Het zijn bizarre tijden. Maakten we ons vier weken geleden nog druk over de vraag of we snel weer naar concerten konden, inmiddels heeft bijna niemand het nog over corona, want het is oorlog op de drempel van de Europese Unie en een gevaarlijke gek dreigt vanuit een Russische bunker met kernwapens. Het kan verkeren… Tekst: Joost Schreurs Laten we hopen dat dit dus niet de laatste Bandcamp Friday ‘as
In deze editie Hardhitting Albumreviews worden vier recent uitgekomen albums besproken door vier redactieleden. Uiteraard levert Guido ‘Hardhitter’ Segers een bijdrage en laat hij zijn licht schijnen op het album Assassine(s) van Celeste. Joost Schreurs zet zijn tanden in Resentment is Always Seismic – a final throw of Throes van Napalm Death en Ingmar Griffioen legt uit waarom hij warme gevoelens koestert voor de debuutplaat van Supersonic Blues. Tim Aarbodem sluit
Onvermoeibaar is nog steeds de shitload aan nieuwe muziek en dat is maar goed ook, want het blijft toch een zeer gewenste afleiding van de never ending story called corona. We duiken de tweede maand van dit jaar in met een serie verse hardhitting albumreviews van recensenten Guido Segers en Joost Schreurs. De heren hebben hun oor te luisteren gelegd en een oordeel geveld over de laatste producties van vier
Terug van nooit echt weggeweest: nadat ze een maandje oversloegen, keert Bandcamp deze maand terug met de eerste Bandcamp Friday van het nieuwe jaar 2022. Alweer het derde jaar waarop het coronavirus zijn stempel lijkt te gaan drukken. Want als we dit schrijven, zitten poppodia en festivals nog altijd in een soort Catch-22 situatie, waarin ze wel wat mogen, maar onder zulke strenge voorwaarden dat het eigenlijk voor niemand leuk
We marcheren vol goede moed het jaar tweeduizend tweeëntwintig in. Vooralsnog lijkt het erop dat ‘het virus’ ook op dit jaar weer een stevige stempel zal drukken, in ieder geval voor ons als muziekliefhebbers, maar we houden goede hoop op betere tijden. Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden, maar amper twee jaar geleden was corona nog een ver-van-ons-bedshow in China. Inmiddels is de pandemie veel mensen niet in de koude kleren
Nou, dat was ‘m dan weer met de concerten voorlopig. Huilen zonder pet op inmiddels. We gingen van de terugkeer van reguliere concerten (7 zalige weken!) naar middagshows en inmiddels was een aantal podia al overgegaan op ochtendconcerten. Geweldig hoe creatief en flexibel de live-sector zich weer toont, om dan niettemin weer keihard de deur in het gelaat te krijgen. Bam, alles dicht. Tot en met minimaal 14 januari en
Finland is volgens sommige bronnen het land met de hoogste aantal metalbands per hoofd van de bevolking. De metalscene in het land van de duizend meren is dan ook een microkosmos van de heavy metal zelf. In alle subgenres is er wel een Finse band die tot de wereldtop behoort; van Nightwish tot Finntroll, van Children Of Bodom tot Amorphis en zelfs van HIM tot Lordi. De melodieuze death doommetal
Holy fuck… Je knippert met je ogen en het is vroeg donker, de bladeren van de bomen liggen kansloos op een eindeloos natte ondergrond en Sinterklaas ligt al op de loer. We hakken dus met frisse tegenzin de maand november open en proberen houvast te krijgen door onder te dompelen in een warm bad harde muziek. Het najaar is gelukkig een periode waarin de aanvoer van nieuwe muziek floreert en
De euforie van de afgelopen edities Soulcrusher en Sniester dreunt nog door binnen de redactie van Never Mind The Hype. Wat een feest om weer live muziek te beleven en met blauwe plekken op de armen van een good old fashion mosh pit te ontdekken de volgende ochtend. Maar goed… Dat de live shows weer op gang komen, betekent niet dat de Hardhitting Albumreviews op een laag pitje komen te
Labels als ‘grootmacht’, ‘legendarisch’ of ‘eindbazen’ worden vaak te pas en te onpas ingezet om de status van een band aan te duiden. Vaak enigszins overdreven, maar niet als het om Carcass gaat. Zo stonden deze Britten medio jaren tachtig samen met landgenoten Napalm Death en Bolt Thrower aan de wieg van de grindcore. Met het album Heartwork (1993) vonden ze de melodieuze death metal uit en met Swansong (1996)
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.