Interviews
Je hebt bands die het in hokjes plaatsen niet erg vinden en je hebt bands die daar niets van willen weten. Het Amerikaanse Full Of Hell is een lichtend voorbeeld van het tweede. Vanaf de oprichting in 2009 mixen zij grindcore, punk, hardcore, death metal en noise zodat ze een extreme kracht zijn om rekening mee te houden. Na talloze optredens, splits en collaboraties (waaronder Merzbow en The Body), is
Lees verder..
Redacteur Lodewijk Hoebens had onlangs een goed gesprek met Jeroen Camerlynck, mede-Vlaming en het meesterbrein achter Fleddy Melculy. Begin september vlammen de Vlamingen met een nieuwe tour in teken van derde album Sabbath Fleddy Sabbath (albumreview hier) en de nieuwe EP …And Just Niks For All door de Benelux. Helaas zijn de eerste drie shows in Nederland alweer uitgesteld. Met Fleddy heeft hij het dan ook over de gevolgen van
Lees verder..
Soms kom je een album tegen dat zich niet in een genre-vakje laat proppen bij de platenzaak. Eigen, uniek, vernieuwend zijn termen die er bij passen dan. ‘Out there’ zeggen ze wel eens. Dordeduh heeft dit jaar zo’n album uitgebracht, hun tweede album Har. Het is een viering van de Roemeense cultuur, maar ook een omhelzing van de toekomst en het verkennen van nieuw terrein. Het vertelt van diepe geschiedenis
Lees verder..
Het Amerikaanse Mordred met hun swingende mix van thrash, funk en kenmerkende scratches is terug. Hoge ogen gooiden ze, met name met het tweede album In This Life uit 1991. De eerste barsten kwamen al snel toen zanger Scott Holderby niet veel later na de release vertrok. De overgebleven leden probeerden met zanger Paul Kimball en het matig ontvangen The Next Room de boel te redden. De wilgen stonden klaar
Lees verder..
Oef, komt dit even loeizwaar op onze digitale deurmat vallen. Beste lezers, maak kennis met Smoke, een gloednieuwe band uit Bergen Op Zoom met grote plannen. Een swampy, psychedelic stonerblues ontdekking die maar liefst drie langspelers aan de horizon hebben staan. Daar willen we het fijne van weten dus! De eerste langspeler The Mighty Delta Of Time komt in november van dit jaar uit, maar vandaag primeuren we de allereerste
Lees verder..
Wil en kan je een klassieker als Slaughter Of The Soul (1995) evenaren? Dergelijke vragen hielden het Zweedse vijftal bezig sinds hun doorstart in 2010. At The Gates, de grondlegger van de melodieuze death metal (het ‘Göteborg-geluid), gaat niet zo snel een uitdaging uit de weg. Nieuw materiaal kwam er in de vorm van At War With Reality (2014) en To Drink From The Night Itself (2018), waarop men teruggreep naar het
Lees verder..
Een van de dikste black metalplaten van het jaar komt grotendeels uit eigen land, geloof het of niet. Jawel, Dödsrit is wellicht begonnen als een Zweeds eenmansproject Christoffer Öster, maar bestaat vandaag de dag als een volwaardige band met drie Nederlandse leden. Namelijk bassist Jelle Soolsma, drummer Brendan Duffy en gitarist Georgios Maxouris, allemaal actief in underground death en thrash metalbands als Destructo, Nuclear Devastation en Morvigor. En zo zie
Lees verder..
De zevende plaat De Doorn van Amenra is wederom een emotionele eruptie van jewelste. Maar anders en toch vertrouwd. Het is de eerste niet-Mass release van een band die al meer dan twintig jaar bestaat, creëert en overweldigd. De band van genootschap Amicitia Fortior, lijkt naar nieuwe hoogten te stijgen. Maar waarom eigenlijk? En hoe? Wat is nu de raison d’etre van de Vlaamse band, met wortels in de H8000 scene
Lees verder..
Pieter Hendriks draait al enkele jaren mee in de Nederlandse muziekscene. De van oorsprong Eindhovense muzikant verdiende zijn strepen halverwege de jaren 90 in de vruchtbare NL hardcorescene als drummer in bands als Reaching Forward en Born From Pain, en speelde niet lang geleden ngo met de bluesrockers van Black Bottle Riot. Maar de pandemie bracht geen stop aan zijn muzikale activiteiten, daar hij niet alleen bezig is met een
Lees verder..
Ze kwamen, zagen en overmeesterden zowel de allereerste als de laatste DOOMSTAD-avond in EKKO in stijl, en dat onder twee verschillende namen. STAKE bleek in november 2019 nog minstens zo hard, wild en onvoorspelbaar te vlammen als Steak Number Eight dat twee jaar eerder deed. In de gezegende pre-pandemietijden zagen we de Vlamingen menig podium aan flarden spelen, van Desertfest Belgium tot Eurosonic. En de stroom kwaliteits releases droogde ook
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.