New Music
Toen YoungRubbi aan Popronde meedeed, hadden we niet verwacht in hoeverre de rapper het experiment aan zou gaan. Maar met de EP Chaos Staat Me Goed toonde de Rotterdamse artiest zijn ware gezicht. Met een band in zijn gelederen klikte hij feilloos een harde gitaarlaag onder de oorspronkelijke Nederrap van zijn eerste singles. En dat heeft goed uitgepakt. Niet alleen gezien de vele zweterige shows, die hem steevast met gestrekt
Lees verder..
De laatste keer dat we van No Breakfast Goodbye hoorde was toen de band zich samen met stadsgenoten Ink Bomb Engeland in smokkelden. Hoe dat eraan toeging lees je hier, maar sindsdien is het geen stilzitten geweest. Namelijk: No Breakfast Goodbye besloot een nieuwe EP op te nemen in de studio. Geheel live, geen overdubs, what you hear is what you get. En daarvan presenteert de band vandaag de allereerste
Lees verder..
Een van de grote onbekenden in het leven is wat er door meanders van de rivier de Leie stroomt. Tegen de tijd dat de ogenschijnlijk onbeduidende rivier de Vlaamse stad Gent aandoet is het wonderwater. En dat heilige nat voedt de creatieve breinen van de artiesten achter bands als Amenra en Oathbreaker. De twee bands hebben al één gemeenschappelijke factor, gitarist Lennart Bossu. Laat hem dan ook de inspirator zijn
Lees verder..
Oef, dit komt nog even bruut binnen klappen! Utrechtse hardcorekwartet SERVE kennen we nog van hun EP Life Is Not Lived, It Is Suffered Through, een alles verzengende bak metallic hardcore die zich confronteerde met de schaduwzijde van het leven. Een erg fraaie sound in ieder geval, vakkundig verpakt in sterk uitgevoerde hardcore tracks. Nu is daar dan eindelijk debuutplaat The Light Outlives The Sun, een minstens zo vlammende langspeler,
Lees verder..
Weekend! En hoe beter dan dat te vieren met nieuwe muziek? Want jawel, net voor etenstijd lanceren we weer een viertal hardhittende platen die recent zijn uitgekomen. Hardcoreomnivoor Martijn Welzen neemt een vers uitgebrachte rerelease onder handen van hardcoreveteranen Biohazard, maar duikt eveneens diep in de verse plaat van Apeldoornse death thrashers Black Rabbit. Gijs Kamphuis zet zijn tanden in More Power. More Pain., de zesde plaat van Gideon terwijl
Lees verder..
Gas erop voor Cloudsurfers dit jaar! Jawel, met de langverwachte opvolger van Don’t Know What Hit Me op komst, getiteld Subhuman Essence, gooien de psychedelic garagepunks gestaag met singles. Zo ook vandaag, want met Contradicting Medication heeft het vijftal voor het eerst in bijna anderhalf jaar weer een video uit! Een clip met een driehoeksverhouding waar niemand er heel gelukkig uitkomt. Gepaard met een vettige mix door Michael Badger, verkozen
Lees verder..
In de vijftien jaar dat post black metalband Downfall of Gaia bestaat, zijn ze nog niet op een slechte release betrapt. Zeker de laatste jaren beginnen deze Duitsers echt tot volle wasdom te komen. Met serieus hoge kwaliteit vanaf het Aeon Reviels The Throne of Decay-album uit 2014 en Ethic of Radical Finutuit (2019) als voorlopig prijswinnend hoogtepunt. Na deze plaat vertrok gitarist Marco Mazzola en keerde oud gediende Peter
Lees verder..
We zijn inmiddels niet onbekend met HOOFS. De band, met leden uit onder andere Amsterdam en Delft, bracht al enkele fijne singles uit in de vorm van Late Bloomer en No Accident. Die overigens beiden in ons Bruut Nationaal Product terecht kwamen. Nu is daar echter zojuist de debuut EP losgelaten, een puntgave noiserock escapade die in slechts 7 minuten en 43 seconden aan je voorbij raast. Even ter goede
Lees verder..
Deze week lijken dan eindelijk de eerste serieuze tekenen van de lente zich aan te dienen, na weken van depressief makende regen. Net op tijd, want als jullie dit lezen, is het festivalseizoen officieel van start gegaan in Schijndel, waar Paaspop vandaag de poorten opent. Maar wij van Never Mind The Hype worden in de maand april natuurlijk vooral opgewonden van dat andere festival dat over twee weken iets westelijker
Lees verder..
We zijn hier bij NMTH al jaren fan van Magnetic Spacemen. Het vlammende viertal weet steevast elk podium een kopje kleiner achter te laten, maar ook op plaat is het geen kattenpis. Recentste telg Papoya Poya schopte het in 2021 zelfs tot een van onze favoriete Nederlandse platen dat jaar. En met recht, want dat was een garagepunk kunstwerk die de veelzijdigheid van Magnetic Spacemen sterk in kaart bracht. Echt
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.