Articles
De zware rockers uit Wales lieten er geen gras over groeien door bij de hoog aangeslagen Britse krant The Independent de première te doen van de verse albumstream van Machinations. Bandoprichter James ´Jimbob´ Isaac en consorten maakten op debuut Crystalline (2014) duidelijk dat er niet louter nostalgisch zou worden voortborduurd op de sludge metal-nalatenschap van underground heldenband TAINT, de vorige formatie van Isaac. Integendeel: Crystalline bleek een gedurfd eerste album
Lees verder..
Het gevoel en de beladen emotie in aanloop naar deze show was er misschien wel één van het krankzinnige soort. Krankzinnig in de meest melancholisch romantiserende zin van het woord; alle tekens, totems, een beladen geschiedenis en welke mogelijke scenario’s zich op voorhand al hadden afgespeeld; ze waren allemaal onderdeel van een ritueel dat hier, in een uitermate vulgaire presentatie van machtsvertoon, haar apotheose zou moeten gaan beleven. Nog voordat
Lees verder..
Hard gaan deel 2! Stormachtige aankondiging van jewelste. De vorige editie ingezette samenwerking tussen Roadburn Festival en Never Mind The Hype krijgt een vervolg op Roadburn 2017. Met gepaste trots hosten we wederom van donderdag tot en met zondag (20 t/m 23 april) het complete programma in Cul de Sac, dat traditiegetrouw in het teken staat van aanstormend Nederlands en Belgisch talent en daar dit jaar wat pittige Engelse, Canadese,
Lees verder..
‘Dierenliefhebbers met een voorkeur voor de wat minder favoriete diersoorten’ Het Rotterdams/Bredase kwartet Iguana Death Cult bestaat al een aantal jaren en komt nu eindelijk met een volledige langspeler op de markt. Sinds ze de single (Seven Tongues/Sirens) in 2015 uitbrachten, gaat het de heren voor de wind. Met veel eigen optredens in binnen- en buitenland, ook mochten ze voorprogramma’s voor helden als King Gizzard & The Lizard Wizard en
Lees verder..
We arriveren zaterdagmiddag in Breda, waar het ‘lentezonnetje’ heel goed strookt met het opgewekte gemoed. Kwamen we tot nu toe alleen deze kant uit voor BredaPhoto, inmiddels springt ook de muziekprogrammering in de West-Brabantse stad al vaker op het netvlies. Dat is voor een deel te danken aan Pier 15 Skatepark, een plek die ook door de in de buurt opgegroeide jongens van Iguana Death Cult omarmd is. Eind 2015
Lees verder..
‘If you’re gonna Doom me, Doom me right’ Nu het stof enigszins is gaan liggen en de geest iets meer grip heeft gekregen op wat er daadwerkelijk allemaal is voorgevallen, kan ik mezelf niet aan de indruk onttrekken dat deze eerste editie van Doomstad er één van het tamelijk geslaagde soort is geweest. En dat is nog een understatement. Pfoe. Inmiddels is editie 2 aangekondigd: 14 mei met The Body,
Lees verder..
Sinds Eurosonic vorig jaar hangt er een behoorlijke buzz rond de jonge Britten van Vant. Een reputatie die zij in De Melkweg, Paradiso en op Best Kept Secret waarmaakten, het wachten was dus op de debuutplaat. Dumb Blood is vandaag (17-2) dan eindelijk uitgekomen. We treffen de vier opgewekte bandleden in het theehuis op de zolder van de Melkweg. De persdag is al een paar uur onderweg dus ik vraag
Lees verder..
Deze vrijdag is het zover. En nee, daarmee doelen we niet eens op de eerste editie van onze eigen Doomstad-avond in EKKO, maar wel op de releasdag van de debuutplaat van Dool, de Rotterdamse groep rond Ryanne van Dorst. Nadat de band zich op Roadburn 2016 zeer overtuigend voorstelde en vervolgens op Into The Void en Eurosonic die indrukken alleen maar versterkte, werd het wachten op de eerste langspeler langzaam tergend
Lees verder..
Grasnapolsky, is dat niet zo’n lief singer-songwriterfestival op de Veluwe? Close, close. Zo begon het festival ooit, en ook de voorloper in Bunnik was tam. Maar we zitten inmiddels aan de vierde editie bij het retrofuturistische, of eigenlijk buitenaards aandoende Radio Kootwijk en er is toch wat heaviness in vooral het randprogramma geslopen. Na de wat verafgelegen maar tamelijk briljante ‘Paardenschuur’ als plek waar het allemaal een beetje mocht ontsporen,
Lees verder..
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: Zeal & Ardor’s Devil Is Fine is een ontzettend spannend en creatief werk. De onwaarschijnlijk combinatie van Afro-Amerikaanse worksongs, spirituals, deltablues en Noorse black metal met een vleugje elektronica werkt verrassend goed. Niet alleen past de melancholie en het ritualistische van de Afro-Amerikaanse muziek prima bij black metal, tevens is het esthetisch helemaal niet zo ver gezocht. De gruizige veldopnamen
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.