Tag "Albumreview"

Albumreview: Iguana Death Cult – The First Stirrings Of Hideous Insect Life

‘Dierenliefhebbers met een voorkeur voor de wat minder favoriete diersoorten’ Het Rotterdams/Bredase kwartet Iguana Death Cult bestaat al een aantal jaren en komt nu eindelijk met een volledige langspeler op de markt. Sinds ze de single (Seven Tongues/Sirens) in 2015 uitbrachten, gaat het de heren voor de wind. Met veel eigen optredens in binnen- en buitenland, ook mochten ze voorprogramma’s voor helden als King Gizzard & The Lizard Wizard en

Lees verder..

Hype! En een terechte: albumstream + review van Dools debuutplaat Here Now, There Then

Deze vrijdag is het zover. En nee, daarmee doelen we niet eens op de eerste editie van onze eigen Doomstad-avond in EKKO, maar wel op de releasdag van de debuutplaat van Dool, de Rotterdamse groep rond Ryanne van Dorst. Nadat de band zich op Roadburn 2016 zeer overtuigend voorstelde en vervolgens op Into The Void en Eurosonic die indrukken alleen maar versterkte, werd het wachten op de eerste langspeler langzaam tergend

Lees verder..

Albumreview: Zeal & Ardor’s verassende blackened blues is duivelsgoed

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: Zeal & Ardor’s Devil Is Fine is een ontzettend spannend en creatief werk. De onwaarschijnlijk combinatie van Afro-Amerikaanse worksongs, spirituals, deltablues en Noorse black metal met een vleugje elektronica werkt verrassend goed. Niet alleen past de melancholie en het ritualistische van de Afro-Amerikaanse muziek prima bij black metal, tevens is het esthetisch helemaal niet zo ver gezocht. De gruizige veldopnamen

Lees verder..

Albumreview: Emptiness bevreemdt flink binnen gitzwart universum

”De essentie is niet hetzelfde te klinken als anderen, maar je eigen pad te volgen, binnen een onmetelijk universum waarin je kunt putten uit eindeloze bronnen van inspiratie.” Woorden die de Brusselaars gaven bij de lancering van het nieuwe album Not For Music. Een titel die – aldus Emptiness – verwijst naar een soort van provocatie en gelijktijdig een expressie is van dat ´niets´ de muziek van deze illustere Belgen

Lees verder..

Albumreview: Moodswings van AFI drijven ongevaarlijk op ervaring en vernuft

Fijn dat AFI terug is met een nieuw album. Helaas, lijkt the Blood Album ontwikkeld op cruise control. Wat niet wil zeggen dat we hier te maken hebben met een slecht album. Nee, de band weet na 25 jaar gewoon hoe ze wil klinken en bewaart het avontuur voor de verschillende zijprojecten. Liever komen ze nog eens deze kant op, dat is alweer een tijdje geleden. Door Lodewijk Hoebens “White

Lees verder..

Albumreview: Fatso Jetson weer excentriek met stoner aan de haal

Fatso Jetson nam na zijn oprichting in 1994 in de Californische Palm Desert al gauw een pioniersrol op zich. De neven Mario en Larry Lalli (ex-Yawning Man) worden geroemd als mede-grondleggers van de stoner, zoals die voor een aanzienlijk deel ontkiemde in de Palm Desert-scene. De scene waarvan de onlangs bij NMTH besproken Brant Bjork – nieuwe plaat uit, lees: de recensie –  en bands als Kyuss, Fu Manchu en

Lees verder..

Eurosonic-tip/Review: Metal in de mainstream dankzij Fleddy Melculy’s debuut Helgië

‘’Is er leven op Pluto? Kan je dansen op de maan? Is er een plaats tussen de sterren waar ik heen kan gaan?’’ Probeert U Helgië eens, een zuiders land, gevat beschreven door nieuwe metalsensatie Fleddy Melculy. Naast acts als King Hiss, Turbowarrior of Steel, Tangled Horns, Kapitan Korsakov, It It Anita, Cocaine Piss, Goe Vor in den Otto, Powerstroke en Your Highness, een van de vele, harde bands die

Lees verder..

Albumreview Wretch: doomtrio draagt debuutalbum op aan overleden bandmaat

Vrijwel iedereen heeft in het leven meegemaakt hoe het is om te rouwen. Maar om dat rouwproces om te zetten in muziek als uitlaatklep en het ook daadwerkelijk uit te brengen op plaat is natuurlijk erg bijzonder. De band Wretch is opgezet door Karl Simon (zanger) om zijn rouwproces rondom de dood van vriend en ex-bandmaat Jason McCash (ex- The Gates of Slumber) te verwerken. In april staat de groep

Lees verder..

Albumreview: Metallica – Hardwired…to Self-Destruct, ‘nothing else matters’

Voor een band die ruim 35 jaar meedraait zijn tien studioalbums wat magertjes natuurlijk. Maar, Metallica is veel meer dan zomaar een band. Naast een goed geolied merk blijven de ‘four horsemen’ een livemachine pur sang. Some kind of monster! Wanneer je in de beginjaren gelijk een rij klassiekers uit weet te brengen kan je daar in feite op blijven teren. Europe liet dat onlangs nog in de 013 zien.

Lees verder..

Albumreview: MONO laat contrasten diep binnenkomen op Requiem For Hell

De magie van deze instrumentale post-rockers uit Tokyo kan ver reiken. Zowel op plaat als live kunnen hun doorgaans dynamische, kleurrijke composities heel betoverend werken. Live is die beleving mogelijk nog groter, denkend hierbij aan die knap meevoerende show van vorig jaar op het Leeuwardense Into The Void festival. Zie daartoe dit verslag. Het onlangs uitgekomen Requiem For Hell – MONO´s negende album sinds het ontstaan van de band in

Lees verder..