Dat we afgelopen weekend weer de eerste liveshows (ok, testevents maar toch hoopgevend verdikkeme!) beleefden, betekent natuurlijk niet dat de Hardhitting Albumrevies gaan opdrogen hè! Het einde aan de stroom van releases is sowieso nog niet in zicht en onze redacteuren bijten zich ook met liefde vast in die heavy, alternative en deviant albums en EP’s. Wat te denken van de nieuwe van Zweedse stoners Greenleaf? Of van de doomende
Lees verder..
Sodeknetter, wat is het toch fijn om kleine representaties van ons vroegere leven te ervaren in deze tijd. Met nu al te lang een ferme concert-en festivaldroogte doken we vanzelfsprekend als aasgieren op een pilotevent van EKKO met Laster op het programma. Binnen luttele minuten waren de tickets dan ook uitverkocht. Het uiteindelijke resultaat na een negatieve coronatest is nog niet helemaal als het oude, met mondkapjes bij binnenkomst, een
Lees verder..
Vier keer is scheepsrecht: Daar was zondag dan eindelijk de albumreleaseshow van de Eindhovense geweldenaren van Komatsu. De stonersludgers brachten Rose Of Jericho op 5 februari uit en dachten die op 15 januari al te primeuren in de Effenaar. Daar moest helaas een streep doorheen vanwege de lockdown die medio december als een rouwsluier neerdaalde over Nederland. Uitstel naar 20 februari hielp niet en dus werd ingezet op 12 juni
Lees verder..
Precies zeven maanden zijn er verstreken sinds het uitkomen van The All Is One (2020); een plaat die het zogeheten Gullvåg-drieluik concludeerde en waarvan het zwaartepunt lag bij het psychedelische geluid van de band (lees de review). Of er nu wel of geen pandemie heerst: het Noorse trio is altijd zeer productief geweest. De tel ben ik inmiddels kwijtgeraakt, maar volgens ProgArchives is Kingdom Of Oblivion album nummer vijfentwintig. Nu
Lees verder..
Ik was eigenlijk nooit echt bekend met Årabrot. Het is zo’n band waarbij je denkt dat ze al 50 jaar bestaan en altijd ergens aan het randje van je muzikale bewustzijn verkeren. Maar na het horen van Norwegian Gothic vind ik toch dat we het vaker over Årabrot moeten hebben, want wat een juweel van een plaat is dat toch. Door Guido Segers Een beetje wars van classificatie, zit de
Lees verder..
Metalformatie Intero kwam voor het eerst op onze radar met de aangenaam groovende EP Polluted Minds uit 2019, die vervolgens met de track Self-Fulfilling Prophecy toegevoegd aan het Bruut Nationaal Product van die maand. En net als een hoop andere bands, betekende corona ondanks de maatregelen niet een tijd van stil zitten. Sinds 2020 zijn de Nijmegenaren namelijk druk bezig geweest met het schrijven van nieuwe muziek, wat recentelijk al
Lees verder..
Dirge is een post-metal band in de stijl van Isis, Pelican, Neurosis en meer van zulks. Eigenlijk een band uit z’n tijd dus, en misschien wel daarom zijn deze Fransen er in 2019 al mee gestopt. Dus waarom een release in 2021? Dat is natuurlijk de grote vraag, maar eerst even terug. Wat is post-metal ook alweer? Door Guido Segers Dat is eigenlijk een beetje vaag. Het schuurt ergens aan
Lees verder..
>>> See below for English text <<< Nu te zien op het NMTH YouTube-kanaal: het videoportret dat we maakten van Douwe Dijkstra, de Groningse artiest die het artwork voor Roadburn 2020 verzorgde. NMTH schoot de documentaire in opdracht van Roadburn Festival, waar die afgelopen vrijdag (16 april) in première ging op de zeer ambitieuze en geslaagde digitale editie Roadburn Redux. De docu staat voor een bijzonder project dat inmiddels past
Lees verder..
‘Grote dingen komen in kleine pakketjes’ luidt het cliché. Dat lijkt ook het geval te zijn voor het Vlaamse Loud Love. Een lekker pretentieloze band, balancerend op de scheidslijn tussen hardcore en punkrock. Maar er gaat een enorme diepte en wijsheid uit van het collectief onder leiding van zanger Dries Olemans. Met één EP al in de rugzak en een tweede, gemakshalve gewoon Two genaamd, in de maak, duiken we
Lees verder..
Pamirt vertaalt zich naar ‘zachtjes sterven’ uit het Lets en is een artistiek project van Kristiāna Kārkliņa. Het project is ontstaan uit een reeks experimenten in 2017 in Berlijn, waarbij Kristiāna zocht naar een andere vorm van expressie dan ze vond in haar black metalband Eschatos. Het eindresultaat is een geluid dat het duistere met een statige schoonheid verenigd. Het soloproject is inmiddels een een trio, waarbij Kārkliņa wordt ondersteund
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.