Candlemass is al meer dan 35 jaar een begrip in de metalwereld. Met hun debuut Epicus Doomicus Metallicus uit 1986 leverden ze een instant klassieker af en sindsdien worden ze gezien als de grondleggers van de epische doom metal. Met hun trage, melancholische metal gingen de Zweden destijds dwars tegen de tijdgeest van de jaren ’80 in, waarin bands als Metallica, Slayer en Megadeth alsmaar sneller en sneller gingen spelen.
Finland is volgens sommige bronnen het land met de hoogste aantal metalbands per hoofd van de bevolking. De metalscene in het land van de duizend meren is dan ook een microkosmos van de heavy metal zelf. In alle subgenres is er wel een Finse band die tot de wereldtop behoort; van Nightwish tot Finntroll, van Children Of Bodom tot Amorphis en zelfs van HIM tot Lordi. De melodieuze death doommetal
Je moet er wat voor over hebben om als organisator in deze tijden een festival uit de grond te stampen. Het jaarlijks terugkerend doomfeest Darken The Moon neemt de beslissing dat de editie van dit jaar toch door moest gaan, met inachtneming van alle coronamaatregelen. Met Psychonaut, Marche Funèbre, Sons Of A Wanted Man, Splendidula en Mother is er gekozen voor een compleet Belgische line-up. Plaats van handeling: Rock- en
Deze maand is het vijfentwintig jaar geleden dat de legendarische tiende editie van Dynamo Open Air plaatsvond. Honderdtwintigduizend metalheads verzamelden zich bij vliegbasis Eindhoven voor drie dagen met bier, bandjes, regen, modder en zonneschijn. Op vrijdagavond speelde My Dying Bride in een grote tent op de camping en op zaterdag was Paradise Lost de headliner van de eerste officiële festivaldag. Beide bands hadden hun naam gevestigd in de metalwereld met
Engeland, begin jaren 90. Er broeide iets in de kille grond van het grauwe, regenachtige West Yorkshire. Drie bands zorgden eigenhandig voor een nieuwe tak aan de boom van heavy metal door death doom uit te vinden. Paradise Lost, Anathema en My Dying Bride combineerden het brute geweld van death metal met de traag voortslepende, deprimerende, maar ook melodieuze klanken van doom metal. Tekst: Joost Schreurs Waar Anathema afdreef richting
Trapje op, trapje af, trapje op, trapje af. Wie tijdens de Eindhoven Metal Meeting veel bands wil zien, werkt behoorlijk aan de conditie. De uitverkochte Effenaar is een gezellig mierennest, inclusief file tussen café en wc. De verbindingsroute tussen de grote en kleine zaal is gelukkig over het algemeen wel goed begaanbaar. Dag twee van de Eindhoven Metal Meeting zag er zo uit: Tekst: Gijs Kamphuis // Fotografie: Kamil Parzychowski
Zo nu en dan kom je een muzikale verrassing uit het buitenland tegen, van een band die misschien nog niet zo lang bezig is, maar dankzij een paar indrukwekkende ep’s de aandacht opvraagt. Frayle uit Cleveland, Ohio is daar een goed voorbeeld van, klinkend als een zweterige ménage à trois tussen Sleep, Portishead en Chelsea Wolfe. Het gevolg? Een verpletterende dark rock/post metalsound die hevig maar heerlijk binnenkomt. Ondanks dat
Met de kater van Bongripper doordreunend op het voorhoofd, zijn we nog niet helemaal bijgekomen van Into the Void dag 1. Zelfs om drie uur in de middag werken meerdere bakken koffie nog niet naar behoren. Gelukkig gaat daar gauw verandering in komen, want EYEHATEGOD, Truckfighters, Morne, Temple Fang en heel veel meer moois staat op het volgebouwde programma. Met de jaarlijks terugkerende Bidi Stage erbij is alles zien onmogelijk,
Terwijl een deel van het team watertandend in de snoepwinkel van Desertfest staat, reist ondergetekende af naar het altijd gezellige noorden des lands. Jawel, met Into the Void vindt namelijk een minstens zo leuk stonerfeestje plaats te Leeuwarden. Hoewel de toekomst van Into the Void nog onzeker is, wat organisator Paul van Berlo van de week aangaf in een interview, sturen we dat doomscenario even grondig de kop uit. Want
Alweer bijna vier jaar geleden verblijdde The Fifth Alliance ons met hun versplinterende sludge metal op het album Death Poems. Een aangename verrassing en een dijk van een plaat, zoveel was zeker. Geduld is een schone zaak en wie wacht wordt beloond zo blijkt, want het vervolg The Depth of The Darkness komt 30 augustus ons kikkerlandje (en de rest van de wereld) wellustig verpletteren. En het mooie is: we
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.