal spelen. Deels door het freaky gitaarwerk, maar vooral ook dankzij zanger Denis “Snake” Bélanger, die als een soort Jelo Biafra constant met grappige maniertjes en gekke bekken over het podium stapt en contact zoekt met het publiek. Hoewel succesvolste periode van Voivod eind jaren ’80, begin jaren ’90 was, teert de band zeker niet op oude roem, want dit jaar kwam nog een verrassend sterk nieuw album uit, Synchro Anarchy. Goed genoeg om met drie nummer bijna de helft van de 40 minuten durende set te vullen. Het publiek lijkt de inspanningen van de Canadezen ook te waarderen, want zeker op de voorste rijen wordt fanatiek geheadbangd en hier en daar zelfs meegezongen, maar dat kan natuurlijk ook komen omdat veel mensen de band gisteren ook al zagen. Degelijke opwarmer.

Opeth

Opeth is in het agfelopen decennium op plaat getransformeerd van een melodieuze death metalband naar een progrock-outfit. Dat niet iedereen daar even gelukkig mee is, blijkt bij elk nieuw album als de fans van het eerste uur zich beklagen over het gebrek aan grunts, ronkende gitaren en dubbele bassdrums. Live is het een ander verhaal, want dan komen er nog wel regelmatig beuknummers van platen als Blackwater Park of Ghost Reveries langs. En deze twee avonden in TivoliVredenburg zijn helemaal bijzonder, want ter gelegenheid van het dertigjarig bestaan van Opeth (inmiddels 32 jaar, maar goed) speelt de band één nummer van al hun dertien studioalbums. De fans van death metal Opeth komen dus deze avond volop aan hun trekken en dat begint gelijk al met een stevige uitvoeringen van Ghost Of Perdition en Demon Of The Fall. Mikael Åkerfeldt bewijst eens te meer dat hij tot de beste grunters van de wereld behoort, het lijkt hem geen enkele moeite te kosten om het kenmerkende grafgeluid te produceren, terwijl hij ondertussen ook nog soepel gitaar speelt. Na dit brute begin is prog-Opeth aan de beurt met Eternal Rains Will Come, waarin het Hammondorgel van Joakim Svalberg prominent aan bod komt. Indrukwekkend zijn ook de visuals die op het enorme scherm achter de band geprojecteerd worden, zeker bij Eternal Rains… dragen de psychedelische effecten mooi bij aan de proggy sfeer van het liedje.

Opeth in TivoliVredenburg, foto Rob Sneltjes

Na drie van de dertien nummers is al duidelijk dat de band in goeden doen is. Åkerfeldt is ook in een goede bui en praat de nummers aan elkaar met zijn kenmerkende droge humor. Bezoekers van beide optredens dit weekend verzekeren dat het andere grapjes zijn dan de dag ervoor en dus niet ingestudeerd, Åkerfeldt is gewoon echt zo’n grappige droogkloot.

Zoals gezegd komen alle Opeth-platen deze avond aan bod, dus ook de eerste drie albums die vooraf gingen aan Still Life, de doorbraakplaat en hun eerste voor Peaceville Records. Åkerfeldt vertelt hoe Opeth er destijds bijna mee was gestopt, omdat succes uitbleef. Gelukkig gebeurde dat niet en zijn we deze avond getuige van een bijzonder moment, want Åkerfeldt kondigt Black Rose Immortal aan van het tweede album Morningrise: een 20 minuten durend epos vol death en black metalerupties, afgewisseld met ingetogen melodieuze passages. Vooraf werd nadrukkelijk gewaarschuwd dat het nummer 20 minuten duurt, maar toch zijn er mensen die na vijf minuten, bij de eerste ‘break’ in het nummer al beginnen te klappen. En dit gebeurt vervolgens nog twee of drie keer… Nou ja, het is ze vergeven, want Opeth brengt dit marathonnummer professioneel naar de eindstreep, alsof ze het al jaren iedere avond spelen. En dan volgt het welverdiende, echte oorverdovende applaus.

Opeth in TivoliVredenburg, foto Rob Sneltjes

Een volgend hoogtepunt volgt al snel met The Moor. Ook al zo’n nummer dat niet vaak live wordt gespeeld. Sowieso worden van een aantal platen niet de meest voor de hand liggende nummers gespeeld, zoals Burden van Watershed of Harvest van Blackwater Park en ook dit draagt bij aan het gevoel dat we iets speciaals meemaken. Toch eindigt de avond wel met een publieksfavoriet en eigenlijk al een aantal jaar de vaste afsluiter van een Opeth show: Deliverance. Nog een laatste keer de gitaren flink laten ronken, nog een keer de grunts van Åkerfeldt en dan dat geweldige einde. Die staccato riffjes met steeds wisselende maatsoorten, met bandleden die als stoïcijnse standbeelden alleen de handen over de snaren laten bewegen… Hypnotiserend! En een heerlijk einde van een geweldige avond. Voor een flink deel van het publiek eigenlijk twee avonden, waarop Opeth Utrecht vakkundig om zijn vinger wond en zich meer dan twee uur lang van zijn allerbeste kant liet zien. De vijf topmuzikanten nemen na afloop dan ook uitgebreid te tijd om het applaus in ontvangst te nemen en Utrecht met een welgemeende buiging te bedanken voor twee magische avonden.

Voivod in TivoliVredenburg, foto Rob Sneltjes

Opeth in TivoliVredenburg, foto Rob Sneltjes

Opeth in TivoliVredenburg, foto Rob Sneltjes

Opeth in TivoliVredenburg, foto Rob Sneltjes



Deel dit artikel