De 43e editie van het langstlopende, alternatieve festival van België staat voor de deur: Sjock! Hollanders hebben misschien wat minder last van de oranjekoorts dit seizoen, al snappen wij best dat je de Rode Duivels wilt supporten. Maar goed, omdat Sjock toch echt om muziek draait, zijn dit de bands waar je even wat tijd vrij voor moet maken, voetbal of niet. Door Timothy Aarbodem MC50 plays ‘Kick Out The
Neem namen als Chelsea Wolfe, Dead Cross, Ufomammut, Kadavar, Zeal & Ardor en Monolord op het affiche en je zou zo denken dat je met een heavy festival, een dag Roadburn, Desertfest of Into The Void te maken had. Maar nee, we gooien ook garagepunks (Thee) Oh Sees en de Berlijnse digital hardcore-unit Atari Teenage Riot in de strijd. En Ufomammut, Equal Idiots, Pallbearer, The Bronx en nog veel meer,
Oh jazeker wel maken we ons op voor vier dagen dartelen, dolen, drinken en vooral haarslaan en genieten in de weide van Dessel. Het Belgische Graspop is vorig jaar zo straf bevallen dat we dit jaar gewoon weer gaan, alleen dan vier volle dagen lang. De caravan is gedowngrade naar een bungalowtent, maar dat lucht wel zo lekker door en bovendien heeft het programma eerder een omgekeerde beweging gemaakt: Graspop
Het is weer zover: de mediapartners hebben in al hun wijsheid de tofste, hipste, popste of – in het geval van NMTH – de rauwste, ruigste en vettigste acts uit die enorme Popronde-selectie gevist. We presenteren hierbij onze ‘Club of 26’, de 26 acts die (mede) namens NMTH de Popronde gaan platspelen. Het doel is duidelijk: Zoveel mogelijk van die 41 Popronde-steden afschuimen en indrukken achterlaten die het langer volhouden
Birth of Joy is zo’n band die vaker op de buitenlandse podia te vinden is dan dat ze in Nederland spelen. Om hun nieuwe album Hyper Focus (albumreview hier) te promoten deden drummer Bob Hogenelst, toetsenist/bassist Gertjan Gutman en gitarist/zanger Kevin Stunnenberg onlangs een tour door Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk en Tsjechië. Negentien dagen onderweg, achttien dagen spelen. Keihard werken, ook dat is rock and roll. Dat weten The Hathors ook.
Geluk is niet vanzelfsprekend. Voor mij ook niet. Het is soms hard vechten tegen de demonen en de voorwaarden voor geluk zijn mij of nog niet helemaal duidelijk of gewoon nog niet aanwezig. Geluk is ook een groot woord, wat een zoektocht ernaar eigenlijk meteen in de kiem smoort. Wie zoekt naar zoiets ongrijpbaars raakt geheid verdwaald. Wat is gelukkig zijn nou helemaal? Geen idee. Wat ik wel weet is
Aftellen geblazen: Nog drie werkdagen en dan pakken we onze space shuttle naar Planet Roadburn. Van donderdag tot en met zondag doet NMTH weer met liefde verslag in woord en beeld, presenteren we zaterdagmiddag met Roadburn de band Verwoed in Cul de Sac en rukken we met videoteams uit voor onder meer een set Roadburn-interviews. Qua voorpret gaan we al een stuk langer tamelijk hard op die wederom erg veelzijdige
Mogen we The Life I Live nog steeds de opvolger van de Haagse KoninginneNach noemen? Tuurlijk, al was het maar omdat het festival om dezelfde reden (verjaring van het opperhoofd van het koningshuis) en op dezelfde locatie (diverse locaties in de Haagsche binnenstad) plaatsvindt. We zijn een paar letters verloren, maar ook KoningsNacht en Koningsdag worden uitbundig gevierd in de Hofstad en The Life I Live heeft net als ‘De
Hardcore! Still lives! Het legendarische, uit drie salvo’s, 7 seconden en precies die boodschap bestaande nummer van NYHC legendes Madball gaat nog altijd op. Zo mochten we pas de eerste bijdrage uit Suriname verwachten en wat bleek: Luguber uit Nieuw Nickerie (naar het schijnt de enige hardcoreband in het land) kwam keihard. In Nederland zijn we sowieso goed bedeeld met Jera On Air, het aanbod uit de buurlanden (Groezrock ook)
Op Roadburn 2018 staat wat speciaals te gebeuren. Onder de noemers ‘Japanese Pysch Experience’ en ‘San Diego Takeover’ komt er een delegatie bands uit oost- en westelijke windstreken naar Tilburg toe om historie te maken. Een uitgelezen kans om hier dieper in te duiken. Eerder sprak ik al met Go Kurosawa van Kikagaku Moyo over de Japanese Psych Experience. In deel 2 is Zachary Oakley, gitarist van Joy en Volcano,
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.