Even een stukje alliteratie (beginrijm) in de kop dat we niet konden laten liggen. En dan komt Mantis ook nog uit Maaseik met een machtige mix… Ter zake: Het is tijd het Belgische trio Mantis te introduceren. En wel omdat ze je nu een clip geven en straks de tweede EP. De groep uit (Belgisch) Limburg maakt iets wat ze zelf ‘pogojazz’ noemen en wat je ook kunt zien als
Dag argeloze wereld, enter Anciients. Vier mannen uit Vancouver, Canada die laveren tussen progmetal en -rock en dat op zo’n overweldigende en extreme manier serveren dat je zomaar weggeblazen wordt als Kenny Cook z’n strot opentrekt. Dit gaat bijna richting apocalyptische black denk je net, maar dan komt die melodieuze zangpassage en een pak meeslepende en repetitieve songstructuren. Progressive kan je het noemen, in alle veelzijdigheid die die term kan
… en laat je vandaag op NMTH vast een eerste track horen, “‘Self Portrait’, 2016” is gevat in onderstaande video. We kennen Every Stranger Looks Like You (ESLLY) pas sinds een jaar, toen de Belgen de single BOB op ons loslieten, afkomstig van een hele beste split met Mahlstrom. De oren waren gespitst, of nee: uitgespoten. De drie jongens uit Brakel kwamen namelijk niet overdreven voorzichtig binnen, maar met dubbeldikke
Wang Wen doet nog een belletje rinkelen? Terecht, want we introduceerden onlangs het nummer Red Wall And Black Wall. Je stapte in een wereld van razend subtiele en lichtklassieke Chinese post-rock. Wang Wen is geen nieuwkomer en die 17 jaar ervaring druipt er vanaf. De band werkte ondertussen aan haar negende studio-album, dat 30 september verschijnt bij Pelagic Records en dat je hieronder vast volledig kunt horen. Sweet Home, Go!
Rock! Life’s Electric was een van die hard werkende rockbands die de NMTH-selectie op Popronde 2015 verzorgde en sindsdien hebben de mannen niet stilgezeten. Verre van zelfs: de Rotterdammers werden begin dit jaar in navolging van de release van debuutsingle ‘Caterpillar’ tot 3FM Serious Talent gedoopt en hier is de opvolger. De tweede single ‘King Of Second Chances’ komt bovendien met een beste, lommerrijke video. Of frontman Ferry van der
Een bommetje? Vier bommetjes! Fake O’s is van de rudimentaire hardcore punk en garage, denk aan Circle Jerks maar dan met het plezier van een FIDLAR. Dat gaat allemaal vol furie, branie en vooral zonder enige rem erop. Dus als je niet oplet zijn die vier nieuwe tracks zo in je gezicht geschreeuwd en voorbijgevlogen. De NMTH-oplossing: gewoon nog eens aanzwengelen die Friends 7″. De Groningers speelden recent Sleazefest nog
Het titelloze tweede album van The Sweet Release of Death ligt er helemaal klaar voor en wij rennen vast rondjes in wrede anticipatie. Die wordt ernstig verzacht doordat we je vandaag het tweede geluid van die plaat kunnen aanbieden. Post – Everything zou een verwijzing kunnen zijn naar hoe de stadgenoten van GOLD hun muziek omschrijven, maar waarschijnlijk zit er iets veel slimmers achter. Nog belangrijker: Het nummer is een
Yes! Weer een uitzending vol met nieuwe en nog nieuwere, heavy en nog heavier, alternative en deviant to the bone muziek. Hoewel de Popronde nog een flink aantal weekends doorraast is er na twee volwaardige Popronde-edities deze week weer een normale ‘Nieuwe Muziek’ aflevering, maar wel eentje met een setje van drie Popronde-acts. Er zijn nog heel wat meer Nederlandse acts te horen, plus twee verse Belgische noise/post-grungers en er
Een priester ontsteekt de kaarsen in de kerk en dan gaat het via dierenoffers, een dampende kookpot en een bezetene met een kraaienkop heel rap richting het altaar voor een satanisch ritueel. Daar komt natuurlijk ook een argeloos jong meisje bij kijken. Very black metal indeed. Ja, de video voor Kvelertaks single Svartmesse is heel goed getroffen. Terwijl de zes Noorse beulen de soundtrack van het ritueel neerleggen: een wervelende
We houden van Nederlandse bands die op eigenzinnige (deviant) wijze met elektronica en triphop stoeien. Neem het Eindhovense capcap… cap, The Future’s Dust (die we net op Popronde Eindhoven zagen) of KIN, de Groningse band die van triphop naar post-rock gaat. En neem vooral Alcuna Wilds: een Utrechts-Haags gezelschap dat zich tussen triphop en ambient elektronica beweegt. Een groep ook met een internationaal tintje (gitarist Pete Barnes en zangeres Nadja
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.