Articles
Soms valt er zoveel muzikaal lekkers te vinden over de hele wereld, zo ook hier bij NMTH, dat het overzicht op Nederlandse bands nogal eens verloren gaat. Genoeg bruut werk op internationaal vlak weliswaar, maar ons kikkerlandje kan er ook wat van. Van death metal tot punk, doom tot garage: vandaag presenteren we voor de zesde keer het Bruut Nationaal Product, onze maandelijkse rubriek en Spotify-lijst. De tofste tracks uitgebracht
Lees verder..
Het is alweer vijfentwintig jaar geleden dat Jacksonville voor het eerst werd opgeschrikt door Limp Bizkit, één van de pioniers van wat later nu-metal genoemd zou worden. En nu, na miljoenen verkochte albums brengt het ze voor zeventiende keer sinds 2010 weer naar Nederland… Patronaat, Effenaar, HMH/Afas Live, Tivoli Oudegracht, noem het maar op, ze zijn er geweest. Maar op deze dinsdagavond is het een vierde keer in Tilburg, met
Lees verder..
Nederland heeft best een aardige geschiedenis waar het garagerock betreft en met Loose Ends kregen we er vorige week op de NDSM-werf weer een puik festival bij. Ook het vorig jaar geboren Left Of The Dial in Rotterdam richt het vizier (deels) op garage en onder meer Sleazefest duikt er ook regelmatig onverschrokken in. Zeg je ‘garage’ en ‘festival’, dan denken we verder vooral aan Kliko Fest in Haarlem! Dat
Lees verder..
Terwijl Jaap Stam aan het begin staat om een nieuw Feyenoord te vormen, komt eerst die Mannschaft van Rammstein op bezoek in de Kuip. De Duitse band verkiest Rotterdam boven Amsterdam vanwege de architecturale bouw van Neerlands mooiste stadion. Na Metallica weten we hoe bagger de Johan Cruijff Arena klinkt. De show van Rammstein met zijn oneindige vlammen, knallen en tanz metal weerklinkt wonderlijk als weleer. Toen namen als Bon
Lees verder..
Al lange tijd geleden is Muse ontpopt tot een van de grootheden van de rock. En met recht ook, want het Britse drietal schotelt sinds het debuut Showbiz een kenmerkende mix van prog, spacerock en altrock voor. Soms technisch en complex, soms pakkend en dansbaar. Maar altijd doordrenkt in die grandioze stem en het meesterlijke gitaarwerk van Matt Bellamy, de soepele bas van Chris Wolstenholme en het machinale drumwerk van
Lees verder..
Afscheid nemen is nooit leuk, behalve als het een twee uur durende show van Kiss is. Dan is het uiteindelijk ook niet leuk, maar je hebt twee uur lang geen moment tijd om daar over na te denken, want er zijn vlammen, explosies, lasers, schmink en rock’n’roll. En Kiss – nog één keer Kiss. Tekst: Guido Segers // Fotografie: archief van Graspop 2019 door Rob Sneltjes Paul Stanley is goed
Lees verder..
Een nieuw garagerock- en meer opwindende gitarenfestival! Op de fucking rauwe NDSM-werf! Mokum Noord!! Met bizar veel goede Nederlandse bands en een paar mooie internationale namen als Metz, Sleaford Mods, Iceage en Fontaines D.C.! Maar wacht even… op zondag?! En het wordt nog 28 graden ook…?! Ja, dat dus, kan gewoon! Leidt tot een best wel tof feestje, in een hooguit wat meer gemoedelijke sfeer dan je op een garagepunkend
Lees verder..
Als het zaterdag al warm was, krijgen we op de zondag van Graspop de grootste hitte van het weekend voorgeschoteld. Met 27 graden op het hoofd, liters water in de mik en zonnebrand in elke porie, trotseren we de onvermijdelijke festivalmoeheid en schema overlapping om een glimp op te vangen van ouwe lullen als KISS, Def Leppard en Whitesnake. Maar eveneens, en zelfs meer nog, Gojira, Power Trip, Possessed, Living
Lees verder..
En ja hoor, opnieuw hebben ze het geflikt: een uitverkochte Graspop editie. Na de gigantische XL variant van vorig jaar, pakt Graspop ook dit jaar uit. Slayer, Slipknot, KISS, Amon Amarth, Lamb of God, Rob Zombie en een gebrekkige adem voor het opsommen van zoveel bands. Op de eerste dag gingen we op pad voor flink wat thrash metal als Testament en Anthrax, opmerkelijke namen als Eagles of Death Metal
Lees verder..
We schrijven 11 februari 1997 als ik voor het eerst de gewijde grond van Paradiso betreed. Een vriendin met connecties heeft tickets voor TOOL geregeld. Via Kink FM zit het nummer Stinkfist ramvast in m’n kop gebeiteld en het – een half jaar eerder verschenen – tweede album Ænima is op cassette en cd bijzonder grijs gedraaid. Het resulteert in mijn eerste betekenisvolle concertherinnering, een avond die qua indrukken en
Lees verder..
