Tag "NMTH"
‘Wat zou er met je gebeurd zijn als je op cruciale momenten in je leven een andere kant was opgegaan en in de gevangenis beland?’ Eerder bespraken we al de recente video Van Niets Naar Iets, maar met de naderende releasedatum van de plaat, presenteren we vandaag een nieuwe podcastserie van “bajesband” De Niemanders. Een zeer bijzonder muzikaal project van Rocco Ostermann en Wout Kemkens, beiden bekend van Donnerwetter en
Lees verder..
Hun releaseshow in Gigant vorige week vrijdag is helaas van de baan om overduidelijke redenen, maar Dr. Futz liet zich niet bij de pakken neerzitten. Onder het mom van energie zoeken in het zelf-isolement, laat dit Apeldoornse powertrio met nieuwe ep Kickin’ the Can een raggende mix van stonerrock en postpunk horen. Eentje die lekker binnenkomt als een dubbele espresso op de maandagochtend. Dat de band, bestaande gitarist Clemens, bassist
Lees verder..
Soms valt er zoveel muzikaal lekkers te vinden over de hele wereld, zo ook hier bij NMTH, dat het overzicht op Nederlandse bands nogal eens verloren gaat. Genoeg bruut werk op internationaal vlak weliswaar, maar ons kikkerlandje kan er ook wat van. Van death metal tot punk, doom tot garagerock: vandaag presenteren we voor de vijftiende keer het Bruut Nationaal Product, onze maandelijkse rubriek en Spotify-lijst. De tofste tracks uitgebracht
Lees verder..
De titel van de nieuwe Wet Boys single is onbedoeld ironisch geworden om logische redenen. Maar in februari hadden de garagepunkers nog niet verwacht dat het coronavirus dusdanig roet in het eten zou gooien, met meteen een punt achter de levensfilosofie van Do What I Want. Toch hebben we geluk, want de beelden zijn bewaard gebleven, net op tijd geschoten en toont ons de band in een duizelingwekkende saga aan
Lees verder..
Meer en meer bands hebben de pech de komende tijd zonder opnamedagen te zitten, maar gelukkig blijft er genoeg moois binnenkomen voorlopig. Het Rotterdamse Gavran kwam namelijk op 20 maart, enkele dagen nadat corona ons kikkerland plat legde, met het debuut Still Unavailing het Nederlandse doomlandschap binnenstormen. En wat blijkt, het is een toepasselijk auditief document die ons gestaag door deze derde week van het corona isolement helpt. De band
Lees verder..
Het coronavirus blijft een hot topic, en dan ook een die ons voorlopig nog in de ban houdt. Zoals we echter de afgelopen weken zien, weerhoudt het de Nederlandse muziekscene er niet van er het beste van te maken, op wat voor manier dan ook. Van live-opnames in lege zalen tot acties op Bandcamp: genoeg inventieve manieren om muziek aan de man te brengen. Zo ook Black Operator, die net
Lees verder..
Na een tour door Engeland, meerdere eendaagse toeren door Duitsland en een langdurige, al jaren doorlopende tournee door Nederland en België, beleefde de Nijmeegse punkrockband Ink Bomb eind februari haar eerste Scandinavische tour. In drie dagen deed de band achtereenvolgens Hamburg, Harburg (Hamburg-Zuid) en Kopenhagen aan. Eigenlijk liggen Hamburg en Harburg in Duitsland, maar – aldus wetenswaardighedenkoning en drummer Paul – de Deense grens lag ooit vlak boven Hamburg, dat
Lees verder..
De Rotterdamse postpunkers Paterzonen zijn al even geen onbekenden meer bij ons, vooral na enkele sterke shows tijdens de Popronde. Naast Paterzonen doet gitarist Lucas Thijs echter ook zijn eigen ding als solo-artiest, wat eerder resulteerde in de indie ep Back Space uit 2018. Maar voor de nieuwe single Never Had It Anyway dook hij de studio in met producer Igor Wouters (GOLD, Richie Dagger, Death Alley). En het resulteerde
Lees verder..
De corona-gekte blijft ons bezighouden, maar gelukkig blijft er goede muziek uitkomen. Daarom een videovrijdag vlak na de lunch, om de dag door te komen thuis. De afgelopen tijd kende weer wat moois, waaronder een nieuwe videoclip van The Desmonds met hun single Outcast, de terugkeer van Nederlandse horrormetaliconen Carach Angren met Monster, stonerrock uit de Zwolse underground met Taster en tot slot ook nog 2018 Roadburn sensatie Une Misère.
Lees verder..
Engeland, begin jaren 90. Er broeide iets in de kille grond van het grauwe, regenachtige West Yorkshire. Drie bands zorgden eigenhandig voor een nieuwe tak aan de boom van heavy metal door death doom uit te vinden. Paradise Lost, Anathema en My Dying Bride combineerden het brute geweld van death metal met de traag voortslepende, deprimerende, maar ook melodieuze klanken van doom metal. Tekst: Joost Schreurs Waar Anathema afdreef richting
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.