Man, we kijken al behoorlijk uit naar de nieuwe Doomstad! Aanstaande zaterdag 7 mei strijken er namelijk drie loeizware bands neer in EKKO. Belgische bakbeesten Pothamus sluiten de avond af, met voorafgaand het Groningse Farer en het Utrechtse Throwing Bricks. Kortom: hevige noise, doom en sludge in de overtreffende trap! En om dat vooruitzicht nog mooier te maken is er morgen tussen 18:00 en 19:00 (lekker voor bij het avondeten)
Lees verder..
We zijn weer teruggekeerd van onze vierdaagse missie naar Planet Roadburn. Inmiddels is starship NMTH geland, zijn de ervaringen geanalyseerd en alles op rij gezet van wat over ons heen gekomen is en kunnen we even terugblikken op het festival. Alle data is ingevoerd, tijd voor conclusies. En wat was het een mooie Roadburn, deze emotionele, beladen en onnavolgbare 2022 editie met de erfenis van twee jaar pandemie achter ons
Lees verder..
Je zou het bijna vergeten met een concertagenda die uit zijn voegen barst, bomvol met nieuwe en verplaatste shows en niet te vergeten, het machtige Roadburnfestival net achter de rug, maar er komen gewoon ook nog steeds onwijs veel toffe nieuwe platen uit. Gelukkig hebben wij van Never Mind The Hype eindbaas Guido Segers in de gelederen, die albumreviews schrijft alsof het kerstkaarten zijn. Deze keer selecteerde hij speciaal voor
Lees verder..
Aan inspiratie geen gebrek. Beachdog, de verse post-hardcore/grunge band bestaande uit John Coffey-frontman David Achter De Molen en gitarist Ruben Lisman, drummer Mex van Gestel, bassist Vincent Kuijpers en gitarist Sybrand Hiemstra, heeft na een dubbelsingle in november vorig jaar alweer een volledig debuut op een plaat gedrukt. Beachdog is de debuterende langspeler van deze post-hardcore heren, en die is vandaag uit via Snowstar Records. En verdomd, dat is een
Lees verder..
Verreweg een van de meest extreme acts uit onze Popronde NMTH-selectie 2021 is wel Throwing Bricks. De band bestaande uit gitaristen Jesse Stey en Marius Prins, bassist Jordi van Putten, brulboei Niels Koster en drummer Robert Constant wist niet alleen in 2020 te overtuigen met de sludge/post/black metalplaat What Will Be Lost, maar ook op het podium dankzij afmattende sloopkogels van shows. Met ook nog eens een opkomend optreden op
Lees verder..
Ze draaiden hun hand er niet voor om menig poppodium, bar en kelder op zijn kop te zetten met een portie turbocharged rock ‘n’ roll maar helaas, aan alles komt een eind, zo ook voor X Raiders. Of nou ja, de band pakt na veertien jaar samenzijn een pauze. Bassist Jaco Nederland vertrekt namelijk twee jaar naar Amerika om onderzoek te doen op het prestigieuze Massachusetts Institute of Technology (MIT),
Lees verder..
Once more upon the breach dan maar, want na vier dagen Roadburn ben je mentaal en fysiek gesloopt. Op een goede manier hoor, maar heel veel kan er niet meer bij. Dus eet je een ontbijt. Dat spoel je weg met een sloot koffie. Je kijkt door je foto’s en de posts van dag drie en je sterkt je voor een dag heaviness op je bakkes. Oh, en er is
Lees verder..
Net als veel andere bands speelt ook Liturgy twee sets op deze editie van Roadburn. Waar we eerder al getrakteerd werden op een volledige performance van H.A.Q.Q. gaan ze nog een stapje verder voor de uitvoering van Origin of the Alimonies. Met een voltallig kamerorkest om deze plaat als een soort mythologische opera tot leven brengen. Met een prachtige opbouw van blaasinstrumenten en strijkers worden we langzaam geïntroduceerd in de
Lees verder..
Elk jaar is er tijdens Roadburn een Q&A. Daarin kan je Walter en Becky alles vragen wat je maar wil en soms krijg je ook antwoord – beiden zijn sterk in het ontwijken van vragen over curatorschap en secret shows. Dit jaar sluiten Thomas Sciarone en Milena Eva ook aan als curatoren, maar je weet bij deze sessies eigenlijk vooraf al dat de meeste vragen op Walter himself afgevuurd worden.
Lees verder..
Black metal is een beest met veel gezichten en een basisingrediënt van Roadburn. Diverse bands speelden al in de donkere hoekjes van het festival (lees: de Hall of Fame) en ook zaterdag is weer rijk aan artiesten met hun wortels in het grimmigste subgenre (of ’the gayest’, volgens Tom Dare van Hell Bent For Metal). Dat begint al vroeg met Sordide, maar hoe ver Ulver ook door de genregrenzen heen
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.