Meet Yokocola: felle, duistere Rotterdamse ‘post-punk on acid with a weird and psychedelic twist’, had er ook boven kunnen staan, maar dat is ook weer zo lang. Niettemin genoeg te beleven met deze band uit de Maasstad en voldoende te vertellen dus voor frontvrouw, manager, boeker en woordvoerder Sidhi Achmat. “Na twaalf jaar vooral in onze kelder muziek maken, zijn we eigenlijk nog veel te onbekend. Dus treden we nu
Poppodium Neushoorn was natuurlijk al even open. Zo zagen we eind oktober een fraaie eerste editie van Into The Void in het fonkelnieuwe Leeuwarder muziekcomplex. Officieel was Neushoorn echter nog niet gedoopt en dat gebeurde deze maandag door Minister Jet Bussemaker van OCW en met optredens van onder meer Jett Rebel. Jan Westerhof was voor NMTH ter plekke en richtte de lens vooral op de heavy alternative acts: het ervaren
Ditmaal geen bandnaam analyses. Ditmaal wél vijf beknopte pleidooien waarin staat welke liefhebbers wat moeten gaan zien, waarom dit zo is en waar het allemaal gaat gebeuren. Bands uit binnen- en buitenland. Akoestisch, onheilspellend, gitaren en schreeuwzang. Er is deze week in Nederland weer van alles te zien, te horen en mee te maken. Lees verder. Meer heavy, alternatieve concerten? Check onze live calendar! 1. King Dude // onthutsende-donkere-folk-akoestische-Americana Dit solo-project van TJ Cowgill, de man achter pseudonym
Foals maakte met elk album een sprong in bekendheid en in stijlkeuzes. De aanvankelijke mathrockband uit Oxford groeide uit tot een stadionband van formaat, een festivalheadliner die hier al Down The Rabbit Hole 2014 afsloot en net voor Lowlands is vastgelegd. Foals zet met de vierde plaat What Went Down in op nog dikkere riffs en klinkt soms zelfs oprecht furieus. Never Mind The Hype sprak gitarist Jimmy Smith een
Het Sloveense Laibach heeft sinds 1980 de naam weten te vestigen met een opvallende combinatie van (industrial) muziek en performance art, die zeker in die tijd in de voormalige Joegoslavische republiek zeer ongebruikelijk was. We noemden het eerder met reden een hogere vorm van kunst, waarin performance, muziek en symbolisme duelleren. De eigenzinnige band heeft een speciale show in petto op dinsdag 9 februari in het Paleis voor Schone Kunsten
De mannen van John Coffey verkeerden een week in een zelfverkozen Walhalla: de God City Studio’s van topproducer Kurt Ballou (Converge) in Salem, Boston. De Utrechters namen vier nummers in vijf dagen op en de resulterende EP komt begin maart uit, presentatie tijdens een ‘Homecoming festival’ op 5 maart in TivoliVredenburg. En ze zijn super siked over de EP en werken met Ballou, die wel wat gewend is qua harde
Zo dat was me weer een rijke muziekweek. En een week is altijd een goede week als je nieuwe muziek van PJ Harvey krijgt! Of van Suuns natuurlijk. Ook niet te versmaden: vers werk van Voivod, Textures, Mozes and the Firstborn (die opeens een EP gaan gooien vrijdag) en weer een goede track van Lookapony. Hele goede nieuwe Nederlandse platen van Those Foreign Kids en Bombay hoorden we en we
De Amsterdamse indierockers van Bombay leveren net een tweede album af, dat ons maar niet loslaat. Op Show Your Teeth laat het trio niet zozeer de tanden zien als wel het vernuft om fijne indierock- en popliedjes te schrijven. Bij vlagen wat tammer dan het debuutalbum, maar singles als Slow Motion en Gold Rush blijven me een partij hangen. In Slow Motion jaagt de tweede stem van drumster Linda van
Zo hard als derde album Holy Fire binnenkomt met Inhaler, zo raast titelnummer What Went Down van de laatste plaat over je heen. Vervolgens dansen we met het Vampire Weekend-achtige Mountain At My Gates het album in. Foals weet inmiddels dondersgoed hoe ze dat moeten opbouwen. Ook live, zo zagen we op Down The Rabbit Hole 2014 al. En dus verwachten we met dat extra album op zak veel van
We liepen er al even voor warm en opeens is het zover: The Black Cult presentatie in een goed gevulde OT301 met drie fijne bands. En belangrijker: daar ligt die plak vinyl in een fonkelende roze hoes op de merchtafel. De zelfgetitelde debuutplaat brengt Suburban Records een dag later uit en Amsterdam krijgt vast te horen waarom die het aanschaffen waard is. Tekst Ingmar Griffioen, foto’s Jochem Boom De aftrap
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.