Tag "Albumreview"

Roadburn Redux-tip/Albumreview: Wesenwille – II: A Material God

Utrechtse black metal is toch ‘een dingetje’ gebleken de laatste jaren, zelfs binnen de toch rijkelijk bedeelde ‘New wave of Dutch black metal’ speelt de Domstad een voorname rol. Wesenwille is daarbinnen niet hagelnieuw, want de groep debuteerde al in 2018, maar wel nog relatief onbekend. Niettemin baarde het duo al het nodige opzien met de eerste ‘single’ The Descent en een deal op het Franse black metal-fijnproeverslabel Les Acteurs

Lees verder..

Albumreview: Moonspell – Hermitage

Bijna 30 jaar geleden zag Moonspell het levenslicht in Portugal. In 1992 was dat nog iets bijzonders, want metal, dat was een Noord-Europese en Noord-Amerikaanse aangelegenheid. Toch wisten deze vreemde eenden uit het land van de fado snel een plekje te veroveren in de metalbijt dankzij sterke albums als Wolfheart en Irreligious. Moonspell slaagde erin met een mix van black en death metal, folk en gothic rock een uniek eigen

Lees verder..

Albumreview: Shelter – When 20 Summers Pass (20th Anniversary Edition)

Weet jij nog dat hardcore ooit keispiritueel was? “When it still meant something?” Lang geleden hoor in een genre waar soms de tijd lijkt stil te staan, maar in de jaren negentig was er een heuse revolutie gaande in de muziekstijl die zich kenmerkt door agressie, stoer zijn en kei straight edge zijn (of kei niet-straight edge…). Misschien wel de radicaalste vorm daarvan is wat Krishnacore genoemd werd, belichaamd door

Lees verder..

Albumreview: Alice Cooper – Detroit Stories

Vincent Damon Furnier opende restaurants, sportbars en heeft zelfs zijn eigen golftoernooi. Hij speelde in films en schreef zelfs nog een boek of twee. Maar Alice Cooper, zoals we hem beter kennen, is ondertussen ook een rockartiest die een mensenlevenlang op de bühne staat. Golden Earring mag dan nu als de langstbestaande liveband bekend staan, als het over fitheid gaat lijkt de 73-jarige shockrockkoning met inmiddels een carrière van 52

Lees verder..

Hardhitting Albumreviews met Nervosa, Yoth Iria, Sonic Flower en The Body

De Hardhitting Albumreviews are back in business. De eerste editie van het nu al geschiedenis schrijvende jaar 2021 is een feit. Vanuit een geteisterd en gesloopt Eindhoven duikt Guido Segers in de wereld van Yoth Iria en beluistert hij hun debuutalbum As The Flame Withers. Laten we hopen dat de albumtitel Perpetual Chaos van de dames van Nervosa niet van toepassing is op de coronacrisis. Joost Schreurs laat de eeuwige

Lees verder..

Albumreview: Grafjammer – De Zoute Kwel

Wat schrijven over de plaat van een collega-NMTH’er, dat is vragen om problemen. Zeker als het om een plaat gaat van het Utrechtse stuk geluidsellende Grafjammer. Het is zelden zo dat een bandnaam precies omschrijft wat voor geluid je te wachten staat. Desondanks moet ik op mijn woorden passen, voordat mijn tuinhuisje straks in lichterlaaie staat en er een grafzerk door mijn autoruit gaat. Je moet ermee oppassen, dit soort

Lees verder..

Albumreview: Voivod – Lost Machine – Live

Het industriestadje Jonquière ligt ruim 2 uur noordwaarts rijden van de Canadese hoofdstad Québec. Daar richtten in 1981 Michel ‘Away’ Langevin (drums; had zijn bijnaam te danken aan het feit dat hij vaker in de collegebanken te vinden was dan in de oefenruimte met zijn band), Jean-Yves ‘Blacky’ Thérauilt (bas) en de wat oudere gitarist Denis ‘Piggy’ D’Amour (RIP, 2005) de band VoiVod op. Het duurde ongeveer een jaar voordat

Lees verder..

Albumreview: Enslaved – Utgard

Eind maart besluit Enslaved de worp van hun vijftiende telg Utgard uit te stellen tot de herfst, met de hoop het dan weer te kunnen promoten middels normale live shows/tournees. Iedereen weet inmiddels beter. Gelukkig is er de muziek en die heeft ook dit keer veel te bieden, net als het mooie, passende artwork van Truls Espedal, wie al bijna twintig jaar de band van zijn kunst voorziet. Inmiddels vallen

Lees verder..

Albumreview: Motorpsycho – The All Is One

Al ruim dertig jaar voorziet het eigenzinnige Noorse driemanschap uit Trondheim – die zich vernoemde naar een sexploitation-film van regisseur Russ Meyer – de wereld van hun psychedelische, progressieve rock. Vanaf de derde langspeler Demon Box (1993) is meteen duidelijk dat de band zich niet voor één gat laat vangen, want naast alternatieve metal verwerken zij net zo makkelijk stijlen als pop, country, jazz, fusion en noise in hun geluid.

Lees verder..

Albumreview: Een kwart eeuw Ensiferum en Thalassic vaart in frisse, noeste waters

Een kwart eeuw al weet het Finse folk metal kwartet Ensiferum ons te boeien met legendes, mythes en saga’s. De laatste langspeler Thalassic is een nieuw hoofdstuk met enkele verfrissende ideeën en een nieuwe hoofdrolspeler. Het achtste album heeft als centrale thema de zee. Dit keer komen de mythes niet alleen uit eigen land maar varen we mee langs Frankrijk en Engeland. Terug gaan in de tijd pakt niet altijd

Lees verder..