Articles

Popronde selecteert 101 talenten voor editie 2021

Er zijn weinig organisaties die het afgelopen jaar zo hun best hebben gedaan als de Popronde, hun best om ondanks alles toch die talenten te programmeren. Niettemin is de editie van 2020 voor al die 146 geselecteerde talenten natuurlijk danig in het water gevallen. Maar Popronde zou Popronde niet zijn, als ze er voor dit jaar niet weer enorm de schouders onder zouden zetten. Zo gaan honderdenéén acts komend najaar

Lees verder..

Black metal x hiphop albumreview: Uratsakidogi – Black Hop Epos

Ik ben een groot fan van fusies tussen genres. Dat komt waarschijnlijk door een liefde voor folkpunk in de tienerjaren, hoewel daar toch ook een enorme hoeveelheid bagger in geproduceerd is. Sommige dingen werken, soms is het super cheesy, en soms is het gewoon ‘a thing that should not be’. Black metal en hiphop, kan dat? Als je luistert naar de platen van Necro en Ill Bill denk je dat

Lees verder..

Zuid-Afrikaanse double feature: nieuwe releases van The Tazers en Ophiuchi

Al enkele jaren is de Zuid-Afrikaanse heavy scene in volle bloei. Van death metal tot psych tot metalcore: her en der proberen bands er een distinctieve sound uit te halen. Zo ook vandaag, want we werden alert gemaakt op twee gloednieuwe releases, die beiden gisteren online kwamen, en ons toch even de oren deed spitsen. Een goede reden om er dan ook maar even een double feature van te maken,

Lees verder..

In Beeld: zo zag de show van DeWolff eruit in Burgerhaven

Ja hoor, zo heb je maandenlang geen concerten, maar valt er ineens toch nog een hoop te beleven in een weekend! Paul Verhagen klikte zondag een vette fotoreportage bij elkaar met Komatsu in de Effenaar, Merijn Siben was te vinden bij een show van Laster in De Nijverheid en de vrijdag ervoor was fotograaf Rick de Visser aanwezig in het gloednieuwe Burgerhaven, opgezet door Burgerweeshuis. Voor psychrockgrootheden DeWolff welteverstaan, die

Lees verder..

Hardhitting Albumreviews met Greenleaf, Dead Neanderthals, Spelljammer en Poison Ruïn

Dat we afgelopen weekend weer de eerste liveshows (ok, testevents maar toch hoopgevend verdikkeme!) beleefden, betekent natuurlijk niet dat de Hardhitting Albumrevies gaan opdrogen hè! Het einde aan de stroom van releases is sowieso nog niet in zicht en onze redacteuren bijten zich ook met liefde vast in die heavy, alternative en deviant albums en EP’s. Wat te denken van de nieuwe van Zweedse stoners Greenleaf? Of van de doomende

Lees verder..

Opstijgen met Laster tijdens EKKO pilotevent in De Nijverheid

Sodeknetter, wat is het toch fijn om kleine representaties van ons vroegere leven te ervaren in deze tijd. Met nu al te lang een ferme concert-en festivaldroogte doken we vanzelfsprekend als aasgieren op een pilotevent van EKKO met Laster op het programma. Binnen luttele minuten waren de tickets dan ook uitverkocht. Het uiteindelijke resultaat na een negatieve coronatest is nog niet helemaal als het oude, met mondkapjes bij binnenkomst, een

Lees verder..

In Beeld: 3 x verplaatste Komatsu albumpresentatie in Effenaar

Vier keer is scheepsrecht: Daar was zondag dan eindelijk de albumreleaseshow van de Eindhovense geweldenaren van Komatsu. De stonersludgers brachten Rose Of Jericho op 5 februari uit en dachten die op 15 januari al te primeuren in de Effenaar. Daar moest helaas een streep doorheen vanwege de lockdown die medio december als een rouwsluier neerdaalde over Nederland. Uitstel naar 20 februari hielp niet en dus werd ingezet op 12 juni

Lees verder..

Albumreview: Motorpsycho – Kingdom Of Oblivion

Precies zeven maanden zijn er verstreken sinds het uitkomen van The All Is One (2020); een plaat die het zogeheten Gullvåg-drieluik concludeerde en waarvan het zwaartepunt lag bij het psychedelische geluid van de band (lees de review). Of er nu wel of geen pandemie heerst: het Noorse trio is altijd zeer productief geweest. De tel ben ik inmiddels kwijtgeraakt, maar volgens ProgArchives is Kingdom Of Oblivion album nummer vijfentwintig. Nu

Lees verder..

Albumreview: Årabrot – Norwegian Gothic

Ik was eigenlijk nooit echt bekend met Årabrot. Het is zo’n band waarbij je denkt dat ze al 50 jaar bestaan en altijd ergens aan het randje van je muzikale bewustzijn verkeren. Maar na het horen van Norwegian Gothic vind ik toch dat we het vaker over Årabrot moeten hebben, want wat een juweel van een plaat is dat toch. Door Guido Segers Een beetje wars van classificatie, zit de

Lees verder..