Vrijwel iedereen heeft in het leven meegemaakt hoe het is om te rouwen. Maar om dat rouwproces om te zetten in muziek als uitlaatklep en het ook daadwerkelijk uit te brengen op plaat is natuurlijk erg bijzonder. De band Wretch is opgezet door Karl Simon (zanger) om zijn rouwproces rondom de dood van vriend en ex-bandmaat Jason McCash (ex- The Gates of Slumber) te verwerken. In april staat de groep ermee op het Roadburn Festival in Tilburg voor de eerste Europese show ooit.
Door Tamara Scholten
Het album heeft hierdoor vanzelfsprekend een zware sluier over zich heen hangen, maar het werkt wel in het voordeel van de band. De plaat Wretch is namelijk sterk opgebouwd en zit technisch goed in elkaar. De band heeft het rouwproces om weten te zetten in een muzikaal diepgaand album, waarbij de luisteraar ieder nummer mee wordt getrokken in het verhaal dat de muzikanten willen vertellen. Dit is erg sterk. Met het nummer ‘Rest in Peace’ maakt Wretch op mij het meeste indruk. Wellicht komt het door het besef dat dit nummer puur is geschreven in een periode van rouw, maar ook zonder die voorkennis is duidelijk welke passie de muzikanten erin hebben weten te verwerken.
Het album luistert in één teug prettig weg waardoor het net lijkt of het één lange track is. De nummers lopen vrijwel op dezelfde manier in elkaar over. Pas bij Grey Cast Mourning krijgt het geluid een duidelijke verandering en besef je als luisteraar plots dat het gaat om meerdere songs. Dit kan prettig werken, maar die plotselinge overgang naar de zesde, en een-na-laatste, track kan ook nogal abrupt overkomen en de luisteraar misschien ineens uit de ‘Wretch-vibe’ trekken. Overigens is Grey Cast Mourning een welkome verrassing op het album en kan het nummer gezien worden als een soort brug tot afsluiter Drown. De band zal er waarschijnlijk een tactische reden voor hebben om dit rustpunt zo op de cd te plaatsen, maar voor het luistergemak en de flow was het wellicht beter geweest deze song als eerste of laatste te plaatsen.
De muziek van Wretch wordt omschreven als doom metal, maar is niet zo zwaar als bijvoorbeeld Amenra of Ahab. Het album heeft zelfs zo nu en dan wat meer weg van stoner dan pure doom. Maar dat maakt het juist een plaat die enorm weet te boeien. Het is gewaagd om deze keuzes te maken maar daardoor krijgt de muziek wel haar eigen stijl. Een bijzonder goed debuutalbum dat erg prettig weg luistert ondanks de zware boodschap en gedachte die rond het album hangt.
Het gelijknamige debuutalbum van Wretch is 26 augustus uitgekomen op Bad Omen Records en onder meer via Spotify (hieronder) en Bandcamp in zijn geheel te beluisteren. Wretch is donderdag 20 april 2017 te zien op Roadburn in Tilburg.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.