Tag "Albumreview"
Een kwart eeuw al weet het Finse folk metal kwartet Ensiferum ons te boeien met legendes, mythes en saga’s. De laatste langspeler Thalassic is een nieuw hoofdstuk met enkele verfrissende ideeën en een nieuwe hoofdrolspeler. Het achtste album heeft als centrale thema de zee. Dit keer komen de mythes niet alleen uit eigen land maar varen we mee langs Frankrijk en Engeland. Terug gaan in de tijd pakt niet altijd
Lees verder..
Oké, laad die vakantiezooi maar in de auto, VW bus of ander aanverwant vervoermiddel. Plaats je geliefde naast je, de kienders op de achterbank met leeftijd toepasselijk vertier en de navigatie op standje ‘vakantie’. De playlist voor onderweg – die overigens ook op de fiets, vliegtuig of trein prima tot zijn recht komt – staat al voor je klaar. Met 666 up to date hardhitters heb je gegarandeerd heavy vermaak
Lees verder..
Album nummer zes alweer voor deze black metalband uit Limburg. Een typisch Carach Angren album. De band grossiert op deze conceptplaat wederom in sterke black metalsongs vol bombast en barokke aankleding. Muzikaal heeft de band geen concessies gedaan en weet het de luisteraar weer te vangen in een web van duistere arrangementen. Eigenlijk is het meest verrassende van dit album het opstappen van drummer Namtar. Hij trommelde de plaat nog in
Lees verder..
Wie geen fanatiek muziekjunk is, denkt bij split waarschijnlijk aan een sinaasappelijsje, dat vroeger voor één gulden een geduchte concurrent was van de Calippo en de Chocorock. Misschien komen bij mannelijke lezers nu pijnlijke herinneringen uit diezelfde tijd boven aan Jean Claude van Damme die regelmatig met de benen wijd in een schier onmogelijke houding zakte om zijn vijand de genadeklap toe te dienen. Voor muziekliefhebbers (en dus hopelijk ook
Lees verder..
Deze maand is het vijfentwintig jaar geleden dat de legendarische tiende editie van Dynamo Open Air plaatsvond. Honderdtwintigduizend metalheads verzamelden zich bij vliegbasis Eindhoven voor drie dagen met bier, bandjes, regen, modder en zonneschijn. Op vrijdagavond speelde My Dying Bride in een grote tent op de camping en op zaterdag was Paradise Lost de headliner van de eerste officiële festivaldag. Beide bands hadden hun naam gevestigd in de metalwereld met
Lees verder..
En de winnende vertaling van het Zweedse woord Horisont naar het Nederlands is… *tromgeroffel*… horizon. Behalve dat men er graag een stip op zet, is het ook de naam van een uit Göteborg afkomstig quintet. Een stad die – naast de hitmachine uit de jaren negentig: Ace Of Base – hoofdzakelijk death metalbands voortbracht, zoals At The Gates, Dark Tranquillity en In Flames. Horisont werd halverwege de jaren ’00 in
Lees verder..
Het werd weer eens tijd voor een paar dikke Hardhitting Albumreviews en het kan allemaal niet gek genoeg. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is, worden in deze vijftiende editie twee death metal-albums, een stel dronken piraten en een pak stampende/dampende stoner besproken. De combinatie van Abysmal Dawn plus The Black Dahlia Murder, Alestorm en Black Rainbows is er één van de buitencategorie, maar what the hell… Kan
Lees verder..
Gepast gejuich: Omens, de vijfde plaat van Elder is uit. De eindredactie voelt de bui echter alweer hangen: ‘Dit wordt toch niet weer een lange bespiegeling, gestoeld op weemoed naar een vroege kennismaking?’ Toch wel, mea culpa. Er is ook echt geen ontkomen aan bij Elder, een groep uit Boston en tegenwoordig ook Berlijn die zich vanuit de stonerdoom-wortels nadrukkelijk in de kijker speelde. Tel daar een legendarische (Roadburn) performance
Lees verder..
Eindelijk weer eens wat anders dan coronanieuws en het is zelfs goed nieuws: het nieuwe album Habits van Elephant Tree! Het derde alweer. Vernieuwde muziek en dynamischer dan voorheen. Na een bezoek aan de grote stoner-podia zoals verschillende Desertfests en Psycho Las Vegas om naam op te bouwen, breekt het tijdperk voor dynamische zelfontwikkeling van Elephant Tree aan. Een rit die alleen al op Habits laat zien dat ze niet
Lees verder..
Net als Freeza uit Dragon Ball Z lijkt Trivium zijn ultieme vorm te hebben gevonden. Het heeft wat tijd gekost vol ups en downs, maar de Amerikanen zijn op What The Dead Men Say tot de tanden gewapend met een arsenaal aan technisch vernuft. Het negende album is dan ook een nieuw visitekaartje van een band in optima forma. “It’s over 9000!” Door Lodewijk Hoebens Toen ik hoorde dat Trivium
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.