Zware tijden zorgen voor een shitload aan emoties. Een band die dat dan ook altijd goed als uitlaatklep heeft weten te gebruiken is Bring Me the Horizon. Muzikaal pakten ze het de laatste jaren anders aan, met wisselend resultaat, maar de groei als band is er hoe dan ook en dat siert ze. Van deathcore in den beginne tot elektronische nu-metalcore anno 2018 in de vorm van laatste langspeler amo.
Die laatste maanden van het jaar zijn toch altijd een zware eindsprint als het op releases aankomt. Vooral in deze langdurige periode van corona: vertraagde releases vinden alsnog doorgang om marktverzadiging te voorkomen of bands hebben nu eenmaal alle tijd gehad om een release te versnellen. Hoe dan ook, met zoveel albums in de omloop en genoeg op komst, bespreken we weer vier recente platen die keihard binnenkomen. Redacteuren Pieter
Sprookjes en legendes hebben plaatsgemaakt voor evolutietheorieën en armageddon op Avatar’s achtste album. Hail the apocalypse! De Zweedse band heeft het ondertussen geschopt tot de eredivisie van de metal maar is nooit bang om te blijven experimenteren. Zo ook met Hunter Gatherer, die blijft boeien van begin tot eind. Lees hier de review van die nieuwe plaat, en check daarna ook ons interview met frontman Johannes Eckerström. Tekst: Lodewijk Hoebens
Een van de meest verrassende en opzienbarende metal acts van het moment is alweer aan langspeler nummertje acht toe. Jawel, we hebben het over die clowneske Zweden van Avatar, die eerst nog begint als weinig opzienbarende melodeathband tussen een oceaan van betere soortgenoten. Tot daar sinds The Black Waltz verandering in komt: niet alleen muzikaal een omslagpunt met experimentele uitspattingen en een hoop groove, maar ook qua aankleding en stijl.
Een kwart eeuw al weet het Finse folk metal kwartet Ensiferum ons te boeien met legendes, mythes en saga’s. De laatste langspeler Thalassic is een nieuw hoofdstuk met enkele verfrissende ideeën en een nieuwe hoofdrolspeler. Het achtste album heeft als centrale thema de zee. Dit keer komen de mythes niet alleen uit eigen land maar varen we mee langs Frankrijk en Engeland. Terug gaan in de tijd pakt niet altijd
Het werd weer eens tijd voor een paar dikke Hardhitting Albumreviews en het kan allemaal niet gek genoeg. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is, worden in deze vijftiende editie twee death metal-albums, een stel dronken piraten en een pak stampende/dampende stoner besproken. De combinatie van Abysmal Dawn plus The Black Dahlia Murder, Alestorm en Black Rainbows is er één van de buitencategorie, maar what the hell… Kan
Net als Freeza uit Dragon Ball Z lijkt Trivium zijn ultieme vorm te hebben gevonden. Het heeft wat tijd gekost vol ups en downs, maar de Amerikanen zijn op What The Dead Men Say tot de tanden gewapend met een arsenaal aan technisch vernuft. Het negende album is dan ook een nieuw visitekaartje van een band in optima forma. “It’s over 9000!” Door Lodewijk Hoebens Toen ik hoorde dat Trivium
“Oooow dierbaar Melculië, Fleddy president!” Na een nieuwe ontmoeting met de geest van Dimebag Darrell is Fleddy (Jeroen Camerlyncks alter ego) er een beetje klaar mee om de metal te blijven redden. Hij wil wel eens wat zelf doen. Een eigen land beginnen? We maken het mee op het derde album Sabbath Fleddy Sabbath. Door Lodewijk Hoebens Waar de eerste plaat een goede grap was met liedjes over brood, mobieltjes
We leven momenteel in onzekere tijden met een wereldwijd virus dat nog lang niet met ons klaar lijkt. Iedereen heeft er last van en de maatregelen worden steeds strenger. Heel ons sociale leven lijkt wel op z’n gat te liggen. Geen sportevenementen, geen bioscoopbezoeken en voor de muziekliefhebbers geen live concerten. Gelukkig borrelt er bij de bands zelf een hoop spontane creativiteit naar boven. Zo ook bij Fleddy Melculy, de
Behold the Waves! Niet alleen mijn persoonlijke favoriet van Order Of The Emperors debuutalbum. Het roept exact die woorden bij me op wanneer ik het gave artwork van Faster into Flames bewonder. We hebben er even op moeten wachten, maar het tweede album van de Rotterdamse hardrockers is een feit. Acht tracks staan garant voor een heerlijke dosis good old hardrock-’n-roll. Faster than light, feeding the fire! Door: Lodewijk Hoebens
