Is het nu nog niet afgelopen met al die heavy gekkigheid in oktober? Hebben we Soulcrusher, Desertfest Antwerpen en Into The Void ternauwernood overleefd en dan krijgen we in Utrecht nog even een dik driedaags toetje eroverheen? Ga je dat echt zeggen? Precies dat ja, Black Earth Festival baby! En mocht je al op je tandvlees en laatste benen door de Domstad stiefelen, dan hebben we een hier een must
Leeuwarden puilt vroeg op de zaterdagmiddag uit van vreemd geklede mensen. Stuk voor stuk zien ze eruit als onbehoorlijke bierdrinkers, zich luidruchtig een weg banend naar het Wilhelminaplein. Niet zo gek ook, want het feest van het jaar vindt er plaats. Wat dacht je van klinkende namen als Gang Is Alles, DJ Stefan Leur en Denny Christian? Maar tussen deze in lederhosen gedrapeerde rouwdouwers bevindt zich een ander type mens. Het
Festivalseizoen voorbij? Zeker niet! Deze is namelijk tot en met oktober uitgerekt. Hoe verklaar je anders dat vorige week Desertfest te Antwerpen plaatsvond, volgende week Black Earth Festival te Utrecht en afgelopen weekend gesandwicht tussen die twee Into the Void te Leeuwarden? Dertig bands, anderhalve dag en gegarandeerd smullen geblazen in poppodium Neushoorn. Vervuld van sludge, stoner, doom en post-rock zit de uitputtende vrijdag al meer dan snor met onder ander
Tributes en coverbands… het fenomeen roept gemengde reacties bij ons op. Natuurlijk zijn er legio voorbeelden van geslaagde covers, maar ook van bewerkingen die niks, noppes, nada toevoegen en een hele set? Hoewel die Joy Division tribute met Erny Green… en recenter de Lemmy Lives tour rond Death Alley, pfoe. En die Marlboro Flashbacks leverden rond de eeuwwisseling ook wel wat memorabele momenten op. Hallo Venray die met het repertoire
Altijd fijn wanneer TivoliVredenburg een bijzondere metalgigant op het Ronda podium neerzet. Van Judas Priest tot Anthrax: het leek enkel een kwestie van tijd tot het legendarische Saxon Utrecht onveilig ging maken. En daar zijn we dan, op een donkere dinsdagavond in de Ronda. En hoe, want de band heeft het veertigjarige jubileum bereikt en zit met het nieuwe album Thunderbolt alweer op 23. Met een klasbak als Raven en
Op American Reckoning, het nieuwste studioalbum van Anti-Flag, horen we de band op een heel andere manier dan we van de politieke punkers gewend zijn: akoestisch, kwetsbaar en folky. Met dit nieuwe album en hun eigen festival ANTI Fest komt de band 26 oktober naar Patronaat Haarlem. We belden met gitarist, zanger en songwriter van de band Justin Sane over klimaatverandering, John Lennon, Donald Trump en constant op tour zijn.
Terwijl team IngRoy bij onze zuiderburen lekker een woestijnfeestje staat te knallen, is het in Hengelo de eer aan team MaRRawk om aanwezig te zijn in het Metropool voor Bier, want Beerland! En dat was met onder andere Therapy?, Death Alley, The Vintage Caravan en Ploegendienst een affiche om van te smullen. En met het kwik dat op deze 13e oktober richting de 27 graden zou gaan, ook nog eens
Na de zoveelste (letterlijk) koude douche slingeren we in een zeldzaam productieve bui zo het zaterdagverslag online en spoeden ons naar buiten. Daar wacht namelijk de zon en voor je het weet staan we alweer binnen tussen de zwarte T-shirts en leren jekkies te zweten. Eerst dus maar even verpozen op het Koningin Astridplein, waar ze naast een bijzonder fraai station en een Zoo met bij de entree echte roze flamingo’s
Right, het woestijnzand van de vrijdag is neergedaald. Dankzij een acceptabel aantal uur in de hostel bunk, een ontnuchterend koude douche en achterlijke hoeveelheden cafeïne zijn we weer helemaal bij. Dus stappen we vol goede moed dwars door de zonovergoten wijk Borgerhout naar de Trix, én met Sasquatchs Bringing Me Down (soundtrack van de vrijdag) nog stevig tussen de oren verankerd. Tekst: Ingmar Griffioen / Fotografie: Roy Wolters Lees ook:
Niet zo heel lang geleden in een sterrenstelsel hier ook niet zo gek ver vandaan…. Wat de fucking fuck… Nee, maar echt: wat ‘gewoon even’ een avondje muziek had moeten zijn – met enige gereserveerdheid vooraf, want een nieuwe drummer en de band was een tijdje van het strijdtoneel- werd niets anders dan een ziekelijk mooie aangelegenheid. Er werd gedanst, gesjanst, gedronken, gemoshed en zelfs een korte poging tot iets
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.