Tag "Albumreview"
Pamirt vertaalt zich naar ‘zachtjes sterven’ uit het Lets en is een artistiek project van Kristiāna Kārkliņa. Het project is ontstaan uit een reeks experimenten in 2017 in Berlijn, waarbij Kristiāna zocht naar een andere vorm van expressie dan ze vond in haar black metalband Eschatos. Het eindresultaat is een geluid dat het duistere met een statige schoonheid verenigd. Het soloproject is inmiddels een een trio, waarbij Kārkliņa wordt ondersteund
Lees verder..
Utrechtse black metal is toch ‘een dingetje’ gebleken de laatste jaren, zelfs binnen de toch rijkelijk bedeelde ‘New wave of Dutch black metal’ speelt de Domstad een voorname rol. Wesenwille is daarbinnen niet hagelnieuw, want de groep debuteerde al in 2018, maar wel nog relatief onbekend. Niettemin baarde het duo al het nodige opzien met de eerste ‘single’ The Descent en een deal op het Franse black metal-fijnproeverslabel Les Acteurs
Lees verder..
Bijna 30 jaar geleden zag Moonspell het levenslicht in Portugal. In 1992 was dat nog iets bijzonders, want metal, dat was een Noord-Europese en Noord-Amerikaanse aangelegenheid. Toch wisten deze vreemde eenden uit het land van de fado snel een plekje te veroveren in de metalbijt dankzij sterke albums als Wolfheart en Irreligious. Moonspell slaagde erin met een mix van black en death metal, folk en gothic rock een uniek eigen
Lees verder..
Weet jij nog dat hardcore ooit keispiritueel was? “When it still meant something?” Lang geleden hoor in een genre waar soms de tijd lijkt stil te staan, maar in de jaren negentig was er een heuse revolutie gaande in de muziekstijl die zich kenmerkt door agressie, stoer zijn en kei straight edge zijn (of kei niet-straight edge…). Misschien wel de radicaalste vorm daarvan is wat Krishnacore genoemd werd, belichaamd door
Lees verder..
Vincent Damon Furnier opende restaurants, sportbars en heeft zelfs zijn eigen golftoernooi. Hij speelde in films en schreef zelfs nog een boek of twee. Maar Alice Cooper, zoals we hem beter kennen, is ondertussen ook een rockartiest die een mensenlevenlang op de bühne staat. Golden Earring mag dan nu als de langstbestaande liveband bekend staan, als het over fitheid gaat lijkt de 73-jarige shockrockkoning met inmiddels een carrière van 52
Lees verder..
De Hardhitting Albumreviews are back in business. De eerste editie van het nu al geschiedenis schrijvende jaar 2021 is een feit. Vanuit een geteisterd en gesloopt Eindhoven duikt Guido Segers in de wereld van Yoth Iria en beluistert hij hun debuutalbum As The Flame Withers. Laten we hopen dat de albumtitel Perpetual Chaos van de dames van Nervosa niet van toepassing is op de coronacrisis. Joost Schreurs laat de eeuwige
Lees verder..
Wat schrijven over de plaat van een collega-NMTH’er, dat is vragen om problemen. Zeker als het om een plaat gaat van het Utrechtse stuk geluidsellende Grafjammer. Het is zelden zo dat een bandnaam precies omschrijft wat voor geluid je te wachten staat. Desondanks moet ik op mijn woorden passen, voordat mijn tuinhuisje straks in lichterlaaie staat en er een grafzerk door mijn autoruit gaat. Je moet ermee oppassen, dit soort
Lees verder..
Het industriestadje Jonquière ligt ruim 2 uur noordwaarts rijden van de Canadese hoofdstad Québec. Daar richtten in 1981 Michel ‘Away’ Langevin (drums; had zijn bijnaam te danken aan het feit dat hij vaker in de collegebanken te vinden was dan in de oefenruimte met zijn band), Jean-Yves ‘Blacky’ Thérauilt (bas) en de wat oudere gitarist Denis ‘Piggy’ D’Amour (RIP, 2005) de band VoiVod op. Het duurde ongeveer een jaar voordat
Lees verder..
Eind maart besluit Enslaved de worp van hun vijftiende telg Utgard uit te stellen tot de herfst, met de hoop het dan weer te kunnen promoten middels normale live shows/tournees. Iedereen weet inmiddels beter. Gelukkig is er de muziek en die heeft ook dit keer veel te bieden, net als het mooie, passende artwork van Truls Espedal, wie al bijna twintig jaar de band van zijn kunst voorziet. Inmiddels vallen
Lees verder..
Al ruim dertig jaar voorziet het eigenzinnige Noorse driemanschap uit Trondheim – die zich vernoemde naar een sexploitation-film van regisseur Russ Meyer – de wereld van hun psychedelische, progressieve rock. Vanaf de derde langspeler Demon Box (1993) is meteen duidelijk dat de band zich niet voor één gat laat vangen, want naast alternatieve metal verwerken zij net zo makkelijk stijlen als pop, country, jazz, fusion en noise in hun geluid.
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.