Een goudkleurige vinylplaat, een tweede album dat 19 jaar na het debuut komt, een rauwe stem die als een vlammenwerper door je speakers knalt en nederlandstalige black metal; dat zijn de kenmerken van weer een nieuwe portie Hardhitting Albumreviews die we voor je klaar hebben staan. Martijn Welzen en Gijs Kamphuis kropen in pen en geven je in rap tempo een fantastische eerste indruk van weer vier toffe releases. Gelijk meeluisteren met de gloednieuwe platen van Burden, Ultra Sect, Strongarm and the Bullies en Herfstdood? Dat kan via de bijgevoegde Spotify-links in dit artikel. En als je dan toch bezig bent met streamen, geef dan gelijk onze 666 Hardhitters Spotify-lijst een spin. Zo blijf je op de hoogte van de aller vetste nieuwe tracks.

Tekst: Martijn Welzen en Gijs Kamphuis

Burden – Scorched Earth

De onheilspellende titel vertaalt zich als ‘verschroeide aarde’. Een tactiek uit de oorlog waarbij, bij terugtrekking, alles wat voor de vijand bruikbaar is, verbrand of gesaboteerd wordt, om zo ieder voordeel voor de oprukkende troepen weg te nemen. Burden betrekt dat echter niet op gewapende conflicten tussen landen, maar op de eigen wereld. Het gaat over het schoonvegen van je leven. Kennelijk mag er voor Burden geen enkel wapen onbenut blijven. Cities in Flames, Thirty Year War of  The Siege spreken boekdelen. Interessante twist is dat de titels lezen als geschiedenislessen, maar de teksten zelf dat genoemde leven induiken en het vooral het nemen van je eigen verantwoordelijkheid is. “The future is yours to take” uit Field of Swords is misschien wel de opsomming van alles waar de groep uit Boston voor staat. Geloof in jezelf. De eigen demonen worden met aggressieve oi!, knalharde hardcore en dikke rock frontaal aangevallen. Daarbij blaast de rauwe stem van Andy Fletcher als een vlammenwerper uit de speakers om de omgeving te reinigen. De muziek krijgt zo genoeg spierballen om die boodschap kracht bij te zetten. (MW)

Ultra Sect – Rose of Victory

Tegenwoordig worden platen in net zoveel kleuren vinyl geperst als technisch mogelijk is. Soms is het min of meer random en soms zegt de kleur iets over de hoes of band. Dat laatste lijkt ook het geval bij Rose of Victory wanneer het goud mij tegemoet schittert. En is het dan toeval of niet dat niet één maar twee goudklompjes dikke Oi! door Rebellion records zijn samengevat in een prachtig vormgegeven album? We krijgen de uitverkochte EP’s War of the Roses (2018) en Final Conquest (2019) aangereikt. Kant A met de songs uit 2018 klinkt wat vriendelijker in de oren, alsof er in het jaar dat volgt en de aanleiding is voor kant B de zaken voor de groep niet geheel vlekkeloos verliepen. Het is harder, rauwer en voelt pijnlijker aan. Zo krijgt dit tweeluik een interessante wending en een heel menselijk gezicht. Oi! als genre kan nu eenmaal niks verborgen houden en Ultra Sect weet de ups en downs van het leven perfect te vangen. (MW)

Strongarm and the Bullies – Drive On

Zou zomaar kunnen dat het met muziek net zo is als met whiskey. Dat het wie weet hoeveel jaar het moet rijpen in alle stilte om op smaak te komen. Er zit eeuwigheid van 19 jaar tussen het debuut You’ve Had it Coming en deze tweede. Toch merk je gevoelsmatig geen verschil in leeftijd tussen de songs en is Drive On geen lappendeken van snapshots door de jaren heen geworden. Het moet hoe dan ook een heel soepel schrijfproces zijn geweest, waarbij de de afgelopen 20 jaar een overvloed aan inspiratie opleverde. De vloeiende, up-tempo rock n roll klopt gewoon, waarbij Erick Barnes, ook bekend van Live By The Sword, absoluut de troefkaart is. Hij kan zingen, met zo’n heerlijk rauwe doorleefdheid en op een manier die je goede zin geeft. Natuurlijk helpen daar de punkrock ‘oh-hoo’s’ op de achtergrond bij en geven de blues-invloeden de juiste smaakdetails en emotionele diepte. Gooi een toepasselijk etiket, geschilderd door Johan Prenger, op de hoes en het vliegt zo de slijterij uit. (MW)

Herfstdood – Lijdensweg

Het Nederlandse undergound label Sneeuwstorm producties breng met tijd en wijle bijzonder interessante platen uit.  Dit debuut van Herfstdood is er een van. De band is een relatief nieuwe speler binnen de Nederlandsche black metal. Mastermind achter de band is ene Bezieler A. De persoon die ook onder de vlag van onder andere Wapenveld en Duister Maanlicht platen uit brengt.  Waarbij die acts zich vooral richten op rauwe onversneden en vooral lofi black metal ligt bij Herfstdood de nadruk op het atmosferische. De Nederlandstalige screams zijn dan nog wel ijskoud en misantropisch, de muziek kent zowaar wat momenten van warmte. Ingebracht door slimme repeterende tremolo-riffs. Opener Alles Wat Uit Onze Handen Is begint zelfs akoestisch. Al wordt de razernij wel heel mooi gekanaliseerd. Niet direct er vol gas in te vliegen en al het kruit in no time verschieten, maar bij half gas de zwaarmoedigheid haar intrede te laten doen. Onheilstijding is daarvan het beste en mooiste voorbeeld. Het is het beste nummer van de plaat. De tempo’s meanderen en het terugkerende thema is herkenbaar. Waarbij de algehele sfeer eenzaam en zwartgallig blijft.  In Woudtocht gaat de gashendel wel een keer vol open en klinkt de raspende black metal het meest furieus. Toch is het de uitzichtloosheid die deze plaat het meest kleur geeft. Het is dan wel grauw grijs, met mistflarden en schaduwgolven maar juist dat is mooi. Het onheilspellende bos van de albumcover komt in de nummers tot leven. De melancholie viert hoog tij bij Verdronken In Het Noodlot en afsluiter Vergaan Door Bittere Dagen. In deze laatste schuurt de maker muzikaal het meest dicht tegen zijn andere projecten aan. Wat geen straf is. Want deze second-wave-black metal zit gewoon goed in elkaar. De Nederlandse (black) metal underground is een prachtig wonderland waar steeds weer nieuwe parels opduiken. Nu dus ook deze Gelderse band, die ook de split Vergeten en Vergaan heeft uitgebracht samen met het Amerikaanse Hikikomori. Wie oren heeft voor rauwe atmosferische en melancholische black metal moet dit zeker eens een kans geven. Voor de echte underground-nerds: Lijdensweg wordt ook op cassette uitgegeven via The Shrouded Winter. (GK)

Naast de Spotify-links kun je natuurlijk ook terecht bij onze 666 Hardhitters Spotify-lijst, waarmee je op de hoogte blijft van dikke nieuwe tracks!


Deel dit artikel