Tag "Albumreview"
Anathema is een goed voorbeeld van een band die door de jaren heen een behoorlijke stijlverandering heeft ondergaan. In de vroege jaren negentig had het collectief uit Liverpool samen met gelijkgestemden My Dying Bride en Paradise Lost een pioniersrol in de Britse doom metal. Een type doom dat een toen niet eerder gehoorde match aanging met death metal. Anathema leverde doom-klassiekers Serenades (1993) en EP’s The Crestfallen (1992) en Pentecost
Lees verder..
Luister nu vast het hele album Berdreyminn van Sólstafir op NMTH: Sólstafir heeft vanaf de eerste keer dat ik ze live heb gezien, in 013 tijdens Paganfest 2011, diepe indruk op mij gemaakt. Zowel live als op cd weten zij hun unieke en originele sound tot in detail uit te werken; wat resulteert in telkens weer kippenvel en ontroering. Ik was dan ook erg enthousiast dat de IJslanders met nieuw
Lees verder..
“Get it a little f**cked up, run it thru the dirt, dip it in some butter, service it up, the let the folks working with you throw their flavor on it. And then you got something special.” Het avontuur begon voor Left Lane Cruiser bijna tien jaar geleden, in 2008, met het eerste bluesrockalbum “Bring Yo’ Ass to the Table”. Varijdag kwam alweer het zevende album, genaamd “Claw Machine Wizard”,
Lees verder..
Beren kunnen er misschien lief uitzien, maar ze hoeven maar één keer uit te halen en je mist een arm of je gezicht. De mannen van het Belgische djent- en techmetal-kwartet BEAR lijken dan ook heel aardige gasten. Maar wanneer ze op het podium staan kun je beter dekking zoeken of je volledig overgeven en de schoonheid vinden tussen al het muzikale geweld. Misschien een lastig karwei voor tere zieltjes
Lees verder..
Begonnen als solo-project van zangeres Kristina Esfandiari in 2009; groeide King Woman vervolgens uit tot een volwaardige band. Samen zetten zij ‘Created in the Image of Suffering’ neer, een indrukwekkende debuutplaat die prettig en atmosferisch in het gehoor ligt. En dat begint al vrij snel duidelijk te worden na intro ‘Citios’. De bijzondere gitaarriffs maken dat de doomy shoegazemetal van de band overladen wordt met een erg prettig, maar soms
Lees verder..
Exact 25 jaar na het roemruchte debuut komt Body Count met nieuw wapenfeit Bloodlust. Ice T is het spuugzat en wil graag zijn gal spuwen. Overdag een mediaster, op prime time een good cop, maar ’s nachts moet hij nog altijd niks hebben van de politie. Een black hoodie maakt je al een verdacht persoon. Een kwart eeuw na de bendeoorlogen in zijn Los Angeles, moet hij het vandaag de
Lees verder..
Het Groninger Uhgah? Wugah! is al lang geen onbekende meer in het noorden van het land. Ondertussen krijgt dit trio ook enige voet aan de grond in de rest van Nederland en deed het reeds een aantal optredens in het buitenland (Duitsland, UK). Terecht, want zowel live als op plaat is Uhgah? Wugah! een muzikale fragmentatiebom met niet te missen uitwerking. Het titelloze debuutalbum uit 2014 kwam met een explosieve
Lees verder..
Het Utrechtse Laster staat naar eigen zeggen garant voor “obscure dance-muziek”, maar is vooral een moderne atmosferische black metalband die het experiment niet schuwt. Hiervan kunnen we het nieuwste album Ons Vrije Fatum als hun manifest beschouwen. Op de split met Wederganger werd al een voorproefje gegeven, maar het excentrieke trio heeft op de opvolger van debuut De Verste Verte Is Hier (2014) definitief meer de diepte opgezocht. De plaat
Lees verder..
Velen zeggen dat rock dood is en de laatste jaren hebben we als liefhebber heel wat tegenslagen moeten verwerken. Te veel rockiconen moeten verliezen. Ook in eigen land. Afscheid moeten nemen van iconen als Vanderbuyst, John Coffey en Peter Pan Speedrock. Gelukkig komen er altijd weer nieuwe helden ten tonele zoals Death Alley, Navarone en Dool. Muzikanten met ervaring die het net even over een andere boeg gooien. Juist nu
Lees verder..
De zware rockers uit Wales lieten er geen gras over groeien door bij de hoog aangeslagen Britse krant The Independent de première te doen van de verse albumstream van Machinations. Bandoprichter James ´Jimbob´ Isaac en consorten maakten op debuut Crystalline (2014) duidelijk dat er niet louter nostalgisch zou worden voortborduurd op de sludge metal-nalatenschap van underground heldenband TAINT, de vorige formatie van Isaac. Integendeel: Crystalline bleek een gedurfd eerste album
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.