Berthold City, foto Greg Flack
Iedereen heeft een aangeboren drive om te leren, om vooruit te gaan. Nieuwe plekken bezoeken, avonturen beleven en ervaringen op doen. Als je dan, net als gitarist Andrew Kline van Strife, al jaren de wereld over trekt met je band en persoonlijk een bepaalde groei doormaakt, kan het wel eens leuk zijn terug te kijken. Na een dertig jaar heb je genoeg in je mentale rugzak om uit te putten. Kline en zijn kameraden zijn in Berthold City terug bij old-school hardcore, straight edge en op een positieve manier hun boosheid uitend. Daar waar het ooit begon. Het interessante is dan dat debuutalbum When Words Are Not Enough, ook al wordt er teruggekeken, lessen voor de toekomst kent. De levenservaring kleurt alles toch anders dan het ooit was. De randen wat minder scherp, maar wel met meer inzicht.
Tekst: Martijn Welzen
Wanneer je ook maar het kleinst mogelijke tipje van de Berthold City-sluier wil optillen, springen de woorden ‘Los Angeles Straight Edge’ gelijk vol in je snufferd. Betekent straight edge in 2022 nog precies hetzelfde voor je als in de jaren negentig?
“We vonden allemaal dat straight edge niet echt meer een goede vertegenwoordiging had toen we de band begonnen in 2017. Voor mijzelf is dat altijd een persoonlijke keuze geweest, zodat ik te allen tijde helder en zuiver in het leven kan staan zonder alcohol of drugs. Het is geweldig om te zien dat er nu een nieuwe golf is aan bands als Magnitude, Dare en Abstain die draad weer hebben opgepakt en deze positieve boodschap uitdraagt naar de jeugd.”
Daarnaast wordt er gezegd dat ook de invloeden op jullie muziek van zo’n dertig jaar geleden zijn. Maar bijna gelijktijdig lees ik dan dat jullie een soort vaandeldragers zijn van de hedendaagse hardcore. Daar zou ik een gespleten persoonlijkheid van krijgen.
“Berthold City is een hardcore band. We nemen inderdaad de invloeden van bands waar we van houden, maar kunnen dat hopelijk in een unieke en opwindende manier naar buiten brengen. We willen echt niet het wiel opnieuw uitvinden, maar op hetzelfde moment waken we ervoor om niet een kloon te worden van het handjevol bands waar we tegenop kijken. Die balans is wel belangrijk voor ons.”
Je zegt al dat Berthold City een hardcore band is, maar dat is je andere band Strife ook. Toch is de invalshoek heel anders. Is dat de reden dat je in twee bands speelt, om zo alles op twee manieren te kunnen benaderen?
“Oh zeker, Berthold City is absoluut eenvoudiger en rauwer dan Strife. Als je in een band als Strife speelt – die al bestaat sinds de vroege jaren negentig – is het toch wel lastig om uit je stijl te breken en iets echt anders te doen. Ik hou van muziek maken en vind het geweldig om op deze manier de kans te grijpen om de hardcore sound weer in een andere richting te sturen.”
Ook de teksten lijken terug te grijpen naar de tijden dat old school hardcore of youth crew hun glorie dagen beleefden.
“Ik schrijf in de eerste plaats teksten die belangrijk voor mij zijn en welke daarnaast de luisteraar een gevoel van herkenning kunnen geven. Dat hangt natuurlijk samen, deze sound vraagt om een veel directere aanpak van de teksten. Ik vind ook dat de boodschap net zo belangrijk is als de muziek, en zal altijd proberen om mijn woorden inhoud en kracht te geven.”
Berthold City, foto Greg Flack
Nu je zelf al zo lang in het wereldje rondloopt, merk je dan ook dat de jeugd nu hardcore anders ziet dan vijfentwintig of zelfs vijfendertig jaar geleden?
“Ik denk zeker dat jongeren het anders zien, en weet je, dat is geweldig! De afgelopen jaren heb ik de hardcore scene echt weer zien groeien en ze accepteren bands die muziek maken die niet echt in een hokje te vangen is. Veel bands proberen hardcore naar nieuwe richtingen de duwen. Ook dat is geweldig, omdat het een van de redenen is dat hardcore weer net zo groot is als vroeger, of misschien zelfs wel groter dan het ooit was.”
Daar steekt het wel een beetje naar mijn idee. Hardcore is bij uitstek de muziek die je verbonden laat voelen. Je spreekt de artiesten direct aan; bij optredens, vroeger via brieven en nu via internet. Werkt dat nog steeds zo dan?
“Hangt er vanaf natuurlijk. Social media geeft je de kans om heel eenvoudig een band, of een lid van die band, te benaderen. Daarnaast zijn er heel veel bands die spelen in kleine DIY clubs en zaaltjes, die hun eigen shirts verkopen en over het algemeen heel simpel te benaderen zijn. Als hardcore blijft groeien, zullen er bands zijn die zelf groter worden, of gaan toeren met grotere bands, dat zal het zeker moeilijker maken om op persoonlijk niveau contact te krijgen.”
Dat is de toekomst voor andere bands wellicht. Voor Berthold City is natuurlijk de release van When Words Are Not Enough het grote nieuws. Die titel betekent kortgezegd dat altijd actie moet volgen op je woorden?
“Je moet altijd gewicht aan je woorden meegeven en er achter staan wat je hebt gezegd. Het is zo makkelijk om wat holle beloftes te doen en het is zo eenvoudig om maar iets te zeggen om anderen naar de mond te praten. Het kan dus actie zijn, maar in de kern moeten de woorden zelf al waarde hebben.”
De titel komt uit het nummer Only Truth Wins en als ik die tekst lees voelt het als of iemand verraad heeft meegemaakt, maar het als een les ziet.
“Ja, dat klopt. Het gaat over het leren van een vervelende ervaring. Je wil niet wraak nemen, of in een hoekje gaan zitten wegkwijnen, je gebruikt die kennis om een beter mens te worden.”
Dat vind ik wel een mooie invalshoek. Als je nog eens terugkijkt op de woorden van Only Truth Wins had je ook best cynisch of zelfs bang kunnen worden in het leven. Toch spreekt uit alles wat jullie doen een hele positieve vibe. Het plezier straalt ook van jullie video’s af.
“We proberen inderdaad alles luchtig en leuk te houden. Deze band is geen carrière en het zou erg moeilijk worden om onze hoofden erbij de houden, en al die tijd en energie erin te steken, als plezier niet de beloning was.”
Interessant dat de eerste twee liedjes van het album die zijn vrijgegeven, Only Truth Wins en With This Regret, beiden ongeveer de zelfde tekstregel ‘all that is lost‘ hebben.
“With This Regret gaat over hoe je het maximale uit het leven moet halen. Het gaat ook over het erkennen dat de tijd beperkt is en je altijd je focus moet leggen op dat wat echt belangrijk voor je is en het leven de moeite waard maakt. Als ik dan zeg: ‘looking back at all that’s lost…‘, verwijs ik naar alle vrienden en familieleden die we zijn verloren door de jaren heen. Je kan er simpelweg niet altijd zijn voor alle mensen in je leven, maar het hakt er heel hard in als je iemand verliest terwijl je weet dat je meer voor hen had kunnen doen toen ze de hulp nodig hadden.”
Het verstrijken van de tijd gaat altijd twee kanten op; er verdwijnt iets, maar je krijgt er inzicht en ervaring voor terug. Word je nog wel eens verrast door mensen?
“Niks verbaast mij nog. Ik denk dat het een van de meest wijze levenslessen is. Als je niks van anderen verwacht, zal je ook niet teleurgesteld worden.”
Berthold City, foto Greg Flack
Ik kan me ook voorstellen dat andere nummers als Still Holding On, Break The Chains en Turn It Around gaan over de obstakels waar je in het leven tegenaanloopt.
“Niet helemaal. Break The Chain wel iets, omdat het gaat over verslaving en het verbreken van die neerwaartse spiraal. Still Holding On gaan heel eenvoudig over mijn liefde voor hardcore en waarom ik het nog steeds belangrijk vind iets bij te dragen na al die jaren. Turn It Around hangt er een beetje tussen in. Dat gaat over de kracht van foute informatie en hoe het langzaam iemand zijn complete mindset kan veranderen in een poging deze onjuiste kennis waar te laten zijn. Ik heb vrienden en anderen, die ik enorm respecteer, een pad zien inslaan waar ze een denkwijze krijgen die het tegenovergestelde is van wat ze voorheen geloofden. Het gaat over een poging om hen wakker te schudden en weer naar de waarheid te leiden.”
Zelf heeft hardcore mij altijd de energie, kracht of geloof gegeven om door te gaan. Dat gevoel van het niet alleen zijn. Is jouw persoonlijke strijd ook bedoeld als een les of steun voor ons, of is het toch meer een uitlaatklep van je eigen frustraties?
“Beiden! Ik vond straight edge en het was zo belangrijk voor me omdat ik me realiseerde dat er mensen zijn die op mij lijken en ik was plotseling geen eenzame freak meer omdat ik tegen de stroom in durfde te gaan. Mensen kunnen troost vinden wanneer ze weten dat ze niet alleen zijn en onze muziek en woorden is zeker een manier omdat kenbaar te maken.”
Jullie verdienen niet je brood met de band, zoals je eerder zei, zit er dan een Europese tour in als het album eenmaal verschenen is?
“We proberen zoveel mogelijk te spelen. We hebben inderdaad allemaal een baan en andere zaken die onze aandacht verdienen, maar we houden van optreden. Er staan enkele losse optredens op de kalender komende weken en een korte tour langs de oostkust staat ook in de steigers. Er is overleg om de oversteek naar Europa te maken in de herfst, dus even duimen dat het gaat lukken.”
Het debuutalbum When Words Are Not Enough van Berthold City komt uit op 18 maart van dit jaar via War Records. Beluister hier de single With This Regret:
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.