Reviews

A Rawkward Review: een galactisch Graveyard gaat hyper in de Melkweg

Niet zo heel lang geleden in een sterrenstelsel hier ook niet zo gek ver vandaan…. Wat de fucking fuck… Nee, maar echt: wat ‘gewoon even’ een avondje muziek had moeten zijn – met enige gereserveerdheid vooraf, want een nieuwe drummer en de band was een tijdje van het strijdtoneel- werd niets anders dan een ziekelijk mooie aangelegenheid. Er werd gedanst, gesjanst, gedronken, gemoshed en zelfs een korte poging tot iets

Lees verder..

Sasquatch blaast gans Dessertfest vrijdag op

Antwerpen! NMTH reist drie man sterk en bijna filevrij naar het zuiden en slaat de tenten op in een plezant jeugdhonk net achter het station. De Trix ligt niet direct in het centrum, dus wacht ons eerst een heerlijk nazomerse en multiculturele wandeling door de onooglijke wijken Zurenborg en Borgerhout, waarbij de indrukken variëren van talloze Joodse jongemannen met vlechten, keppeltjes en kinderwagens tot op straat rondhangend volk, waarin je

Lees verder..

Magna Carta Cartel (MCC) bouwt op muziek in plaats van theater

Dit weekend speelden Magna Carta Cartel (MCC) en Demon Head in een uitverkochte kleine zaal van Gebr. de Nobel in Leiden. Sommige fans waren rond de lunch al aanwezig rond het pand, een vorm van aanbidding die de bands verdienen. MCC ontleent bekendheid aan Ghost, waarvan meerdere (ex-)leden in MCC zitten, maar speelt geen theater. Tekst: Paul Lindenbergh / Foto’s: Rob Sneltjes DEMON HEAD In minimalistisch licht dat het podium

Lees verder..

Hardhitting albumreviews: Niet te missen releases met Slow Crush, Richie Dagger, It It Anita & Switch Bones

Tijdens deze officieuze rawktober – en de lawine aan bikkelharde releases die op dit moment plaatsvindt – is het tijd voor een nieuwe rubriek! In deze rubriek vind je iedere keer vier albums die onze aandacht hebben gegrepen en waarvan we vinden dat ze méér dan de moeite waard zijn om tot je te nemen. Bepaalde tracks kun je vervolgens ook vinden in onze ‘Hardhitters’ Spotify-lijst. Voor deze eerste editie

Lees verder..

Niks missen op Soulcrusher III

Soulcrusher is inmiddels toe aan de derde editie en lijkt aan bekendheid te winnen. Elk jaar is het een stukje drukker en vandaag voelt het toch redelijk druk in Doornroosje, met name in de kleine paarse zaal. Never Mind The Hype is er uiteraard weer bij voor een verslag. Tekst: Guido Segers // Fotografie: Paul Verhagen Het programma is lekker uitgebalanceerd, maar mist de échte headline namen van voorgaande jaren.

Lees verder..

High On Fire in Mezz: naar Breda voor drie liedjes en een miskende messias zonder T-shirt

Voor drie liedjes crossen we vanavond vanuit Utrecht op en neer naar Breda. Waarom? High On Fire staat op het programma in Mezz, het is donderdag 4 oktober, een dag voordat de nieuwe plaat Electric Messiah uitkomt en we snakken naar nieuw werk. Tekst: Tim van der Steen / Foto’s: Roy Wolters Wat High On Fire betreft staan we er bij NMTH waarschijnlijk gekleurder op dan het stoepkrijt van je

Lees verder..

Albumreview: beuken in het breakbeatgesticht met KNARS

‘’Wij zijn Knarsetand en we hebben zojuist onze naam veranderd. Nu heten we KNARS en zijn we harder!’’, verkondigde frontman Martijn Holtslag voordat de zevenkoppige liveband de Electronic Stage op Baroeg Open Air een kopje kleiner maakte. Inderdaad, Knarsetand en diens reggae, drum ‘n’ bass, gypsy, cumbia, ska-stijl is niet meer. Maar wat voor een rups het einde van de wereld betekent, is voor een vlinder slechts het begin. Want

Lees verder..

Zelfs op de automatische piloot is het heerlijk aftellen met Europe

Eerder deze week stond 80’s synth hardrocksensatie Europe in de Tilburgse 013. Helaas wisten de Zweden op Graspop vorig jaar nog een wisselvallige set neer te zetten. Woensdag was het muzikaal dik in orde, al speelde de band duidelijk op automatische piloot richting the Final Countdown. Joey Tempest en zij makkers lijken na al die jaren de spontaniteit een beetje te zijn verloren. Of denken de heren dat ze elke

Lees verder..

A Rawkward Review: ondersteboven door Aussie echo’s van 70’s CBGB-punkers Amyl & the Sniffers

Normaal gesproken bouw je als band een reputatie op door jaren van noeste arbeid, consequent toeren en materiaal uitbrengen, in de volle onzekerheid dat het niet automatisch betekent dat je getekend wordt bij een label en voor uitverkochte zalen zal spelen. Of je denkt ‘fuck it, ramt vol het gas op die zuigers en flikt het binnen no-time’. In dat laatste kader presenteren wij u vandaag Amyl & the Sniffers

Lees verder..