New Music
Hun releaseshow in Gigant vorige week vrijdag is helaas van de baan om overduidelijke redenen, maar Dr. Futz liet zich niet bij de pakken neerzitten. Onder het mom van energie zoeken in het zelf-isolement, laat dit Apeldoornse powertrio met nieuwe ep Kickin’ the Can een raggende mix van stonerrock en postpunk horen. Eentje die lekker binnenkomt als een dubbele espresso op de maandagochtend. Dat de band, bestaande gitarist Clemens, bassist
Lees verder..
Soms valt er zoveel muzikaal lekkers te vinden over de hele wereld, zo ook hier bij NMTH, dat het overzicht op Nederlandse bands nogal eens verloren gaat. Genoeg bruut werk op internationaal vlak weliswaar, maar ons kikkerlandje kan er ook wat van. Van death metal tot punk, doom tot garagerock: vandaag presenteren we voor de vijftiende keer het Bruut Nationaal Product, onze maandelijkse rubriek en Spotify-lijst. De tofste tracks uitgebracht
Lees verder..
De titel van de nieuwe Wet Boys single is onbedoeld ironisch geworden om logische redenen. Maar in februari hadden de garagepunkers nog niet verwacht dat het coronavirus dusdanig roet in het eten zou gooien, met meteen een punt achter de levensfilosofie van Do What I Want. Toch hebben we geluk, want de beelden zijn bewaard gebleven, net op tijd geschoten en toont ons de band in een duizelingwekkende saga aan
Lees verder..
Meer en meer bands hebben de pech de komende tijd zonder opnamedagen te zitten, maar gelukkig blijft er genoeg moois binnenkomen voorlopig. Het Rotterdamse Gavran kwam namelijk op 20 maart, enkele dagen nadat corona ons kikkerland plat legde, met het debuut Still Unavailing het Nederlandse doomlandschap binnenstormen. En wat blijkt, het is een toepasselijk auditief document die ons gestaag door deze derde week van het corona isolement helpt. De band
Lees verder..
Heeft BEAR nog enige introductie nodig of zullen we zo die video erin knallen zodat je meteen omvergekegeld en overtuigd bent? Hm. Laten we sowieso wat tekstueel kader geven aan het geweld van de brute Belgen. BEAR dus, onder meer verantwoordelijk voor het aan gort spelen van NMTH-powered podia op Roadburn en Complexity Fest, en echt een band waar live geen enkele maat op staat. Gezien hun oncontroleerbare neiging om
Lees verder..
Het coronavirus blijft een hot topic, en dan ook een die ons voorlopig nog in de ban houdt. Zoals we echter de afgelopen weken zien, weerhoudt het de Nederlandse muziekscene er niet van er het beste van te maken, op wat voor manier dan ook. Van live-opnames in lege zalen tot acties op Bandcamp: genoeg inventieve manieren om muziek aan de man te brengen. Zo ook Black Operator, die net
Lees verder..
De Rotterdamse postpunkers Paterzonen zijn al even geen onbekenden meer bij ons, vooral na enkele sterke shows tijdens de Popronde. Naast Paterzonen doet gitarist Lucas Thijs echter ook zijn eigen ding als solo-artiest, wat eerder resulteerde in de indie ep Back Space uit 2018. Maar voor de nieuwe single Never Had It Anyway dook hij de studio in met producer Igor Wouters (GOLD, Richie Dagger, Death Alley). En het resulteerde
Lees verder..
De corona-gekte blijft ons bezighouden, maar gelukkig blijft er goede muziek uitkomen. Daarom een videovrijdag vlak na de lunch, om de dag door te komen thuis. De afgelopen tijd kende weer wat moois, waaronder een nieuwe videoclip van The Desmonds met hun single Outcast, de terugkeer van Nederlandse horrormetaliconen Carach Angren met Monster, stonerrock uit de Zwolse underground met Taster en tot slot ook nog 2018 Roadburn sensatie Une Misère.
Lees verder..
“Dit is mijn leven, dit is mijn pijn, dit is mijn leven, mijn waarheid Ik zie die haters altijd slecht over me praten, maar als je godverdomme fokt met mij dan krijg je zes gaten.” De Niemanders komen de hoek om met een meer dan urgente video van de week. Het betreffen geen niemandalletjes en de creatieve breinen achter deze gejaagde, licht nerveuze kruising tussen Achterhoekse rock en dwarse Belgische
Lees verder..
Engeland, begin jaren 90. Er broeide iets in de kille grond van het grauwe, regenachtige West Yorkshire. Drie bands zorgden eigenhandig voor een nieuwe tak aan de boom van heavy metal door death doom uit te vinden. Paradise Lost, Anathema en My Dying Bride combineerden het brute geweld van death metal met de traag voortslepende, deprimerende, maar ook melodieuze klanken van doom metal. Tekst: Joost Schreurs Waar Anathema afdreef richting
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.