Posts From Ingmar
Zo, dat zijn wel tamelijk veel uitroeptekens hè? Ehm ja, maar niet zonder reden. Satan Night is namelijk een uiting (en bundeling) van Satan Records, het Eindhovense platform dat je al muziek van Lookapony en de eerste punky grunge-single van Areas bracht. Die laatste, hagelnieuwe Eindhovense rockband presenteert de eerste fysieke release, de EP Neat. Dat gebeurt op vrijdag 20 mei in het Stroomhuis en Areas heeft daar bevriende groepen
Lees verder..
Dat lees je goed: De Never Mind The Hype Selectie voor Popronde 2016 is bekend en we presenteren je hierbij: ‘De 27 acts die de Popronde gaan rocken’. Vorig jaar beleefden we al een bizar hete herfst, dit jaar doen er nog meer steden mee (41 in totaal, waarmee de Popronde nu ook alle zondagen benut en ieder ‘Popronde-weekend’ vier dagen telt). Om overal een NMTH-route te realiseren kiezen we
Lees verder..
In Nederland worden we niet overspoeld met Deense rock, maar toch is het interessant om eens de ogen te richten op dat land en broedplaats Aarhus. Tijdens Eurosonic Noorderslag waren we al onder de indruk van de grungy post-rockers Yung, onlangs drong het Kopenhaagse Less Win zich al op en er is nog veel meer moois verstopt in Denemarken. Uit Aarhus komt Captain Casanova, een energieke toevoeging aan het arsenaal
Lees verder..
Dag 2 van Incubate 2016-1, oftewel Incubate in nieuwe, verkorte stijl. De zaterdag was een prima startschot voor de beknoptere weekendeditie, een aftrap die vertrouwd aanvoelde alsof het Tilburgse festival naar de roots is teruggekeerd. Zondag dan en we zijn benieuwd of het evenement de lijn van dit nieuwe jasje kan doortrekken. In de ring namens Never Mind The Hype komen de voltreffers wederom van scribent Tjeerd van Erve en fotograaf
Lees verder..
Full on British bluesrock anyone! Hier wel. The Temperance Movement is nogal een bont gezelschap met een Schotse frontman, twee Engelse gitaristen en een ritmesectie die bestaat uit de voormalige bassist van Jamiroquai en een Australische drummer. Ze debuteerden met een EP in 2012, lieten nog een live-EP en een zelfgetitelde plaat los in 2013 en komen nu met de tweede langspeler. In de aanloop naar die plaat, White Bear
Lees verder..
Neem vijf volwassen rockers en zet ze achter een videogame uit hun jeugd en ze zijn in no-time alle verplichtingen, alledaagse beslommeringen en regels uit het handboek van de volwassen rocker vergeten. Sterker: voor je het weet springt dat kinderhart open en staan ze weer te luchtgitaren, airdrummen of in Henny Huisman’s Playback Show mee te brullen. Waar Blurs Song 2 voor ondergetekende altijd verbonden was met FIFA 98, daar
Lees verder..
Incuuuuuubaaaaaate is gewoon in mei al aan. Terwijl het voelt alsof de laatste full-on editie nog verdacht vers in het geheugen ligt en we vorige maand nog hard gingen in Tilburg op Roadburn, zijn we in het tweede weekend van mei terug voor de eerste afgeslankte Incubate. Scherp geprogrammeerd als vanouds en evenzeer vastgelegd door fotografen Jan Rijk en Paul Verhagen. Verder lees je een verslag van stadspoëet/misantroop Tjeerd van
Lees verder..
Wanneer je het eind der tijden al hebt aanbeden op je vorige, succesvolle album, hoe ga je als band dan verder? Je komt met een ambitieus conceptalbum op de proppen over een Uil. Net als in het klassieke meesterwerk le Carnival des Animaux geeft de muziek een belangrijk onderdeel van het sprookje weer. Elk nummer heeft zijn eigen vibe, maar is onderdeel van het verhaal. Black Waltz en Hail the
Lees verder..
Daar is Incubate alweer! Slechts 8 maanden na de vorige editie, maar was het Tilburgse festival daar niet in problemen gekomen? Jawel, doch gered en afgeslankt naar voortaan vier kleinere edities per jaar. Dit jaar drie en de eerste begon vrijdag al. Verdeeld over drie dagen, met het muzikale zwaartepunt duidelijk op zaterdag en zondag. Opvallend dat het festival meteen weer een scherpe en alternatieve koers vaart. Terug naar de
Lees verder..
Nattesferd! Klinkt goed, en het is niet Noors voor ‘natte scheet’, maar wel de titel van het derde album van Kvelertak. De zeskoppige crew uit Oslo is wat minder black metal dan op de eerste twee platen, maar versmelt weer op knappe en vooral aanstekelijke wijze heavy metal, black, prog en cockrock, die uiterst sexy vorm van classic rock en protopunk die hier zo goed uitgevent wordt door de heren
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.