De mannen van Coppersky hebben na jaren van zwoegen de tweede plaat af en If We’re Losing Everything staat (zoals je hier kunt lezen) weer vol meesterlijke melancholische rock. Dat vraagt natuurlijk ook om een bijzondere presentatie en daarvoor stond de band vrijdag in De Helling. Voor Never Mind The Hype was filmer Stefan Kemp erbij. Hij legde de avond vast en vroeg bassist Robert-Jan Zwart om commentaar. Luister het
Drukke tijden voor DeWolff dat begin februari de plaat Roux-Ga-Roux uitbracht, die presenteerde in een uitverkochte Paradiso en vervolgens live weer aan de bak moest. Bijvoorbeeld op het Scumbash festival in Rotterdam. Never Mind The Hype volgde de bluesrockband vanaf de binnenkomst in de Van Nellefabriek en zo het podium op. Tussendoor konden Robin Piso en Luka en Pablo van de Poel mooi vertellen over opnemen in de eigen studio
De vluchtelingproblematiek in Europa houdt John Coffey al lange tijd bezig. Het thema van de videoclip No House For Thee en de EP A House For Thee komt voor de band dan ook geenszins uit de lucht vallen, vertelt drummer Carsten Brunsveld. “Het zat al heel lang in ons hoofd. Langzaam groeide het besef: ‘we willen hier meer mee, we willen ons hier meer over uitspreken’.” Zaterdag 5 maart presenteert
NMTH is altijd verheugd om een (redelijk) nieuw festival aan te mogen kondigen. Dan hebben wij het niet over zo’n hip, gelikt, duur én vooral duurzaam festival. Nee, dan hebben wij het over een groezelig, onzindelijk allerlei-soorten-garage-rock-muziekliefhebbers-festival in WORM Rotterdam. Natuurlijk niet letterlijk groezelig en onzindelijk, want dat zou niet zo fris zijn. Maar figuurlijk: prepare yourself to get a fucking earache and hangover. De naam: Junkyard Festival. Door Nieke Frantzen Wat
Je favoriete Hedonistisch-adolescente-Villa-Achterwerk-punkers zijn terug! Niet alleen verscheen zaterdag het nieuwe album Panic! At The FEBO, die tegen elke vrijwillige betaling via de eigen website te vinden is, ook vond er een een ‘DIKKE VETTE RELEASE SHOW’ in de Amsterdamse Sugarfactory plaats. Never Mind the Hype was ter plaatse, dronk wat biertjes, at wat bitterballen en poogde de band vlak na hun show te interviewen. Een kleine sfeerimpressie van deze avond kun je
Meet Yokocola: felle, duistere Rotterdamse ‘post-punk on acid with a weird and psychedelic twist’, had er ook boven kunnen staan, maar dat is ook weer zo lang. Niettemin genoeg te beleven met deze band uit de Maasstad en voldoende te vertellen dus voor frontvrouw, manager, boeker en woordvoerder Sidhi Achmat. “Na twaalf jaar vooral in onze kelder muziek maken, zijn we eigenlijk nog veel te onbekend. Dus treden we nu
Het Sloveense Laibach heeft sinds 1980 de naam weten te vestigen met een opvallende combinatie van (industrial) muziek en performance art, die zeker in die tijd in de voormalige Joegoslavische republiek zeer ongebruikelijk was. We noemden het eerder met reden een hogere vorm van kunst, waarin performance, muziek en symbolisme duelleren. De eigenzinnige band heeft een speciale show in petto op dinsdag 9 februari in het Paleis voor Schone Kunsten
De mannen van John Coffey verkeerden een week in een zelfverkozen Walhalla: de God City Studio’s van topproducer Kurt Ballou (Converge) in Salem, Boston. De Utrechters namen vier nummers in vijf dagen op en de resulterende EP komt begin maart uit, presentatie tijdens een ‘Homecoming festival’ op 5 maart in TivoliVredenburg. En ze zijn super siked over de EP en werken met Ballou, die wel wat gewend is qua harde
De Amsterdamse indierockers van Bombay leveren net een tweede album af, dat ons maar niet loslaat. Op Show Your Teeth laat het trio niet zozeer de tanden zien als wel het vernuft om fijne indierock- en popliedjes te schrijven. Bij vlagen wat tammer dan het debuutalbum, maar singles als Slow Motion en Gold Rush blijven me een partij hangen. In Slow Motion jaagt de tweede stem van drumster Linda van
Zo hard als derde album Holy Fire binnenkomt met Inhaler, zo raast titelnummer What Went Down van de laatste plaat over je heen. Vervolgens dansen we met het Vampire Weekend-achtige Mountain At My Gates het album in. Foals weet inmiddels dondersgoed hoe ze dat moeten opbouwen. Ook live, zo zagen we op Down The Rabbit Hole 2014 al. En dus verwachten we met dat extra album op zak veel van
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.