Hardcore! Still lives! Het legendarische, uit drie salvo’s, 7 seconden en precies die boodschap bestaande nummer van NYHC legendes Madball gaat nog altijd op. Zo mochten we pas de eerste bijdrage uit Suriname verwachten en wat bleek: Luguber uit Nieuw Nickerie (naar het schijnt de enige hardcoreband in het land) kwam keihard. In Nederland zijn we sowieso goed bedeeld met Jera On Air, het aanbod uit de buurlanden (Groezrock ook)
Hardcore punk-storm uit Nijmegen, met een zwartgallige post-punkfeel en gebrul over ‘gemene geruchten’, ‘de controle verliezen’ en ‘achtervolgd worden door schaduwen’. Noodkreten die bijna doen vermoeden dat niet GroenLinks maar DuisterRechts de gemeenteraadsverkiezingen in de Oost-Gelderse stad gewonnen heeft en dat de Duitsers op het punt staan binnen te marcheren. Maar gelukkig is er dan “All I wanna do, is sit here watching the grass grow”, waar we ons weer
Net wat we nodig hadden: een pot brute beukmuziek uit de zuidelijke Verenigde Staten en Centuries levert op maat. Niet in de categorie verstand op nul en bot erop klappen, maar een interessante, veelzijdige mengeling van hardcore metal met punk- en crust-invloeden. Zoals we schreven: bruut. Centuries heeft een video gebakken voor de albumtrack May Love Be With You Always. Die brengt het viertal uit Pittsburgh nu uit omdat er
Een helse storm woedde door het land een dag eerder. Het dak ging eraf op diverse plekken in het land, maar TivoliVredenburg bleef gelukkig ongedeerd. Niet voor lang echter, want op de vrijdagavond woedt de hardcore-tornado genaamd EMP Persistence Tour door Utrecht. Een volle Ronda om te verpulveren met een perfecte package van jonge honden en oude helden. Het is een mondvol aan bands, van Hatebreed en Madball tot Terror
“This is the sound of revolution, we are the children of social regression.” Nee, dit is niet het nieuwe anthem van hardcorefestival The Sound Of Revolution, maar wel hardcore en niet zo’n beetje ook. Maar we verwachten ook niet anders van 18 Miles. De Noord-Hollandse hardcoreband presenteerde net in samenwerking met Dreambound de video voor de nieuwe single ‘Millennial Waste’. Mokertje hard en sociaal betrokken. Na debuutalbum Darker Times (2013)
Eerste schot? Nu ja, eerste schot voor de boeg van de aankomende EP dan. Rites is hier en Rites is boos. Althans zo klinken ze, Rites is natuurlijk vooral enthousiast en zo gretig als wat. De Zeeuws-Rotterdamdse hardcore punkrockers laten je vandaag de nieuwe single/video The Unloved zien, waarin ze behoorlijk over het podium vlammen. Lekker! Volgende maand komt alweer de derde EP uit: Misery Is Company verschijnt begin november op
Geregeld steken verhalen de kop op dat de Popronde en harde gitaarmuziek niet samengaan. Nu pakt de meest extreme metalband doorgaans niet de meeste Popronde-boekingen, maar verder is dit klinklare onzin natuurlijk. Je hebt wel een goede Popronde-coördinator nodig, die weet waar hij met dat vettige gitaarspul terecht kan, en een zaal-/café-/podiumeigenaar met lef. Geen zorgen over het publiek, dat lust er wel pap van. Volop harde pappies in de
Menig liefhebber van heavy muziek spitste haar of zijn oren toen Dave Lombardo eind 2015 zijn nieuwe band Dead Cross aankondigde in een interview met Vice’s Kim Kelly. Naast de voormalig Slayer-drummer bestond de band uit bassist Justin Pearson, gitarist Mike Crain en vocalist Gabe Serbian, vertelde hij. Pearson is vooral bekend als frontman en/of bassist van The Locust, Retox en Head Wound City, Crain als gitarist van Retox en
Baf! Potver, die hadden we even nodig om die week te breken, of meer: te breken, op de grond te smijten en te vermorzelen. Heerlijk vernietigend gitaarwerk, hard groovende ritmesectie en dan slingert brulboei Mike Olender die hardcore metal nog even vol in je gelaat. We zijn wat verbaasd, want het is onze eerste kennismaking met de Amerikaanse groep River Black en het klinkt alsof we daar best wat eerder
Ze zitten al aan hun derde album, dus het is hoog tijd dat we kennismaken met Doodskop. De Amsterdamse band fuseert hardcore met cross-over rock en zwartgallige poëzie van de straat. Rauw, hard, soms humoristisch en altijd Nederlandstalig; het is een beetje alsof we Def P met een hardcoreband horen. Maar Doodskop zet je meer dan eens op het verkeerde been, door dan weer met een stuk noise en avant-gardistische
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.