Articles
Na Dool en Laster, presenteert Never Mind The Hype ditmaal samen met Roadburn: Verwoed. De Utrechtse black metalband van Erik B. staat sinds de release van de ‘Bodemloos’ EP (Argento 2016) volledig op de radar van NMTH. Zo zag ondergetekende ze vorig jaar imponeren op Roadburn en zagen collega’s ze in 013 met Dodecahedron en Ulsect, en op Eindhoven Metal Meeting. Met z’n ‘obscuur klinkende gelaagdheid’ wordt het Utrechtse project
Lees verder..
Aftellen geblazen: Nog drie werkdagen en dan pakken we onze space shuttle naar Planet Roadburn. Van donderdag tot en met zondag doet NMTH weer met liefde verslag in woord en beeld, presenteren we zaterdagmiddag met Roadburn de band Verwoed in Cul de Sac en rukken we met videoteams uit voor onder meer een set Roadburn-interviews. Qua voorpret gaan we al een stuk langer tamelijk hard op die wederom erg veelzijdige
Lees verder..
Hoewel het weer langzaam warmer wordt, is het een stuk killer op vrijdagavond in 013 met wel een héél sterke pagan black metal package in de kleine zaal. Hoofdrolspeler is natuurlijk het majestueuze Primordial, maar met ondersteuning van Moonsorrow en Der Weg Einer Freiheit is het een package om je vingers bij af te likken. Tekst: Guido Segers, foto’s Justina Segers Primordial en Moonsorrow mogen met een gerust hart pioniers
Lees verder..
Met møl’s ‘Jord’ hebben we een debuutalbum dat het potentieel heeft om in menig jaarlijstje te eindigen. De combinatie van black metal in de lijn van Deafheaven en dromerige shoegaze à la Slowdive is niet nieuw natuurlijk, maar het is een plaat die boven de gemiddelde (atmosferische) black metal uitspringt, dankzij de catchy songs, grootse sound en melodielijnen die je bij blijven. Daarnaast is de muziek van de Denen opvallend
Lees verder..
Belangwekkende muzikale hekserij als rijzende hoop richting een nieuwe tijdsgeest Dat is nogal een ondertitel om een recensie mee te beginnen, of niet dan? Reden hiervoor is vooral het overdonderende vermogen van een debuutalbum, dat je bewust weet te maken van de eventuele kortzichtigheid, en je zodoende dwingt om niet te vervallen in het gemakkelijke valkuilenjargon van ‘all-female-band, hoor eens wat leuk’, bijvoorbeeld. Überhaupt gaat het in dit geval over
Lees verder..
Mogen we The Life I Live nog steeds de opvolger van de Haagse KoninginneNach noemen? Tuurlijk, al was het maar omdat het festival om dezelfde reden (verjaring van het opperhoofd van het koningshuis) en op dezelfde locatie (diverse locaties in de Haagsche binnenstad) plaatsvindt. We zijn een paar letters verloren, maar ook KoningsNacht en Koningsdag worden uitbundig gevierd in de Hofstad en The Life I Live heeft net als ‘De
Lees verder..
Het Finse drone/doom metal-gezelschap Dark Buddha Rising komt goed tien jaar na zijn debuutalbum, I genaamd, met de aansluitende EP II. In de tussenliggende periode brachten de Suomi´s al vijf platen uit, waarvan vijfde langspeler Inversum (2015) de eerste was bij Neurosis’ eigen platenlabel Neurot Recordings. 20 april zal de tweede release zijn, een dag nadat de band op Roadburn samen met landgenoten Oranssi Pazuzu een speciaal voor het festival
Lees verder..
Proloog Een dag later ben je ineens verdaagd op nóg een releaseshow, waarvan je contextueel op voorhand moeite hebt om er te zijn, maar vooral wilt zijn, omdat je er hoort te zijn en er dus bent. En, zo schrijf je nagenoeg niets, en zo zit je ineens ‘all pistons firing’ te woordenkotsen alsof het een lieve lust is; zoals met zoveel dingen in het leven: het overkomt je, en
Lees verder..
Dat Roadburn bijzondere Nederlandse bands voorstelt, mag niet zozeer een verrassing heten. In het geval van RRRags gaat het echt om een van de eerste shows ooit, een band van drie door de wol geverfde rasmuzikanten en materiaal dat nog haast niemand gehoord heeft. Dat laatste, daar komt vandaag verandering in met de primeur van de daverende albumopener ‘Bones’. Daarbij stellen we de band van Ron van Herpen (Astrosoniq/ZooN, ex-The
Lees verder..
Ga er maar eens aanstaan; volgroeien van sympathiek grunge-polderduo, dat opgezadeld wordt met één van Nederlands meest veelbelovende gitaristen, om binnen no-time een volwaardige festivalset te spelen op een vermaard bluesfestival en dan uiteindelijk een Metropool-zaal ramvol ausverkaufen voor een EP-release. De import-Tukkers van RUV flikte het en brachten No Wow mee naar een vermoedelijk niet laatste apotheose uit hun saga. Korte conclusie; Donderjoekels, ‘r bint onmeunig mooie ding’n an’t
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.